နဒီလိႈင္း
စာအုပ္စင္
မူလစာမ်က္ႏွာ
ရုပ္ပံုမ်ား
ဗီြဒီယိုမ်ား
ျမန္မာေမာ္ဒယ္မ်ား
စာအုပ္စင္
ဗဟုသုတ
တင္သမွ်postအသစ္မ်ားကိုေစာင္.ျကည္.ခ်င္သူမ်ားအတြက္.မိမိနွစ္သက္ရာစာမ်က္ႏွာကို.follow လုပ္ထားနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...စာမ်က္ႏွာတစ္ခုခ်င္းစီကိုသီးျခားခြဲထုပ္ထားတဲ.အတြက္ေျကာင္.ပါ....မူလစာမ်က္ႏွာေပါ ္မွာေတာ.postအသစ္ေတြသိပ္မတင္ျဖစ္ပါဘူး။အဆင္ေျပေအာင္ေတာ.ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။
အခ်စ္၀ထၳုဳမ်ားဟာကိုယ္တိုင္ဖန္တီးခ်က္မဟုတ္ပါဘူး တျခားေသာဆိုဒ္မ်ားမွျပန္လည္ကူးယူ၍ အလြယ္တကူဖက္ရႈနိုင္ေအာင္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ။
Monday, May 20, 2013
ေဆာင္ျကာျမိဳင္ကအေဖာ္မြန္
ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ရွိကြန္ဒိုမီနီယံ အေဆာက္အအံုႀကီးတစ္ခု။ ထိုအေဆာက္အဦးႀကီး၏ ၁၀ လႊာတြင္ ေခာတ္မွီ ေနာက္ဆံုးေပၚကရိယာမ်ားျဖင့္ လွပခမ္းနားေသာ အလွျပင္ဆိုင္ႀကီးတစ္ခု တည္ရွိေနသည္။ အလွျပင္ဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးမ်ားသီးသန္႔ဟုဆိုေသာ္လည္း အလွျပင္ေပးသူမ်ားက အသက္ ၂၀ ေက်ာ္သာရွိေသးေသာ ေကာင္ေလးမ်ားျဖစ္ေနသည္။ အလွျပင္ဆိုင္ဟုဆိုေသာ္ျငားလည္း အလွျပဳျပင္ေပးသူမ်ားမွာ အလွျပင္ဆိုင္အမ်ားစုတြင္ေတြ႕ရေသာ မိန္းမစိတ္ေပါက္ေနေသာ ေကာင္ေလးမ်ားမဟုတ္ပါ။ ေယာက္က်ားစစ္စစ္ က်ားျဖစ္ျပီး ၀တ္တာစားတာက အစ ေယာက္က်ားပီသေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။ အားလံုးေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးေတြခ်ည္းျဖစ္သည္။ အလွျပင္ထိုင္ခံုက ၇ ခံုရွိျပီး ေကာင္ေလးေတြက အားလံုး စုစုေပါင္း ၁၀ ေယာက္ျဖစ္သည္။ အလွျပင္ခန္းကို သီးျခားမွန္လံုခန္းျဖင့္ဖြဲ႔စည္းထားျပီး ထိုအခန္းထဲတြင္ဆိုဖာေနာက္မွီထိုင္ခံုရွည္ ၃ ခံု ကို နံရံတြင္ကပ္၍ စီတန္းခ်ထားျပီး အလွျပင္ဆရာေကာင္ေလးမ်ားထိုင္ေနႀကသည္။ ဂ်ာနယ္ဖတ္သူကဖတ္၊ mp 4 နားေထာင္သူကနားေထာင္၊ မွန္ေရွ႕တြင္ေခါင္းဖီးသူကဖီး၊ စကားေျပာသူကေျပာႏွင့္ရွိေသာ္လည္း က်ယ္ေလာင္ဆူညံျခင္းမရွိပဲ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းလွသည္။ ထိုအလွျပင္ခန္း၏ အျပင္ဖက္တြင္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးလွေသာ ဆိုဖာဆက္တီ၂စံုျဖင့္ ဧည့္ခန္းကိုဖြဲ႕စည္းထားသည္။ထိုဧည့္ခန္းႏွင့္အလွျပင္ခန္းအႀကား အလွျပင္ခန္းသို႔၀င္ေပါက္နားတြင္ေတာ့ ေကာင္တာပံုစားပြဲတစ္ခုျဖင့္ အသက္၃၀ခန္႔အရြယ္ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေခ်ာေမာလွပေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ထိုင္ေနေလ၏။ေန႔လည္ဖက္မို႔လားမသိ လူကရွင္းေနေလသည္။ဧည့္ခန္းဆိုဖာဆက္တီတြင္ဧည့္သည္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနသည္။အသက္က ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ အသားျဖဴျဖဴႏွင့္ ထိုင္ေနတာေတာင္ သူမ၏ကိုယ္လံုးအလွကေပၚလြင္လွသည္။ထိုဧည့္သည္အမ်ိဳးသမီးသည္လက္ထဲမွအမ်ိဳးသမီးမဂၢဇင္းကိုဖတ္ရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အလွျပင္ခန္းဖက္ကိုလွမ္း၍ႀကည့္သည္။အလွျပင္ခန္းထဲတြင္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွအလွျပင္ေနျခင္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း လွမ္းလွမ္းႀကည့္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးက တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ေနပံုရသည္။ သူမ၏ေရွ႕တြင္စားပြဲေပၚ၌ အခ်ိဳရည္သံဗူးတစ္ဘူးႏွင့္ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ရွိသည္။ ဖန္ခြက္ထဲမွအခ်ိဳရည္ကဖင္ကပ္မွ်သာက်န္ေတာ့သည္။အမ်ိဳးသမီးသည္ လက္ထဲမွမဂၢဇင္းစာအုပ္ကိုစာပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ျပီး အလွျပင္မွန္ခန္းဖက္သို႔လွမ္းႀကည့္လိုက္သည္။ “အင္း...တနာရီေတာင္ေက်ာ္လာျပီ” တိုးတိုးေလးျငီးလိုက္ျပီးသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ျပီးမွ မ်က္ႏွာကျပံဳးေယာင္သန္းသြားျပီး ေရွ႕စားပြဲေပၚမွစာအုပ္ကိုလွမ္းယူလိုက္သည္။ မႀကာလိုက္ပါေခ်။စကားေျပာသံႀကား၍အမ်ိဳးသမီးသည္ စာအုပ္မွမ်က္ႏွာလႊဲကာ လွမ္းႀကည့္လိုက္သည္။အသက္ ၄၀ ခန္႔ ခပ္၀၀အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အလွျပင္မွန္လံုခန္း၏အတြင္းဖက္ရွိတံခါးမွ၀င္လာ၍ အလွျပင္ခန္းကိုျဖတ္ေလွ်ာက္လာသည္ကိုေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ထိုင္ေနေသာအမ်ိဳးသမီးသည္ လက္ထဲမွစာအုပ္ကိုခ်လိုက္သည္္။ အလွျပင္ခန္းကိုျဖတ္ေလွ်ာက္လာေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္ အလွျပင္ခန္း၀င္ေပါက္သို႔ေရာက္လာေသာအခါ ေကာင္တာတြင္ထိုင္ေနေသာ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္အမ်ိဳးသမီးက မတ္တတ္ထ၍ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ “အဆင္ေျပရဲ႕လား...မမ” “ေျပပါတယ္ညီမရယ္...ဒါေႀကာင့္လဲညီမတို႔ဆီကို မမက တပတ္တစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္ေအာင္လာတာေပါ့” ေျပာလိုက္ရင္းေလွ်ာက္လာေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္ ေစာင့္ေနေသာအမ်ိဳးသမီး၏ေဘး ဆိုဖာေပၚတြင္၀င္၍ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ “လူကို ႏံုးသြားတာပဲ...ဟင္းဟင္းဟင္း” “မမစန္း ကလဲ” “ဟုတ္တယ္...မခ်ိဳရ..ေကာင္ေလးေတြက ၀န္ေဆာင္မႈတအားေကာင္းတာ...ညီမလဲ၀င္လိုက္ပါလား” “ဟာ...မမစန္းကလဲ” ေစာေစာကထိုင္ေစာင့္ေနေသာမခ်ိဳဆိုသည့္အမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးရဲသြားေလသည္။ ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီး က အေအးအခ်ိဳရည္သံဗူးႏွင့္ဖန္ခြက္က္ို လင္ဗန္းျဖင့္တင္၍ကိုင္ကာအနားေရာက္လာသည္။ “ကဲ...မခ်ိဳ...မူလက်ီလုပ္မေနနဲ႔...ထ.ထ...ဒီေရာက္မွေတာ့တစ္ခါေလာက္၀င္ႀကည္လိုက့္္စမ္းပါေအ..” “အဲဒီ မမစန္းကလဲ...” “ဘာလဲ...ဒီက အမေလးလည္း ၀င္ဦးမလို႔လား...လာေလ...” ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက အေအးဗန္းကိုစားပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ျပီး မခ်ိဳ ဆိုေသာအမ်ိဳးသမီး၏လက္ကိုလွမ္း၍ကိုင္လိုက္သည္။ “ကဲပါ...ထပါေအ...မခ်ိဳကလဲ...ေရာက္မွေတာ့မထူးပါဘူး” မမစန္းဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးကလည္း မခ်ိဳဆိုေသာအမ်ိဳးသမိး၏လက္တဘက္ကိုကိုင္ကာ ဆြဲထူလိုက္သည္။ “အာ...မမစန္းကလဲကြာ...လုပ္ျပီ..” မခ်ိဳရွက္ကိုရွက္ကန္းျဖင့္ထ၍ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ “ကဲ...ညီမေရ...ဒီကမခ်ိဳကိုလည္း မမလိုပဲသေဘာထားျပီးအဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ပါကြာ” မမစန္းဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေျပာလည္းေျပာစလင္းဘက္ထဲမွ ေငြတစ္ေသာင္းငါးေထာင္ကိုလည္းထုတ္ယူ၍ေပးလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မမစန္းကေျပာလိုက္ေသးသည္။ “စက္ရွင္ပဲေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့...မမ” ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီး ေခၚရာေနာက္သို႔ မခ်ိဳရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ပါသြားသည္။မမစန္းဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီး၏အမည္က ေဒၚစန္းစန္းႏြယ္ျမင့္ျဖစ္သည္။မခ်ိဳဆိုေသာအမ်ိဳးသမီး၏အမည္က ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူျဖစ္သည္။ႏွစ္ေယာက္စလံုးကေငြေႀကးသံုျဖဳန္းႏိုင္ေသာလုပ္ငန္းရွင္ေတြျဖစ္ႀကသည္။ မမစန္းကအသက္ ၄၂ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္ျပီးခင္ပြန္းသည္က ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီျဖစ္ကာ မုဆိုးမျဖစ္သည္။ မခ်ိဳက အသက္ ၃၈ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္ျပီး ခင္ပြန္းသည္ျဖစ္သူက အေမရိကားတြင္သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ ၃ ႏွစ္ခန္႔ရွိျပီျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ႏွစ္ဦးစလံုး လိုအပ္ခ်က္တူညီေနသူေတြျဖစ္သည္။ မမစန္းကဒီေနရာကိုမႀကာခဏလာတတ္ျပီး မခ်ိဳကို ေရာက္ဖူးေအာင္လိုက္ခဲ့ပါလားဟုေခၚခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီးလက္ဆြဲေခၚေဆာင္ရာသိ႔ုလိုက္ပါလာေသာမခ်ိဳသည္ အလွျပင္ခန္းအတြင္းျဖတ္ေလွ်ာက္လာျပီး တဖက္ရွိ အလွျပင္ခန္းတံခါးေပါက္အနီးသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။ ထိုေနရာတြင္ ဆိုဖာထိုင္ခံုရွည္ႏွစ္ခုျဖင့္ေကာင္ေလးေတြထိုင္ေနႀကသည္။ ထိုေနရာသို႔အေရာက္ ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက ရပ္၍မခ်ိဳလည္းရပ္လိုက္သည္။ “ကဲ...မမ...ဒီမွာအားလံုး ၈ ေယာက္ရွိတယ္...မမ အႀကိဳက္ေရြးေပေတာ့..” ရဲကနဲျဖစ္သြားေသာမ်က္ႏွာေလးျဖင့္ မခ်ိဳကေကာင္ေလးေတြကိုႀကည့္သည္။ အားလံုးကိုယ္လံုးေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ရုပ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ။ အားလံုး၏သန္စြမ္းမႈကလည္းအတူတူေလာက္ပင္ျဖစ္ႏိုင္၍ မခ်ိဳဘယ္သူ႕ကိုေရြးရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ “ဒီဖက္ကႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တပတ္မွတခါပဲလာတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းေတြေလ...ဟိုဖက္က ၆ ေယာက္ကေတာ့ ဒီကပင္တိုင္ေတြေပါ့” မခ်ိဳ တခါတေလမွလာသည္ဆိုေသာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုႀကည့္လိုက္သည္။ မခ်ိဳ၏စိတ္ထဲတြင္ ပင္တိုင္ ၆ ေယာက္က ေနာင္လည္းအခ်ိန္မေရြးေတြ႕ႏိုင္သည္။တခါတေလမွလာေသာႏွစ္ေယာက္က ႀကံဳေတြ႕ရခဲ၍ထိုႏွစ္ေယာက္ထဲမွ ေရြးရန္ႀကံစည္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ကအသားလတ္လတ္ တေယာက္က အသားျဖူူျဖဴ ၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုး လံုးတူေဒါက္တူ မို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏မ်က္လံုးက ထိုေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္၏ေျခမမ်ားဆီသို႔ေရာက္သြားသည္။ “သူနဲ႔ပဲသြားမယ္” အသားလတ္လတ္ေကာင္ေလးက မခ်ိဳကိုျပံဳး၍ႀကည့္ရင္းမတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ “ကာစန္မာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ကအဓိကေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့မမ” ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီး၏သတိေပးစကားကိုေကာင္ေလးက ေခါင္းညိတ္၍တံု႕ျပန္လိုက္သည္။ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီးက နံရံအေပၚဖက္တြင္ကပ္ထားေသာ မွန္ဘီရိုေလး၏တံခါးကိုလွမ္း၍ ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့နံပါတ္ျပားခ်ိတ္ဆြဲထားေသာေသာ့တစ္ေခ်ာင္းကိုျဖဳတ္ကာ ေကာင္ေလးလက္ထဲသို႔ထည့္ေပးလိုက္သည္။ “အခန္း ၇ ကိုသြားေတာ့ ” ေကာင္ေလးကေရွ႕က မခ်ိဳကေနာက္က အလွျပင္ဆိုင္မွန္လံုခန္း၏ ေနာက္ဖက္တံခါးမွေန၍ အထဲသို႕ ၀င္လာခဲ့သည္။ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေနခဲ့သည္။အထဲတြင္တည္းခိုခန္းမ်ားကဲ့သို႔ နံပါတ္တပ္ထားေသာအခန္းပ်ား အစီသရီရွိေနသည္။ နံပါတ္ ၇ တပ္ထားေသာအခန္းကိုေကာင္ေလးက ေသာ့ဖြင့္လိုက္သည္။ “၀င္ေလ...မမ” မခ်ိဳကေရွ႕က ေကာင္ေလးက ေနာက္မွ အခန္းထဲသို႔၀င္လိုက္ျပီး ေကာင္ေလးကအခန္းတံခါးကိုေသာ့ခတ္၍ပိတ္လိုက္သည္။ အခန္းက ၁၅ ေပပက္လည္ေလာက္ရွိမည္ထင္သည္။ အလယ္တြင္ တစ္ေယာက္အိပ္လည္းမက ႏွစ္ေယာက္အိပ္လည္းမက်ေသာ ဇက ကုတင္တစ္လံုးေပၚတြင္ ေမြ႕ယာထူႀကီးတစ္လံုးႏွင့္အိပ္ယာကို ခမ္းခမ္းနားနားျပင္ဆင္ထားသည္။ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူက ကုတင္ေစာင္းတြင္၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ ေကာင္ေလးက သူ႔အက်ီကိုခၽြတ္၍ နံရံမွခ်ိတ္တြင္ခ်ိတ္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မခ်ိဳေဘးကုတင္ေစာင္းတြင္၀င္ထိုင္လိုက္သည္။အခန္းထဲေရာက္ကထဲက ေကာင္ေလးကိုေငး၍ႀကည့္ေနေသာမခ်ိဳက ေကာင္ေလးကိုဖက္၍ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုအားရပါးရနမ္းလိုက္သည္။ ေကာင္ေလးက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္မခ်ိဳ၏ခါးကိုဖက္ထားရင္း တင္သားတစ္ဖက္ကိုဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။ “မင္းနာမယ္ ဘယ္လိုေခၚလဲ” “ေဇာ္ေဇာ္ လို႔ပဲေခၚပါ မမ” “အင္းေလ နာမယ္ရင္းကိုေတာ့ဘယ္ေျပာပါ့မလဲ...မမ နံမယ္က နံမယ္အမွန္ေနာ္...မခ်ိဳလို႔ေခၚတယ္” “ဟုတ္ကဲ့...မမ...ကၽြန္ေတာ္အ၀တ္ေတြခၽြတ္ေပးမယ္ေနာ္...” “ေဇာ့္...သေဘာပဲ...” ေဇာ္ေဖာ္ က မခ်ိဳကိုအားျဖင့္ညွစ္၍ဖက္ကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုနမ္းလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မခ်ိဳ၏အက်ီကိုေျဖးေျဖးခ်င္းခၽြတ္ေပးရင္း ထြက္ေပၚလာေသာအသားစိုင္ေလးမ်ား ပခံုးသားေလးေတြ က အစ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ဖိ၍ဖိ၍ စုပ္ကာနမ္းေပးသည္။ နမ္းရင္းခၽြတ္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ဆံုး ေအာက္ခံဘရာစီယာပါကၽြတ္သြားေသာအခါတြင္ေတာ့ လံုး၀န္းေသာႏို႔အံုႏွစ္လံုးက အိတြဲတြဲ ေလးထြက္ေပၚလာသည္။ ႏို႔အံုသားေလးေတြကိုႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ဖိလိုက္ ညွပ္လိုက္ စုပ္လိုက္ျဖင့္ နမ္းေပးရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုစို႔ေပးလိုက္သည္။ထိုသို႔ ႏို႔သီးေလးေတြကိုစုပ္ေပးေနေသာအခ်ိန္တြင္ ႏို႔အံုကိုလည္း လက္ျဖင့္ အသာဆုပ္ကိုင္ျပီးေခ်ေပးေနသည္။မခ်ိဳရင္ကိုေကာ့ျပီးမ်က္ႏွာကိုေမာ့ကာ မ်က္လံုးေတြကစင္းျပီးမွိတ္ေနသည္။ ျပီးေတာ့သူမ၏လက္တစ္ဖက္ကလည္းေဇာ္ေဇာ္၏လည္ပင္းကိုဖက္ကာ သူမ၏ရင္ပတ္ေတြကိုအတင္းကပ္၍ေပးေနသည္။ႏို႔ႏွစ္လံုးကို ေစ့ငွေအာင္စို႔ေပးျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ က မခ်ိဳ၏ခါးကိုေပြ႕ကာ ပက္လက္လွန္ေပးရင္း အနည္းငယ္မွ်စူထြက္စျပဳေနျပီျဖစ္ေသာဗိုက္သားမ်ားကိုနမ္းရင္း ထဘီကိုေအာက္သို႔ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ထဘီကခ်က္ေအာက္ေရာက္သြားေတာ့ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကိဳးကေပၚလာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ကထဘီကိုေခ်ဖ်ားဘက္မွေန၍ကြင္းလံုးခၽြတ္ပစ္လိုက္ျပီး မခ်ိဳ၏ႀကိဳးတပ္ခြေထာက္ပါေဘာင္းဘီကိုပါခၽြတ္ပစ္လိုက္၏။အ၀တ္ေတြအားလံုးကၽြတ္သြားေသာအခါ အေမႊးထူထူျဖင့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ခံုးခံုးႀကီးထြက္ေပၚ၍လာေလသည္။ ဆီးခံုမွအေမႊးစပ္ေလးမ်ားအထ ိႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိကပ္နမ္းစုတ္ျပီး ေပါင္လံုးႀကီးေတြကိုပါနမ္းသည္။ လက္တစ္ဖက္ကေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚအုပ္၍အေမႊးေတြကိုထိုးဖြရင္း ဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုႀကားမွ ေစာက္ရည္ႀကည္ကေလးမ်ားစိမ့္ျပီးထြက္ေပၚလာတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ “မမ...ကၽြန္ေတာ္မႈတ္ေပးရမလား...” “အင္း” “မုန္႔ဖိုးေပးရမယ္ေနာ္” “ေပးမွာေပါ့...ျပီးေအာင္ေတာ့မမႈတ္နဲ႔ေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ပါ” ေဇာ္ေဇာ္ က မခိ်ဳ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုကား၍ေထာင္ကာ ေပါင္ႀကားသို႔မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ျပီးေတာ့လွ်ာကိုအျပားလိုက္ထုတ္၍ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ေအာက္မွေန၍အေပၚသို႔ပင့္ကာသံုးေလးႀကိမ္မွ်ယက္တင္လိုက္သည္။ “အ...အ...ဟင္း...ေဇာ္ေဇာ္ရယ္...ေမာင္ေလးရယ္...” မခ်ိဳ အသံထြက္ေအာင္ပင္ျငီးလိုက္ရသည္။ ျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္စိကလွ်ာျဖင့္ဒရြတ္တိုက္ပြတ္တိုက္သည့္ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ေပ။ ေဇာ္ေဇာ္ ကေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို လက္မႏွစ္ဖက္ျဖင့္အသာဖိျဖဲလိုက္သည္။အမွန္က ေစာက္စိကိုဆက္၍စုပ္ေပးရန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒါက မႈတ္တာႏွင့္ျပီးခ်င္သူမ်ားအတြက္သာျဖစ္သည္။အခု မမ က ျပီးေအာင္မလုပ္ေပးရန္ မွာထားသည္ကို သတိရေသာေႀကာင့္ ေစာက္စိကို ဆက္မစုပ္ေပးေတာ့ပဲျဖဲထား၍ ျပဲေနေသာေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုႀကားသို႔လွ်ာကိုထိုးသြင္းကာ ပတ္လည္လွည့္ယက္ေပးလိုက္သည္။ လွ်ာကိုနက္သထက္နက္ေအာင္အထဲသို႔ထိုးသြင္းျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ေစာက္ပတ္တြင္း၀ အတြင္းနားေလးကိုသာယက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ အံႀကိတ္၍၀မ္းေခါင္းသံျဖင့္ တ အင္း အင္း ျငီးရင္း မခိ်ဳ၏ေပါင္ႀကီးေတြက ေပါင္ႀကားမွ ေဇာ္ေဇာ္၏ေခါင္းကိုညွပ္လိုက္ခြာလိုက္ျဖစ္ေနႀကသည္။တခဏအတြင္းမွာပင္ ေစာက္ပတ္ထဲမွတေျဖးေျဖးစိမ့္ထြက္လာေသာအရည္ႀကည့္မ်ားမွာ ပ်စ္လာသည္ကို လွ်ာဖ်ားမွတဆင့္သိရွိလိုက္ရသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ ကေစာက္ေခါင္းထဲမွလွ်ာကိုဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ခပ္ဖြြဖြေလးယက္ေပးကာ သူ၏ေခါင္းကိုႀကြလိုက္သည္။ “အင္းဟင္းဟင္း...ေမာင္ေလးရယ္...ေမာလိုက္တာကြယ္” “နားဦးမလား...မမ” “ခဏနားပါရေစဦးေမာင္ေလးရယ္...ႏိုမို႔ဆို ထည့္လည္းထည့္ျပီးလည္းျပီး ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ပါ…ေနာ္” ေဇာ္ေဇာ္ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အခန္းေထာင့္ရွိေရခဲေသတၱာေလးထဲမွ ေရသန္႔ဘူးကိုေဖာက္၍ ဖန္ခြက္ထဲထည့္ကာယူလာေပးသည္။ “မမ...ေသာက္လိုက္ပါဦး” “အင္း...မင္းလဲေသာက္ဦးေလ” ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကေခါင္းညိတ္ျပသည္။ မခ်ိဳကေရေသာက္ျပီးေတာ့ဖန္ခြက္ကိုျပန္ယူသြားျပီး သူလည္းဖန္ခြက္တစ္၀က္ေလာက္ေရထည့္ေသာက္သည္။ အ၀တ္အစားကင္းမဲ့၍၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနသူက ေဒၚခ်ိဳခ်ဳမိုးသူ။ သူမ၏ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းလွပသည့္ ခႏၶာကိုယ္အား ေဇာ္ေဇာ့္မ်က္လံုးမ်ားက သာမန္အႀကည့္ျဖင့္သာႀကည့္ေသာ္လည္း မခ်ိဳကမူ ယခုအခ်ိန္အထိ ပုဆိုး၀တ္ထားဆဲျဖစ္ေသာ ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကိုမျပတ္ႀကည့္ေနမိသည္။ “မမ...လုပ္ရေတာ့မလား...” “အင္း ေလ” “မမ က ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးကိုအႀကိဳက္ဆံုးလဲ...” “ေနဦး...မင္းဟာကိုႀကည့္ခ်င္ေသးတယ္” ေဇာ္ေဇာ္ က ခါးမွပုဆိုးကိုခၽြတ္၍ ကုတင္ေျခရင္းဖက္ရွိ ကုတင္တိုင္ေပၚသို႔ပစ္တင္လိုက္သည္။ ရုတ္တရက္ေပၚထြက္လာေသာ လီးႀကီး က အရြယ္ႏွင့္ေတာင္မမွ်ဟုေျပာရမေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ အရွည္ က ၆ လက္မေအာက္က်မည့္ပံုမရွိေပ။လံုးပတ္ က လက္တစ္ကိုင္ျပည့္ျပည့္ခန္႔။ လီးႀကီး က ေတာင္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္းသိပ္ျပီးေတာ့ မာေသးပံုမရ။ “မမ...ကိုင္ခ်င္ရင္ကိုင္ေလ” ေဇာ္ေဖာ္ က ေျပာရင္း ကုတင္ေဘးသို႔ကပ္ေပးသည္။ မခ်ိဳလည္း အိပ္ယာေပၚပက္လက္အေနအထားမွ ေဇာ္ေဇာ္ရွိယာဖက္သို႔ ေစာင္းျပီး လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လီးႀကီးကိုလွမ္းဆုပ္လိုက္ေလသည္။ လီး၏ေႏြးေထြးေသာအပူေငြ႕ကသူမလက္ဖ၀ါးသို႔စီး၀င္သြားခိုက္ ေစာက္ပတ္၀မွ စစ္ကနဲခံစားလိုက္ရသျဖင့္ မခ်ိဳေပါင္ႏွစ္လံုးကိုလိမ္ထားလိုက္ရေလသည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဂြင္းတိုက္ေပးေနရာမွ လီးကစံခ်ိန္တင္ေအာင္မာတင္းလာျပီးအေႀကာႀကီးေတြကအျပိဳင္းျပိဳင္းခံုး၍ထလာသည္။ “လာ...ေမာင္ေလးရယ္...မမ ကိုဒီကုတင္ေစာင္းမွာပဲလုပ္ေပးပါ” မခ်ိဳက လီးကိုကိုင္ရင္းစိတ္မထိန္းႏိုင္၍အလုပ္စရန္ေျပာလိုက္ျပီး လီးကိုလက္မွလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ျပီးေနာက္ ခႏၶာကိုယ္အား ကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္အိပ္ရင္း တင္သားႀကီးမ်ားကို ကုတင္ေစာင္းတြင္တင္ကာ ေပါင္ကား၍ေျခႏွစ္္ေခ်ာင္းကိုကုတင္ေအာက္သိုခ်လိုက္၏။ ေဇာ္ေဇာ္က သူမေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားသို႔၀င္ရပ္လိုက္ရင္း ေစာေစာကေရေသာက္စဥ္ နံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာအက်ီအိတ္ထဲမွ ယူလာပံုရေသာ ကြန္ဒံုးကိုေဖာက္၍ လီးတြင္စြပ္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ေရွ႕သို႔တိုးကပ္လိုက္ျပီး လီးတန္တစ္ခုလံုးကို မခ်ိဳ၏အေမႊးထူထူျဖင့္ခံုးထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚသို႔ အလွ်ားလိုက္တင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ အေမႊးေတြႀကား ထိုးသြင္းပြတ္ေပးလိုက္သည္။ “ဟင္း...ဟင္း...ဟင္း...ယားတယ္...ဟင္း...” ေစာက္ဖုတ္အံုေပၚမွလီးတန္ႀကီးကို ေလွ်ာကနဲေနာက္သို႔ဆုတ္လိုက္ျပီး ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးႀကီးကို လီးထိပ္ျဖင့္ႏွစ္ခ်က္မွ်ထိုးကာ ေစာက္ေစ့ေပၚသို႔ လီးထိပ္ဖ်ားကိုတင္၍ ပြတ္သပ္ထိုးဆြေနသည္။ တဟင္းဟင္းျငီးျငဴမည္တမ္းရင္းမခ်ိဳတစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီးေတြေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။လီးထိပ္ကိုေစာက္ေစ့ေအာက္သို႔ဆြဲခ်လိုက္ျပီး ေစာက္ေခါင္း၀သို႔ေတ့ကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိ၍ညင္ညင္သာသာဆက္တိုက္သြင္းလိုက္သည္။ မခ်ိဳ၏ေမးဖ်ားေလးေမာ့တက္သြားျပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာ ဟ၍သြားသည္။ အလိုးမခံရသည္မွာ ၃ ႏွစ္ႀကာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာေႀကာင့္ သူမေစာက္ေခါင္းကေစးကပ္က်ဥ္းေျမာင္းေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းထိုးခြဲ၀င္ေရာက္လာေသာအခါ လီးကိုငံ့လင့္ေနသည္မွာႀကာျပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႀကြက္သားမွ်င္မ်ားက အလုအယက္၀ိုင္း၀န္းဆြဲယူႀကသည္။ အရည္ႀကည္မ်ားကလည္း ဆက္တိုက္စိမ့္ထြက္လာႀကသည္။အလိုလိုေနရင္းမခ်ိဳေမာေနေလသည္။ ေဇာ္ေဇာ္က လီးကိုတ၀က္သာသာေလာက္သာထုတ္၍ေလးငါးႀကိမ္မွ် ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးေဆာင့္လိုး ျပီးမွႏို႔တစ္ဖက္ကိုလက္ျဖင့္လွမ္း၍နယ္ရင္း လီးကိုတဆံုးတဆံုး ထုတ္၍ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကိုအတင္းမွိတ္ရင္းမခ်ိဳ၏ဦးေခါင္းမွာရမ္းခါေနသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ လိုးတာကပညာသားပါသည္။ လီးကိုေစာက္ေခါင္းထဲသို႔သမားရိုးက်ပံုမွန္အတိုင္လိုးသြင္းေနျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ခါးကိုအသံုးခ်ကာ လီးကို ေဘး ဘယ္ညာ ေစာင္း၍တမ်ိဳး အေပၚသို႔ေကာ့၍တဖံု ေအာက္သို႔စိုက္၍တခါ ေလးဘက္ေလးတန္ျပည့္စံုေအာင္ တဆံုးတဆုံးထုတ္၍ု ခပ္နာနာေဆာင့္လိုးေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူမွာ ရင္ဘတ္ေကာ့တက္လာလိုက္ ကုတင္ေစာင္းမွ ဖင္ႀကီးေတြႀကြတက္လာလိုက္ျဖင့္ တကိုယ္လံုးေယာက္ယက္ခပ္လ်က္ တခါဘူးမွ်မႀကံဳဖူးသည့္အရသာကို ျဖတ္ျဖတ္လူး ခံစားေနရသည္။ “ဖြတ္...ဇြတ္...ပလြတ္...ကၽြတ္...ကၽြတ္...ကၽြတ္...ဟင္း...ဟင္းဟင္..ကၽြတ္ကၽြတ္” ေဇာ္ေဇာ္၏လက္က ႏို႔ႏွစ္လံုးကို အလြတ္မေပး မနားတမ္းညွစ္လွ်က္ လီး ကလည္း အားပါပါျဖင့္ခပ္သြက္သြက္ မနားတမ္းေဆာင့္လွ်က္ ဒရစပ္လိုးလိုက္ ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ေမွးေဆာင့္လိုက္ ျဖင့္သူ၏စိတ္ကိုထိန္းကာ ပညာသားပါပါလိုးေပးလွ်က္ရွိသည္။ မခံရတာႀကာျပီျဖစ္ေသာ ေဒၚခ်ိဳခ်ဳိမိုးသူမွာ ခပ္ေစာေစာကလည္း ေဇာ္ေဇာ္ဘာဂ်ာမႈတ္ထားေသာအရွိန္ ျဖင့္ ျပီးခ်င္စိတ္မွာျပင္းျပ၍လာသည္။တကိုယ္လံုးလဲဆိမ့္တက္လာေလသည္။ေနာက္တစ္ခ်ီက်မွေလးဖက္ကုန္း၍ အခ်ိန္ႀကာႀကာေလး အားရွိပါးရွိခံေတာ့မည္ဟု မခ်ိဳေတြးလိုက္သည္။ “ေဇာ္... ေဇာ္...မမေပၚေမွာက္...ေမွာက္ခ်လိုက္..” ေဇာ္ေဇာ္တို႔ကကၽြမ္းျပီးသားပါအမ်ိဳးသမီးျပီးေတာ့မည္။ သူမအေပၚသို႔ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့အမ်ိဳးသမီးက အတင္းႀကံဳး၍ဖက္ထားသည္။ ေဇာ္ေဇာ္က မခ်ိဳ၏ဘယ္ဖက္ႏို႔ကိုင႕ံု၍ အားျဖင့္စုပ္ကာ စို႔ေပးရင္း သူ၏အားပါေသာေဆာင့္ခ်က္မ်ားကိုအျမင့္ဆံုးအရွိန္သို႔တင္ကာ အျပင္းထန္ဆံုးေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။ “အီး...အ...အမေလး...အား...ကၽြတ္ကၽြတ္...ကၽြတ္...ဟင္း...”မခ်ိဳ၏၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္လံုးမွာ ေတာင့္ကနဲေကာ့တက္သြားျပီးဆတ္ဆတ္ခါသြားသည္။ျပီးဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်ကာျငိမ္က်သြားေတာ့မွ ေဇာ္ေဇာ္က သူ႔ေဆာင့္အားကိုေလွ်ာ႕ကာ လီးကိုတစ္၀က္ေလာက္သာထုတ္၍ ခပ္ေျဖးေျဖးတစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးသည္။ မခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေႀကးစားထံမွ ရေသာကာမအရသာကို ခံုမင္စြဲလမ္းသြားေပျပီ။ျပီးေတာ့ အလိုးေကာင္းေသာေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကိုလည္း ခင္တြယ္သြားမိသည္။ “ေတာ္ျပီေဇာ္...ရျပီ” သူမစကားအဆံုး ေဇာ္ေဇာ္ က လီးကိုေနာက္သို႔တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္ကာ ေသခ်ာနမ္းေပးသည္။ “တို႔ခဏနားျပီးတစ္ခီ်ထပ္လုပ္ႀကတာေပါ့” “ဟုတ္ကဲ့...မမ” ေဇာ္ေဇာ္ ကေျပာျပီးသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္အိပ္ခန္းႏွင့္ဆက္လွ်က္ရွိေသာေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔၀င္သြားသည္။ မခ်ိဳကေတာ့ ေနာက္ျပီးေတာ့မွပဲ ေရေဆးေတာ့မည္ဟုေတြးလွ်က္ အိပ္ယာထက္တြင္ လွဲ၍က်န္ေနခဲ့ေလသည္။ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမုိးသူတေယာက္ ထုိေနရာ ထိုဌာနသို႕ တပတ္လွ်င္ တခါေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူမေရာက္တုိင္း ေဇာ္ေဇာ္ကို ေတြ႕ရသည္မဟုတ္။ ရွိတဲ့သူနဲ႕ဘဲသြားခဲ့သည္။ ေဇာ္ေဇာ္ႏွင့္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္သြားျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိငး္တြင္ ေဇာ္ေဇာ္ကို မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ ကုမၸဏီတခုတြင္ အလုပ္၀င္သြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းသိလိုက္ရ၏။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးကို မၾကာခဏတမး္တ ေနမိခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေရစက္ေရမႊားမ်ား တဖြားဖြားလႊင့္တက္ေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အားႏွင့္မာန္ျဖင့္ လႈပ္ရွားကူးခတ္ရင္ ေဖြးျဖဴေသာ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္က ဘယ္ညာခြဲ၍ ထားကာ လႈပ္ရွားေနသည္။ အျပာေရာင္သန္းေနေသာ ေရတြင္ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေလး လူးလွိမ့္ေနသည့္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ ဖြားကနဲ တက္သြားေသာ ေရစက္ေရမႊာမ်ားႏွင့္အတူ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေလးက ကန္ေဘာင္သို႕တက္ေသာ ေလွခါးလက္ရမး္ကို ကိုင္ကာ တေျဖးေျဖး ေလွခါးထစ္မ်ားကို နင္းရင္း ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသို႕ တက္လာသည္။ ပ်ိဳျမစ္ႏုနယ္ေသာ မိန္းခေလးတေယာက္ ၀တ္ထားေသာ ေရကူး၀တ္စံုက ၾကည္ျပာေရာင္ေလး သူမ၏ ၀င္း၀ါေသာ အသားအေရႏွင့္ လိုက္ဖတ္လွသည္။ တကိုယ္လံုးတြင္ တင္က်န္ေနေသာ ေရစက္ေရေပါက္ေလးမ်ားက နံနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေအာက္တြင္ သူမ၏ ၀ါေရႊေသာ အသားအရည္ေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္စြာ တန္ဆာဆင္ေနၾကသည္။ ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသို႕ ေရာက္လာေသာ မိန္းခေလးက သူမ၏ ကိုယ္ေပၚမွ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားကို လက္ျဖင့္ သပ္ခ်ေနသည္။ ဒရင္းဘတ္ေပၚတြင္ ထိုင္၍ မဂၢဇင္းဖတ္ေနေသာ ေဒၚခ်ဳိခ်ိဳမိုးသူက လက္ထဲတြင္ စာအုပ္ကိုပိတ္၍ ေဘးရွိစားပြဲေလးေပၚတင္လိုက္ၿပီး သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ကို လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ သမီးေလး အေတာ္ထားၿပီးလွလာတာဘဲ။ အင္း ေလ သူ အသက္ ၂၀ ျပည့္ၿပီးၿပီဘဲ။ ငါေတာင္မွ အသက္ ၄၀ ထဲ၀င္ေနၿပီ။ သမီးကိုယ္လံုးက ငါငယ္ငယ္တံုးကလိုဘဲ အခ်ိဳးက်ၿပီး လွတာဘဲ။ မ်က္ႏွာက သူအေဖနဲက ဆင္ေတာ့ ႏွာေခါင္းက ပိုလွတာေပ့ါ… အေတြးအဆံုး သူမ၏ေရွ႕ဖက္သို႕ ျဖစ္၍ေလွ်ာက္လာေသာ သမီးျဖစ္သူက လွည့္ၾကည့္ၿပီးၿပံဳးျပသည္။ ''မာမီ ဘာၾကည့္……'' ''သမီးေလးကို လွလို႕ၾကည့္ေနတာ…'' ''ဟုတ္ပါဘူးေနာ္ သမီးက မာမီေလာက္မလွပါဘူး'' ''သမီးက ပိုလွပါတယ္ကြယ္ .. ကဲကဲ..အ၀တ္လဲခ်ည္… အေအးမိအံုးမယ္…'' သမီးျဖစ္သူ ေလွ်ာက္သြားေသာေနာက္သို႕ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူတေယာက္ မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို ေကာက္ယူ၍ လိုက္လာခဲ့မိသည္။ ေရကူးကန္ေဘးနားတြင့္ လုပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားလဲသည့္ ေနရာအေဆာက္အဦးေလးကို တံခါးမပိတ္ဘဲ မုိးသႏၲာျမင့္ အ၀တ္အစားလဲေနသည္။ ေရကူးကန္က ကိုယ့္ျခံထဲ ကိုယ္အိမ္ေရွ႕က ကန္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာက မာမီႏွင့္ သူ ႏွစ္ေယာက္ထဲ။ ဒီေတာ့ တံခါးကို မပိတ္ေတာ့ေပ။ သမီး အ၀တ္အစားလဲေနသည္ကို တံခါး၀မွရပ္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။ ''လွလိုက္တဲ့…သမီးေလးရယ္'' ''ဟင္…..'' ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ေခါင္းနပမ္းၾကီးသြားသည္။ တကိုယ္လံုးခၽြတ္၍ အ၀တ္အစားလဲေနသာသမီး၏ ကိုယ္ေပၚမွ လံုးလံုးက်စ္က်စ္လက္သီးဆုပ္မွ် ႏို႕ေလးႏွစ္လံုး ထိုႏို႕ေလးမ်ားထိပ္မွ ႏို႕သီးေလးမ်ား ရွိသင့္သည္ထက္ ပို၍ ၾကီးေနသည္။ သူမသမီးကို ေန႕စဥ္လုိ သတိထားၾကည့္မိသည့္ၾကားက သည္ႏို႕သီးေလးႏွစ္လံုးက မ်က္စိေရွ႕တြင္ တေျဖးေျဖးၾကီးလာသည္။ သူ႕ဘာသာဘဲ ကိုင္လို႕လား…ဒါမွမဟုတ္ ေယာက္်ားေလးတေယာက္ေယာက္နဲ႕ဘဲ…. ''အင္းေလ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သမီးက ငယ္ေသးတာမွာ မဟုတ္ဘဲ… ဘဲြ႕ရလို႕ အလုပ္ေတာင္၀င္ေနၿပီဘဲ။ ဒါေပမဲ့ မမွားတန္တာ မမွားရေအာင္ တေန႕ေလာက္ေတာ့ ေျပာထားအံုးမွဘဲ'' ဟု ေတြးရင္ သူမတို႕ႏွစ္ထပ္တုိက္ၾကီးရွိရာသို႕ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ တေယာက္ ဆက္၍ ေလွ်ာက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ကုန္းထားေတာ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးက သာမန္အေနအထားမဟုတ္ဘဲ ေကာ့တင္းထားသျဖင့္ ပို၍ စြဲမက္စရာ ေကာင္းေနသည္။ ေနာက္သို႕ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားတြင္ တိုး၀င္ညွပ္ေနေသာ လီးတန္းၾကီးက ဆက္၍သြင္းလွ်င္ရပါလွ်က္ျဖင့္ မသြင္းဘဲ ဒစ္သာသာလက္တလံုးမွ်ျဖင့္ ေစာက္ေခါင္း၀တြင္နဲ႕ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကုန္းထား၍ ေအာက္သို႕ ငိုက္က်ေနေသာ ႏို႕ႏွစ္လံုးကို လွမ္းဆြဲကာ ႏို႕သီးေလးေတြကို လက္ညွိုဳး၊ လက္မတို႕ျဖင့္ ပြတ္ေနသည္။ “ေအာင္…လုပ္မွာျဖင့္လုပ္ကြာ.. မေနတတ္ေတာ့ဘူး….’’ စိတ္မရွည္စြာေျပာလုိက္ေသာ္လည္း အသံေလးက တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ႏွဲ႕ေနသည့္ လီးဒစ္ၾကီး၏ဒါဏ္ႏွင့္ အေခ်ခံေနရေသာ ႏို႕သီးႏွစ္လံုး၏ ရသတို႕ပါေပါင္းစပ္လွ်က္ တကိုယ္လံုးမွ အေသြးအသားတို႕က မခံမရပ္ႏီုင္စြာ လႈပ္ရွားခံစားလွ်က္ ေစာက္ရည္ၾကည္တို႕ကို အတင္းညွစ္ထုတ္ေပးေနသည္။ ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ စိုသထက္ စိုလာသည္ကို ဒစ္ၾကီးက သိေနသည္။ “မိုး ကလဲကြာ… ေအာင္က မိုးကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ… စိတ္ရွည္မွေပါ့…” “ကၽြတ္..လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့ကြာ…ကဲကဲ…” မိုးသႏၲာျမင့္ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကုန္း၍ေကာ့တင္ထားေသာ သူမ၏ဖင္ၾကီးကို ေနာက္သို႕ပစ္ပစ္ၿပီး ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ ေနာက္ကေန ေဆာင့္သြင္းသေလာက္ေတာ့ လီးကမ၀င္။ တ၀က္သာသာေလာက္ထိေတာ့ လီးၾကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲ၀င္သြားသျဖင့္ မိုးသႏၲာျမင့္ နဲနဲေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္။ ေကာင္မေလး ဒီလိုျဖစ္ ဒီလုိလုပ္ေအာင္ တမင္လုပ္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္းကလည္း စိတ္ထဲေက်နပ္သြားျပီး သူ႕လက္တဖက္ကို ႏို႕အံုမွ ဖယ္ကာ ခါးေသးေသးကေလးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ရင္း လီးကိုဖိ၍ သြင္းလိုက္သည္။ “ပလြတ္.. ျဗစ္..အာ..ဟာ…” မိုးသႏၲာျမင့္ ေခါင္းေလးေကာ့တတ္သြားသည္။ “မရပ္…မရပ္နဲ႕ေတာ့….ဆက္တိုက္လုပ္…” ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ မဆန္႕မျပဲ၀င္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ လီးၾကီးက သြက္သြက္ၾကီး၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးက ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းလုိး၀င္ျခင္းမဟုတ္။ လီးထိပ္ၾကီးက ေစာက္ေခါင္းပတ္လည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို တလွည့္စီထုိးေဆာင့္ လိုး၀င္ေနသည္။ မိုးသႏၲာျမင့္ မ်က္စိႏွစ္လံုးကို စံုမွိတ္ကာ ထိေတြ႕မႈအာရံုကိုသာ ခံစားလွ်က္ ခံစားခ်က္ျပင္းထန္ရမႈေၾကာင့္ မခ်ိတင္ကဲျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို တင္းတင္းေစ့ကာ မာန္တင္းထားရသည္။ ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း တလႈပ္လႈပ္ခါဆင္းသြားေသာ တင္သားလံုးလံုးၾကီးေတြကို ၾကည့္ရင္း မခ်င့္မရဲျဖင့္ ေအာင္ကိုမင္းက တင္သားၾကီးေတြကို လက္ျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ရိုက္ပုတ္ျဖစ္ညွစ္ဆုတ္နယ္လိုက္ေသးသည္။ ေရွ႕မွ ႏို႕ႏွစ္လံုးကိုလည္း အလြတ္မေပး။ ၿပီးေတာ့ သူ႕လက္ဖ၀ါးျဖင့္ ျပန္႕ျပဴးျပည့္တင္းေသာ ေက်ာသားေဖြးေဖြးေလးကို စံုဆန္ကာ ပြတ္ေပးလိုက္ေသးသည္။ မိုးသႏၲာျမင့္ ေရွ႕တြင္ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က ညြတ္၍က်လာၿပီး တံေတာင္ဆစ္ကို အားျပဳ၍ ေထာက္လိုက္ရသည္။ သည္အခါမွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းက နိမ့္ဆင္းသြားျခင္းေၾကာင့္ ဖင္ၾကီးကပို၍ ကားစြင့္ေျမွာက္တက္သြားသျဖင့္ အားပိုတက္ကာ ေဆာင့္အားက ပိုေကာင္းလာသည္။ မတရားထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ လီး၀င္လီးထြက္ အျပြတ္ျပြတ္ျမည္သံႏွင့္အတူ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု တင္းတင္းေစ့ထားေသာ မိုးသႏၲာျမင့္၏ လည္းေခ်ာင္းထဲမွထြက္လာေသာ တအင္းအင္းျဖင့္ ၾကိတ္ညီးသံတုိ႕က လႊမ္းမိုး၍ေနသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လွသလို မိုးသႏၲာျမင့္ကလည္း သူမ၏ဖင္ၾကီးကို ေတာင့္ေတာင့္ၿပီးခံသည္။ ေအာင္ကိုမင္းႏွင့္ မိုးသႏၲာျမင့္တုိ႕က တကၠသိုလ္မွာထဲက ခ်စ္သူေတြ။ အခုသူတို႕ေက်ာင္းၿပီးလို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအလုပ္၀င္ေနၾကၿပီ။ ခုလိုမ်ိဳးဆံုၾကတာကေတာ့ ဒီတခါႏွင့္မွ ၄ၾကိမ္ဘဲ ရွိေသးသည္။ ေနရာကေတာ့ ေအာင္ကိုမင္း၏ သူငယ္ခ်င္းအိမ္တြင္ ျဖစ္သည္။ "ျဗစ္..ဖြတ္..ပလြတ္..အင္း..ဟင္း.အာ..ဟား…လုပ္…လုပ္..ေဆာင့္.အ..'' မိုးသႏၲာျမင့္၏ ကိုယ္လံုးေလးတခုလံုး တံုတံုရင္ရင္ျဖစ္လာေခ်ၿပီ။ ေအာင္ကိုမင္း၏ လီးၾကီးမွာလည္း ဆိမ့္တက္လာၿပီး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အနည္းငယ္မွ်အားေပ်ာ့သြားသည္။ ေကာင္မေလးၿပီးခ်င္ေနၿပီ။ ေအာင္ကိုမင္းအံကိုၾကိတ္၍ ေဆာင့္အားကိုျမင့္ကာ အၾကမ္းဆံုးလိုးေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ "အ..အီး…အးီ…ဟင္း…." ၾကိတ္၍ညီးရင္း ဖင္ၾကီးတဆတ္ဆတ္ခါယမ္း၍ ေရွ႕သို႕ေမွာက္က်သြားသျဖင့္ ေအာင္ကိုမင္းက သူမ၏ခါးကို အတင္းဆြဲကာ ေလးငါးခ်က္မွ် အားကုန္ေဆာင့္ပစ္လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္တို႕ကို ပန္းထုတ္ပစ္ရင္း သူမခါးကို ဆြဲထိမ္းထားေသာလက္ကိုဖယ္ကာ ကိုယ္လံုးကို အသာလွမ္း၍ ဖက္လိုက္ရင္ ၀မ္းလ်ားေမွာက္က်သြားေသာ မိုးသႏၲာျမင့္၏ ေက်ာေပၚတြင္ ေမွာက္ရက္သားပါသြားေလေတာ့သည္။"မာမီကိုသမီးတခု ေျပာခ်င္လို႕" "ေျပာေလ သမီးရာ…အမေလး…စကားေတြဘာေတြ ခံေနရေသးတယ္။" "ဟို…ေလ.. သမီး..လက္ထပ္ခ်င္ၿပီ…" "ဘာ..ဘာရယ္…လက္..လက္ထပ္မယ္..ဟုတ္လား" ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ အလန္႕တၾကား အံ့ၾသသြားသည္။ "သမီးစကားေျပာေလာသြားလို႕ပါ….သမီးမွာ ေက်ာင္းတံုးထဲက ခ်စ္သူရွိတယ္မာမီ…ခုဆို ၄ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီေပ့ါ… အဲဒါ သူက လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလို႕… မာမီကိုဖြင့္ေျပာၿပီး ခြင့္ေတာင္းတာပါ…" မိုးသႏၲာျမင့္ ခုလိုရွင္းျပလိုက္မွာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ဇာတ္ရည္လည္သြားသည္။ "သူက ဘယ္သူလဲသမီး… မိဘေတြက ဘယ္သူလည္း…ဘာလုပ္လဲ.." "သူ႕နာမည္က ေအာင္ကိုမင္းတဲ့… သူက စီးပြားေရးမဟာဘြဲ႕ကိုရထားတာ…အခုဌာနမွာ လုပ္ရင္း Ph.D တက္ဖို႕လုပ္ေနတယ္…မိဘေတြကေတာ့ သူငယ္ငယ္တံုးထဲက မရွိေတာ့ဘူ….." "အို….ျဖစ္ရေလ…" "သူက ကိုယ့္ဒူးကို္ယ္ခၽြန္ၿပီး ဒီအေျခအေနေရာက္ေအာင္ သူ႕ေျခေထာက္ေပၚသူရပ္ခဲ့တာဘဲ…" "လူေတာ္ေလးတေယာက္လို႕ ဆိုရမွာေပါ့…အင္းေလ…သူနဲ႕မာမီကို ေတြ႕ေပးပါအံုး…စကားစျမည္ေျပာရင္း အကဲခတ္ၾကည့္အံုးမယ္…." "ဟုတ္ကဲ့မာမီ…မနက္ဖန္ သမီးေခၚခဲ့ပါ့မယ္…." "မနက္ဖန္ဆိုေတာ့ ကုမၸဏီရံုးပိတ္တာဘဲ… မာမီအားတယ္…အိမ္ကိုေခၚလာခဲ့ေပ့ါ…" "ဟုတ္ကဲ့…မာမီ" မိုးသႏၲာျမင့္၏ မ်က္ႏွာေလး ၀င္းပသြားေတာ့သည္။ အိမ္ေရွ႕မွ ကားရပ္သံၾကားလိုက္ရကထဲက သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ ျပန္လာၿပီဆိုတာ သိလုိက္ရသည့္နည္းတူ သမီး၏ခ်စ္သူ ေအာင္ကိုမင္းဆိုေသာေကာင္ေလးလည္း ပါလာၿပီဆိုတာ အတတ္သိလုိက္သည္။ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူတေယာက္ အေပၚထပ္ရွိစာၾကည့္ခန္းထဲတြင္ေရာက္ေနသည္။ ေအာက္ထပ္သို႕ ဆင္းမည္ျပဳၿပီးမွ မဆင္းေတာ့ဘဲေနလိုက္သည္။ သမီးတြင္ေသာ့ပိုရွိသည္။ ဖြင့္၍ သူတို႕၀င္လာၾကလိမ့္မည္။ မၾကာလိုက္ သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ သူမေရွ႕သို႕ ေရာက္လာသည္။ "မာမီ…သူပါလာၿပီ… ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ခိုင္းထားတယ္…" "ဒီကိုသာေခၚခဲ့ေတာ့သမီး…" "ဟုတ္ကဲ့…" မိုးသႏၲာျမင့္ ထြက္သြားၿပီး ခဏၾကာ အခန္း၀သို႕ လူရိပ္က်လာသျဖင့္ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ "ဟင္…" ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ သူ၏ ဦးေခါင္းတခုလံုး ျခားရဟတ္လို လည္ပတ္သြားရသည္။ သမီးႏွင့္အတူပါလာေသာ ေကာင္ေလး ေဇာ္ေဇာ္မွ ေဇာ္ေဇာ္အစစ္။ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူကို ေတြ႕လိုက္ရေသာ ေအာင္ကိုမင္းကလည္း ေျခလွမ္းတံု႕၍ ရပ္သြားသည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္ကို တေယာက္ ေၾကာင္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။ "လာၾကေလကြယ္…" ပ်က္ေနေသာ မ်က္ႏွာကိုျပင္ အသံကိုထိမ္းၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ စားပြဲေရွ႕မွ ကုလားထိုင္တြင္၀င္၍ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ ေအာင္ကိုမင္း ေခါင္းကိုငံု႕ထားသည္။ "သမီး… မာမီ သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း စကားေျပာခ်င္တယ္..သမီးေအာက္ထပ္မွာ ခဏဆင္းေန..မာမီဘဲလ္နဲ႕ေခၚလိုက္မွ တက္လာခဲ့…" မိုးသႏၲာျမင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ၍ ထြက္သြားသည္။ ေလွခါးကိုဆင္းသြားေသာ ေျခသံၾကားလိုက္ေတာ့မွ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ထိုိင္ရာမွထာကာ စာၾကည့္ခန္းတံခါးကို အတြင္းမွ ေလာ့ခ်ၿပီး ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းငံု႕၍ ထုိင္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ ေဘးသို႕ရပ္လိုက္သည္။ "ေဇာ္ေဇာ္" သူမအသံက တုန္ခိုက္ေနသည္။ လက္တဖက္က ေကာင္ေလး၏ ပုခံုးကိုဖက္လိုက္သည္။ သူမအား ေအာင္ကိုမင္း ေမာ့ၾကည့္လာေတာ့ နဖူးကိုငံု႕၍ နမး္လိုက္သည္။ "ေဇာ္ကို..မမေမွ်ာ္ေနတာၾကာၿပီကြယ္…" "ကၽြန္…ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ မိုးတို႕ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကို…." ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ လက္က ေကာင္ေလး၏ပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္လိုက္သည္။ "စိတ္ခ်ပါ…ေဇာ္ရယ္..မမ မကန္႕ကြက္ပါဘူး..ဒါေပမဲ့ ေဇာ္က မမကိုလည္း အလွည့္ေပးေပ့ါ…" ထိုင္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္းက သူ၏ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ခါးကို ဖက္လိုက္သည္။ "ထ..ေဇာ္…မမ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး…တခ်ီေလာက္ ျမန္ျမန္ေလးလုပ္စမ္းကြယ္…." ေနာက္သို႕လွည့္၍ ေအာင္ကိုမင္းကို ေက်ာေပးကာ ထဘီကိုခါးအထိ မလိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚသို႕ လက္ေထာက္ကာ ကုန္းလိုက္၏။ ျပဴးထြက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ၾကီးက အရည္ၾကည္ေလးေတြပင္ စိမ့္၍ထြက္ေနၿပီ။ ခံဘူးေသာသူကိုေတြ႕၍ ခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ စိတ္ထလာရသလို လိုးခဲ့ဖူးေသာ သူကို ေတြ႕ရ၍ စိတ္ထလာရေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ လိီးကလည္း ေစာေစာထဲက ေတာင္ေနေခ်ၿပီ။ သူမ၏ ေနာက္သို႕ ပုဆိုးကိုခၽြတ္ကာ တိုးကပ္လိုက္ၿပီး လီးကို အရည္ၾကည္တို႕ခိုေနရုာ ေစာက္ပတ္သို႕ေတ့၍ သူမ၏ ပုခံုးကို လွမ္းဆြဲကာ တခ်က္တည္း ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။………… ၿပီးပါၿပီ။
သူေယာင္မယ္
၁၉၉၀ အေႏွာင္းပိုင္းကာလ ျမန္မာျပည္နယ္ေျမာက္ဖ်ားပိုင္းေဒသ . . . ။ ခြန္ေနာင္ အေစာႀကီးႏိူးလာခဲ့သည္။ သူတို႔ အရပ္မွာက ဒီလိုအခ်ိန္ဆို ေတာင္တန္းမ်ားပင္ ႏွင္းခဲမ်ားဖံုးကာ သူလိုကုိယ္လို ေနသားက်ေနသူမ်ားအဖို႔ပင္ ေအးေသာဒဏ္ကိုခံစားရသည္။ ခြန္ေနာင္ ေတြးေနမိေသာ အေတြးစတို႕ကိုဖ်က္ကာ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာမိေသာေၾကာငါ့ သားေမႊးအေႏြးထည္ကို ကိုယ္မွာရံုကာ မနက္ခင္းျပဳဖြယ္မ်ားကို အလ်င္စလို ျပဳလုပ္ရေခ်သည္။ မလုပ္လို႔ကလဲမျဖစ္ ေတာတက္ဖို႔ကလဲ ရွိေခ်ေသးသည္ကိုး။ ဒီရာသီက ကတိုးလိုသားေကာင္မ်ား ေပၚထြတ္တတ္သလို မခ်စ္ဥ ၊ ခန္းေတာက္ဥတို႔လို ေဆးဘက္ဝင္ေစ်းေကာင္းရေသာ အပင္မ်ားလဲ ရရွိႏိူင္သည္ပဲေလ။ မနက္စာ ထမင္းၾကမ္းေအးစက္စက္ကို ဆီ ဆားနယ္ဖတ္ကာ အတင္းႀကိတ္မွိတ္မ်ဳိခ်လို႔ လကိစြဲေတာ္တူမီးႏွင့္ ယမ္းအိတ္ က်ည္ေစ့အိတ္ ႏွင့္စားစရာမ်ားယူကာ သြားေနက် မန္ပြန္ဘန္ ေတာင္ေျခဖက္သို႔ဦးတည္ကာ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ေတာင္ေျခသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ရိုးရာဓေလ့အရ ကမူေလးအေပၚတြင္ ထမင္းဟင္းမ်ားတင္ေျမွာက္ကာ သူ႔ေျခလွမ္းတို႕က ေတာင္ေပၚသို႕ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ လွမ္းတက္ခဲ့ေလသည္။ သူတို႔လို အလုပ္က သူမ်ားထက္သာေအာင္ စီးႏိူင္အုပ္ႏိူင္မွသာ ဝမ္းေရးအတြက္ဖူလုံရသည္မို႔ သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားက ပိုမို ျမန္ဆန္သြက္လက္လာခဲ့ရသည္။ ရုတ္တရက္ သူ႔ေရွ႕ကိုက္၅၀သာသာ အကြာကလႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္ အရာတစ္ခုကို းေတြ႔လိုက္ရသည္။ ေတာင္ေပၚဆီးႏွင္းေလေၾကာင့္ ေရွ႕သို႔ေကာင္းေကာင္း မျမင္ရေသာေၾကာင့္ သူေျခသံကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ လံုေအာင္ထိန္းကာ တူမီးတစ္ကမ္းအကြာထိ တိုးကပ္သြားမိသည္။ ထိုအခါ ဆီးႏွင္းျပင္ ေပၚေပါက္ေရာက္ေနေသာ အပင္ေလးမွအရြက္မ်ားကို ဆြဲဆြဲေျခြကာဝါးေနေသာ ကတိုးထီးတစ္ေကာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ခြန္ေနာင္ရင္ထဲအေတာ္ ေပ်ာ္သြားမိေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆို ကတိုးထီးတစ္ေကာင္မိပါက သားေရအျပင္ ကတိုးအိတ္ဟူေသာ အေမႊးနံသာအိတ္က ေစ်ေကာင္းေတာ္ေတာ္ရသည္မို႔ သူလိုလူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ တစ္ႏွစ္စာေလာက္ပင္ ဖူလံုေစႏိူင္သည္ေလ။ ထို႔ေနာက္ ယမ္းအဆင္သင့္ရိုက္ထားေသာ တူမီးေသနတ္ေမာင္းကို အသာအယာတင္ကာ ကတိုးေကာင္၏လက္ျပင္ေနာက္သို႔ ခ်ိန္ရြယ္ကာ အသက္ကိုေအာင့္ၿပီး လက္ညဳိးေလးကိုအသာအယာေကြးလိုက္ေလသည္။ ῝ဒိန္း …῞ ῝ဘူး …῞ ကတိုးေကာင္က ရုတ္တရက္လဲက်သြားၿပီးမွ ရုတ္ကနဲထကာ ေျပးသြားေလေတာ့သည္။ သူတို႕ကိုင္ေဆာင္ေသာ တူမီးဆိုသည္မွာ တစ္ခ်က္ပစ္ၿပီးေနာင္တစ္ခ်က္ပစ္ရန္မလြယ္ေပ။ က်ည္ထိုးရ ယမ္းထည့္ရႏွင့္ လြယ္ကူလ်င္ျမန္စြာမၿပီးႏိူင္။ ထိုေၾကာင့္ ခါးၾကားမွ ေတာလိုက္ဓါးေျမွာင္ကိုထုတ္ကာ ေသြးစက္မ်ားအတိုင္းအေျပးလိုက္ရေလသည္။ ထို႔အျပင္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေသြးမ်ားက ပူေႏြးသျဖင့္ ႏွင္းခဲမ်ားအရည္ေပ်ာ္ကာ လမ္းစေပ်ာက္ႏိူင္ေသာေၾကာင့္ အလ်င္အျမန္ပင္ လိုက္ရေတာ့သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ရုတ္တရက္ ရာသီဥတုကဆိုးဝါးလာကာ ဆီးႏွင္းမ်ား အဆက္မျပတ္က်ဆင္းလာေလသည္။ ခြန္ေနာင္မွာ ရာသီဥုကိုမမႈအား သူ႔အတြက္တစ္ႏွစ္စာဖူလံုေစႏိူင္ေသာ သတၱဝါေနာက္သို႔သာ မ်က္ေျခမပ်က္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခိုက္ ဆီးႏွင္းမ်ားၾကားမွာပင္ ရိပ္ခနဲျမင္ရေသာ အရာတစ္ခုေၾကာင့္ အေျပးပင္လိုက္သြားရာ ကတိုးေကာင္အားမီလုမီခင္မွာပင္ နင္းထားေသာဆီးႏွင္းျပင္က ကၽြံက်သြား ကာ သူေရာ ကတိုးေကာင္ပါ ေရခဲဖံုးေနေသာ ေခ်ာက္ထဲသို႔ အဆီးအတားမရွိ ျပဳတ္က်ခဲ့ေလသည္။ ῝ဘူး …..῞ ῝အား ……῞ ××××× ××××× ×××××နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေဝဒနာေတြနဲ႔အတူ ခြန္ေနာင္ ေခါင္းထဲတြင္ ေနာက္က်ိစြာႏိူးထလာခဲ့သည္။ သူေနာက္ဆံုးမွတ္မိလိုက္သည္က ကတိုးေကာင္ေနာက္လိုက္ရင္း ေခ်ာက္ထဲထိုးက် သြားခဲ့သည္ကိုပဲျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ သူေရာက္ေနသည္က ဂူလိုဏ္တစ္ခုအတြင္းျဖစ္ကာ သူ႕ေဘးတြင္လည္း ကတိုးအေသေကာင္က လဲလ်က္သား ရွိေနေခ်ျပန္သည္။ အျပင္မွာလဲ ႏွင္းမုန္တိုင္းက ျပင္းထန္လို႔သာလာေခ်ေနၿပီ။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ေတာ့ ၃ ရက္ေလာက္ေတာ့ သူသည္ သည္ဂူထဲ၌ေသာင္တင္ေနရေပဦးမည္။ ျပင္းထန္ေသာနာက်င္မႈႏွင့္အတူ ဆာေလာင္မႈပါတြဲဖက္ ခံစားလာရေသာေၾကာင့္ သူေဘးဘီဝဲယာသို႔ မ်က္စိကစားမိသည္။ အလို ဂူလိုဏ္အလယ္ ေက်ာင္သားျပင္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ႏြယ္ေခြပံုက သူသိထားခဲ့ေသာ မီးႏြယ္ႏွင့္တူေနသလိုလို။ သူ အားတင္းကာထရပ္လိုက္သည္။ ῝အား .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ ..῞ နာက်င္မႈကို ႀကိတ္မွိတ္ခံရင္း ေက်ာက္သာျပင္ဆီသို႔ တေရြ႕ေရြ႕လွမ္းခဲ့ရသည္။ သူထင္ျမင္သည့္အတိုင္းပင္ ထိုႏြယ္ေတြက မီးႏြယ္မ်ားပင္။ သူ႔ခါးမွာ ဘယ္အခ်ိန္က ျပန္ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ ဓါးေျမွာင္ကိုထုတ္ကာ မီးႏြယ္ကို ျဖတ္လိုက္ကာ တေတာက္ေတာက္စီးက်လာေသာ ႏိူ႕ကဲ့သို႕ျဖဴစြတ္ေနေသာ အရည္မ်ားကို ပါးစပ္ျဖင့္ခံကာ ေသာက္လိုက္သည္။ လည္ေခ်ာင္းထဲပူေႏြးသြားကာ ထိုကဲ့သို႔ ေလး ငါးေခ်ာင္းခန္႔ေသာက္အၿပီးတြင္ ဝမ္းမီးၿငိမ္းသြားသလို အေအးဒဏ္ကိုလဲ အေတာ္ အသင့္ခံႏိူင္ရည္ ရွိလာခဲ့သည္။ ဒဏ္ရာမ်ားမွလည္း ေဝဒနာကို သိပ္မခံစားရေတာ့ေပ။ ထိုအခိုက္မွာပင္ ေမႊးပ်ံေသာရနံ႕မ်ားႏွင့္အတူ ခြန္ေနာင္တစ္ေယာက္ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့ေလသည္။ ××××× ××××× ××××× ῝ဖ်တ္ .. ဖ်တ္ .. ဖ်တ္ ..῞ တဖ်တ္ဖ်တ္လွမ္းလာေသာ ေျခသံမ်ားေၾကာင့္ ခြန္ေနာင္တစ္ေယာက္ ႏိူးလာခဲ့သည္။ မုန္တိုင္းရွိလို႕ သတၱဝါတစ္ ေကာင္ေကာင္ဝင္ခိုတာဆိုရင္ျဖင့္ သူ႕အတြက္သိပ္မလြယ္ေပ။ ထိုေၾကာင့္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနကာ မ်က္စိကိုေမွးဖြင့္ကာ အေျခအေနကိုၾကည့္ေနမိသည္။ မဟုတ္ေပ သူထင္သလို မဟုတ္။ ဂူအတြင္းသို႕ဝင္လာသူက ဖ်င္ၾကမ္းထမီ အက်ႌဝတ္ထားေသာ မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ပင္။ ခြန္ေနာင့္ေမွးေနေသာ မ်က္စိတို႔ပိုပိုက်ယ္လာခဲ့သည္။ ထိုမွ်ေလာက္ လွေသာမိန္းကေလးမ်ဳိး သူ႕ရြာေကာ ရြာနီးတစ္ဝိုက္မွာပါ မရွိႏိူင္ေပ။ စြင့္စြင့္ၾကြားၾကြားရွိေသာ ရင္၊ ေသးသိမ္က်င္သြယ္ေသာ ခါး၊ ကားကားစြင့္စြင့္ တင္၊ ဆင္စြယ္လိုသြယ္လွ်ေသာ ေပါင္တံအစံု၊ ဆီးႏွင္းလို ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ မ်က္ႏွာအလွ အို အကုန္ အကုန္ အလွပရွိသမွ် သူျမင္ဖူးသမွ် အလွအားလုံး ေပါင္းစပ္ကာခ်ျပထားသလိုပင္။ ခြန္ေနာင့္အနားေရာက္ေသာအခါ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ေစြးေစြးနီေနေသာ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ရွိ ပါးခ်ဳိင့္ေလးမ်ားနစ္ဝင္သြားေအာင္ ၿပဳံးကာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ῝ေဟာ .. သူ ႏိူးေနၿပီလား῞ ῝ဟုတ္ကဲ့ …῞ ῝သူ႔ကို အျပင္မွာေတြလို႔ နန္းနဲ႔နန္းအစ္ကိုက ဒီထဲေခၚလာခဲ့တာပါ့῞ ῝ေက်း .. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ေပးတဲ့ အသက္ပဲရွိပါေတာ့တယ္ ဗ်ာ ..῞ ῝အို .. မထနဲ႔ဦးေလ .. သက္သာသလိုေနပါ ..῞ ႀကဳံးရုံးထလာေသာ ခြန္ေနာင့္ကို နန္းလို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဆိုလာသူေလးက ပခံုးႏွစ္ဖက္မွအသာအယာဖိခ်ကာ ျပန္လွဲေလွ်ာင္းေစသည္။ အနီးကပ္ျမင္ရမွ နန္းဆိုသူေလးရဲ့မ်က္ႏွာမွာ အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာမွ မေတြ႕။ ယုတ္စြအဆံုး ဒဏ္ရာေလးတစ္ခုေသာ္မွ်မေတြ႕။ ကိုယ္န႔ံေလးမွာလဲ မည္သို႔ခြဲရမည္မသိ သင္းသင္းေလးႏွင့္ႏွာဝမွာ စြဲက်န္ေနခဲ့သည္။ သူလဲအလိုက္သင့္ ျပန္လွဲကာ နန္းဆိုသူေလးရဲ့မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာပင္ၾကည့္မိေနသည္။ ῝အို .. ဘယ္လိုလူလဲ .. အၾကည့္ရဲလွခ်ည္လား῞ ῝အို .. အၾကည့္ရဲတာ မဟုတ္ပါဗ်ာ .. နန္းက လွတာကိုးဗ် .. ကၽြန္ေတာ္ လူလား နတ္လား ခြဲေနတာ῞ ῝အဟင္း .. တစ္ရြာသားက စကားေကာင္းေျပာတတ္သားပဲေနာ့῞ ῝ေရာ္ .. စကားေကာင္းေျပာတတ္တာ မဟုတ္ရပါေနာ္ .. အျမင္တိုင္းေျပာတာေနာ့῞ ῝ဒါ့ထက္ .. နန္းအစ္ကိုဆိုတာေရာ῞ ῝အစ္ကို .. အျပင္ထြက္ သားငါးရွာတယ္ေပါ့῞ ῝အလို႔ဆို .. ဒီမယ္ နန္းတို႔ ေမာင္ႏွစ္မ ႏွစ္ေယာက္တည္းရယ္ေပါ့῞ ῝ဟုတ္ပါေပါ့ .. အမယ္ နန္းတစ္ေယာက္တည္းရယ္လို႔ မတရားမစဥ္းစားနဲ႔ေနာ္ .. အို႔ .. ၾကည့္ျပန္ပါၿပီ .. ῞အရိုင္းဆန္သလိုလိုရွိေသာ္လည္း ယဥ္ယဥ္ေလးလွေနေသာနန္းတစ္ကိုယ္လံုးကို ခြန္ေနာင္ စူးစူးရဲရဲပင္ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ နန္းမ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း ျဖဴျဖဴခန္႔ခန္႔ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းေသာ ခြန္ေနာင့္ကို စိတ္ဝင္စားေန သလိုလို ..။ သူမမွာလဲ ေယာက်ၤားဆိုလို႔ သူအစ္ကိုကလြဲရင္ ခြန္ေနာင္ကပထမဆံုးျမင္ဖူးသူေလ။ အနီးမွာ ႀကဳံႀကဳံေလးထိုင္ေသာ နန္းရဲ့လက္ကေလးကို ကိုင္မိလိုက္သည္ႏွင့္ လူၾကမ္းႀကီးခြန္ေနာင့္ရင္ထဲမယ္ မညီမညာတီးလိုက္ ေသာေကာက္သစ္စားပြဲက ဗံုသံမ်ားလို တထိန္းထိန္း တထိန္းထိန္းနဲ႔ပင္။ နန္းမွာလဲ ခြန္ေနာင္မွ သူမလက္ေလးကို ဆုပ္ အယူမွာတင္ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ခြန္ေနာင့္ရင္ဘတ္ေပၚသို႕ အလိုက္သင့္ေလးမွီခ်လာခဲ့သည္။ ῝သူ .. နန္းကို အညွာလြယ္တယ္ ထင္မွာစိုးပါေပါ့ .. တစ္နယ္သားကို မယံုရမွာလဲစိုးပါ့῞ ῝နန္းရယ္ .. မထင္ရက္ပါ့ဗ်ာ .. ခ်စ္တတ္လြန္းသည္လို႔ပဲ မွတ္ပါ့῞ ῝အို .. အင့္ .. အင့္ ..῞ ရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းေလးေမွာက္ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာေျပာေနေသာ နန္းႏႈတ္ခမ္းေလးဆီမွရေသာ ရနံ႔တစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ ခြန္ေနာင္ ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖမ္းယူငံုခဲလိုက္သည္။ ခြန္ေနာင့္ႏွာေခါင္းထဲသို႕ ရနံ႔သင္းသင္းေလးစီးေမ်ာလာျခင္းႏွင့္အတူ ပါးစပ္ထဲတြင္လဲ မည္သို႔မည္ပံုေဝခြဲမရေသာရသာတစ္မ်ဳိးကို ဖိန္းတိန္းရွိန္းတိန္းခံစားခ်က္ႏွင့္အတူ ခံစားလိုက္ရသည္။ ထို အခါ လည္ရွည္သားေရအိတ္ထဲမွ ေခါင္ရည္တို႔စုပ္ယူေသာက္သလို ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသိမဲ့စြာစုပ္ယူေနခဲ့မိသည္။ ထို သို႔ေသာအခ်ိန္မွာပင္ နန္း၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားၾကားမွလွ်ာဖ်ားေလးမွာ ခြန္ေနာင္၏စုပ္အားေၾကာင့္ ခြန္ေနာင့္ပါးစပ္ထဲသို႔ တိုးဝင္ေရာက္လာေလသည္။ အရသာဖူးေလးျဖစ္ေသာ လွ်ာဖ်ားေလးႏွစ္ခုတို႔ထိပ္တိုက္ဆံုခ်ိန္တြင္ မီးပြင့္သြားသည့္အလား ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုလံုး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါသြားၾကသည္။ တစ္ဘဝလံုးနီးနီး သတၱဝါေတြသတ္ျဖတ္ကာ ၾကမ္းၾကမ္းေနခဲ့ေသာ လူၾကမ္းခြန္ေနာင္တစ္ေယာက္ ႏူးညံ့ေသာ နန္းရဲ့ အထိအေတြ႔ေအာက္ဝယ္ အလိုက္သင့္ပင္ စီးေမ်ာလိုက္ပါေနမိေတာ့သည္။ သူ႕လက္ၾကမ္းႀကီးမ်ားက နန္းေလးရဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္ အပ္ေသာအရပ္ဠာေနဆီသို႔ စပါးအံုးေျမြႀကီးသဖြယ္ တျဖည္းျဖည္းတိုးဝင္လာေခ်ၿပီ။ ထိုအခါ အြန္႔ခနဲ ျမည္သံေလးနဲ႔အတူ နန္းရဲ့ေတာင္ကုန္းမို႔မို႔ေလးအား သူ႔လက္ျဖင့္ပိုင္ပိုင္ႏိူင္ႏိူင္ဆုပ္ကိုင္မိေခ်သည္။ မို႔ေမာက္ေဖာင္းကားကာ လက္တစ္ဝါးစာ ထက္ပင္သာေသာ စိုစြတ္ေနေသာအရာေလးအား ဆုပ္ေခ်မိခ်ိန္တြင္ ခြန္ေနာင့္ရင္ထဲ၌ ဝါဂြမ္းပံုအားေခ်မြေနရဘိသကဲ့သို႕ ႏူးညံ့ေသာ အထိအေတြ႕အား မိန္းမူးေနမိေခ်၏။ ဂူလိုဏ္ၾကမ္းျပင္ထက္သို႔ နန္းကိုယ္ေလးအားအသာအယာလွဲခ်လိုက္ၿပီး ေျပေလ်ာ့ေနေသာ ဖ်ဥ္ၾကမ္းထမီကို ေျခရင္းမွ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ခြန္ေနာင္လဲကိုယ္မွာ ဝတ္ထားေသာဖ်ဥ္ေဘာင္းဘီကို ခါးပတ္ႀကဳိးေလွ်ာ့ကာ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ အနာအဆာမရွိ တစ္ရစ္ေသာဆင္ႏွာေမာင္းသ႑ာန္ ေပါင္တံေဖြးေဖြးေလးမ်ားအား တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ ကားယူလိုက္ သည္။ ေဖြးျဖဴေသာ ေပါင္ရင္းအဆံုတြင္ နီရဲကာေနေသာအဂၤါေလးသည္ မဟတဟအေနအထားမ်ဳိးျဖင့္ ခြန္ေနာင့္အား လာပါ ယူပါျဖင့္ ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ အရည္တို႔ျဖင့္စြတ္စိုေနေသာ အနီတြင္းေလးထဲသို႔ ခြန္ေနာင္သည္ မတ္မတ္ထန္ေနေသာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို အသာအယာေခ်ာ့သြင္းလိုက္သည္။ ῝ဟူး … အား …῞ ῝အို .. အဲ့လို .. အဲ့လို .. အင့္ ..῞ တစ္ရစ္ တစ္ရစ္တိုးဝင္သြားတိုင္း သူ႔မွာ ဘယ္အရာနဲ႔မွမတူေသာႏူးညံ့မႈကို ခံစားရင္း ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးမွာ တဒုတ္ဒုတ္ ႏွင့္ေသြးမ်ားတိုးကာ ေဖာင္းပြႀကီးမားလာသည္မွာ တြင္းေခါင္းေလးႏွင့္ပင္ ျပည့္ညပ္လို႔ေနေခ်ၿပီ။ နန္းဆီမွလည္း တအင့္အင့္ တဟင့္ဟင့္ညည္းညဴသံေလးမ်ားက မာန္ထဖြယ္ရာ ခြန္ေနာင့္ကို ႏိူးေဆာ္ေနေခ်ၿပီ။ အရင္းထိတိုင္ေအာင္ နဲ႔သြင္းကာ အဂၤါ ဇာတ္ျခင္းဖိကပ္ကာ ဇိမ္ယူေနေသာ ခြန္ေနာင့္မွာ နန္းရဲ့အသံေလးမ်ားေၾကာင့္အသိဝင္ကာ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို ဆြဲထုတ္ ကာတစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္တြင္ ျပန္ထည့္လိုက္ႏွင့္ သာသာေလးကပ္ေဆာင့္ေနသည္။ အပ်ဳိစင္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမွာ လိပ္ဝင္သြားလိုက္ စူထြက္လာလိုက္ႏွင့္အတူ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားကိုပါ တဇတ္ဇတ္စိမ့္က်ေနေပသည္။ ῝အာ့ .. အဟာ့ .. အင့္ .. အင့္.. အဟင့္ ..῞ ῝အင္း .. ဟင္း ဟင္း .. အင့္ အင့္῞ ῝အို .. အင့္ ..အင့္ .. ဘယ္လိုႀကီးလဲ .. နဲနဲ ျမန္ျမန္လုပ္ႏိူင္ဘူးလား ..ေနာ့ .. လုပ္ပါ῞ ῝အင္း .. နန္းခံႏိူင္ပါ့မလား .. နန္းဟာေလးက ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးရယ္ .. ေမာင့္ ဟာက …῞ ῝လုပ္မွာလုပ္ပါေပါ့ .. အတြင္းက ေတာင့္တေနၿပီ .. ေဆာင့္လိုက္ပါေတာ့ ေနာ့ ..῞ ῝အင္း .. အင္း .. ယာ့ .. ဟင္း῞ ῝အို .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္.. အာ့ .. ရွီး .. အင့္ အင့္ ..῞ နန္းအေျပာေလးေၾကာင့္ အသိဝင္လာခဲ့ေသာ ခြန္ေနာင္သည္ နန္းအလိုက် တြင္းနီနီေလးထဲမွ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို အလွ်င္အျမန္ပင္ထုတ္သြင္းေနေစရာ နန္းပါးစပ္ေလးတြင္းမွလဲ ဆူညံစြာညည္းေလသည္။ သူလဲ နန္းညည္းသံၾကားတိုင္း တိုးတိုးေဆာင့္ေနရာ မ်ားမၾကာမီ နန္းခါးေလ ေကာ့ပ်ံလီမ္ကာ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲပင့္ပင့္ကာ ၿငီမ္က်သြားသည္။ သူလဲ တြင္းေခါင္းေလးထဲမွဆုပ္ဆုပ္ယူေနမႈေၾကာင့္ ေဆာင့္ေနစဥ္မွာပင္ တစ္ကိုယ္လံုးဖ်ဥ္းကနဲ ဖ်ဥ္းကနဲျဖစ္ကာ သေႏၶရည္ ၾကည္မ်ားကို နန္းကိုယ္တြင္းထဲ ပန္းထ့ဲလိုက္ေလသည္။ ကိုယ္စီေအာက္ပိုင္းဗလာႏွင့္ ေအးစက္ေသာေနရာတြင္ ရွိလင့္ကစား မေအးသကဲ့သို႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖက္ကာ တြတ္ထိုးေနၾကသည္။ ῝ေမာင္ .. နန္းကို ေမ့သြားမွာလား ဟင္ ..῞ ῝ဘယ္ေမ့ပါ့မတုန္း နန္းရယ္ .. ေမာင္က နန္းကိုခုေတာင္ ေခၚသြားခ်င္တာ῞ ῝နန္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္မေတြ႕ရမွာေတာင္ စိုးေနမိေပါ့ ..῞ ῝တကယ္ရယ္ေနာ္ ေမာင္ .. နန္းကိုေခၚမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေဟာ .. ဟိုမယ္ အပင္စုစုေတ ေတြ႕တယ္ဟုတ္ .. ဒီဘက္မွာခြဲထြက္ေနတဲ့ တစ္ပင္ထဲကို ႏႈတ္သြား .. အဲ့ဒါဆုိ ေမာင္နဲ႔နန္း အၿမဲေတြလို႔ရၿပီ ေပါ့ ..῞ ῝တကယ္လား နန္း .. အဲ့ဒါဆို ေမာင္ ခူးလိုက္ၿပီေနာ္ ..῞ ῝အင္း .. ၿပီးမွ ခူး .. ခုေတာ့ …῞ ခြန္ေနာင္ နန္းခႏၶာကိုယ္ေလးေပၚ ေနာက္တစ္ႀကီမ္ထပ္ခြကာျဖင့္ ဂူလိုဏ္ေလး အတြင္းတြင္မေတာ့ ညည္းသံေလးမ်ား ကဆူညံ့ကာရယ္ျဖင့္ လူသားႏွစ္ဦးသည္ အေအးဒဏ္ကို တဖန္အံတုၾကျပန္သည္ …..။ ××××× ××××× ×××××ျပီးပါျပီ။ ။
မကယ္ေကာင္းတဲ.ေခ်ႏွစ္ေခ်ာင္း
သန္းထြန္းေအာင္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕ သူတို႕အိမ္ ကို ေရာက္လာၿပီး ေနာက္.. သူတို႕လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနေနတံုး ကလို မလြတ္လပ္ေတာ႕ဘူး လို႕ ထင္မိ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ သူ႕မိန္းမ ေ၀ေ၀လြင္ ရဲ႕ ညီမ တ၀မ္းကြဲ ၿဖစ္သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ လြန္ခဲ႕တဲ႕ တႏွစ္ေလာက္ ကမွ တရံုးထဲ လုပ္ေနတဲ႕ အရာရွိေပါက္စ ကိုေဇာ္ထိုက္ နဲ႕ အိမ္ေထာင္က် သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕နဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ခါစ မွာ ရိုးရိုးေအးေအး ေနေနခဲ႕ေပမဲ႕ ..တႏွစ္ေလာက္လဲၾကာေရာ အေဖၚအေပါင္း နဲ႕ ေသာက္တတ္စားတတ္လာ သည္ ။ သူတို႕ရံုးကလဲ ေအာက္ဆိုက္ ရတဲ႕ ရံုးဆိုေတာ႕ ေငြ ရႊင္ တာမို႕ ညေနဘက္ ေရခ်ိန္ကိုက္ၿပီး မွ အိမ္ၿပန္လာေလ႕ ရွိသည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ ရဲ႕ အေၿခအေန က အေပ်ာ္ေသာက္ရာကေန တေၿဖးေၿဖး မေသာက္ရရင္ မေနနိုင္တဲ႕ ယစ္ထုတ္ဘ၀ ကို ေရာက္လာ သည္ ..။ ေန႕ေရာညပါ ပုလင္းေထာင္လာ သည္ ..။ တဆင္႕ၿပီးတဆင္႕ ပိုပို ဆိုး၀ါးလာ သည္ ..။ အလုပ္ပ်က္ရက္ေတြ မ်ားလာ သည္ ..။ မိန္းမ ၿဖစ္တဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လုပ္တာေတြ ၿဖစ္လာ သည္ ..။ မူးလာေသာအခါ ဆင္႕ဆင္႕ကို ထိုးၾကိတ္ကန္ေက်ာက္ လာသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕မွာ လင္ဆိုးမယား တဖါးဖါး ဆိုသလို ငိုယိုေနရသည္ ..။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ၿပီးခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ မွာ ကိုေဇာ္ထိုက္အလုပ္ၿပဳတ္သြား သည္ ..။ အလုပ္ၿပဳတ္သြား လဲ သူ႕ အေသာက္ က မေလ်ာ႕..။ ေသာက္လဲ ေသာက္ မိန္းမ ကိုလဲ ရိုက္ေတာ႕ ဆင္႕ဆင္႕ အိမ္ေပၚက ဆင္းေၿပးလာ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္တို႕ အိမ္ ကို ငိုယိုၿပီး ေရာက္လာသည္ ..။ခဏ လာေနလို႕ ရမလား ..ေမးသည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ က သနားတတ္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ကို သူတို႕နဲ႕ ေနေစ သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ သန္းထြန္းေအာင္တို႕ အိမ္ကို လိုက္လာ သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ သည္ ညစ္ပတ္ေပေရ ၿပီး အရက္နံ႕ေတြ တေထာင္းေထာင္းနဲ႕..။ လမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္း မေလ်ာက္နိုင္ ..။တိုက္ပံုထဲ မွာ ပလပ္စတစ္ အိပ္ နဲ႕ အရက္ .. ပါလာ သည္ ..။ အိမ္ေလွခါး အတက္ ..ပလပ္စတစ္ အရက္အိပ္ ဘုတ္ ကနဲ ၿပဳတ္က်သြားလို႕ သိရတာ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ က မူးေနေတာ႕ ရိုင္းရိုင္း စိုင္းစိုင္း ေၿပာ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ကို ၿပန္လာေခၚတာ ..။ ငါ႕မယား ငါလာေခၚတာ ဘယ္သူ႕ ေသာက္ဂရုစိုက္ရမလဲ ..ေၿပာလို႕ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ သူ႕ကို ဆြဲမထိုးမိေအာင္ စိတ္ထိန္းထားရ သည္ ။ “ကိုေဇာ္ထိုက္..ၿပန္ရင္ေကာင္းမယ္ ...”လို႕ ေၿပာလိုက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ က မလုိက္ဘူး ၿငင္း သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ လဲ သန္းထြန္းေအာင္ မ်က္ႏွာမာမာ နဲ႕ ဘုၾကည္႕ၾကည္႕ေနတာေၾကာင္႕ ေရွ႕ဆက္မတိုးရဲဘဲ ၿပန္သြား သည္ ..။ သူ႕မိန္းမ သူနဲ႕ မလိုက္လို႕ ေက်နပ္တာေတာ႕ ဘယ္ေက်နပ္ မလဲ ။ ေစာင္းငန္း ေစာင္းငန္းနဲ႕ ပါးစပ္က ေရရြတ္ဆဲဆိုၿပီး ၿပန္သြားတာ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ အလုပ္မွာလဲ ကိုေဇာ္ထိုက္ လာေႏွာက္ရွက္မွာ စိုးလို႕ ရံုးက ခြင္႕ယူထား သည္ ။ တရက္ ႏွစ္ရက္ ဆိုၿပီး သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္ တို႕အိမ္မွာ လနဲ႕ခ်ီၿပီး ေသာင္တင္ေန သည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕က အလိုက္သိတတ္ သည္ ။ အိမ္မွာ ၀ိုင္းလုပ္ သည္ ..။ ေဆးေၾကာခ်က္ၿပဳတ္ေပး သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ အိမ္မွာ ရွိတာသူတို႕လင္မယားအတြက္ ေကာင္းတာေတြ က အမ်ားၾကီး မို႕ ဆင္႕ဆင္႕ ေနပါေစ လို႕ ေ၀ေ၀လြင္ က ခြင္႕ၿပဳ သည္ ..။ ညဘက္ဆို ဆင္႕ဆင္႕ နဲ႕ ကိုရီးယား ကား ၾကည္႕ သည္ ..။ တခ်ိဳ႕ညေတြမွာ ေနၾကာစိ စားရင္း စကားထိုင္ေၿပာၾက သည္ ..။ ရံုးပိတ္ရက္ေတြမွာ အထူး စပါယ္ရွယ္ တခုခု ခ်က္စားၾကသည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ သည္ ေရခ်ိဳးၿပီးလို႕ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႕ သနပ္ခါးထိုင္ေသြးေနသည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္႕ စြင္႕ကားတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို ကုတင္ေပၚပက္လက္ စာဖတ္ေနေသာ သန္းထြန္းေအာင္ ၾကည္႕ၿပီး စိတ္ေတြ ထလာ သည္ .. “ ေ၀ ..” “ ဟင္ .ကိုေအာင္..ဘာလဲ ..” “ ေ၀႕ ဖင္က လွလိုက္တာ ..ကိုေအာင္တို႕ ခ်စ္ၾကရေအာင္ ..” “ ဟာ..ကိုေအာင္ကလဲကြာ..တိုးတိုး . .ဆင္႕ဆင္႕ ၾကားသြားရင္ မေကာင္းပါဘူး . .” “ ေ၀ကလဲ..ကိုေအာင္တို႕ မလုပ္ၿဖစ္တာ ၾကာေနၿပီ ..လာပါကြာ ..ခ်စ္ၾကရေအာင္ . . .” “ ေတာ္ကြာ ..ကိုေအာင္..ႏွာဘူးမက်နဲ႕..ဆင္႕ဆင္႕ ရွိေနပါတယ္ ဆိုမွ...” သန္းထြန္းေအာင္ သည္ ခါတိုင္းလို သူ႕မိန္းမ ေ၀ေ၀လြင္ ကို စိတ္တိုင္းက် ၿဖဳတ္လို႕ မရေတာ႕လို႕ စိတ္ပ်က္ေန သည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕ ေရာက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေ၀ေ၀လြင္ က..ဆင္႕ဆင္႕ၾကားသြားလိမ္႕မယ္ ဆိုၿပီး သူ႕ကို မေပးေတာ႕ဘူး ။ ဆင္႕ဆင္႕ မ၇ွိတဲ႕ အခ်ိန္မွာဘဲ ေ၀ေ၀လြင္ ကို သူ လုပ္ရ သည္ ..။ ဒါေၾကာင္႕ ဆင္႕ဆင္႕ အိမ္မွာ လာေနၿခင္း ကို သန္းထြန္းေအာင္ ၿငဴ စူမိ သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္႕ကို ဆင္႕ဆင္႕ မၿပန္ေသးဘူးလား..ေမးမိ သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္္ က ခဏပါ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႕သူ ကို ကူညီေကာင္းပါတယ္ ..လို႕ ေၿပာသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ပိန္ပိန္ပါးပါး နဲ႕သိပ္ အလွၾကီး မဟုတ္သည္႕ ရြက္ၾကမ္းေရၾကိဳ မိန္းမတေယာက္ ဘဲမို႕ သန္းထြန္းေအာင္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကည္႕မိခဲ႕ ..။ စိတ္မ၀င္စားခဲ႕...။ ဒါေပမဲ႕ ဒီေန႕ သူ အလုပ္က ၿပန္လာေတာ႕ ေ၀ေ၀လြင္လဲ ၿပန္မေရာက္ေသးဘူး ..။ အိမ္ထဲ ေရာက္ၿပီး ရံုး၀တ္တဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ ခြ်တ္ လိုက္ၿပီး အိမ္ေနရင္း..၀တ္ေလ႕ရွိတဲ႕ စြပ္က်ယ္လက္ၿပတ္ နဲ႕ ပုဆိုးအႏြမ္း လဲ၀တ္လိုက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ေတာ႕ မေတြ႕ဘူး ..။ ေန႕လည္ေန႕ခင္း အိမ္မွာ တေယာက္ထဲ အားေနေတာ႕ အိပ္မ်ားအိပ္ေနသလား မသိဘူး ..။ ဘိုက္ဆာသလို ရွိတာနဲ႕ ဘာမ်ားစားစရာရွိမလဲ ဆိုၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ သြားၾကည္႕ရန္ အိမ္အေနာက္ထဲကို ၀င္လာေတာ႕ ဟေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ေနေနတဲ႕ အိပ္ခန္းထဲ အမွတ္မထင္ ၾကည္႕လိုက္မိ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသား ၿဖစ္သြား သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕သည္ ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ထမိန္က ခါးမွာ ေရာက္ေန သည္ ..။ခါးေအာက္ပိုင္း မွာ အ၀တ္ မဲ႕ ေန သည္ ..။ ၿဖဴ၀င္းေသာ ဆင္႕ဆင္႕ ရဲ႕ ၀မ္းဘိုက္သား..ေပါင္တန္ႏွစ္ဘက္ နဲ႕ ေပါင္ဂြဆံုေနရာ က အေမႊးမဲမဲ ခပ္ပါးပါး ေပါက္ေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီး ကို ရွင္းရွင္းၾကီး ေတြ႕လိုက္ရလို႕ပါ ..။ နီညိဳညိဳ အဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္းၾကီး သည္ ၿဖဴ ၀င္းေသာ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ဆီးခံုေဖါင္းေဖါင္းၾကီးအလည္မွာ ထင္းထင္းၾကီး ေတြ႕ေနရ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ကို ဆက္မလွမ္းဘဲ ဆင္႕ဆင္႕ ကို အခန္း၀ ကေန ေငးစိုက္ၾကည္႕ေနမိ သည္ ..။ နီညိဳညိဳ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းၾကီး သည္ တပ္မက္စရာေကာင္းလွ သည္ ..။ ခုတေလာ မိန္းမ ကိုလဲ မလုပ္ရတာ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ႕ စိတ္ေတြက ထန္ေန သည္ ..။ ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူ နဲ႕ အဖုတ္ၾကီး ကို သူ ေငးစိုက္ၾကည္႕ေနမိ သည္ ..။ သူ႕ လိင္တန္ က ထိန္းကနဲ မာေက်ာေတာင္မတ္ လာ သည္ .။ ေယာင္ယမ္းၿပီး..သူ႕အတန္ေခ်ာင္းၾကီးကို ဖမ္းဆုတ္ကိုင္လိုက္မိ သည္ ။ သန္းထြန္းေအာင္ ေငးစိုက္ၾကည္႕ေနဆဲ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ လူးလြန္႕လာၿပီး ပက္လက္ အေနအထား ကေန ေဘးတိုက္တေစာင္း ေကြးေကြးေလး ၿဖစ္သြား သည္ ..။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ တင္ပါးေတြ နဲ႕ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴေတြ ကို ၿမင္ေတြ႕ေနရ သည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕ ရဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီး သည္ အေၿမာင္းလိုက္ၾကီး ဖင္ႏွစ္လံုးၾကား က ၿပဴးထြက္ေန သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ဖင္ၾကီးေတြက လဲ အ ၀တ္မပါဘဲ ေတြ႕ရမွ ေတာ္ေတာ္ ေတာင္႕ သည္ ဆိုတာ သိလိုက္ရ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ဆင္႕ဆင္႕ အခန္းထဲ ကို ေၿပး၀င္သြားၿပီး တက္ လုပ္ လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနမိ သည္ ..။ ပုဆိုးအေပၚကေန ေပါင္ၾကားက ေတာင္မာေနတဲ႕ သူ႕လိင္ေခ်ာင္းၾကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားမိ ရသည္ .။ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ က ေသာ႕ဖြင္႕လိုက္တဲ႕ အသံၾကားလိုက္ရတာေၾကာင္႕ သန္းထြန္းေအာင္ ဆင္႕ဆင္႕အခန္းေရွ႕ကအၿမန္ ၿပန္ေၿပးထြက္ခဲ႕ရ သည္ ..။ သူ႕မိန္းမ ေ၀ေ၀လြင္ ၿပန္လာတာ ၿဖစ္ေန သည္ . .။ ထိုေန႕ကစၿပီး သန္းထြန္းေအာင္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕ အိမ္မွာ လာေနတာကို အေႏွာက္အရွက္ တခု လို႕ မၿမင္ေတာ႕..။ ဆင္႕ဆင္႕ကို မသိမသာ စိတ္၀င္စား လာ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕အတြင္းပစၥည္းေတြ..ဘာမ်ားထပ္ၿမင္ေတြ႕နိုင္အံးမလဲ စိတ္၀င္စားလာ သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ကို ႏွဴးႏွပ္ၿပီး ကာမဆက္ဆံ ေသာအခါ တဖက္ခန္းမွာ ဆင္႕ဆင္႕ ရွိေနတာကို သိၿပီး ဆင္႕ဆင္႕ ၾကားရေအာင္ အသံဗလံေတြ လုပ္မိ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕မ်ား နားစြင္႕ေနမလား..ဆင္႕ဆင္႕မ်ား ေခ်ာင္းၾကည္႕ေနမလား ဆိုတာ လဲ သူ ေတြးေနမိၿပီး ေ၀ေ၀လြင္ ကို စပ္ရွက္ရတာ ပိုၿပီး စိတ္လွဳပ္ရွားရသလို ဘဲ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕ ေရာက္လာခါစ က ဆင္႕ဆင္႕ ရွိေနလို႕ သန္းထြန္းေအာင္ က ကာမ ဆက္ဆံဖို႕ ၾကိဳးစားရင္ ညင္းပယ္တတ္ေပမဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ..ဆင္႕ဆင္႕က ေရရွည္ေနမဲ႕သူ ၿဖစ္လာၿပီး သန္းထြန္းေအာင္ က ပြတ္သီးပြတ္သပ္ ဟိုကိုင္ဒီႏွိဳက္ နဲ႕ ႏွဴးႏွပ္လာေသာအခါ သူမစိ္တ္ေတြလဲ ထၾကြလာရၿပီး သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ လုပ္ၿဖစ္ၾက သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္နဲ႕ လုပ္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္ အသံမၿမည္ေအာင္ ထိန္းတဲ႕ၾကားက ထြက္လာတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕တေယာက္ ၾကားမွာဘဲ လို႕လဲ ေတြးေနသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ဒီလို အသံေတြ ၾကားရလို႕ စိတ္ေတြ ထၾကြေလမလား ..။ ဆင္႕ဆင္႕မ်ား သူတို႕ကို ေခ်ာင္းမလား ဆိုၿပီး အိပ္ခန္းတံခါး ကိုေတာင္ ဟထားတတ္ သည္ . .။ သူကကိုယ္ က သတိထား ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနတာေၾကာင္႕ ဆင္႕ဆင္႕ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ေဆာင္႕ေၾကာင္႕ထိုင္ၿပီး ငရုတ္သီး ေထာင္းေနခ်ိန္ ထမိန္ေအာက္စလြတ္ၿပီး အဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ေပၚေနတာေတြ..ဆင္႕ဆင္႕ ထမိန္ၿပင္၀တ္ တဲ႕အခါ လ်ပ္ တပ်က္ ဆင္႕ဆင္႕ ၀မ္းပ်င္သားၿဖဴၿဖဴ ခ်ပ္ခ်ပ္ နဲ႕ အဲဒီေအာက္ က အေမႊးမဲမဲေတြ ကို ၿမင္လိုက္ရတာေတြ ေၾကာင္႕ သူ႕ စိတ္ေတြ ထၾကြၿပီး ဆင္႕ဆင္႕ကို ရနိုင္မယ္ ဆိုရင္ ၿဖဳတ္ခ်င္ စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနေပ သည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ေ၀ေ၀လြင္ နဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ တို႔ အိမ္မွာ တေၿဖးေၿဖး အေနၾကာလာ သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ ကို ေတာ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ၿပန္မေပါင္း ခ်င္ေတာ႕ဘူး ..လို႕ ေၿပာသည္ ။ ကိုေဇာ္ထိုက္ သည္ ပိုိပုိ ဆိုးလာ သည္ ..။ အလုပ္လက္မဲ႕ အရက္သမားမို႕ အရင္ဆံုး အိမ္ရွိ အဖိုးတန္ ပစၥည္းေတြ ကို ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး အရက္ေသာက္ပစ္ သည္ ..။ ေရာင္းခ်စရာမရွိေသာအခါ အိမ္ေထာင္ပရိဘာဂေတြ ကို ေရာင္းခ်ကာ ဆက္ေသာက္သည္ ..။ အသိအကြ်မ္း ေဆြမ်ိဳးေတြ ဆီက အရွက္မရွိ လိုက္ေတာင္း သည္ ..။ ေခ်း သည္ ..။ ေသာက္ တာကေတာ႕ ေန႕ေရာညေရာ..။ အရက္ဆိုင္ေတြေရွ႕ ပလက္ေဖါင္းေပၚလဲေနတာ..ေမွာက္ေနတာ ေတြ႕ေနၾကရ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ညဘက္ တဖက္ခန္း က သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္တို႕ ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာတဲ႕ ကာမဆက္ဆံတဲ႕ ( လိုးၾကတဲ႕ ) အသံဘလံေတြ ကို ၾကားၾကားေနရတာေၾကာင္႕ လင္ နဲ႕ ေ၀းကြာၿပီး ကာမစပ္ရွက္တာ နဲ႕ ကင္းေ၀းေနတာ ၾကာလို႕ ကာမစိတ္ေတြ နိုးၾကားေဖါက္ၿပန္မိရ သည္ ..။ တဖက္ခန္း က လင္မယား ကလဲ ဘာၾကမ္းသလဲ မေမးနဲ႕ ..။ အသံေတြ အတိုင္းသား ၾကားၾကားေနရ သည္ ..။ ကုတင္ တကြ်ိကြ်ိ ၿမည္ ၿပီး နံရံ နဲ႕ တဒုတ္တဒုတ္ ထိရိုက္တဲ႕ အသံေတြၾကားေနရ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ဒီအသံေတြ ေၾကာင္႕ စိတ္ေတြရြထၿပီး အိပ္လို႕ မေပ်ာ္ဘဲ ကာမစိတ္ေတြ ၿပင္းထန္စြာၿဖစ္ေပၚရၿပီး သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္တို႕ စပ္ရွက္တာေတြကိုလဲ ေတြ႕ခ်င္ၿမင္ခ်င္စိတ္ေတြ လဲ တားမရဆီးမရၿဖစ္ေနရသည္ ..။ သူတို႕ လင္မယား လုပ္ၾကတိုင္း ဆင္႕ဆင္႕မွာ တဏွာစိတ္ေတြ ၾကြရြေနရၿပီး ေယာက်ၤားတေယာက္ရဲ႕စပ္၇ွက္တာကို ခံလိုစိတ္ေတြ ၿပင္းၿပေနေပ သည္ ..။ တဖက္ခန္း က သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္တို႕ တဖြတ္ဖြတ္တဖပ္ဖပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသံေတြ ကိုနားစိုက္ေထာင္ေနမိ သည္ ..။ ေပါင္ၾကားက မိမိ အဖုတ္ထဲက ယားယံတဲ႕ေ၀ဒနာေၾကာင္႕ လက္နဲ႕ အဖုတ္ကို ပြတ္သပ္ေနမိသည္ ..။ အေရေတြ တအားစိုေပေနတာ ေတြ႕ရသည္ ..။ မိမိ အစိကို ဖိဖိပြတ္ေနမိခ်ိန္ တဖက္ခန္း က ေ၀ေ၀လြင္ရဲ႕ ညညး္သံ ေအာ္သံေတြ ကို တဖတ္ဖတ္သံေတြ နဲ႕ အတူ ၾကားေနရၿပန္ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ ေဆာင္႕ခ်က္ေတြကလဲ ဘာၿပင္းသလဲ မေမးနဲ႕ ..။ တဒိုင္းဒိုင္း နဲ႕..။ ေ၀ေ၀လြင္ရဲ႕ ညည္းသံေတြ ကလဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ ညအခ်ိန္မွာ သိသိသာသာၾကီး ၾကားေနရသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ လဲ ရင္သားေတြ က ယားယံသလိုလို နို႕သီးေခါင္းေတြက တင္းမာသလိုလို ၿဖစ္ေနတာမို႕ အဖုတ္ကို လက္တဖက္ နဲ႕ ပြတ္ေခ်ေနသလို က်န္တဲ႕လက္နဲ႕ နို႕သီးေခါင္းေလးေတြ ကို ေခ်ပြတ္ေနမိ သည္ ..။ ခဏၾကာေတာ႕ သူတို႕ လင္မယား ပြဲသိမ္းသြားပံုရ သည္ ..။အသံဘလံေတြ တိတ္သြား သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ လဲ မိမိ ဖါသာ အာသာေၿဖတာ ထမိန္ေတြလဲ ေပစိုကြက္ေနသလို လက္ေတြ လဲ ေပေရေနၿပီး ..ေဆးေၾကာလိုစိတ္ ၿဖစ္လာတာေၾကာင္႕ အိမ္ေနာက္ေဖးက ေရခ်ိဳးခန္း ကို ထြက္ခဲ႕ သည္ ..။ လင္ရွိၿပီးမွ အပ်ိဳဖ်န္းမ တေယာက္လို ကိုယ္႕ဖါသာ အာသာေၿဖေနရတဲ႕ မိမိအၿဖစ္ကို စိတ္ပ်က္မိ သည္ ..။ ဘိုက္ဆာရင္ ထစားလိုက္သလိုဘဲ ေစာက္ပတ္ယားရင္ အလိုးေကာင္းတဲ႕ ေယာက်ၤားတေယာက္ ရဲ႕ ပီပီၿပင္ၿပင္ လုပ္ေပးတာကို ခံပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ..။ ေယာက်ၤား လုပ္တာကို မခံရတာ ၾကာလာၿပီ မဟုတ္လား ..။ ေရခ်ိဳးခန္း ထဲ ၀င္ၿပီး မီးခလုပ္ကို ေၿခာက္ကနဲ ႏွိပ္ဖြင္႕လိုက္ေသာ အခါ အေမွာင္ထဲ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး နဲ႕ ေသးပန္းေနတဲ႕သန္းထြန္းေအာင္ ကို ရုတ္တရက္ ၿမင္လိုက္ရေလ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္မွာလဲ ပြဲၾကမ္းၿပီးခါစ ေငါေငါၾကီး ၿဖစ္ေနဆဲ သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္းၾကီး နဲ႕ အိမ္သာခြက္ထဲ ကို ေသးပန္းေနရင္း မီးခလုပ္ႏွိပ္ဖြင္႕လိုက္ တဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ကို ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး ၾကည္႕ေန သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕မွာလဲ သူ႕လိင္တန္ၾကီး ကို စူးစိုက္ေငးၾကည္႕ေနမိ သည္ ..။ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ လိင္တန္ၾကီး ကို ၿမင္လိုက္ရေတာ႕ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထသြားရ သည္ ..။ ဒစ္ၿပဲၾကီး ကို ၿမင္ရတာ မ်က္လံုး မခြာတမ္း စိုက္ၾကည္႕ေနမိၿပီ...။ သန္းထြန္းေအာင္ က ေသးေပါက္ၿပီးသြားလို႕ ဆင္႕ဆငိ႕ ဖက္ကို ၿပန္လွည္႕လိုက္ေသာအခါ ေပါင္ၾကား အေမႊးမဲမဲေတြၾကားက လံုးပတ္တုတ္ၿပီး ရွည္ေသာ လိင္တန္ ညိဳညိဳၾကီး ကို အသဲယားစရာ အနီးကပ္ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ဆင္႕ဆင္႕ ထမိန္မွာ စိုေပကြက္ေနတာေတြ ကို ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။ သူတို႕ လင္မယား တအား ၿဗံဳးၾကတာ ဆင္႕ဆင္႕ၾကားၿပီး စိတ္ေတြ ထၾကြတာ ၿဖစ္မည္လို႕ သူ တထစ္ခ် တြက္ဆလိုက္ သည္ ..။ သူ႕မိန္းမ ေ၀ေ၀လြင္ လဲ ပြဲသိမ္းအၿပီး တေခါေခါ နဲ႕ အိပ္သြားၿပီမို႕ သူ တိတ္တခိုး ၿပစ္မွားေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ကို အခုလို ညသန္းေကာင္ေက်ာ္ အခ်ိန္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဆံုလိုက္ေသာအခါ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ႕ဘဲ ဆင္႕ဆင္႕ ကို ဆြဲဖက္ကာ နမ္းမိေလၿပီ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ သန္းထြန္းေအာင္ က ရုတ္တရက္ ဆြဲဖက္ခါ နမ္းေသာအခါ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ရုန္းဖယ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ သန္မာတဲ႕ လက္ၾကီးေတြ နဲ႕ တအား ဆြဲဖက္ ထားတာကို ဆင္႕ဆင္႕ ရုန္းထြက္လို႕ မရနိုင္ဘူး ..။ “ လႊတ္..လႊတ္ပါ အကို ..မေတာ္ပါဘူး ...” “ ရွဴး...” သန္းထြန္းေအာင္ က သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းမွာ လက္ညွိဳး ေထာင္ကပ္ၿပီး ..အသံမၿပဳဖို႕ တားလိုက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးေတြ ကို ငံုစုတ္လိုက္ေတာ႕ ဆင္႕ဆင္႕ မ်က္လံုးေလးေတြ ေမွးစင္းက်သြား သည္ ..။ ေစာေစာ က ေငါေငါၾကီး ရွိေနတဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးလဲ တမဟုတ္ခ်င္း ေဒါင္းကနဲ ေတာင္မာ ေထာင္ထလာၿပီး ဆင္႕ဆင္႕ေပါင္ၾကား ကို ထိုးေထာက္လာ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ လ်ာၾကီးက ဆင္႕ဆင္႕ ပါးစပ္ေလးထဲ ထိုးကလိေမႊေနေသာအခါ ဆင္႕ဆင္႕ ရဲ႕ တြန္းဖယ္ ေနတဲ႕ လက္ေတြဟာ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ ေက်ာၿပင္ၾကီး ကို ဖက္သိုင္းလာေလ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ခါးသိမ္ေလး ကို ဆြဲဖက္ထားတဲ႕ လက္ေတြဟာလဲ ဆင္႕ဆင္႕ စြင္႕ကားတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြ ေပၚကို ေရာက္ရွိသြားၿပီး ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေန သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ လဲ ဘယ္ေလာက္အထိ မိန္းမူးသြားသလဲ မသိေတာ႕ ..။ သူမ ကိုယ္ အထက္ပိုင္းဗလာက်င္းလို႕ က်င္းမွန္း မသိေတာ႕ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ သည္ သူမ ရင္သားေတြ ကို နမ္းရွံဳ႕ကာ နို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႕ေပးေန သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ သန္းထြန္းေအာင္ ၿပဳသမွ်ကို သူ႕ကို တအား ၿပန္ ဖက္တြယ္ကာ ခံယူေနမိ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြ လဲ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ အေရေတြ တအားစိုရႊဲေနတဲ႕ အဖုတ္ၾကီး ကို ကိုင္တြယ္ေန သည္ ..။ အဖုတ္ အထဲကို သူ႕လက္ညွိဳး နဲ႕ ႏွိဳက္ သည္ ..။ အို..အင္..အင္.....အကို႕ …. ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ကာမစိတ္ေတြ တအား ၿပင္းၿပေနၿပီမို႕ ေနာက္တဆင္႕တက္ခါ သူမကို ၿဗဳန္း ဖို႕ လုပ္ေတာ႕မည္ လို႕ ၿပင္ဆင္ခိုက္ သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲမွ မိန္းမၿဖစ္သူ ေ၀ေ၀လြင္ ရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ရ သည္ ။ “ ကိုေအာင္..ကိုေအာင္ ...ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ ...” သန္းထြန္းေအာင္ လဲ သတိ၀င္လာၿပီး ...“ ကိုယ္ အိမ္သာတက္ေနတယ္..ေ၀ ..ဘာလိုခ်င္လဲ ...” လို႕ ၿပန္ေအာ္ေၿပာလိုက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ လန္႕ဖ်န္႕ကာ သန္းထြန္းေအာင္ ရင္ခြင္ထဲက ရုန္းထြက္လိုက္ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္လဲ ေ၀ေ၀လြင္ အိပ္ခန္းထဲက ထြက္မလာခင္ ဆင္႕ဆင္႕ကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ထားခဲ႕ကာ အိပ္ခန္းဆီကို ၿပန္ေလ်ာက္သြားသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ နံရံကို ေက်ာမွီကာ ရင္ေတြ တုန္ၿပီး က်န္ခဲ႕ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္ အထိအေတြ႕ေတြ ကို ဆင္႕ဆင္႕ တခ်ိန္လံုး သတိရေနသည္ ..။ ညက ေရခ်ိဳးခန္း ထဲမွာ သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ အရွိန္တက္လာၿပီး အလုပ္ၿဖစ္ခါနီး ေ၀ေ၀လြင္ ေအာ္ေခၚလိုက္လို႕ သန္းထြန္းေအာင္ အိပ္ခန္းထဲ ၿပန္၀င္သြားရ သည္ ..။ အလုပ္ ကို ေရာက္ေတာ႕လဲ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္းၾကီး ကို ၿပန္ၿမင္ေယာင္ေန သည္ ..။ မနက္က အလုပ္သြားခါနီး ေ၀ေ၀လြင္ အလစ္မွာ သန္းထြန္းေအာင္က ထမင္းဘူး ထည္႕ေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕အနားကို ကပ္လာၿပီး.. ဆင္႕ဆင္႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို တအား ဆုတ္ညွစ္ေသးသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ...“ေနာက္မွအကို...မေ၀ေတြ႕သြားမယ္ ...”ဆိုၿပီး သူ႕ကို တြန္းလႊတ္ပစ္ရ သည္ ..။ ဒီအတိုင္း ဆိုရင္ သူနဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕တို႕ ပြဲၾကီးးပြဲေကာင္း ဘဲ ...။ သန္းထြန္းေအာင္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕ကို တအား ၿဖဴတ္ခ်င္ေနသည္ ..။ ညက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ၿဖဳတ္ရၿပီ ထင္တာ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ ေအာ္ေခၚလို႕ မၿဖဳတ္ၿဖစ္လိုက္ ..။ မနက္ က ထမင္းဘူး ထည္႕ ေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ကို မီးဖိုခန္းထဲ ဖက္နမ္းၿပီး သူမဖင္ၾကီးေတြကို ဆုတ္ကုိင္ဖ်စ္ညွစ္ ခဲ႕ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ကိုၿမင္ေယာင္ၿပီး စိတ္ေတြ ထၾကြေနလို႕ အလုပ္စားပြဲမွာ ထိုင္ေနတံုး သူ႕လိင္တန္က တင္းမာၿပီး ေထာင္ေနရ သည္ ..။ သူ႕စားပြဲေပၚက ဖုန္းၿမည္လာ သည္ ..။ဟလို ..အမိန္႕ရွိပါ ...သန္းထြန္းေအာင္ ပါ ...” “ေဟ႕ သူငယ္ခ်င္း ..ငါပါ ..မ်ိဳးသန္းခိုင္ ...” “ ဟာ..မ်ိဳးၾကီး ..ဘယ္လိုလဲ..မေတြ႕တာ ၾကာၿပီ ..” “ ေအး...ညေနအားလား ...ဘီယာခ်မယ္ေလ ...” “ ေအး...ခ်တာေပါ႕..မ်ိဳးၾကီး ..မင္းကို ငါ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ …. ” “ ငါလဲ မင္းကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာပါဘဲ သန္းထြန္းေအာင္ ရာ..ေဆြေဆြ ကေတာင္ မင္းကို ထမင္းလာစားဖို႕ အၿမဲ ေခၚခိုင္း တာ ..ကဲ..ဒါဆို ညေနက် ဆံုမယ္ ...” “ ဘယ္မွာလဲ ..” “ဒို႕သြားဘူးတဲ႕ ၿပံဳးပန္းတရာ ေပါ႕...” “ ေကာင္းၿပီ သူငယ္ခ်င္း ...” ညေနရံုးဆင္းခါနီး မ်ိဳးၾကီးနဲ႕ ဘီယာသြားေသာက္မဲ႕အေၾကာင္း ေ၀ေ၀လြင္႕ကို ေၿပာအံုးမွဘဲ ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္ဖို႕ ၾကံ ရြယ္တံုး ..ေ၀ေ၀လြင္႕ဆီက ဖုန္းဆက္လာ သည္ ..။ “ကိုေအာင္ ..ေ၀ ႏြယ္နီတို႕နဲ႕လိုက္သြားမလို႕ ..အိမ္ၿပန္ေနာက္က်မယ္ ..ထမင္းစားႏွင္႕ေတာ႕..ေ၀ ႏြယ္နီတို႕ နဲ႕ဘဲ ညစာ စားလိုက္မွာ...” “ ေကာင္းၿပီ ေ၀ ..ကိုယ္လဲ မ်ိဳးၾကီး နဲ႕ ခ်ိန္းထားလို႕ ခ်က္ခ်င္း အိမ္ၿပန္ၿဖစ္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး ...” “ ဆင္႕ဆင္႕ကိုလဲ ေ၀ အၿပန္ေနာက္က်မဲ႕အေၾကာင္း ေၿပာၿပလိုက္အံုး...ဟင္းလဲ ခ်န္မေနနဲ႕လို႕ ..” “ ေကာင္းၿပီ...ေ၀...” “ ၿပံဳးပန္းတရာ ” မွာ မ်ိဳးၾကီး နဲ႕ စကားတေၿပာေၿပာနဲ႕ ဘီယာေသာက္ၾကသည္ ..။ အကင္စံု စားရင္း ေက်ာင္းတံုးက အေၾကာင္းေတြ..ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြ ေၿပာၿဖစ္ၾက သည္ ..။ မ်ိဳးၾကီး နဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္သည္ ေက်ာင္းမွာတံုးက အရမ္းခင္ အၿမဲတြဲေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿဖစ္ သည္ ..။ ဘြဲ႕ရၿပီး အလုပ္ခြင္ေတြ ၀င္ၾကေတာ႕တေယာက္ နဲ႕တေယာက္ အရင္ကေလာက္ မေတြ႕ၿဖစ္ၾကေတာ႕ ..။ မ်ိဳးၾကီး က ေဆြေဆြ နဲ႕ ေက်ာင္းေနတံုးကထဲက အိမ္ေထာင္က် သည္ ..။ အခု သူတို႕ သမီးေလး သြန္းဆု ေတာင္ အပ်ိဳမေလး ၿဖစ္ေနၿပီ ..။ မ်ိဳးၾကီး အိမ္မွာ အရင္က ညစာသြားစားတတ္..ဘီယာသြားေသာက္ တတ္ခဲ႕ေပမဲ႕ သူ မေရာက္ၿဖစ္တာ ၾကာၿပီ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ က ဘိုက္ရႊဲလာမည္ ဆိုၿပီး ဘီယာ ေသာက္တာကို တားၿမစ္တာေၾကာင္႕လဲ မ်ိဳးၾကီး နဲ႕ ဘီယာမေသာက္ၿဖစ္ေတာ႕ ..။ အိမ္ေရွ႕အထိ မ်ိဳးၾကီး လိုက္ပို႕ေပး သည္ ..။ မ်ိဳးၾကီး ရဲ႕ အလုပ္က ေအာက္ဆိုက္ ၀င္တဲ႕ အလုပ္မို႕ အခုလို တိုက္နိုင္ေကြ်းနိုင္တာ ..။ မ်ိဳးၾကီး ကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ေပၚတက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕က တံခါးဖြင္႕ေပးသည္ “ အကို ..မေ၀ အၿပန္ေနာက္က်မယ္..တဲ႕..” “ ေ၀ ဖုန္းဆက္ေသးလား...” “ ဟုတ္တယ္ အကို ..” အ၀တ္အစားေတြ ခြ်တ္ၿပီး အိမ္ေနရင္း စြပ္က်ယ္နဲ႕ ပုဆိုးအေဟာင္း တထည္ ေကာက္၀တ္လိုက္တံုး..တအိမ္လံုး ဆင္႕ဆင္႕ နဲ႕ သူ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုတာ သတိရၿပီး စိတ္ေတြ ထၾကြ လာ သည္ ..။ အိပ္ခန္းထဲ က အထြက္ ဆင္႕ဆင္႕နဲ႕ အိမ္ေနာက္ေဖး ကို သြားတဲ႕ လမ္းၾကားေလးမွာ ဆံု သည္ ..။ “ ဆင္႕ဆင္႕ ...” “ ရွင္..အကို ...” “ လာအံုး..ဒီကို ...” ဆင္႕ဆင္႕ ခါးေလး ကေနဆြဲဖက္လိုက္ သည္ ..။ “ အကို...ဘာလဲလို႕ ..” ဆင္႕ဆင္႕က ညဳတုတု နဲ႕ သူ႕ရင္ခြင္ထဲကိုေရာက္လာ သည္ ..။ အိုး ...ဆင္႕ဆင္႕ ရင္သားစိုင္ေတြ အိကနဲ သူ႕ရင္ဘတ္ ကို ဖိကပ္မိသြား သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ဘရာစီယာ ခံ၀တ္မထား တာ သတိၿပဳမိလိုက္ သည္ ..။ “အကို..မေ၀ ၿပန္လာလို႕ ေတြ႕သြားမွ ၿဖင္႕..ဟုတ္ေပ႕ၿဖစ္သြားမယ္ ...” “ မလာေသးပါဘူး..ညဥ္႕နက္မွာပါ ...” “ ေနာက္မွ အကိုရယ္ ..” “ ဟင္႕အင္း ..မေစာင္႕နိုင္ဘူး ဆင္႕ရယ္ . .” ဆင္႕ဆင္႕ ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေဖါင္းေဖါင္းေလး ကို ငံုစုတ္လိုက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ မ်က္ေတာင္ေလးေတြ ေမွးစင္းက်သြားၿပီးသူ႕ကို ၿပန္ဖက္ရင္း တံု႕ၿပန္ၿပီး စုတ္နမ္းလာ သည္ ..။ အနမ္းေတြက စစခ်င္းမွာ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ စေပမဲ႕ တေၿဖးေၿဖးနဲ႕ ၾကမ္းလာ သည္ ..။ အသက္ရွဴသံေတြ ၿမန္လာသည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕က ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ကြာအသြား..“ အိပ္ခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္..အကိုရယ္ ..” လို႕ေၿပာ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕အိပ္ခန္းဆီကို ႏွစ္ေယာက္သား လက္ခ်င္း ဆုတ္ကိုင္ၿပီး သြားၾက သည္ ..။ သူ႕လိင္တန္ၾကီး က ပုဆိုးၾကားက ထိုးေထာင္ၿပီး ထြက္ေန သည္ ..။ အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ႕ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္မိၾကရင္း အငမ္းမရ နမ္း စုတ္ၾကၿပန္ သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ ၿပန္မလာခင္ ၿမန္ၿမန္ စခန္းသြားၾကရမည္ ဆိုတာကို ဆင္႕ဆင္႕ေကာ သန္းထြန္းေအာင္ေကာ သိရွိေနၾကတာမို႕ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ႕ဘဲ သူတို႕ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္ဘဲ ခြ်တ္ပစ္ၾကသည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို အားရပါးရဘဲ ဆုတ္နယ္ညွစ္ရင္း ပက္လက္ ေပါင္ကားေပးေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ေပါင္တန္ေတြၾကားကို ေနရာ၀င္ယူလိုက္ေသာ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးဟာ အစြမ္းကုန္ မတ္မတ္ေတာင္ေန သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ရင္စိုင္ထိပ္ဖူး နို႕သီးေခါင္းေလးေတြ သည္ ကာမစိတ္ ထၾကြၿပင္းထန္ေနတာေၾကာင္႕ မာတင္းကာ ေထာင္ေနသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ဆင္႕ဆင္႕ နို႕သီးေလးေတြကို တဖက္ၿပီး တဖက္ အငမ္းမရဘဲ စို႕ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ တဟင္းဟင္း နဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ ေက်ာၿပင္ၾကီး ကို ၿပန္လည္ဖက္သိုင္းကာ လက္သဲေတြနဲ႕ ကုတ္ၿခစ္ သည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ ၿပတ္လပ္ေနတဲ႕ ကာမအရသာကို ရေတာ႕မွာ ၿဖစ္လို႕ ပီတိေတြ ၿဖာေနသလို မိမိလင္ ကိုေဇာ္ထိုက္ရဲ႕ လိင္တန္ထက္ ထြားၾကိဳင္းရွည္လ်ားေသာ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ လိင္တန္ၾကီး ကို ၾကည္႕ၿပီး ၾကက္သီးမ်ားထ ရင္ေတြ ခံုေနေပ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္လဲ ၿဖဳတ္ခ်င္ေနတာၾကာေနၿပီၿဖစ္တဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ကို ဒီတခါေတာ႕ ၿဖဳတ္ရၿပီမို႕ အလြန္အားတက္ သေဘာက်ကာ မို႕ေဖါင္းၿပီး ကာမေရွ႕ေၿပး အေရၾကည္ေတြနဲ႕ စိုစိုရႊဲေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးထဲကို သူ႕လိင္တန္ထိပ္ဖူးၾကီးကို ထိုးႏွစ္လိုက္ေလ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ သူမအဂၤါစပ္ ကို အေမႊးမ်ား ရိပ္သင္ထားတာမို႕ မို႕ေဖါင္းခံုးၾကြေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕အဂၤါစပ္ၾကီးမွာ တပ္မက္စရာ ေကာင္းလွတာေၾကာင္႕ သန္းထြန္းေအာင္ မွာ ကုန္းယက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပၚက္ေနရ သည္ ။ “ အို ...အကို႕ ..ဟင္႕ဟင္႕ ...” လိင္တန္ထိပ္ဖူးၾကီး က ထင္သလို ၀င္မသြားလို႕ သန္းထြန္းေအာင္လဲ ဆင္႕ဆင္႕ အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ လိင္တန္ထိပ္ဖူးၾကီးကို စံုခ်ီဆန္ခ်ီ သံုးေလးၾကိမ္ေလာက္ ပြတ္တိုက္ လိုက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ အဂၤါစပ္က အေရေတြ သူ႕ထိပ္ဖူးၾကီးမွာေပလူးစိုရႊဲသြားၿပီးမွ ၿပန္ထိုးထည္႕ၿပန္ သည္ ..။ တင္းခံတစ္ေနရာက အဂၤါစပ္ထဲကို နဲနဲ ၀င္သြားသည္ ..။ “ အ.......အ.....အကို႕ . . .” ဆင္႕ဆင္႕လဲ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ ေက်ာၿပင္ၾကီးကို တအားဆြဲဖက္လိုက္သလို ေပါင္တန္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကားေပးလိုက္ သည္ ..။ “ အကို..ေၿဖးေၿဖး .. အကို႕ဟာၾကီးက သိပ္ၾကီးတာဘဲ . . .” သန္းထြန္းေအာင္ လဲ စီးစီးၾကီး တ၀က္ခန္႕ ၀င္သြားေသာ သူ႕လိင္တန္ၾကီးကို အေနာက္ကို အသာ ၿပန္ဆုတ္ၿပီးမွ ၿပန္ထိုးသြင္းၿပန္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ ေယာက်ၤားနဲ႕ကင္းကြာေနတာၾကာၿပီမို႕ တင္းမာတုတ္ခိုင္တဲ႕ လိင္တန္ၾကီး ရဲ႕အသြင္းအထုတ္ေၾကာင္႕ အလြန္တရာ ယားယံေနရတဲ႕ သူမ အဂၤါစပ္ အတြင္းသားေတြဟာ အေၾကာေပါင္းတေထာင္စိမ္႕သြားရေအာင္ဘဲ ကာမအေတြ႕ထူး ကို ရရွိသြားလို႕ မ်က္စိေလးေမွး..ပါးစပ္ေလးမဟတဟနဲ႕ ေက်နပ္ေနေပ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္လဲ ေစးပိုင္ေနေသာ ဆင္႕ဆင္႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို အထူးသေဘာက်မိသြားၿပီး အရသာခံကာ တခ်က္ခ်င္းထိုးေဆာင္႕ေနေပ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕သည္ သူမေခါင္းကို ဘယ္ညာ ရမ္းခါေနသည္ ..။ ေပါင္တန္ရွည္ေတြ က လွဳပ္ရွားေနသည္ ..။ စီးကနဲ...စီးကနဲ လိင္တန္ တုတ္တုတ္ၾကီး သည္ ႏူးည႕ံအိစိုေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ အဂၤါစပ္ထဲကို ၀င္လိုက္ ထြက္လိုက္ .. ထိုးေဆာင္႕ေနသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ရင္စိုင္ထြားထြားေတြ ကို အားရပါးရ ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ေၿဖးေၿဖးနဲ႕ မွန္မွန္ ထိုးေဆာင္႕ထည္႕ေန သည္ ..။ ဖပ္ဖပ္ ဖပ္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ တရွဴးရွဴး နဲ႕ အသက္ရွဴသံ ၿပင္းၿပင္း နဲ႕အတူ ဘြပ္ ဖတ္ အသံေတြက ဆူညံေနသည္ ..။ “ အကိုရယ္..အသံေတြ တအားထြက္တာဘဲ . .” ဆင္႕ဆင္႕က ညည္းသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲဆင္႕ဆင္႕နို႕ေတြကို အရသာခံကာ ဆုတ္နယ္ေနသည္ . .။ “ နို႕စို႕ေပးပါလား..အကို ….” ဆင္႕ဆင္႕က ေတာင္းခံလာလို႕ သူမရဲ႕ နို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ သန္းထြန္းေအာင္ စို႕ေပးရ ၿပန္သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕မွာ ေအာက္မွ တင္ပါးၾကီးေတြ စေကာ၀ိုင္းေမႊ႕ရမ္းလိုက္..ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲေကာ႕ေကာ႕ေပးလိုက္ နဲ႕ ရမက္ၿပင္းၿပေနေလရာ သန္းထြန္းေအာင္လဲ သူ႕မိန္းမ ေ၀ေ၀လြင္ ထက္ ေအာက္ေပးေကာင္းလွေသာ ဆင္႕ဆင္႕ကိုအထူးသေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္မိၿပီး အရွိန္ၿမွင္႕တင္ကာ ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေဆာင္႕ေလ သည္ ..။ “ဖင္ေတြကိုညွစ္ကိုင္ၿပီးလိုး..အကို ...ဖင္ေတြကို ကိုင္ၿပီးလိုးေပး...” ဆင္႕ဆင္႕က ေတာင္းဆိုလာၿပန္တာေၾကာင္႕ ဆင္႕ဆင္႕ တင္ပါးၾကီးေတြေအာက္ လက္သြင္းကာ ဆုတ္ကိုင္ကာ ေဆာင္႕ထည္႕ေပးရၿပန္ သည္ ..။ “အိုး..ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္..လိုး..လိုး..အကို..ၿမန္ၿမန္ေလး...ေဆာင္႕ေဆာင္႕..ေဆာင္႕ေပး....အို..တအား..တ အား ….” ဆင္႕ဆင္႕သည္ ပြင္႕လင္း ရဲတင္းစြာ သူမကို တအားေဆာင္႕ေပးဖို႕ ေတာင္းခံေနတာေၾကာင္႕ သန္းထြန္းေအာင္လဲ တအားၾကံဳး ေဆာင္႕ထည္႕ေပးေလ သည္ ...။ “ ေကာင္းလိုက္တာ..ေကာင္းတယ္....ေကာင္းတယ္...လိုး...လိုး..တအားလိုးေပး ...” ေအာက္ကလဲ ေကာ႕လိုက္ ညွစ္လိုက္နဲ႕ တံု႕ၿပန္ေနတာေၾကာင္႕ ဆက္တိုက္ေဆာင္႕ထည္႕ေနေသာ သန္းထြန္းေအာင္ မွာ အရသာထူးကဲလြန္းလွၿပီး ထိန္းမထားနိုင္ေတာ႕ဘဲ သုတ္ေရေတြ တၿပံဳၾကီး ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ အဂၤါစပ္အေခါင္းထဲကို ပန္းထုတ္ကာ လမ္းဆံုးကို တက္လွမ္းသြားသလို တခ်ိန္ထဲမွာဘဲ ဆင္႕ဆင္႕ သည္လဲ လမ္းဆံုးကို တက္လွမ္း ေရာက္ရွိ သြား သည္ ...။ “ ေကာင္းလိုက္တာ.....အကိုရယ္ . . . .” ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ အိမ္ေရွ႕မွ ကားရပ္သံၾကားရတာနဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ကဗ်ာကရာ အ၀တ္မ်ားေကာက္၀တ္ၿပီး ဆင္႕ဆင္႕အိပ္ခန္းထဲက ထြက္ သည္ ..။ သူထင္တဲ႕အတိုင္း မိန္းမၿဖစ္သူ ေ၀ေ၀လြင္ ၿပန္လာတာ ၿဖစ္ေန သည္ ..။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ..အခ်ိန္ကိုက္ ၿဖစ္သြားလို႕ ...။ “ ကိုေအာင္ . .ဘာလုပ္ေနလဲ ...ေ၀႕ကိုလာကူပါအံုး . .ေစ်း၀ယ္လာလို႕..အထုပ္ေတြ ပါလာတယ္ . . .” ေ၀ေ၀လြင္႕အသံေၾကာင္႕ သူ အိမ္ေရွ႕ကို ေၿပးထြက္သြားရ သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ သည္ သူမသူငယ္ခ်င္းႏြယ္နီတို႕ အိမ္မွာ အေဖၚေကာင္းလို႕ ၀ိုင္ေတြ ေသာက္ၿဖစ္လာလို႕ ေရခ်ိန္ကိုက္လာ သည္ ..။အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ အိပ္ရာထဲထိုးလွဲကာ အိပ္ သည္ ..။ ခဏအၾကာ တေခါေခါေတာင္ ေဟာက္လို႕ေန သည္ ။ သန္းထြန္းေအာင္လဲ ေ၀ေ၀လြင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာအခါ ေၿခေဖါ႕နင္းကာ သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲက ထြက္ခဲ႕ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ အိပ္ခန္းဆီကို ေရာက္သြားေသာအခါ ဆင္႕ဆင္႕က ေ၀ေ၀လြင္ မိသြားသိသြားရင္ခက္မည္ ..ေ၀ေ၀လြင္ မရွိတဲ႕အခ်ိန္ေတြမွ လိုးၾကရေအာင္လို႕ ေၿပာၿပီး ၿငင္းဆန္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕က တံခါးဖြင္႕မေပးလို႕ သန္းထြန္းေအာင္ ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း နဲ႕ သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲကို ၿပန္ခဲ႕ရေလ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ လိင္တန္ သည္ တင္းမာ ၾကီးထြား ေထာင္မတ္ေနသည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ ရဲ႕ေဘးမွာ ပက္လက္ အိပ္ရင္း သူ လိင္တန္ၾကီးကို ပြတ္တိုက္ ကြင္းတိုက္ ေနလိုက္ရ သည္ ..။မ်ိဳးသန္းခိုင္ သည္ သူငယ္ခ်င္း သန္းထြန္းေအာင္နဲ႕ ဘီယာေသာက္ရင္း သန္းထြန္းေအာင္ ေပးလိုက္တဲ႕ ကာမစြမ္းအား ေဆးၿပားေတြကို စမ္းသပ္လိုတာေၾကာင္႕ အိမ္ကို ၿပန္ေရာက္ေသာအခါ ေဆးၿပားကို ေသာက္ သည္ ..။ “ေဟာ..ေမာင္ ၿပန္လာၿပီလား ..သမီး မရွိဘူး ..သူငယ္ခ်င္း အိမ္ သြားတယ္ ...” မိန္းမၿဖစ္သူ ေဆြေဆြက အိမ္ေရွ႕ဧည္႕ခန္းထဲတြင္ တီဗီြ ထိုင္ၾကည္႕ေန သည္ ..။ သမီး သြန္းဆု ကေတာ႕ သူမသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အိမ္ကို သြားေနသည္ ..။ ေဆးၿပား ေသာက္အၿပီး ေဆြေဆြနဲ႕အတူတူ တီဗီြို ထိုင္ၾကည္႕ေနလိုက္ သည္ ..။ ေဆြေဆြက သူ႕ပုခံုးကို ေခါင္းမွီလာ သည္ ..။ သူက ေဆြေဆြ႕ကို အလိုက္သင္႕ ဖက္ထားရင္း ေဆြေဆြ႕လက္ေမာင္းသားေတြကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေန သည္ ..။ ေဆြေဆြ႕တေတာင္ဆစ္ က မေတာ္တဆ သူ႕ေပါင္ၾကားကို ထိမိသြားေသာအခါ ေဆြေဆြ သည္ ေၿမြေဟာက္ၾကီးတေကာင္လို ပါးပ်ဥ္းေထာင္ထေနေသာ သူ႕လိငတန္ေခ်ာင္းၾကီးကို သတိၿပဳမိသြား သည္ ..။ “ဟယ္ေတာ႕..ေမာင္႕ဟာၾကီး မာ ေထာင္ေနတယ္ ......” “ ေရာ႕ပါ..ကိုင္ေပး..သမီး အိမ္မွာ မရွိတံုး ...” မ်ိဳးသန္းခိုင္ သည္ အလုပ္မ်ားလွတာေၾကာင္႕ ေဆြေဆြ႕ကို ကာမမစပ္ရွက္ၿဖစ္တာ ၾကာေနၿပီ ..။ ေဆြေဆြလဲ..မ်ိဳးသန္းခိုင္ဆီကမရတာၾကာၿပီၿဖစ္တဲ႕ကာမအရသာကိုလိုလားစိတ္ေတြၿပင္းၿပလာတာေၾကာင္႕လင္ၿဖစ္သူရဲ႕ ည၀တ္ေဘာင္းဘီ ကို ဆြဲခြ်တ္ခ်ၿပီး လိင္တန္ၾကီးကို ဆုတ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ကစားေပးေလ သည္ ..။ မ်ိဳးသန္းခိုင္ လဲ ေဆးစြမ္းၿပတာကို သေဘာက်ေန သည္ ..။ ေဆးကူထားလို႕ ခါတိုင္း ေတာင္တာထက္ ပိုၿပီးမာေက်ာတင္းမာၾကီးထြားေန သည္ ..။ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္း ေထာင္ထေနသည္ ..။ ထိပ္ဖူးဒစ္ၾကီးက မွိဳပြင္႕ၾကီးတပြင္႕လို ကားကားၾကီး ...။ “စုတ္ေပးရမလား..ေမာင္ ...” “ အင္း ...” ေဆြေဆြ သူ႕လိင္တန္ထိပ္ဖူးပိုင္းကို ငံုစုတ္လိုက္ေသာအခါ မ်ိဳးသန္းခိုင္ ဆိုဖါေနာက္မွီမွာ ေခါင္းမွီၿပီး မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္ သည္ ..။ ေဆြေဆြ သည္ ရီးစား ဘ၀ထဲက ဒီလိုဘဲ သူ႕ကို စုတ္ေပးေနက် ၿဖစ္ သည္ ..။ ေဆြေဆြလဲ လိင္တန္ထိပ္ဖ်ားကို လ်ာနဲ႕ ယက္ေပးလိုက္..လ်ာထိပ္နဲ႕ ပြတ္လွိမ္႕ထိုးဆြေပးလိုက္ လုပ္ေပးရင္း ဒီအတန္ၾကီးနဲ႕ မၾကာခင္ လင္ၿဖစ္သူက သူမကို ေကာင္းေကာင္းထိုးေဆာင္႕ေပးေတာ႕မည္ ဆိုတာလဲ ေသခ်ာေနတာမို႕ အဂၤါစပ္ထဲက ကာမေရွ႕ေၿပး အေရၾကည္ေတြ စိမ္႕ယိုစီးက်လာရေပသည္ ..။ “ အိုး....အားပါးပါး ..ေကာင္းလိုက္တာ ေဆြရယ္ …...အီး ..အဲလို လ်ာေလးနဲ႕ ကစားေပးတာ က်င္က်င္သြားတယ္..ဟင္သိပ္ေကာင္းတာဘဲ ..” “ ကဲ...ေမာင္ ..အိပ္ခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္..ေတာ္ၾကာ သမီး ၿပန္ေရာက္လာရင္ ပက္ပင္းၾကီး တိုးေနလို႕ခက္ေနမယ္ ...” ေဆြေဆြက သူ႕အေရွ႕ကေန အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္ေသာအခါ မ်ိဳးသန္းခိုင္ ေဆြေဆြ႕ တင္ပါးၾကီးေတြရဲ႕ ေအာက္ဘက္အနားထမိန္မွာ အေရကြက္ၾကီး စိုကြက္ေနတာ ေတြ႕ရသည္ ..။ ေဆြေဆြတေယာက္လဲ ကာမစိတ္ေတြ အရမ္း ၿပင္းၿပ ထၾကြေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္သည္ ..။ အိပ္ခန္းထဲ ကို ေရာက္တာနဲ႕ မ်ိဳးသန္းခိုင္ က ေဆြေဆြ႕ကို ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားေစၿပီး ေဆြေဆြ႕ွ ေဖါင္းၾကြေနတဲ႕ အဖုတ္ၾကီးကို လ်ာနဲ႕ ယက္ေပးေလ သည္ ..။ ေဆြေဆြမွာ လင္ၿဖစ္သူရဲ႕ အယက္ကို မခံရတာ ၾကာၿပီ ။ အပ်ိဳၿဖစ္လာေသာ သမီး အိမ္မွာ ရွိတာေၾကာင္႕လဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကာမမစပ္ရွက္ နိိုင္ေတာ႕လို႕ အခုလို သမီး အိမ္မွာ မရွိခိုက္ အရသာခံ ၿဖစ္သည္ ..။ မ်ိဳးသန္းခိုင္ လဲ ေဆြေဆြ႕ကို သူတို႕ ညားခါစတံုးက ယက္ေပးခဲ႕သလို ေစာက္စိကို လ်ာနဲ႕ မထိတထိ ကလိေပးလိုက္.. ေစာက္ေခါင္းထဲကို လ်ာနဲ႕ထိုးထည္႕ ေမႊေပးလိုက္ ...လုပ္ေပးေလရာ ေဆြေဆြမွာ အရမ္း သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ မိရၿပီးေစာက္ဖုတ္ထဲကလဲ လွိဳက္လွိဳက္ၿပီး ယားလြန္းလာလို႕ မ်ိဳးသန္းခိုင္ ကို ဆက္ၿပီးမယက္ေတာ႕ဘဲ လိုးေပးဖို႕ေတာင္းဆိုေတာင္းခံ ေလ သည္ ..။ “ ေမာင္ ...ေတာ္ၿပီကြယ္ ..ေဆြ လိုခ်င္လွၿပီ ...ခ်စ္ေပးေတာ႕ …. ” မ်ိဳးသန္းခိုင္ ရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးမွာလဲ ေဆြေဆြ႕ကို အဖုတ္ယက္ေပးေသာအခါ စိတ္ေတြ တအားနိုးၾကြသထက္ၾကြ လာတာေၾကာင္႕..ပိုပိုၿပီး ဖြ႕ံထြား ရွည္လ်ားလာရ သည္ ..။ မၾကာခင္လဲပြဲၾကီးပြဲေကာင္းႏႊဲရေတာ႕မည္ဆိုတာေသခ်ာေနတာေၾကာင္႕ လိင္တန္ၾကီးမွာ မာေက်ာသထက္ မာေက်ာလာၿပီး တဆတ္ဆတ္ ခါေနရ သည္ ..။ မ်ိဳးသန္းခိုင္ လဲသူ႕လိင္တန္ၾကီးကို အေရေတြ ေပလူးေနေသာ ေဖါင္းၾကြခံုးေမာက္ေနတဲ႕ ေဆြေဆြ႕အဖုတ္ၾကီးထဲကို ထိုးသြင္းေလ သည္ ..။ ေဆြေဆြမွာ ေပါင္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကားကာ..ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ လိင္တန္ၾကီး သူမေစာက္ေခါင္းထဲ တိုး၀င္လာတာကို ေက်နပ္စြာ ခံယူေနသည္ ...။ “ အင္း...ေမာင္႕ဟာၾကီးက ၾကီးလိုက္တာကြယ္..တကထဲမွဘဲ..” အမူပိုပို နဲ႕ မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးကာ ေၿပာလိုက္ေသာေဆြေဆြ႕ကို မ်ိဳးသန္းခိုင္ သေဘာက်စြာၾကည္႕ရင္း သူ႕လိင္တန္ ကို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ စတင္ေတာ႕ရာ ေဆြေဆြမွာ တအင္းအင္း နဲ႕ ေအာက္မွ ဖင္ၾကီးေတြကို ေကာ႕ေကာ႕ေပးလာ သည္ ..။ မလိုးၿဖစ္တာ ၾကာလို႕လား မသိ ..။ ေဆြေဆြရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ သည္ ငယ္ငယ္က ညားခါစက လိုးရသလိုဘဲ တင္းက်ပ္ေနလို႕ မ်ိဳးသန္းခိုင္ မွာ အလြန္သေဘာက်ကာ တဖန္းဖန္း နဲ႕ ေဆာင္႕ကာလိုး သည္ ..။ “အို..အင္း ..ေကာင္းတယ္..ေမာင္ ..လိုး..လိုး...ေဆာင္႕...ၾကိဳက္တယ္..ၾကိဳက္တယ္ ….” ေဆြေဆြလဲ ကာမစိတ္ေတြ ၿပင္းထန္ေနလို႕ မရွက္ေတာ႕ဘဲ အသံက်ယ္က်ယ္ နဲ႕ ေတာင္းဆိုကာ သူမ ဖင္ၾကီးေတြကို စေကာ၀ိုင္း ေမႊ႕ရမ္းေပးလိုက္ယယေကာ႕ေကာ႕ေပးလိုက္ နဲ႕ ကာမစည္းစိမ္ ကို ခံစားေနေပ သည္ ..။ ကာမေဇာကပ္လို႕ သူတို႕ လင္မယား သည္ သမီး သြန္းဆု တေယာက္ အိမ္ၿပန္ေရာက္လာတာကို သတိမၿပဳမိၾကေပ ..။ သြန္းဆုေအာင္ သည္ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေသာအခါ မိဘမ်ားရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲမွ အသံဘလံေတြ ၾကားရလို႕ ဟာ..ငါ႕အေဖ နဲ႕ အေမေတာ႕ ေဆာ္ကုန္ၾကၿပီ ..ဆိုၿပီး ေၿခေဖါ႕နင္းကာ မိဘေတြရဲ႕ အိပ္ခန္း နား ကပ္လာၿပီး အထဲက အသံေတြကို နားစြင္႕လိုက္ သည္ ..။ တဖန္းဖန္း နဲ႕ အသားခ်င္း ရိုက္ခတ္သံေတြ အၿပင္ အေမၿဖစ္သူ ရဲ႕..အသံက်ယ္က်ယ္ နဲ႕ေဆာင္႕ေပး..ေဆာင္႕ေပး.. တအားလိုး..ဆိုၿပီး ေၿပာလိုက္သံေတြကို ၾကားလိုက္ရ သည္ ..။ ဟယ္....သူတို..သူတို႕..ဟိုဒင္း လုပ္..ေနၾကတာကိုး ….. သြန္းဆု လဲ အသံေတြၾကားရတာနဲ႕တင္ အားမရဘဲ ..မိဘမ်ား..ဘယ္လိုေတြ လုပ္ကိုင္ေ နၾကတယ္ ဆိုတာကိုေတြ႕ခ်င္ၿမင္ခ်င္မိလာရ သည္ ..။ ဘယ္လို ေခ်ာင္းၾကည္႕နိုင္မလဲ....သြန္းဆု အေပါက္ ရွာၿပီ …တိိုက္ခန္း မို႕ နံရံမွာ ေခ်ာင္းစရာ အေပါက္ မရွိ ..။ အသံေတြ က တဖြတ္ဖြတ္ တဖပ္ဖပ္ နဲ႕ ဆူညံေန သည္ ..။ သြန္းဆ စိတ္ေတြ နိုဳးၾကားေဖါက္ၿပန္လာ သည္ ..။ သဘာ၀ေသြးသားစိတ္ေတြ ထၾကြ လာ သည္ ..။ ေပါင္ၾကားမွာ စိုတိုတို ၿဖစ္လာသည္ ..။ အပ်ိဳေဖၚ၀င္စကထဲက ဒီလို အေရစိုတာ ၿဖစ္ၿဖစ္လာလို႕ သူငယ္ခ်င္းမေတြ၇ဲ႕ အၾကံေပး လမ္းညႊန္မွဳနဲ႕ သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ၾကည္႕ဘူးေနၿပီ ..။ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာလဲ ကားက်ပ္တာကို အခြင္႕အေရးယူၿပီး မိန္းမေတြ အေနာက္က လိုက္ေထာက္တတ္တဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႕လဲ ၾကံဳဘူးၿပီးတာမို႕ ေယာက်ၤားေတြနဲ႕ ထိမိ ပူးမိေသာအခါ သဘာ၀ ကာမစိတ္နိုးၾကြလာတတ္တာကိုလဲ အေတြ႕အၾကံဳရွိဘူးၿပီးသား မဟုတ္လား ...။ မ်ိဳးသန္းခိုင္ နဲ႕ ေဆြေဆြတို႕ သည္ သမီး ၿပန္ေရာက္ေနတာကို မသိတာေၾကာင္႕ စိတ္ရွိလက္ရွိဘဲ ဆြဲေနၾကၿပီ ..။ “ေမာင္..ေဆြ႕ႏို႕ေတြကိုဆုတ္ကိုင္ၿပီး.လိုး...လိုး...အိုး...ဟုတ္ပီ.....ေကာင္းလိုက္တာ...လိုး..တအား..တအား...လိုး.....ေဆာင္႕..ကပ္ေဆာင္႕..” ဖြတ္ဖပ္ဖြတ္ဖပ္ အသံေတြ ဆူညံေန သည္ ...။ မ်ိဳးသန္းခိုင္ရဲ႕ ကိုယ္မွာ ေခြ်းေတြ ရႊ႔ဲေန သည္ ..။ ေဆြေဆြ႕ကို အရင္ၿပီးေစခ်င္လို႕ စိတ္ကိုထိန္းထားကာ ေဆာင္႕ေပးေနသည္ ..။ ေဆြေဆြလဲ ေအာက္မွ ေကာ႕ေကာ႕ေပး သည္ ..။ တက္ညီလက္ညီ ရွိလွ သည္ ..။ “ေကာင္းလား...ေဆြ ….” “ အင္း..အင္း ေကာင္းတယ္ ..ေကာင္းတယ္ ..အရမ္းေကာင္းတယ္ ...လိုး...လိုး ….ေဆာင္႕ ..ေဆာင္႕ . . .” ၿပိဳင္တူလို ေရွ႕ဆင္႕ေနာက္ဆင္႕ ၿပီးသြားၾက သည္ ...။ ေဆြေဆြသည္ လင္ၿဖစ္သူကို တအားဖက္ခါ ၿငိမ္က်သြား သည္ ..။ “ ေမာင္ က လိုးနိုင္တံုးဘဲ ...” ေဆြေဆြက သူမအဖုတ္ထဲက ေပ်ာ႕ေခြၿပီး ထြက္လာတဲ႕ မ်ိဳးသန္းခိုင္ရဲ႕ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးကို လက္ညွိဳးနဲ႕ ထိရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ..။ သြန္းဆု သည္ ေပါင္ၾကားကို လက္သြင္းကာ မိမိ အဖုတ္ကို ဖိဖိပြတ္ရင္း ေခြေခြေလး ကာမမီးေတြတအား ထၾကြေတာက္ေလာင္ေနဆဲ .. ။ ေစာေစာက ၾကမ္းသြားတဲ႕ သူမ မိဘတို႕ အခ်စ္ပြဲလိုမ်ိဳး ေတြ႕ၾကံဳဘူးခ်င္တဲ႕ အပ်ိဳရိုင္းမေလး သည္ စိတ္ကူးေတြနဲ႕ ရူးေန၇ၿပီ ..။ သူမေစာက္ေခါင္းထဲက တအားယားလြန္းေနသည္ ..။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႕ မိမိအဖုတ္ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြကို ဖိဖိပြတ္ရင္း အာသာေၿဖေနမိသည္ ..။ သြန္းဆု ေယာက်ၤား လိင္တန္ကို ၿမင္ေယာင္ၾကည္႕ၿပီး..မိမိအဖုတ္ထဲကို ေယာက်ၤားလိင္တန္နဲ႕ အထိုးခံရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႕ စိတ္ကူး မွန္းဆေနသည္ ..။ ဒီေန႕ ေ၀ေ၀လြင္ ပဲခူးဘက္သြားမည္ ..။ အိမ္ၿပန္ေနာက္က်မည္ လို႕ ဖုန္းဆက္ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ေပ်ာ္သြားသည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ မရွိရင္ သူ ဆင္႕ဆင္႕ကို ၿဖဳတ္နိုင္မည္ မဟုတ္လား ..။ အိမ္ကို ၀မ္းသာအားရ ၿပန္လာ သည္ ..။ အ၀တ္ေတြ ေလ်ာ္ေနေသာ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရစိုေနတဲ႕ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႕ ေဆာင္႕ေၾကာင္႕ ထိုင္ရက္ ရွိေနသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ စြင္႕ကား ထယ္၀ါလွတဲ႕ တင္ပါးေတြကို ေငးစိုက္ ၾကည္႕ေနမိ သည္ ။ “ ဆင္႕ဆင္႕ ...” “ အို..အကို ..ၿပန္ေရာက္လာတယ္..ဟုတ္လား..ရံုးေစာေစာ ဆင္းခဲ႕တာလား ..” “ အင္း..ဆင္႕ဆင္႕ နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႕. . .” “ အိုး..သတိလဲ ထားအံုး..မေ၀ သိသြားရင္ မိုးမီးေလာင္မယ္ ..” “ ပဲခူးသြားလို႕ အိမ္ၿပန္ေနာက္က်မယ္ ..လို႕ ဖုန္းဆက္တယ္ ...” “အကိုက သိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ေပါ႕ေလ ..ခိခိ ...” သန္းထြန္းေအာင္ က ဆင္႕ဆင္႕လက္ကို ဆြဲၿပီး အိပ္ခန္း ဆီကို ေခၚသည္ ..။ “ဟိတ္..အကို ..သိပ္ကဲေနပါလား ...” ဆင္႕ဆင္႕လဲ ၿပံဳးစိစိ နဲ႕ ပါလာသည္ ..။ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ က ဆင္႕ဆင္႕ထမိန္ ကို ဆြဲခြ်တ္ ပစ္ သည္ ..။ ကိုယ္လံုးတီး ၿဖစ္သြားေသာ ဆင္႕ဆင္႕ကလဲ အားက်မခံ..သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ ပုဆိုး ကို ဆြဲခြ်တ္ပစ္ သည္ ..။ အေမႊးဖြားဖြားၾကားက ညိဳမဲမဲ အတန္ၾကီး မတ္မတ္ေတာင္ေနတာ ဆင္႕ဆင္႕ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။ ေဂြးစိ ႏွစ္လံုးက တြဲေလာင္းၾကီး က်ေနသည္ ..။ ဟြန္း ..ဘာၾကည္႕တာလဲ..အကို . .။ ဆင္႕က အရမ္းလွလို႕ . .။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ဆင္႕ဆင္႕ ကို အငမ္းမရဘဲ ဆြဲဖက္ခါ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ရင္း..ကုတင္ေပၚဆြဲလွဲ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ကလဲ သူ႕ကို အငမ္းမရ ဘဲ ၿပန္လည္ တံု႕ၿပန္ စုတ္နမ္း သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ နဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ ေ၀ေ၀လြင္ အိမ္ၿပန္မလာတာကို အခြင္႕ေကာင္း ယူၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ပါး ၾကၿပီ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို နမ္းစို႕ေပးေနရာက ဆင္႕ဆင္႕ေပါင္ၾကားကို ေခါင္းအပ္ေတာ႕ ..“ အကို...ဘာ ေတြ လုပ္ေနတာလဲ ...” လို႕ ေၿပာရင္း ဆင္႕ဆင္႕က သူမေပါင္တန္ေတြကို ေစ႕ဖို႕ ၾကိဳးစား သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ က ေပါင္တန္ေတြကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ ၿဖဲကိုင္ကာ ေဖါင္းမို႕ခံုးထေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး ကို နမ္းရွံဳ႕ေလ သည္ ..။ အို..အာ..အကို..ဖုန္းကံေတြေတာ႕ နိမ္႕ကုန္ေတာ႕မွာ ဘဲ . .အို..ဟင္႕ဟင္႕ . .. .။ သန္းထြန္းေအာင္ ကဆင္႕ဆင္႕သူ႕ေခါ္င္းကဆံပင္ေတြကိုဆြဲကိုင္တြန္းဖယ္ေနတဲ႕ၾကားကဆင္႕ဆင္႕အဖုတ္နီညိဳညိဳၾကီးကို သူ႕လ်ာၾကီးနဲ႕ အၿပားလိုက္ ယက္ေလ သည္ . . ။ ၿပတ္ကနဲ ၿပတ္ကနဲ အသံေတြ နဲ႕အတူ ဆင္႕ဆင္႕ ခါးေလးေကာ႕ကာ တဟင္းဟင္းနဲ႕ ၿငိမ္က်သြား သည္ ..။ ထိမိတဲ႕ အရသာထူးေၾကာင္႕ မ်ကိစိေလးေမွးစင္းက်သြားသည္ ...။ အို...အကိုရယ္ . . .မရြံဘူးလား . . .။ သန္းထြန္းေအာင္ က ေခါင္းရမ္းၿပကာ ဆင္႕ဆင္႕ေစာက္စိေလး ကို ၿပြတ္ကနဲ ၿပြတ္ကနဲ စုတ္ေပးလိုက္ရာ ဆင္႕ဆင္႕မွာခါးေလးေကာ႕ကာ က်င္ထုန္တက္ေအာင္ ေကာင္းသြားရၿပီး သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို တအား ဆြဲကာ တအားအား နဲ႕ ေအာ္ညည္းေလ သည္ . .။ “ အကို..အကို.....အကို သိပ္ကဲေနပါလား....အကို သိပ္ လုပ္တတ္တာဘဲ...အား.....ဟင္႕ဟင္႕ ….. ” သန္းထြန္းေအာင္ရဲ႕ လ်ာၾကီးက သြက္လွသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ေစာက္ဖုတ္တခုလံုး သူ႕လ်ာၾကီး ေၿပးလႊားေန သည္ . .။ ၿပတ္ၿပတ္ၿပတ္ နဲ႕ လ်ာယက္သံေတြ နဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ေအာ္ညည္းသံေတြ ဆူညံေန သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းထဲကို လ်ာၾကီး တအားထိုးသြင္း ေမႊေႏွာက္ေသာအခါ..ဆင္႕ဆင္႕ ထြန္႕ထြန္႕လူးကာ တအား ခံခ်င္ရၿပီ ..။ နတ္ပူးသလို တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါကာ . .“ အကိုရယ္ ..လိုးေပးပါေတာ႕..ဆင္႕ယားလွပါၿပီ ..လို႕ မ ရွက္နိုင္ေတာ႕ဘဲ ေတာင္းခံရေလၿပီ...။ သန္းထြန္းေအာင္ မွာ ဒီလို ပြင္႕လင္းစြာ လိုးေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုတာကို အင္မတန္မွ သေဘာက် သည္ ..။ မိန္းမတေယာက္ က ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္း လိုးေပးပါလို႕ ေတာင္းဆိုတာ ၾကားရေသာအခါ သူ႕လိင္တန္ သည္ ခါတိုင္း အခ်ိန္ေတြထက္ ပိုၿပီး တင္းမာ ၾကီးထြားလာသည္ လို႕ သူထင္သည္ ...။ ဆင္႕ဆင္႕ကို အခ်ိန္ဆိုင္းမေနဘဲ ေလွၾကီးထိုး ပက္လက္ တက္ေမွာက္ ပံုစံနဲ႕ဘဲ တက္လိုးေလေတာ႕ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕မွာလဲ တအားေစာက္ဖုတ္ထဲက ယားလြန္းတာေၾကာင္႕ သန္းထြန္းေအာင္ လိုးသမွ်ကို ေအာက္မွ ပင္႕ေကာ႕ေပးလိုက္..ဖင္ၾကီးေတြကို စေကာ၀ိုင္းေမႊ႕ရမ္းေပးလိုက္နဲ႕ အသားကုန္ ၾကမ္းခ်င္တိုင္း ၾကမ္း ..တအားအား နဲ႕ သူနိုင္ကိုယ္နိုင္ အၿပိဳင္ၾကဲ လိုးၾကေလ သည္ ..။ စိတ္ရွိလက္ရွိဘဲ ေဆာင္႕ကာလိုးၾက သည္ ..။ ၿပိဳင္တူလိုဘဲ လမ္းဆံုးကို တက္လွမ္းသြား သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ ၿပန္မေရာက္ခင္ ႏွစ္ခ်ီ ဆက္တိုက္ လိုးပစ္လိုက္ၾကၿပီး ကိုယ္လံုးတီး ေတြနဲ႕ဘဲ လွဲအိပ္ေနၾက သည္ ...။ ေ၀ေ၀လြင္ ညဥ္႕နက္မွ ၿပန္ေရာက္ သည္ ..။ သူမၿပန္လာေသာအခါ ဆင္႕ဆင္႕က တံခါးလာဖြင္႕ေပး သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕ကို ေရေရလည္ လည္ အားကုန္လိုးထားတာေၾကာင္႕ ပင္ပန္းၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေန သည္ ..။ သူ႕ပုဆိုးသည္ ခါးအထိ လန္ေနတာေၾကာင္႕ လီးတန္ၾကီး ကို ေ၀ေ၀လြင္ ၿမင္ေနရ သည္ ..။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ၀ိုင္ေတြ ေသာက္လာတာေၾကာင္႕ ခပ္ေထြေထြ ၿဖစ္ ေနေသာ ေ၀ေ၀လြင္ သည္ လင္ၿဖစ္သူ ရဲ႕ လီးၾကီးကို ၿမင္လိုက္ရေသာအခါ သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ သူမ မလိုးၿဖစ္တာ ၾကာေနတာကို သတိ၇သြားၿပီး..သန္းထြန္းေအာင္လဲ လိုးခ်င္ရွာမွာဘဲ ဆိုၿပီး...သန္းထြန္းေအာင္ကို ႏွိဳးေလ သည္ ..။ “ကိုေအာင္..ကိုေအာင္ ...ထ.....ထ....ေ၀...ၿပန္ေရာက္ၿပီ ….ထ …..ထ ….” သန္းထြန္းေအာင္ လဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာက ထ လာ သည္ ..။ “ေ၀..ဘာလဲ ..ေ၀ ဘာလိုခ်င္လဲ ...” ေ၀ေ၀လြင္ က ၿပံဳးစိစိ နဲ႕ ..“ ေမာင္ နဲ႕ လိုးၾကရေအာင္ . .” လို႕ ေၿပာ သည္ ..။သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ဆင္႕ဆင္႕နဲ႕ သံုးခ်ီေတာင္ အၿပတ္အသတ္ လိုးထားခဲ႕ၿပီးမို႕ အရမ္း ပင္ပမ္းေနသလို အားကလဲ ကုန္ေနၿပီ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ ကလဲ သူ႕လီး ကိုလာစမ္းသည္ ..။ ခါတိုင္းဆိုရင္ ..ဒီလို လာစမ္းရင္ သူ႕လီးတန္သည္ ဒိုင္းကနဲမတ္မတ္ေတာင္ သည္ ..။ ခုေတာ႕ လီးၾကီး သည္ ငိုက္က်ေနသည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္က လီးၾကီးကို ကြင္းတိုက္ ပြတ္သပ္ၿပီး ဆြေပး သည္ ..။ လီး က ထ မလာ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ အ႕ံၾသေန သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ပန္းေသၿပီလား ..။ ပန္းေသ တာေတာ႕ မၿဖစ္နိုင္ပါဘူး ..။ ဒါမွမဟုတ္ ..သူမ်ားနဲ႕ လိုးထားလား . .။ ဟင္ ….သူ...သူ ...တအားလိုးထားလို႕ လီးက ထမလာနိုင္တာလား ..။ ၿဖစ္နိုင္ သည္ ..။ သူ...သူ.....သူ ငါမလာခင္ လိုးထားလို႕ ၿဖစ္ မည္ . .။ “ ကိုေအာင္ . . ” “ ဟင္..ေ၀ . .” “ ကိုေအာင္ ဘာၿဖစ္လဲ ...လီးမထ ပါလား ...” “ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလို႕ပါ ...” “ မၿဖစ္နိုင္ပါဘူး..ခါတိုင္းဆို နဲနဲကိုင္တာနဲ႕ မတ္ေနတဲ႕လီး က...” “ အိပ္ေနရာက ရုတ္တရက္ ထလိုက္လို႕ပါ ..ေ၀ရာ ..မနက္ေစာေစာထ ၿပီး လိုးေပးမယ္ ...” “ ေတာ္ပါၿပီ ..ခုလဲ စိတ္မရွိေတာ႕ပါဘူး . . ” ေ၀ေ၀လြင္ အိပ္လိုက္ေပမဲ႕ စိတ္ထဲမွာ သန္းထြန္းေအာင္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕နဲ႕မ်ား လိုးေနသလား ဆိုတဲ႕ မသၤကာတဲ႕ စိတ္ ၀င္သြား သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ကလဲ လင္နဲ႕ကြဲေနေတာ႕ ဆာခ်င္ဆာေနနိုင္သည္ ..။ အင္း . .အိုးခ်င္းထား...အိုးခ်င္းထိ...ၾကိဳးခ်င္းထား ၾကိဳးခ်င္းညိ ..အေနနီးစပ္ရင္ ညိနိုင္သည္ ...။ ဆင္႕ဆင္႕ နဲ႕ဘဲ ညိတာ ၿဖစ္ မည္ ..။ အခု ထ စြပ္စြဲရင္ မပိုင္ ဘူး ..။ ေသေသခ်ာခ်ာ လက္ပူးလက္က်ပ္ မိမွ ဒင္းတို႕ မၿငင္းနိုင္ဘဲ ငါ နိုင္မည္ ...။ အင္း..ၾကည္႕ေသးတာေပါ႕ ...။ ေ၀ေ၀လြင္ သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ကို ေစာင္႕ၾကည္႕မည္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ သည္ . .။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ေ၀ေ၀လြင္ က ခုတေလာ သူမနဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ကို ေစာင္႕ၾကည္႕ေနသလို ထင္မိတာနဲ႕ သန္းထြန္း ေအာင္ နဲ႕ ကင္းကင္းေနၿပေနသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ က ေ၀ေ၀လြင္ အလစ္မွာ ဆင္႕ဆင္႕ကို လိုးဖို႕ ၾကံ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕က ေ၀ေ၀လြင္ ၾကည္႕ရတာ မသၤကာၿဖစ္ေနပံုရသည္ ..ခဏ မလုပ္ၾကဘဲ ေနၾကရင္ ေကာင္းမည္ လို႕ သန္း ထြန္းေအာင္ကို ေၿပာ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ဆင္႕ဆင္႕ကို တအိမ္ထဲေနၿပီး ဘာမွ မလုပ္ရလို႕ လစ္ရင္လစ္သလို ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ဖင္ေတြကို ဆုတ္ညွစ္ ကိုင္တြယ္ သည္ ..။ တခါတေလ ေ၀ေ၀လြင္ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ဖုန္းေၿပာေနတံုး အိမ္အေနာက္ေဖး မွာ ဆင္႕ဆင္႕ ကို အေနာက္ကေန ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ လိုက္ေထာက္သလိုမ်ိဳး ဖင္ၾကီးေတြကို ေထာက္ထားတတ္ သည္ ။ မလုပ္ၿဖစ္တာ ၾကလာေတာ႕ မေနနိဳင္ၾက..။ တေန႕မနက္ သန္းထြန္းေအာင္ ေသးေပါက္ဖို႕ အိမ္သာဆီကိုအလာ ဆင္႕ဆင္႕သည္ ေတာင္မတ္ေနတဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ လိင္တန္ကို စိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲ ဆုတ္နယ္လိုက္မိသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ က ဆင္႕ဆင္႕ ဖင္တုန္းေတြကိုလဲ တအားဖ်စ္ညွစ္ ဆုတ္နယ္ သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ အိပ္ခန္းထဲမွာ ရွိေနတံုး အခ်ိန္မွာေတာင္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဟန္မေဆာင္နိုင္ၾကေတာ႕ ..။ ဆင္႕ဆင္႕က ေလသံေလး နဲ႕..“ ေနာက္မွ....ေနာ္ ...လို႕ တိုးတုိးေလး ေၿပာကာ စိတ္ကိုထိန္းလိုက္တဲ႕ပံုနဲ႕ ေၿပးထြက္ သြားသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ အိမ္သာထဲ၀င္ထိုင္ကာ ကြင္းထု ရၿပန္သည္ ..။ သြန္းဆု တညလံုး အိပ္လို႕မေပ်ာ္ ..။ ၿပင္းထန္ေနတဲ႕ ကာမစိတ္ေၾကာင္႕ေပါ႕ ..။ သူငယ္ခ်င္း မို႕မို႕ရွိန္ နဲ႕ ခုတေလာ တဏွာအေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြး...လိင္ ဆက္ဆံတဲ႕ ပံုေတြ..ဒီဗီဒီေတြ ၾကည္႕ၿဖစ္ၿပီး စိတ္ေတြက တအား ထၾကြသည္ ..။ ေယာက်ၤားတေယာက္ရဲ႕ လိင္ဆက္ဆံတာ ကို ခံခ်င္လိုခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ၿပင္းၿပေပၚေပါက္ ေနၿပီး အိပ္လို႕မရဘူး ..။ မို႕မို႕ရွိန္က အေတြ႕အၾကံဳရွိသည္ ..။ ကိုယ္႕ဖါသာ အာသာေၿဖတာေတြ သြန္းဆု ကို သင္ေပး သည္ ..။ အာသာေၿဖတာ နဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ စာအုပ္ေတြ ပံုေတြကို အင္တာနက္မွာ ၿပသည္ ..။ မို႕မို႕ရွိန္ သည္ သူ႕အမ၀မ္းကြဲ နိုင္ငံၿခားက ၿမန္မာ ၿပည္ကို ၿပန္လာအလည္ ယူလာခဲ႕ေပးတဲ႕ ေယာက်ၤား လိင္တန္အတု တေခ်ာင္းကို သြန္းဆု စမ္းသံုးၾကည္႕ို႕ ေပး သည္ ။ သြန္းဆု သည္ ဒီလိင္တန္အတုၾကီးကို မိဘေတြ မသိေအာင္ ေတြ႕မသြားေအာင္ ဖြက္ထားရတာကိုက ရင္ထိတ္သဲဖို ၿဖစ္ေနရ သည္ ..။ တခါမွေတာ႕ စမ္းမၾကည္႕ရေသးဘူး . .။ စမ္းမယ္လုပ္လိုက္..ေၾကာက္စိတ္ ၀င္လာလိုက္ နဲ႕..။ ဒီေန႕ ေ၀ေ၀လြင္ေရာ သန္းထြန္းေအာင္ေရာ အလုပ္ပိတ္လို႕ သူတို႕ ထြန္းၿမေအာင္ နဲ႕ ေဆြေဆြတို႕ အိမ္မွာ ထမင္း သြား စားၾက သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ လိုက္ခဲ႕ပါလားလို႕ ေ၀ေ၀လြင္က ေခၚေပမဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ လဲ လိုက္မသြား ..။ အိမ္မွာ လုပ္စရာေတြ ရွိေနလို႕ မလိုက္ေတာ႕ ..။ အ၀တ္ေတြ ေလ်ာ္စရာ ေလ်ာ္..အိမ္ေနာက္ေဖး မွာ အ၀တ္ေတြ အေၿခာက္လွန္း သည္ ..။ အိမ္ေရွ႕က တံခါးေခါက္သံၾကားသည္ ..။ အိုး...ေ၀ေ၀လြင္တို႕ ၿပန္လာၿပီ ..။ ၿမန္လိုက္တာ ..ဘာလို႕ အၿမန္ၿပန္လာၾကပါလိမ္႕ ..။ ထမိန္ရင္လ်ား နဲ႕ အိမ္ေရွ႕တံခါး ဆီ ေၿပးလာၿပီး ဖြင္႕ေပး သည္ ...။ “ ဟင္ ...” သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္တို႕ မဟုတ္ ..။ သူမ ေယာက်ၤား ..အမူးသမား ..ကိုေဇာ္ထိုက္ ...ၿဖစ္ေနသည္ ...။ တံခါးကို အၿမန္ၿပန္ပိတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမဲ႕ ကိုေဇာ္ထိုက္ က အတင္းတြန္း၀င္လာသည္ ..။ “ ကိုေဇာ္ထိုက္ ...ဘာလို႕၀င္လာတာလဲ ...ထြက္..ရွင္ ထြက္ ...” ကိုေဇာ္ထိုက္ ရဲ႕ ကိုယ္က အရက္န႕ံေတြ တေထာင္းေထာင္း ထြက္ေနသည္ ..။ “ ဆင္႕ဆင္႕..မင္းနဲ႕ စကားေၿပာမလို႕” ဆင္႕ဆင္႕ သူ႕ကို တြန္းထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ..။ “ ဘာမွ ေၿပာစရာ မရွိဘူး...ရွင္နဲ႕ က်မ ဇာတ္လမ္းက ၿပီးၿပီ ...ရွင္ အခု ထြက္..” “ စိမ္းကားလွခ်ည္လား...ဆင္႕ဆင္႕ရယ္..ကိုယ္က မင္းရဲ႕ ေယာက်ၤားပါ...လင္ပါ ...ေအးေအးေဆးေဆး စကားေၿပာၾက မယ္ကြာ...မင္းကိုေလ...ကိုယ္ တအားလြမ္းေနတာ . .” တြန္းလားဆြဲလား နဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ ရင္လ်ားထားတဲ႕ ထမိန္ႏြမ္းေလး က ရုတ္တရက္ ၿဖဳတ္ကနဲ ၿပဳတ္က် သည္ ..။ “ အို ..” ကဗ်ာကရာ ဖမ္းဆြဲေပမဲ႕ ကိုေဇာ္ထိုက္ က ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ၿဖဴ၀င္းဖြ႕ံထြားတဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို ၿမင္လိုက္ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕နဲ႕ ေ၀းေနတာၾကာၿပီ မို႕ ကိုေဇာ္ထိုက္ သည္ ရင္သားစိုင္ေတြကို ေတြ႕ၿမင္လိုက္ေသာအခါ စိတ္ေတြ ထၾကြ ၿပင္းထန္လာၿပီး..ဆင္႕ဆင္႕ကို အတင္း ၀င္ဖက္ေလသည္ ..။ “ ဆင္႕ဆင္႕ရယ္..ဒို႕ လိုးၾကရေအာင္ . .” “ ဘာ..ဘာေၿပာတယ္ ..ရွင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား ..ရွင္ လႊတ္စမ္း .က်မကို ..” ဆင္႕ဆင္႕က ရုန္းကန္သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ကို တြန္းပစ္သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ မူးေနလို႕ ပက္လက္လန္က်သြား သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္ေၿပးၿပီး တံခါးကို ပိတ္သည္ ..။ ပိတ္လို႕မရ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္က သူ႕ေၿခေထာက္နဲ႕ ထိုးခံထားလို႕ ..။ “ ရွင္ ထြက္သြား ..အခုထြက္သြား ...” ကိုေဇာ္ထိုက္ အတင္းဘဲ ဆင္႕ဆင္႕ကို ၀င္ဖက္ၿပီး ကုတင္ေပၚကို ဆြဲလွဲ သည္ ..။ဆင္႕ဆင္႕ ထမိန္ရင္လ်ား ေၿပက်ၿပန္သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ သည္ ဆင္႕ဆင္႕ကို အတင္း နမ္းလိုက္ ကိုင္လိုက္ နဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕က ရုန္းဖယ္လိုက္ နဲ႕ လံုးေထြးေနၿပီ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ရဲ႕ ပုဆိုးသည္ ရုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႕ ၾကမ္းေပၚမွာ ကြင္းလံုးပံုက်ေနလို႕ သူ႕လိင္တန္ၾကီးသည္ ဒစ္ၿပဲၾကီးနဲ႕အသဲယားစရာ တရမ္း၇မ္း ၿဖစ္ေနသည္ ..။ ေၿပက်ေနတဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ထမိန္ကို ကိုေဇာ္ထိုက္ အတင္းဆြဲခြ်တ္ၿပီး ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ တင္းမာလံုး၀န္းတဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို အငမ္းမရဘဲ နမ္းစို႕ဖို႕ ၾကိဳးစားေလသည္ . .။ “ရွင္..မယုတ္မာနဲ႕ေနာ္ ..က်မကို မတရား မလုပ္နဲ႕ . .” ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ကိုေဇာ္ထိုက္ကို ေၿခနဲ႕ကန္ေက်ာက္ကာ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းေၿပးဖို႕ၾကံေပမဲ႕ ကိုေဇာ္ထိုက္နဲ႕ အားခ်င္းမမွ် ..။ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္႕ဆင္႕ ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို ၿပဳတ္က်သည္ ..။ အတင္း ထဖို႕လုပ္သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္က အေပၚစီးက တက္ခြထားေနသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ ထမိန္ကြ်တ္ၿပီး ကိုေဇာ္ထိုက္ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးကလဲ သူမ အဖုတ္ကို ပြတ္တိုက္မိေနသည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ရဲ႕ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးရဲ႕ ထိပ္ေပါက္က ထြက္ေနတဲ႕ အေရၾကည္ေတြ ဆင္႕ဆင္႕ ဆီးစပ္မွာ ေပက်ံကုန္သည္ ။နို႕သီးေခါင္းနီညိဳညိဳေလးတဖက္ကို ကိုေဇာ္ထုိက္ စို႕မိသြားသည္ ..။ စို႕တာနဲ႕ သူ႕လ်ာၾကီးက နို႕သီးေခါင္းေလးကို ကလိေတာ႕တာဘဲ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းကနဲ ထကာ တုန္ခါေနသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ေပါင္တန္ႏွစ္ဘက္ကိုလဲ..ကိုေဇာ္ထိုက္ဆြဲကားလိုက္ၿပီးသူ႕လိင္တန္ကို..ဆင္႕ဆင္႕အဖုတ္ထဲအတင္းထိုးသြင္းသည္ ..။ “အို ..လူယုတ္မာ ..ရွင္..ေခြး ..ေခြး ….” ကိုေဇာ္ထိုက္ က ..“ နင္ ဟာငါ႕မယား..ငါ႕မယား ငါလိုးတာ ဘာၿဖစ္လဲ ...” လို႕ေၿပာရင္း သူ႕လိင္တန္ကို ထိုးသြင္းသည္ ။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ အတင္းထုရိုက္ ရုန္းကန္ေနတဲ႕ၾကားက ကိုေဇာ္ထိုက္က သူ႕လိင္တန္ၾကီးနဲ႕ အဖုတ္ထဲ ထိုးထိုးသြင္းတာ ခံေနရ သည္ ..။ တခ်က္မွာ သူ႕လိင္တန္ထိပ္ဖူးၾကီး သည္ အဖုတ္ထဲ မ၀င္ဘဲ အစိကိုေခ်ာ္ထိုးမိသြားသည္ ..။ က်င္ကနဲ ဆင္႕ဆင္႕ တုန္ခါသြားရဆဲ သူ႕ထိပ္ဖူးဒစ္ၿပဲၾကီး ဗ်စ္ကနဲ အဖုတ္ထဲတိုး၀င္လာသည္ ..။ “အား ..ေခြးးေကာင္ၾကီး........မုဒိန္းမက်င္႕နဲ႕ . . .” ဆင္႕ဆင္႕ ရုန္းလို႕မရေအာင္ ဆင္႕ဆင္႕ေပါင္ေတြကို ကိုေဇာ္ထိုက္က သူ႕ဒူးေတြနဲ႕ဖိထားၿပီး လိင္တန္ကို ထိုးသြင္းသည္ . .။ လိင္တန္တ၀က္ေလာက္ အဖုတ္ေခါင္းထဲ ၀င္မိသြားေသာအခါကိုေဇာ္ထိုက္သည္ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ဆက္တိုက္ ေညွာင္႕ထည္႕ေတာ႕ သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ အဖုတ္ထဲ လိင္တန္ၾကီး တစြတ္စြတ္နဲ႕ ေဆာင္႕ထည္႕ေနေသာအခါ မိန္းမူးကာ တြန္းရုန္းထုရိုက္ေနတာေတြ ၿငိမ္က်သြား သည္ ..။ အရင္ကလိုးေပးေနက် လင္ၿဖစ္သူရဲ႕ လိင္ေခ်ာင္းၾကီး ရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင္႕ အေတြ႕ကို မလြန္ဆန္ေတာ႕ဘဲ ကိုေဇာ္ထိုက္ လုပ္သမွ်ကို ၿငိမ္ခံေနွမိေတာ႕ ကိုေဇာ္ထိုက္လဲ ဆင္႕ဆင္႕ အေၿခအေနကို ရိပ္စားမိတာနဲ႕ ဆက္တိုက္ဘဲ ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေဆာင္႕ေပးေလၿပီ .. ။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ ကိုေဇာ္ထိုက္ သူ႕ဒူးနဲ႕ ဖိမထားေတာ႕ေပမဲ႕ မရုန္းကန္ေတာ႕ ..။ အေတြ႕ေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားၿပီ ..။ ေပါင္တန္ေတြကို အစြမ္းကုန္ၿဖဲကားကာ ကိုေဇာ္ထိုက္ လိုးသမွ် မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး တအင္းအင္း ညည္းကာ ခံေနေတာ႕ သည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္လဲ မလိုးရတာ ၾကာေနၿပီကြာ..လို႕ ညည္းၿငဴရင္း တေၿဖာင္းေၿဖာင္း နဲ႕ အသားကုန္ ဆြဲေလသည္ ..။ ဆင္႕ ဆင္႕လဲ ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာၿပီမို႕ ..ေအာက္ကေနၿပိး တံု႕ၿပန္ေကာ႕ေပး..လာသည္ . .။ အေရေတြက တအားရႊဲ ေနသည္ ..။ လိင္တန္နဲ႕ အဖုတ္ အ၀င္အထြက္ ဘြပ္ ဘပ္ ဘြပ္ဘပ္ အသံေတြ ဆူညံလာသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕နို႕ၾကီး ေတြကို ဆုတ္နယ္လိုက္ စို႕လိုက္နဲ႕ စိတ္တိုင္းက် ေဆာင္႕လိုးအၿပီး သုတ္ေရေတြ အမ်ားၾကီး ပန္းထုတ္ခါ ကိုေဇာ္ထိုက္ ၿပီးသြားသည္ ..။ဆင္႕ဆင္႕လဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ ၿပီးရလို႕ စိတ္ထဲ ေက်နပ္ေနသည္ ..။ ကိုေဇာ္ထိုက္ကိုလဲ ဘာမွ မေၿပာေတာ႕။ ကိုေဇာ္ထိုက္ သည္ စုတ္ၿပတ္ညစ္ပတ္ေနၿပီး အရက္ေသာက္စရာလဲ ေငြ ၿပတ္လပ္ေနတာေၾကာင္႕ ဆင္႕ဆင္႕ တေစာင္းေလး ဖင္အေၿပာင္သားနဲ႕ အိပ္ေနေသာအခ်ိန္တြင္ ဆင္႕ဆင္႕ ပိုက္ဆံအိတ္ ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားၿပီး ေငြတထပ္ ကို အိပ္ကပ္ထဲ ထည႕ကာ အရက္ဆိုင္ကို ေၿပးသြားေလ သည္ . .။ ေ၀ေ၀လြင္နဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္တို႕ ၿပန္လာေသာအခါ ဆင္႕ဆင္႕ သည္ ေနမေကာင္းလို႕ ဆိုၿပီး အိပ္ခန္းထဲမွာဘဲ အိပ္ေန သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ ေစာက္ဖုတ္သည္ ကိုေဇာ္ထိုက္ တအားေဆာင္႕လိုးသြားတာေၾကာင္႕ အရမ္း က်ိမ္းစပ္ ေနသည္ . .။ ကိုေဇာ္ထိုက္ တက္လိုးသြားတာကိုလဲ ဆင္႕ဆင္႕ သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ေ၀ေ၀တို႕ကို မေၿပာၿပလိုေတာ႕ ။ ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုေဇာ္ထိုက္ လိုးသြားလို႕ သန္းထြန္းေအာင္ နဲ႕ ၿပတ္လပ္ေနလို႕ ဆာေလာင္ေတာင္႕တေနတဲ႕ လိုလားခ်က္ေတာ႕ ေၿပေပ်ာက္သြားရသည္ မဟုတ္ပါလား . .။ “ သန္းထြန္းေအာင္...စားကြာ..မင္းၾကိဳက္တာသိလို႕ ေဆြေဆြက ရွယ္ခ်က္ထားတာ ..” ဟင္းေတြက စံုသည္ ။ ၿပည္ၾကီးငါး နဲ႕ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ ...ပဲၿပား နဲ႕ ငါးဖယ္ဟင္း ..သီးစံုပဲကုလားဟင္း..ငါးဖယ္ေအာင္း ငပိေကာင္ေၾကာ္ ...။ ေဆြေဆြ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတာ အမွန္ဘဲ ..ေ၀ေ၀လြင္ ဆိုရင္ ဒီလို မခ်က္တတ္ဘူး ..။ သန္းထြန္းေအာင္ သည္ မ်ိဳးၾကီး အိမ္မွာ ညေနစာ လာစား သည္ ..။ မ်ိဳးၾကီးနဲ႕ ဘီယာ ေသာက္သည္ ..။ ေဆြေဆြက ၀ိုင္ ေသာက္သည္ ..။ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းၿဖစ္ ..ေက်ာင္းသားဘ၀ က အေၾကာင္းေတြ ထိုင္စကားေၿပာ ၿဖစ္ၾကသည္ ။ သူတို႕ စားေသာက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ သြန္းဆု အၿပင္က ၿပန္လာ သည္ ..။ “ သန္းထြန္းေအာင္ ..ၾကည္႕ပါအံုး . .ငါ႕သမီး ..သြန္းဆု..ၾကီးမလာဘူးလား . .” “ဟား..အပ်ိဳမၾကီး ၿဖစ္ေနၿပီဘဲ ..ေအးကြာ..ကိုယ္႕အလုပ္နဲ႕ကိုယ္ ရုန္းကန္ေနၾကတာ မင္းတို႕ဆီ မေရာက္တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားၿပီ ကိုး . . .” သြန္းဆု က “ ဆာတယ္..ဆာတယ္ ..”ဆိုၿပီး သူ႕မိဘေတြ နဲ႕ သန္းထြန္းေအာင္တို႕ ထိုင္စားေသာက္ေနၾကေသာ ထမင္း စားပြဲ မွာ လာ၀င္ထိုင္ကာ စား သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ သည္ မ်ိဳးၾကီး တို႕ လင္မယား နဲ႕ စကားေၿပာေနေပမဲ႕ သြန္းဆု ကို မသိမသာ ၾကည္႕မိသည္ ။ သြန္းဆု သည္ ခါးေလာက္ ရွည္တဲ႕ နက္ေမွာင္သန္စြမ္းတဲ႕ ဆံပင္ရွည္ၾကီးနဲ႕ မ်က္လံုးေမြးထူထူ..မ်က္လံုးလွလွ ႏွာတန္ေပၚေပၚ..ႏွဳတ္ခမ္းေဖါင္းေဖါင္းလွလွေလး နဲ႕ ေဘာလီး၀တ္ က အိႏိၵယ ရုပ္၇ွင္မင္းသမီးေလး တေယာက္လိုဘဲေခ်ာလွသည္ ..။ ခါးတုိ ၿမန္မာရင္ေစ႕ အက်ၤ ီ အနက္ေလး ၀တ္ထားလို႕ သူမရဲ႕ ေသးက်ဥ္တဲ႕ ခါးေလး နဲ႕ အဲဒီခါးေလး ေအာက္က ကားဆင္းသြားတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြက အိအိၿဖိဳးၿဖိဳး နဲ႕ ၀တ္ထားတဲ႕ အသားအိအိ ထမိန္ေၾကာင္႕ ၾကည္႕မိတာနဲ႕ စိတ္ေတြ ေၿခာက္ၿခား လာမိရသည္ ။ သြန္းဆုရဲ႕ အသား က နို႕ႏွစ္ေရာင္ ၀င္းၿဖဴေနသည္ ..။ မ်ိဳးၾကီးရဲ႕ သမီး ဒီေလာက္လွမွန္း သူ မသိခဲ႕ ..။ မ်ိဳးၾကီးနဲ႕ အၿပင္ဆိုင္ေတြမွာ အတူူတူ ဘီယာအရက္ ေသာက္ရင္း ဆံုခဲ႕ၾက ေပမဲ႕ မ်ိဳးၾကီး အိမ္ကို သူမေရာက္ၿဖစ္ခဲ႕လို႕ မ်ိဳးၾကီးရဲ႕ မိန္းမေဆြေဆြ နဲ႕ သမီး သြန္းဆု ကို မေတြ႕တာ ၾကာၿပီ ။ “သမီး ..အန္ကယ္ သန္းထြန္းေအာင္ ေလ..မွတ္မိလား ..ဒက္ဒီတို႕ က်ိဳက္ထီးရိုး ကို အတူတူ သြားၾကတယ္ ေလ ..” သြန္းဆု က သန္းထြန္းေအာင္ ကို တခ်က္ေမာ႕ၾကည္႕ၿပီး ၿပံဳးၿပ သည္ ..။ “ မွတ္မိပါတယ္ ..”လို႕ ၿပံဳးၿပီး ေၿဖသည္ ..။ သြန္းဆုရဲ႕ သိသိသာသာ ရွိလွတဲ႕ ရင္မို႕မို႕ကိုလဲ သန္းထြန္းေအာင္ သတိၿပဳမိ သည္ ။ ေဆြေဆြ ေရာ မ်ိဳးၾကီး ေရာ ရုပ္ေၿဖာင္႕..ရုပ္ေခ်ာၾကတဲ႕သူေတြမို႕ သူတို႕သမီး သြန္းဆု သည္ အေခ်ာအလွေတြ ေပါင္းစု သြားၿပီး ဒီလို အမိုက္စားေလး ၿဖစ္ေနတာ ဘဲလို႕ သန္းထြန္းေအာင္ မွတ္ခ်က္ခ် သည္ ..။ သြန္းဆု သည္ စားေသာက္ၿပီးေသာ အခါ သူမစားေသာက္တဲ႕ ပုဂံခြက္ေတြကို ေဆးေၾကာၿပီး အတြင္းခန္း ထဲကို ၀င္သြား သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ တုန္ခါသြားတဲ႕ သြန္းဆု တင္ပါးလွလွေတြကို ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။ အင္း..ေတာေတာ္ မိုက္တာဘဲ . . .။ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ေ၀ေ၀လြင္ က မနက္ဖန္ သူ႕ရံုးအလုပ္နဲ႕ နယ္ကို ရံုးစစ္သြားရမည္ လို႕ ေၿပာသည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ စိတ္ထဲက ေကာင္းတာေပါ႕ မိန္းမရယ္ ..မင္းသြားေနတဲ႕အခ်ိန္ ငါ ဆင္႕ဆင္႕ကို ၿဖဳတ္နိုင္တာေပါ႕ကြာ . .လို႕ ေၿပာေနမိ သည္ ..။ ေ၀ေ၀လြင္ကေတာ႕ သူမေရာက္ဖူးေသးတဲ႕ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရမွာမို႕ စိတ္လွဳပ္ရွားေန သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ကိုလဲ..“ ကိုေအာင္ ပါ ေ၀နဲ႕ လိုက္ခဲ႕ဖို႕ေကာင္းတယ္ ..ကိုေအာင္ပါရင္ ေ၀ ပိုေပ်ာ္မွာဘဲ . .” လို႕ ေၿပာ သည္ ..။ “ လိုက္ခ်င္တာေပါ႕ ေ၀..ကိုယ္က ၾကိဳမေၿပာဘဲ အလုပ္က ခြင္႕ယူလို႕ မေကာင္းလို႕ေပါ႕...” လို႕ သန္းထြန္းေအာင္က ေ၀ေ၀လြင္ကို ၿပန္ေၿပာ သည္ . .။ သန္းထြန္းေအာင္ က ေ၀နဲ႕ ၂ရက္ေတာင္ ခြဲေနရမွာ..ကိုေအာင္တို႕ “ ခ်စ္”ၾကရေအာင္လား..ဆိုၿပီး ပြတ္သပ္ နမ္းစုတ္ခါ ေ၀ေ၀လြင္ကို ၿဖဳတ္ဖို႕ၾကံေပမဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္က မနက္အေစာၾကီး ခရီးသြားရမွာေလ...ေ၀ မလုပ္ခ်င္ဘူး ..” ဆိုၿပီး တြန္းဖယ္ကာ ၿငင္းဆန္ေလ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲ လိင္တန္ၾကီးမတ္ ၿပီး သူငယ္ခ်င္း မ်ိဳးၾကီး သမီး သြန္းဆု ရဲ႕ လမ္းေလ်ာက္ရင္ တုန္ခါ သြားတဲ႕ တင္ပါးလွလွၾကီးေတြကို ၿမင္ေယာင္ၿပီး ကြင္းတိုက္လိုက္ရ သည္ . .။ေ၀ေ၀လြင္ မ၇ွိတဲ႕ အခ်ိန္ ထံုးစံအတိုင္း အပီအၿပင္ ခ်စ္ပြဲၾကီး ဆင္ႏြဲဖို႕ သန္းထြန္းေအာင္ ေရာ ဆင္႕ဆင္႕ ပါ အလုပ္ခြင္ အသီးသီးက ခြင္႕ယူၿပီး အိမ္ၿပန္ခဲ႕ၾက သည္ . .။ အိမ္ ကို ေရွ႕ဆင္႕ေနာက္ဆင္႕ ေရာက္ၾက သည္ .. ။ အ၀တ္စ္ေယာက္ အစားေတြ လဲ ၿပီးတာနဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ သည္ မနက္ဖန္ ဆိုတာ မရွိေတာ႕သည္႕အလား ..အငမ္းမရ ဖက္ေပြ႕ နမ္းစုတ္ၾကေတာ႕ သည္ ..။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အ၀တ္ အကုန္ခြ်တ္ခါ စိတ္တိုင္းက် မီးကုန္ယမ္းကုန္ လုပ္ၾကေလ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ လဲဆင္႕ဆင္႕ကို ေလးဘက္ ကုန္းခိုင္း သည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕လဲ ဒီပံုစံနဲ႕ ခံၾကည္႕ခ်င္မိ သည္ ..။ ကုန္းထားေသာ ဆင္႕ဆင္႕ရဲ႕ ခါးကို ႏွိမ္႕ခ်ၿပီး ပံုစံၿပင္ၿပီး သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ဆင္႕ဆင္႕ ဖင္တံုးၾကီးေတြ အေနာက္တဲ႕တဲ႕မွာ ေနရာယူ ကာ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ ဖင္တံုးေတြ နဲ႕ နီညိဳညိဳ စအိုေပါက္ေလး...ေဖါင္းၾကြေနတဲ႕ အဖုတ္ၾကီး ကို အရသာခံ ၾကည္႕ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ကိုင္တြယ္ေလ သည္ . . .။ “အို..အကို ..လုပ္မွာ မလုပ္ဘဲ ဘာေတြ ပြတ္ေနတာလဲကြာ....” “ ဆင္႕ အဖုတ္က လွလြန္းလို႕ပါကြာ . .” “ အို..ဟင္႕..ေစာက္ပတ္ က လွ တယ္ဘဲ ရွိရေသးတယ္ . .ဟင္႕..လုပ္ေတာ႕..လိုခ်င္လွၿပီ...” သန္းထြန္းေအာင္ သည္ သူ႕လိင္တန္ တုတ္တုတ္ၾကီးကို ဆင္႕ဆင္႕ အဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းေသာၿမင္ကြင္း ကို လုပ္ေနခ်ိန္ၿမင္ေနရလို႕ ပိုၿပီး စိတ္ေတြ ထၾကြ ရ သည္ ..။ သူ႕လိင္တန္ၾကီးသည္ မဆန္႕မၿပဲၾကီး ...ဆင္႕ဆင္႕ အဖုတ္ထဲကို ၀င္ေနသည္ . .။ အေရေတြက တအားရႊဲေနလို႕ သူေဆာင္႕ထည္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္ ဖိုးဖိုး ဖြတ္ဖြတ္ အသံဗလံေတြ က ဆက္တိုက္ ထြက္ေပၚေနသည္ ..။ ဆင္႕ဆင္႕ လဲ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ လိင္တန္ နဲ႕ လိုးတာ ကို အားပါးတရ ခံပစ္လိုက္မည္ လို႕ ေစာေစာထဲက မွန္းဆရည္ရြယ္ထားတာေၾကာင္႕ မ်က္လံုး စံုမွိတ္ခါ ဖင္ကို ေထာင္စြင္႕လ်က္ ခံယူေန သည္ . .။ အေရေတြ စိုရႊဲေနေသာ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ ေဂြးစိႏွစ္လံုး က သူ အားနဲ႕ ေဆာင္႕ထည္႕လိုက္တိုင္း ဆင္႕ဆင္႕ ရဲ႕ ဖင္ၾကားကို ဖတ္ကနဲ..ဖတ္ကနဲ ရိုက္ခတ္ေနသည္ ..။ သူ႕လိင္တန္နဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ အဖုတ္တို႕ ေတြ႕ဆံု၀င္ထြက္ ေသာအခါ မွာလဲ ဘြတ္ကနဲ ဖြတ္ကနဲ အသံေတြ ထြက္ သည္ . .။ ဆင္႕ဆင္႕ ရဲ႕ ဖင္ေပါက္ ညိဳညိဳေလး ကို သူ႕လက္မ နဲ႕ ကလိေပးေန သည္ ..။ တေန႕ေတာ႕ ဒီဖင္ေပါက္ေလးကို ရေအာင္ ဖြင္႕အံုးမည္ လို႕ သန္းထြန္းေအာင္ စိတ္ထဲ ေတးေနတာ ..။ “ဟင္..ဒါ...ဒါ..ဘာလုပ္ၾကတာလဲ..ေခြးဇာတ္ ခင္းေနၾကတာလား . . .” ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရတဲ႕ ေ၀ေ၀လြင္႕အသံက်ယ္ၾကီးေၾကာင္႕ သူတို႕ လန္႕ၿဖန္႕သြားၾက သည္ ..။ လိင္တန္ နဲ အဖုတ္ ကလဲ တပ္ရက္ၾကီး ..။ ဆင္႕ဆင္႕က ဖင္ၾကီးေထာင္လ်က္ ၾကီး...။ “ ေတာက္ မသၤကာေနတာ ၾကာၿပီ ..ဒါဘဲ ဆင္႕ဆင္႕...ေၿခႏွစ္ေခ်ာင္း မကယ္ေကာင္း ဆိုတာ . .ငါက နင္အခက္အခဲ ေတြ႕ေနတယ္ ဆိုၿပီး အိမ္မွာ လက္ခံလိုက္တာ ..နင္က ငါ႕လင္နဲ႕ လိုးေနတယ္ ..ေခြးမ . ..လင္ခိုးမ ...” ဆင္႕ဆင္႕ကို ဖ်န္းကနဲ ပါးရိုက္ထည္႕ သည္ ..။ ဖင္တံုးေတြ ကို ေၿခေထာက္ နဲ႕ ပိတ္ပိတ္ ကန္ သည္ ..။ သန္းထြန္းေအာင္ ရဲ႕ လိင္တန္ၾကီး ပြပ္ကနဲ ဆင္႕ဆင္႕ အဖုတ္ၾကီးထဲက ကြ်တ္ထြက္ လာ သည္ ..။ “ သန္းထြန္းေအာင္ . . .လူယုတ္မာ ...ေစာက္ရူး..တဏွာရူး . ..ခု.အိမ္က ဆင္း ….ေခြးေကာင္..မသာ ..ေစာက္ေကာင္ ..” သန္းထြန္းေအာင္ လဲ ေ၀ေ၀လြင္ လိုက္ရိုက္လို႕ အိမ္ေပၚက ဆင္းေၿပးရ သည္ ..။ ရုတ္တရက္ ၿဖစ္ပ်က္သြားတာေၾကာင္႕ ခါး၀တ္ခါးစား နဲ႕ဘဲ ထြက္လာရ သည္ ..။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ..။
ဆံပင္ညိဳညိဳေလး
၁၉၃၃ ခုႏွစ္၏ ေအးျမေသာ ေဆာင္းညတြင္ ျဖစ္ပါသည္...။ မီးလင္းဖိုမွ လ ြန္႔လူးေသာ မီးေရာင္သည္ ျဖာက်လ်က္ ရွိေနသည္...။ ၁၈ ႏွစ္ သမီးေလး ေထြးငယ္သည္ ခိုက္ခိုက္တုန္လ် က္ရွိသည္...။ ေဆာင္းေၾကာင့္ မဟုတ္၊ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ေၾကာင့္တည္း...။ သူမတစ္ကိုယ္လံုးတြင္ အ၀တ္အစားမရွိ၊ မီးေရာင ္သည္ သူ႔ကိုယ္ေပၚတြင္ ေျပးလ်က္၊ ေမႊ႔ယာခံုႀကီးေပၚတြင္ ေကြးေကြးေလး၊ ခံုေပၚတြင္ ဒူးေထာက္လ်က္သားမ ွ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္းသည္ ခံုေနာက္မွီ အထက္တြင္ တြဲေလာင္းျဖစ္လ်က္ရွိသည္...။ သူမ၏ ရင္သားမ်ားသည္ တြဲေလ ာင္းျဖစ္လ်က္၊ ေျခေထာက္မ်ားသည္ ခံု လက္ရမ္း တစ္ဖက္စီတြင္ က်ဲကားလ်က္၊ သူ႔အဖုတ္ႏွင့္ တင္ပါးတို႕သည္ ၿဖဲထ ားသလို ျဖစ္ေနေၾကာင္း ခံစားမိရသည္...။ သူမသည္ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖစ္လ်က္ရွိသလို အားကိုးရာလည္း မဲ့လ်က္ရွိသည္...။ မျမင ္ရေသာ္လည္း ေနာက္ေက်ာဖက္ တြင္ သူ႔အလုပ္ရွင္ျဖစ္သူ သခင္ႀကီးေဒးဗစ္၏ အ၀တ္အစားမ်ား ခၽြတ္ခ်ပစ ္ေနသံကို ၾကားေနရသည္...။ သခင္ႀကီးေဒးဗစ္ အိမ္တြင္ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွ ေရာက္လာသည္မွာ တစ္လသာ ရွိပါ ေသးသည္...။ ထိုစဥ္က သူမသည္ ကံေကာင္းသူ တစ္ဦးဟု ထင္ခဲ့မိသည္...။ ခန္းနားေသာ အိမ္ႀကီး၊ အခန္းႀကီး မ်ားအား သန္႔ရွင္းျပင္ဆင္ရမည္ဟု ဂုဏ္ယူ ခဲ့ရသည္...။ အစားအေသာက္မ်ားက ေကာင္းမြန္သလို ေနထိုင္ရပုံကလည္း သူႀကံဳခဲ့ဘူးသည့္ မိဘမဲ့ေက်ာင္းႏွင့္ မ ယွဥ္ သာေအာင္ ျမင့္မားလွေပသည္...။ ဤသို႕ေသာ အလုပ္မ်ဳိးကို ရခဲ့သည္မွာ သူမက ံႀကီးေပလို႕သာ...။ စီးပြားပ်က္ကပ္ အတြင္း ဆင္းရဲျခင္းအနာကို ခံစားၾကရသူမ်ားအလယ္ သူကား ထြန္းထြန္း ေပါက္ေပါက္ဟု ဆိုရမလို၊ သူႏွင့္အတူ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းတြင္ ေနခဲ့ၿပီး ၁၈ႏွစ္ ျပည့္သြားသူတို႕အဖို႕ ကံဆိုးမႈမ်ား ဆက္တ ိုက္ ႀကံဳၾကရခ်ိန္တြင္ သူ႕ဘ ၀က အေပၚစီး ေရာက္ခဲ့သည္...။ ဤသို႔ျဖင့္ သူသည္ သခင္ႀကီးေဒးဗစ္၏ အပ်ဳိရည္ဖ်က္မႈကို ကိုယ္တံုးလံုး ေစာင့္ေနရေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ခဲ့ေပသည္...။ အမွန္ကေတာ့ သူ အလုပ္စ၀င္သည္မွသည္ အဆုိးမွပို၍ ဆိုး ဆိုး လာျခင္းပင္ျဖစ္သည ္...။ အစမွာေတာ့ တကိုယ္လံုး အ၀တ္အစားမပါသလို စူးစူးရဲရဲ အၾကည့္ခံရရာ မွသည္ သူအလုပ္လုပ္ေန စဥ္ မေတာ္တဆ ထိမိေတြ႔မိသည္ သို႕ ေျပာင္းလာခဲ့သည္...။ ဖန္ခြက္ကြဲသည္ကို ဒဏ္ေပးရာမွ သူမ၏ ဖင္ပိုင္း တစ္ခုလံုး သူ႔ေပါင္ေပၚသို႔ တင္ကာ အတြင္းခံ ေပၚသည္အထိ လံုခ်ည္ကို လွန္၍ အရိုက္ခံရသည့္ အခါ ဗိုက္ကို မာေတာင္ေနေသာ သ ူ႔ပစၥည္းျဖင့္ ထိုးထားျခင္း ခံရသည္...။ ေန႕စဥ္ပင္ သူ၏ လုပ္ရပ္မ်ားက တစ္ေန႔တျခား သိသာလာကာ ညအခ်ိန္မ်ားကေတာ့ျဖင့္ အဆိုး၀ါးဆံုးပင္ ျဖစ္သည္...။ သူမကို စာၾကည့္ခန္း အတြင္းသို႔ေခၚသည္...။ ညအိပ္ အ၀တ္ရွည္ကို ၀တ္ထားေသာ္လည္း ယင္းေအာက္ တြင္ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖစ္ေနမွန္း မၾကာခင္ ေတြ႔ရသည္...။ သူ႔ေရွ႕တြင္ သူမ ကို ရပ္ေနခိုင္းကာ ကိုယ္လံုးကို ပြတ္သတ္ သည္...။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူ႔ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ခိုင္းကာ လရည္ ထြက္သည္အထ ိ အစုတ္ခိုင္းသည္...။ ယခုညေတာ့ ျဖင့္ သူမသည္ ခံုေပၚတြင္ ကိုယ္တံုးလံုး ကုန္းေနရၿပီ...။ ဒီည သူ႔ကို လိုးေတာ့မည္ဟုလည္း ႀကဳိေျပာထားသည္...။ သူမ ေနာက္ေက်ာတြင္ ရပ္လွ်က္ ၿဖဲထားေသာ သူ႔အဖုတ္ကို ေတာင္ေနေသာ လီးႀ ကီးႏွင့္ ပြတ္၍ေနသည္...။ သူ႔အပ်ဳိရည္ကို လံုး၀ပ်က္စီးသြားေအာင္ အပ်ဳိေမွးကို ေဖာက္၍ ထိုးထည့္လိုက္သည့္အခါ ေအာ္ငိုမ ိသည္...။ သူ႔ပါးစပ္မွ ညည္းညဴသံမ်ား ထြက္လာသည့္ တိုင္ေအာင္ သူမ၏ ေသြးမ်ားႏွင့္ ေခ်ာေမြ႔ေစသြားေသာ အ ဖုတ္အတြင္းသို႔ စကာ လိုးေနေလၿပီ...။ ေထြးငယ္သည္ ငါးေပ ငါးလက္မေက်ာ္ အရပ္ရွိသည္ ျဖစ္ရာ မိန္းကေလးထ ဲတြင္ အတန္ျမင့္သည္...။ ဆံပင္ညဳိညဳိ ရွည္ရွည္မွလြဲ၍ သူ႔တြင္ ထူးျခားေသာ သြင္ျပင္ မရွိလွပါ...။ ယခုေတာ့ ယင္းဆံစမ်ားသည္ သူမ၏ ခါးကို ေက်ာ္ကာ တင္ပါးေပၚထိ ဖံုးလ်က္ရွိသည္...။ ေထြးငယ္၏ ဘ၀တြင္ ပိုင္ဆိုင္သည ့္ အရာဆို၍ ဆံပင္ရွည္ကိုသာ ျပရေပ မည္...။ မိဘမဲ့ေက်ာင္းတြင္ အစားအေသာက္ ခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ကိုယ္လံုးက ေသးသြယ္သည္...။ သူ႔ရင္သားမ်ား သည္ ေသးငယ္ေသာ္လည္း မာက်စ္သည္...။ ႏို႔သီးမ်ားမွာ ညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့၊ လ က္သန္းဖ်ားခန္႔ရွိမည္...။ ခါးေသးၿပီး လံုး၀န္း က်စ္လ်စ္ေသာ တင္ပါးမ်ားရွိသည္...။ နီညဳိေရာင္ အေမႊးမ်ားက သူ႔အဖုတ္ေလးကို ၀န္းရံထားသည္...။ အဆိုးႏွင့္ စခဲ့ သည့္ ေထြးငယ္၏ ဘ၀က ၁၈ ႏွစ္ အရြယ္တိုင္ေအာင္ ထူးၿပီး ေကာင္းလာခဲ့သည္ကို မေတြ႔ရ...။ ၃ႏွစ ္ သမီးအရြယ္တြင္သူ႔မိဘႏွစ္ပါးလံုး မီးထဲပါသြားခဲ့သည္...။ ေဆြမ်ဳိးမ်ားကလည္း မေစာင့္ေ ရွာက္ႏိုင္သည္ျဖစ္ရာ အစိုးရလက္ထဲသို႔ ထိုးအပ္ လိုက္ၾကသည္...။ ယင္းမွသည္ သူသည္ မိဘမဲ့မိန္းကေလးေက်ာင္း အဆင့္ဆင့္ကို ေျ ပာင္းေရြ႕လာခဲ့ရရာ ကေလး ေမြးစားလိုသည့္သူမ်ား၏ လာေရာက္ ၾကည့္ရႈျခင္းကို တစ္ခါတစ္ရံ ႀကံဳရေသ ာ္လည္း အေတာ္မ်ားမ်ား မိသားစုမ်ားက ေမြးစားလိုသည္မွာ ႏို႔စို႔ကေလးအရြယ္သာ ျဖစ္ၿပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္ မဟုတ္ၾက ရာ အရြယ္ေရာက္ လာသည္ႏွင့္ အမွ် ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နည္းပါးလာခဲ့သည္...။ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး က်သည ္ႏွင့္အမွ် မိဘမဲ့ေက်ာင္းေန ဘ၀ကလည္း ၾကပ္တည္း လာသည္...။ နဂိုကမွ အစားအေသာက္ ပါးရွားေသာ ေက်ာင္းတြင ္ ပို၍ပင္ ေလ်ာ့နည္းလာသည္...။ ကိုယ့္က ေလးကိုယ္ မေကြ်းႏိုင္ေတာ့ေသာ မိသားစုမ်ား တိုးလာသည္ႏွင့္အမွ် အေဆာင္အခ န္းမ်ားတြင္ လူဦးေရမ်ားလာကာ ၂၀ ဆန္႔ေသာ အခန္းတြင္ ၃၀ ေနရသည္...။ ကေလးငယ္မ်ားကို အႀကီးမ်ားႏွင့္ တြဲအိပ္ေစသည္...။ ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္သည္ႏွင့္ အစိုးရက ေထာက္ပံ့မႈ ရပ္ဆိုင္းလိုက္သည္ျဖစ္ရာ ရက္စက္ေသာ ေလာက အတြင္းသို႔ လႊတ္လိုက္ျခင္း ခံရေတာ့သည္...။ စီးပြားပ်က္ကပ္ ဆိုးရြားလာသည္ႏွင့္အမွ် အလုပ္လက္မဲ့ တိုးပြားလာကာ အသ က္ေမြးပညာ နည္းပါးသူတို႔သည္ ျပည့္တန္ဆာမ်ား အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကေတာ့သည္...။ ေထြးငယ္ကေတာ့ သူ႔ဘ၀က ေနာက္ဆံုးတြင္ အေကာင္းသို႔ ေရာက္လာၿပီဟု ထင္ခဲ့သည္...။ လြန္ခဲ့ ေသာလက သူမ၏ ၁၈ ႏွစ္ ေမြးေန႔မတိုင္ခင္ တနလၤာ တစ္ရက္မွ စခဲ့သည္...။ အေဆာ င္ထဲက အမ်ားပင္ သူတို႔ ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္မည့္ေန႔ကို ေတြးေၾကာက္ၾကသလိုပင္ ေထြးငယ္လည္း ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့သည္ ...။ မိန္းမေဆာင္က သူ႔ကို ပညာသင္ေပး ခဲ့ေသာ္လည္း အသက္ေမြးႏိုင္မည့္ တစ္ခုခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ တတ္ခဲ့သည္လည္း မဟ ုတ္ပဲ အျပင္ေလာကသို႔ ၀င္ရေတာ့ မည္ မဟုတ္ပါလား...။ ေထြးငယ္သည္ ရံုးခန္းက အေခၚခံရၿပီ...။ ဦးေဖခင္သည္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ၅ ႏွစ္ ၾကာခဲ့ၿပီ...။ သန္႔ရွင္းေရးမ်ားပင္ မိန္းကေလးမ်ားျဖစ္ေသာ ဤတ ၀န္းလံုးတြင္ သူသည္ တစ္ဦးတည္းေသာ ေယာက်ာ္း ျဖစ္သည္...။ ဗိုက္ေခါက္ထူထူ ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ ၄၅ ႏွစ္ အရြယ္ခန္႔ရွိမ ည့္ ဦးေဖခင္အတြက္ေတာ့ အစားအေသာက္ ႏြမ္းပါးသည္ မရွိေပ...။ အေဆာင္မွာသာ အစာျပတ္ခ်င္ျပတ္မည္...။ သူကေတာ ့ လစာအေထာက္အပံ့ နည္းသည္ကို အေၾကာင္းျပ၍ ေက်ာင္းစားစရိတ္မ်ားမွ ျဖတ္ယူထားသည္...။ ခ်မ္းသာေသ ာ တကိုယ္ရည္ တကာယမ်ားထံ မိန္းကေလး မ်ားဆက္သြင္းသည့္ အလုပ္ျဖင့္လည္း ပိုက္ဆံရွာသည္...။ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ၾကပ္သည္ ဆိုေသာ္လည္း အလြန္အမင္း ၾကြယ္၀ေနသူမ်ားက ရွိေနသည္...။ အိမ္ေစမ်ားျဖင့္ သူတို႔၏ ခ်မ္းသာမႈကို ျပသၾကရံုသာမက သူတို႔ေမြးထားေသာ အိမ္ေဖာ္မ်ားျဖင့္ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဧည့္ခံၾကသည္...။ ၾကာလာလွ်င္ အရသာ ပ်က္သြားႏုိင္သည္ျဖစ္ရာ အပ်ဳိႏုႏု ထြတ္ထြတ္ေလးမ်ား အၿမဲလိုေနသည္...။ ဦးေဖခင္၏ မိဘမဲ့ေက်ာင္းသည္ ေယ ာက်ာ္းေလးမ်ားႏွင့္ မထိေတြ႔ႏိုင္ေအာင္ ထိန္းထားေပးသည္ ျဖစ္ရာ သူတို႔ အႀကဳိက္မ်ားကို ေမြးေပးႏိုင္သည္...။ မ ိန္းကေလးမ်ားအတြက္ ကာမကိစၥ ဆို၍ အျမင့္ဆံုးမွာ အႀကီးမ်ားက အငယ္မ်ားကို သင္ေပးတတ္ေသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျဖေဖ်ာက္ျခင္းမွ်ေလာက္သာ တ တ္ၾက သည္...။ ဦးေဖခင္သည္ သူ႔လုပ္သက္တေလွ်ာက္ ယင္းသူေဌးမ်ား လိုခ်င္ေသာ အေနအထားမ ်ားကို ဖန္တီးေပး ႏိုင္ခဲ့သည္...။ ေထြးငယ္ကို မႏွစ္ကစ၍ သတိထားမိလာသည္...။ သူမ၏ ဆံပင္ညဳိညဳ ိေလးသည္ သူ႔ေက်းဇူးရွင္ ေဖာက္သည္မ်ားအတြက္ အႀကဳိက္ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္...။ သူသည္ တစ္ခါတေလ ေထြးငယ္ကို ကိုယ္တံုးလံုးႏွင့္ ဆံပင္မ်ား တင္ပါးေပၚ ဖံုးလွ်က္၊ နီညဳိေရာင္ ေစာက္ေမႊးမ်ားက အဖုတ္ပတ္လည္ ၀န္းရံလ်က္ ျမင္ၾကည့္ဘူးသည္...။ ကေလးမကို သူသည္ ဦးဆံုးလိုးရသူ ျဖစ္ခ်င္သည္...။ သို႔ရာတြင္ ပထမဆံုး အႀကိမ္အတြက္ သူ႔ကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ေပးမည့္ သူမ်ားကလည္း ရွိေနေပသည္...။ သူ႔ဆႏၵကို ျဖည့္ေပးမည့္ အပ်ဳိမငယ္မ်ားစြ ာက အရန္သင့္ ရွိေနေပသည္...။ သူ႔တြင္ အာသာေျဖစရာ တစ္ေယာက္ေတာ့ အၿမဲရွာထားသည္...။ ရံုးခန္းသို႔ တစ္ပတ္ တစ္ခါေလာက္ေခၚကာ ေက်ာင္းတြင္း အမွား တစ္ခုခုေၾကာင့္ ဒဏ္ေပးရာမွ စ၍ လိုင္းသြင္းယူသည္...။ ရံုးခန္းတံခါ းကိုပိတ္၊ အ၀တ္အစားမ်ားခၽြတ္ၿပီး ခံုေပၚတြင္ ဆံပင္ညိဳညိဳေလး ဆံပင္ညိဳညိဳေလး ဆံပင္ညိဳညိဳေလး ဆံပင္ညိဳညိဳေလး KoPaw KoPaw KoPaw KoPaw အခ်စ္တကၠသိုလ္ http://www.ach ittatkatho.net Page 5 ကုန္းခိုင္းၿပီး ႀကိမ္ႏွင့္ ေဆာ္သည္...။ သူ႔ႀကိမ္ရိုက္ခ်က္သည္ အလြန္နာသည္ျဖစ္ရ ာ ဒဏ္ေပးခံရသူ ကေလးမငယ္ခမ်ာ တစ္ပတ္ခန္႔ ဆက္တိုက္နာေနရသည္...။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ ထိုဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေသာ မိန္းကေလးသည္ ပါးစပ္အတြင္း အလိုးခံရျခင္းမွသည္ ေနာက္ဆံုး ဖင္အလိုးခံရျခင္း အထိ ႀကိမ္ဒဏ္မွ သက္သာေအ ာင္ လုပ္ေပးရရွာေတာ့သည္...။ တံခါးေခါက္သံၾကားရၿပီး ေထြးငယ္ အခန္းတြင္းသို႔ ၀င္လာသည္...။ ေဒးဗ စ္သည္ အခန္းတစ္ဖက္တြင္ ထိုင္ေနကာ ဦးေဖခင္က စားပြဲေနာက္တြင္ ထိုင္ေနသည္...။ သူသည္ ေထြးငယ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဒးဗ စ္ သေဘာက်ပါက က်ပ္ ၅၀၀ ျဖင့္ လႊဲေပးရန္ သေဘာတူၿပီး ျဖစ္သည္...။ ၅၀၀ ဆိုေသာေငြသည္ သူ႔လစာ ၆ လစာေလာက္ ရွိသည္ျဖစ္ရာ အငန္းမရ လိုခ်င္ေနသည္ ႏွင့္အတူ ေထြးငယ္အား တင့္တင့္တယ္တယ္ ျဖစ္ေစရန္ ၂ က်ပ္ဖ ိုးခန္႔ အရင္းတည္၍ အ၀တ္အစားသစ္ မ်ား ဆင္ေပးထားေပသည္...။ ေထြးငယ္သည္ ဦးေဖခင္ လွမ္းေခၚလိုက္ေသာ အခန္းတြင္း၌ လူစိမ္းတစ္ဦး ရွိေ နသည္ကို အံ့ၾသ သြားသည္...။ သူ႔ကို အ၀တ္သစ္မ်ား ဆင္ေပးထားသည္ကို သတိထားမိေသာ္လည္း ယ င္းမွာ မနက္ျဖန္တြင္ ေက်ာင္းမွ ထြက္ရေတာ့မည္ ျဖစ္၍ဟုသာ ထင္ေနသည္။ မ၀တ္ဘူးေသာ အ၀တ္မ်ားျဖင့္ သူ႔ဘ ၀တြင္ အလွဆံုး ျဖစ္ေနသည္...။ ဘေလာက္စ္အက်ႌႏွင့္ စကတ္ထမီသည္ သူ႔ကိုယ္လံုးကို ေပၚေစသည္...။ ၀တ္စံုေပၚတြင ္ သူ႔ဆံပင္ညဳိေလးမ်ားက ၀ဲက် လ်က္၊ ေဒးဗစ္က သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနေၾကာင္း သတိထားမိသည္...။ “ဆရာႀကီး... ကၽြန္မကို ေခၚသလားရွင္...” “ဟုတ္တယ္... ေထြးငယ္... ငါ ညည္းကို သတင္းေကာင္း တစ္ခုေျပာမလို႔... မနက ္ျဖန္ဆိုရင္ ညည္းလည္း ၁၈ႏွစ္ ျပည့္ ၿပီဆိုေတာ့ ေက်ာင္းက ထြက္ရေတာ့မယ္... တိုင္းျပည္ကလည္း စီးပြားက်ေနေတာ့ အလုပ္အကိုင္ရဖို႔ ဆိုတ ာ ဘယ္လိုမွ မလြယ္ဘူး... ခုေတာ့ ငါ့မိတ္ေဆြ ဦးေဒးဗစ္က အိမ္ေဖာ္အသစ္တစ္ေယာက္ လိုခ်င္ေနတာနဲ႔ အံက်သြားတယ္... ညည္း အေၾကာင္းလည္း ငါေျပာျပထားၿပီးၿပီ...” “ဟုတ္ကဲ့ ဆရာႀကီး... သမီးလည္း ဒီေန႔ၿပီးရင္ ဘာလုပ္ရမယ္ ဆိုတာ မသိပါဘ ူး... အေဆာင္က ထြက္သြားတဲ့ အမ ေတြလည္း အဆင္ေျပတယ္ ၾကားရတယ္ကိုမရွိဘူး... လမ္းေပၚမွာပဲလို႔ ၾကားေနရ တာ...” “ေဒးဗစ္... အဲဒါ ေထြးငယ္ ပဲေလ ...” “ေအး.... ေထြးငယ္... ငါက အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ လိုခ်င္ေနတာ... ငါ့ၿခံက ၿမဳိ႕စြန္မွာ... အိမ္က အခန္း ၁၅ ခန္း... အိပ္ခန္းခ်ည္းပဲ ၆ ခန္း ရွိတယ္... တစ္ေယာက္တည္း ေနေပမယ့္ ဧည့္သည္ေတြ ဧ ည့္ခံရတာ တစ္ခါတေလ ရွိတတ္ တယ္... ညည္းအတြက္ အခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ ေနရမယ္... လစာလည္း ေကာင္းေကာင ္းရမယ္... အ၀တ္အစားလည္း ဆင္ေပးမယ္... ငါဆင္ေပးတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၀တ္ရမယ္... အလုပ္ကေတာ့ တစ္ပ တ္ကို ၇ ရက္လံုး အခ်ိန္မေရြး လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ေပးရမယ္... ငါ့ကို သခင္ႀကီးေဒးဗစ္ လို႔ေခၚၿပီး ငါလိုအပ္တာေတြကို အစအဆံုး လုပ္ေပးဖို႔ပဲ... သက္သက္သာသာေတာ့ ေနရမွာမဟုတ္ဘူး... ဒါေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္း ေကာင္းစားရမယ္... ညည္း အတြက္ အခန္းကိုယ္က ေရခ်ဳိးခန္းတြဲလ်က္ အဆင့္အတန္း ျမင့္ျမင့္ေနရမွာ... လစာကလည္း ဒီေခတ ္လူေတြ ရဖို႔မလြယ္တဲ့ ပိုက္ဆံမ်ဳိးေပးမွာပဲ... အဲေတာ့... ငါ့အလုပ္ကို လက္ခံႏိုင္မလား ... ကေလးမ...” ေထြးငယ္သည္ ေဒးဗစ္ကို စိုးရြံ႕စြာ ၾကည့္မိသည္...။ သူသည္ ဦးေဖခင္ႏွင့္ ရြယ္တူေလာက္ျဖစ္ရာ သူလို ၁၈ႏွစ္ အရြယ္ အတြက္ေတာ့ အဘိုးႀကီးျဖစ္သည္...။ သို႔ေသာ္ ဦးေဖခင္ထက္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး အမ်ားႀကီးသာ သည္...။ အရပ္က ၅ ေပ ၁၀ လက္မ ေလာက္ရွိကာ အသားညဳိညဳိ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းျဖင့္ ပ ို၍ ႏုပ်ဳိပံုရွိသည္...။ သူသည္ အိမ္ႀကီးတစ္ခုတြင္ သခင္ႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ အတူေနရမည္...။ သို႔ရာတြင္ သူ႔အတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ မ်ားမ်ားမရွိ...။ မနက္ျဖန္တြင္ လမ္းေပၚသို႔သြားမလား...။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ရသည့္အလုပ္ကို အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ရမည္သာျဖစ္ သည္...။ အလုပ္သည္ မလြယ္မွန္း သူသိေသာ္လည္း သူ႔ဘ၀တြင္ လြယ္သည့္အလုပ္လည္း မရွိခဲ့ဘူးေသး...။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ႀကီး ေဒးဗစ္... သမီး... အဲ... ကၽြန္မ သခင္ႀကီး သေ ဘာက်ေအာင္ ေနပါ့မယ္... သမီးကို ယံုၾကည္လို႔ အလုပ္ရွာေပးတဲ့ ဆရာႀကီးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...” ဦးေဖခင္သည္ ေဒးဗစ္ကို ၿပံဳးျပသည္...။ “ဒါဆို မင္းကို နက္ျဖန္မနက္ ၁၀ နာရီ ကားနဲ႔ လာေခၚလိမ့္မယ္... ေထ ြးငယ္... ညည္းပစၥည္းေတြ အဆင္သင့္ သိမ္းထုတ္ ထားၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔ ျပင္ေပေတာ့... ကိုေဒးဗစ္ေရ... ခင္ဗ်ားလည္း သူ႔ကို သ ေဘာက်မွာပါ... သူလည္း လမ္းေပၚ အေရာက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး... ေဆာင္းလည္း ၀င္လာၿပီဆိုေတာ့ အျပင္မွာ အေတာ္ခ် မ္းေနၿပီ... ေထြးငယ္ ညည္း လည္း အခန္းျပန္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏႈတ္ဆက္ေပေတာ့... နက္ျဖန္ဆို ညည္းဘ ၀ စၿပီ... good luck ... ” “ေက်းဇူးပါပဲ... ဆရာႀကီးဦးေဖခင္... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္ကိုလည္း ေက်းဇူးတ င္ပါတယ္... ကၽြန္မကို စိတ္ပ်က္စရာ မျဖစ္ေစ ရပါဘူးရွင္...” ေထြးငယ္ အခန္းထဲမွ လွည့္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ မ်က္လံုးမ်ားက သူမဖင္ေပၚတြင္ ကပ္ပါသြားၾကသည္...။ ေထြးငယ္ ေပ်ာက္သြားေတာ့မွ ေဒးဗစ္ ဦးေဖခင္ ဖက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္...။ “သူ႔ၾကည့္ရတာ မဆိုးပါဘူး... အၾကာႀကီး သင္ေပးေနရမယ့္ပံု မေပၚဘူး... ခင္ဗ် ား ၾကည့္ရတာ သူ႔ကို သေဘာက်ေန ပံုပဲ... ၂ လ ေလာက္ဆို လာခဲ့ေလဗ်ာ... ခင္ဗ်ားကို ခြဲေကြ်းမွာေပါ့... သူက အရင္ဟာေတြနဲ႔ စာရင္ တကယ့္ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ေလးပဲ... ကဲ.... ဒီမွာ ေငြ ၅၀၀... ဆံပင္ညဳိညဳိေလးဆိုေတာ့ က်ဳပ္ မိတ္ေဆြေတြလည္း အႀကဳိက္ေတြ႔ ေလာက္တယ္ဗ်...” ေဒးဗစ္ ပိုက္ဆံေပးၿပီး ထြက္သြား ေတာ့သည္...။ ေဒးဗစ္တို႔ ထြက္သြားသည ္ႏွင့္ ဦးေဖခင္သည္ ေငြမ်ားကို ေရတြက္လ်က္ က်န္ေနခဲ့သည္...။ သူသည္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ လ်က္ ေထြးငယ္ကို စဥ္းစားရင္း ေတာင္လာ ေသာ သူ႔လီးကို ဆႏၵျဖည့္ဖို႔ ႀကံေနေတာ့သည္...။ “ေဒၚေကသီေရ... ေနာ္ေနာ့္ကို ကၽြန္ေတာ့္ ရံုးခန္းလႊတ္ေပးပါ... ခင္ဗ်ားလည ္း ဒီေန႔ ရံုးေစာေစာ ဆင္းခ်င္ဆင္းေတာ့ဗ်ာ... ခင္ဗ်ားလည္း မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္ရတာ မ်ားေနၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီေန႔ ေစာျ ပန္ဖို႔ တန္ပါတယ္...” ဦးေဖခင္သည္ ၿပံဳးလ်က္ သူသည္ သူ၏ ေနာက္ဆံုး သားေကာင္ျဖစ္ေသာ ေနာ ္ေနာ္ ကို စားခ်င္ေနသည္...။ ေဒးဗစ္သည္ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖစ္ေနေသာ ေထြးငယ္ကို ဖက္လ်က္ လိုးေနပံု၊ သူမ၏ ဆံပင္ရွည္ ည ိဳညိဳမ်ားသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ျပန္႔က်ဲလ်က္ ရွိပံု၊ ေဒးဗစ္၏ လီးႀကီးက နက္ရႈိင္းစြာ လိုးသြင္းလ်က္ ရွိပံု တို႔ကို မွန္းလ်က္ သူ႔လီးမွာ မာေတာင္လ် က္ ရွိသည္...။ “ဟုတ္ကဲ့ ဦးေဖခင္... ေက်းဇူးပဲရွင္... ကၽြန္မ ကေလးေတြေတာ့ ေစာေ စာျပန္လာတာ ျမင္တာနဲ႔ အံ့ၾသကုန္ၾကေတာ့ မွာပဲ... ေနာ္ေနာ့္ကို ဒဏ္ေပးမလို႔ မဟုတ္လား... သူ မေန႔က ေဒၚ၀င္းမရဲ့ အတန္းမွာ ေပါက္ကရ လုပ္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ ၾကားပါတယ္...” ေဒၚေကသီသည္ ဦးေဖခင္က ေနာ္ေနာ္ကို ကာမ လြန္က်ဴးေနမွန္း ရိတ္စားမိသည္...။ သို႔ရာတြင္ သူ႔အလ ုပ္ မဟုတ္...။ သူ႔တြင္ လစာသင့္ေသာ အလုပ္ရွိေနၿပီး ဒီလို ခပ္မိုက္မိုက္ မိဘမဲ့ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အလုပ္ျပဳတ္ ခံရလို႔ မျဖစ္ေပ...။ “ေအးဗ်ာ... ဒီကေလးမကေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ေက်ာင္းကို ဖ်က္ဆီးေတာ့မွာပဲ... အပတ္တိုင္း သူ႔ကို တစ္မ်ဳိးမဟုတ္ တစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဒဏ္ေပးေနရတယ္... အင္းေလ ... က်ဳပ္တို႔ ေက်ာင္းက ထြက္လို႔ ဆိုး၀ါးတဲ့ေလာကထဲ ေရာက္မသြားခင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ေတာ့ လူ႔စည္းကမ္းေတြ နားလည္ေအာင္ သင္ေပးရမွာပါပဲ... ေက်ာင္းျပင္က ေတာ့ ဆိုး၀ါးတဲ့ေလာကပဲဗ်ဳိ႕... ဒီေန႔ ေကာင္းသတင္းကေတာ့ ခုနက သခင္ႀကီးေဒးဗစ္က ေထြးငယ္ကို အိမ္ေဖာ္ေခၚသြားဖို႔ သေဘာတူလိုက္ၿပီဗ်... နက္ျဖန္ မနက္ ၁၀ နာရီ လာေခၚလိမ့္မယ္ သူ႔ကို အဆင္သင့္ လုပ္ခိုင္းထားလိုက္အံုးေနာ္ ...” “ဟုတ္လား... ေထြးငယ္က နည္းနည္းရိုးေပမယ့္ လိမၼာတဲ့ကေလးပဲ... ေကာင္းတာေပါ့... အိမ္ေဖာ္ အလုပ ္ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏိုင္မွာပဲ...” ေဒၚေကသီသည္ ဦးေဖခင္၏ မိတ္ေဆြ သူေဌးမ်ားေနာက္ ပါသြားေသာ သူ႔ေက ်ာင္းသူေလးမ်ား မည္သို႔ ျဖစ္သြားၾကသည္ကို သိပါသည္...။ သူတို႔သည္ သူတို႔ မလုပ္ခ်င္ေသာ တစ္ခုခုကို လုပ္ၾကရေပလိမ့္မည္...။ သို႔ရာတြင္ မိဘမဲ့ ကေလးဘ ၀အတြက္ ထင္သေလာက္ေတာ့ ဆိုးမည္မဟုတ္ဟု သူေတြးသည္...။ “ဟုတ္ကဲ့... ဒါဆို ကၽြန္မသြားေတာ့မယ္ ဆရာႀကီး... ေနာ္ေနာ့္ကို ခဏခ်င ္း ေရာက္ေအာင္ လႊတ္လိုက္ပါမယ္ေနာ္...” ေဒၚေကသီ ပစၥည္းမ်ားကိုသိမ္း၊ တံခါးကိုပိတ္ကာ ေနာ္ေနာ္ကို ဆရာႀကီးဦးေဖ ခင္ ေခၚေနေၾကာင္း သြားေျပာရန္ ထြက္ခဲ့ သည္...။ ေဒၚေကသီသည္ အပ်ဳိေပါက္ ကေလးငယ္မ်ားေနရာ အခန္းထဲသို႔ ၀ င္လာခဲ့သည္...။ ေနာ္ေနာ္သည္ေတာ့ ေထြးငယ္လို ကံေကာင္းမည္ မဟုတ္...။ ဦးေဖခင္သည္ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္း စားေနၿပီမို႔ အပ်ဳိစင္ ရိုးရိုးေလးမ်ားကို သာႀကဳိက္သည့္ သူ႔မိတ္ေဆြ သူေဌးမ်ားထံ ေရာင္းမည့္ ပံုမရွိ...။ ထုိသူတို႔သည ္ အပ်ဳိေလးမ်ားကို အရွက္ကုန္ေအာင္ အစံုလုပ္ခိုင္းၿပီးမွ အပ်ဳိရည္ကို အရယူျခင္းျဖင့္ အရသာခံတတ္ၾကသည္...။ လမ ္းေပၚမွာ အခ်ိန္မေရြး ၀ယ္လို႔ရႏိုင္သည့္ အေတြ႔အ ႀကံဳရွိၿပီး မိန္းကေလးမ်ားကို မလိုခ်င္ၾက ...။ “ေနာ္ေနာ္... ညည္းကို ဆရာႀကီးဦးေဖခင္က ရံုးခန္းကို ခ်က္ျခင္း လာဖို႔ ေခၚေနတယ္... ညည္းမေန႔က ေဒၚ၀င္းမ အခန္းမွာ ေပါက္ကရလုပ္ အသံေပးတယ္ မဟုတ္လား... ဒဏ္ေပးဖို႔ပဲျဖစ္မယ္... ည ည္း သင္ခန္းစာပဲ ယူမလား ေနာက္ထပ္ပဲ ဆက္ဒဏ္ေပး ခံေနအံုးမလား စဥ္းစားေပေတာ့...” ေဒၚေကသီသည္ ေျပာရင္း ကေလးမကို စိုက္ၾကည့္သည္...။ သူ႔အတြက္ စိတ္ထဲကေ တာ့ မေကာင္း...။ သို႔ေသာ္ ဒီကိစၥသည္ သူ႔ေန႔စဥ္ဘ ၀အတြက္ ဘာမွေတာ့ အေရးမပါလွေပ...။ ေနာ္ေနာ္သည္ အိပ္ယာထဲမွ တုန္႔ဆိုင္းတုန္႔ဆိုင္း ထလာရသည္...။ သူေတာ့ ဦးေ ဖခင္၏ ကာမက်ဴး မည့္ဒဏ္ကို ခံရေပအံုးေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေနသည္...။ တစ္ခါက သူ႔ပါးစပ္ထဲတြင္ ၿပီးသြားသည္အထိ လီးႀကီးကို စုတ္ေပးခဲ့ရဘူးၿပီ...။ အရင္အပတ္ကလည္း ခံုတန္းရွည္ေပၚတြင္ ကိုယ္တံုးလံုး ေမွာ က္ခိုင္း၊ ဖင္ကိုေျမွာက္ခိုင္းၿပီး သူ႔ အဖုတ္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အပ်ဳိရည္ဖ်က္ခဲ့ဘူးၿပီ...။ ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ ဖင ္ခ်ခံရမည္ဟုလည္း ေျပာလိုက္ေသး သည္...။ သူလို ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ့ ဖင္ေပါက္ထဲ လီး ႀကီးထည့္လိုးလို႔ရမယ္ လို႔ေတာ့ မယံုႏိုင္၊ သူ႔ဖင္ေပါက္သည္ ေသးေသးေလးျဖစ္ၿပီး သူေတြ႔ဘူးသည့္ ဦးေဖခင္၏ လီးႀကီးက အလြန္ႀကီးသည္ျဖစ္ရာ ဘယ္လိုမွ မဆန္႔ႏိုင္ဟုသာ ထင္မိသည္...။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အ၀တ္အစားမ်ားကို ဆြ ဲျဖန္႔ သပ္ယပ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ဦးေဖခင္၏ အခန္းဖက္ သာသာေလွ်ာက္လာကာ တံခါးကို ေခါက္သည္...။ “လာလာ... ေနာ္ေနာ္ ၀င္ခဲ့... ငါ ေစာင့္ေနတာ...” ဦးေဖခင္သည္ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးႀကီးကို ပြတ္ေနရင္း ေနာ္ေနာ္ ၀င္လာသည ္ကို ၾကည့္ေနသည္...။ “တံခါးပိတ္ၿပီး မင္းတုန္းခ်လိုက္...” အမိန္႔ေပးသည္...။ ေနာ္ေနာ္သည္ ေထြးငယ္ႏွင့္ အရပ္အတူတူေလာက္ ရွိေသာ္လည္း က်န္တာဘာမွမတူ...။ေနာ္ေနာ္၏ ဆံပင္မ်ားသည္ မည္းညစ္ညစ္၊ ႏို႔ႀကီးမ်ားက အတန္ႀကီးၿပီး ဖင္ကေတာ့ ေလွ်ာသည္...။ သူသည္ အလိုးခံဖို႔ ေမြးလာ သည္ ဟုသာ စဥ္းစားၿပီး ရသေလာက္ အျမတ္ထုတ္ဖို႔သာ ဦးေဖခင္ စဥ္းစား သည္...။ “ေဒၚ၀င္းမက မေန႔က သူ႔အတန္းထဲမွာ ညည္း စကားမ်ားတယ္လို႔ တိုင္တယ္ ဟုတ္လား... ဘာမွ အတြန ္႔တက္ဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔... ဘယ္လို အေဆာ္ခံရမယ္ဆိုတာ နင္သိတယ္ မဟုတ္လား...” ဦးေဖခင္ ေျပာရင္း ခုံကို စားပြဲမွလြတ္ေအာင္ ဆြဲထုတ္သည္...။ သူ႔ေပါ င္ေပၚတြင္ ေနာ္ေနာ္ ေမွာက္ဖို႔ ေနရာရေအာင္ ေျခေထာက္ကို ခ်ဲလိုက္ၿပီး ေမွာက္ခ်ဖို႔ လက္ျဖင့္ ျပသည္...။ ေနာ္ေနာ္သည ္ ဦးေဖခင္၏ အမိန္႔စကားသံ အၾကားတြင္ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းျဖင့္ ေခါင္းမ်ား ပူကနဲ ျဖစ္သြားသည္...။ သူ႔ဖင္ကို သ ံုးေလးရက္ ထိုင္လို႔မရေအာင္ ရိုက္အံုးေတာ့မည္ ထင္၏...။ ႀကိမ္လံုး ဆိုသည့္ စကားေတာ့ မၾကားရသျဖင့္ နည္းနည္းမ်ား သက ္သာေလမလားေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ သည္...။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ... ဆရာႀကီး ရွင့္.....” ဦးေဖခင္နား တိုးကပ္သြားၿပီး ေပါင္ေပၚတြင္ အသာေလး ေမွာက္ခ်လိုက္ရသ ည္...။ သူ႔ေခါင္းသည္ ၾကမ္းျပင္သို႔ စိုက္ေနၿပီး တင္ပါးမွာ ေပါင္ေပၚတြင္ ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာ င္ေပးသလို ျဖစ္ေနသည္...။ ဦးေဖခင္၏ လီးႀကီး ေတာင္ေနသည္ကို သူမ၏ ဗိုက္တြင္ သိေနရသည္...။ သူမ၏ ေက်ာေပၚတြင္ သူ႔လက ္ျဖင့္ ပြတ္ကာ အရသာယူရင္း ဖင္ကို ပြတ္ေနေၾကာင္း ခံစားမိသည္...။ လံုခ်ည္ကို လွန္တင္လိုက္ကာ ေျခေထာက ္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲကားလိုက္တာ ခံရသည္ေသာအခါ ကိုယ္ကို က်ဳံ႕လိုက္မိသည္...။ လံုခ်ည္မွာ ခါးအထိ အတြင္းခံေ ပၚေအာင္ ဆြဲလွန္ထားခံလိုက္ရၿပီး ေျပာင္ရွင္းေနေသာ ေျခေထာက္မ်ားကို လက္ျဖင့္ ပြတ္သတ္ျခင္း ခံေနရၿပ ီ...။ ဦးေဖခင္သည္ ေနာ္ေနာ္၏ ေခ်ာမြတ္ေသာ အသားကို အရသာခံ၍ ေနရင္း လံုခ်ည္ကို ခါးအထိ ဆြဲလွန္ေသာအခါ အတြင္း ခံ ေကာဆက္ရွင္မွီးသည္ ရင္ဘ တ္မွ ေပါင္ၾကားထိ တစ္ဆက္တည္း ျဖစ္ေနေၾကာင္း သတိထားမိသြားသည္...။ “ဒီဟာႀကီး ၀တ္ထားလို႔ေတာ့ နင္နဲ႔ မျဖစ္ဘူး.... ငါက ဖင္လွန္ရိုက္မွာ... အဲေတာ့ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး အ၀တ္ေတြ အားလံုး ခၽြတ္လိုက္စမ္း ေနာ္ေနာ္....” ေနာ္ေနာ္ ေတြေနသည္...။ ဤအမိန္႔သည္ သူ႔အတြက္ တုန္လႈပ္မႈကို ပိုတိုးေစသည ္...။ သူ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖစ္ရေတာ့မည္...။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ သူ မတ္တတ္ရပ္၍ အ၀တ္မ်ားကို ခၽြတ္ခ်ပစ ္ရသည္...။ ၿပီးေတာ့ ခဏရပ္ေနသည္...။ ထို႕ေနာက္ တစ္စတည္းႏွင့္ ခ်ဳပ္ထားေသာ ရွင္မွီးအတြင္းခံကို ဆက္ခြ်တ္ရသည ္...။ သူ႔ရင္သားမ်ားသည္ ၾကပ္တည္းစြာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရာမွ လြတ္ထြက္သြားသည္...။ အစကို ဆြဲခ်သည္ႏွင့္ အဖုတ ္လည္း ေပၚလာေတာ့သည္...။ အားလံုးကို ၾကမ္းေပၚသို႔ ခြ်တ္ခ်ၿပီးေသာအခါ လက္တစ္ဖက္က ရင္ဘ တ္ေပၚ ေနာက္တစ္ဖက္က အဖုတ္ကို ဖံုးဖို႔ ႀကဳိးစားသည္...။ ေခါင္းကို ငံု႔ထားသည္...။ ဦးေဖခင္၏ မ်က္လံုးမ်ားကို သူ ရင္မဆိုင္ခ်င္... ။ “မတ္တတ္ ဆန္႔ဆန္႔ရပ္ၿပီး... လက္ေတြကို ေဘးခ်ထားစမ္း... နင့္ကိုယ္လံုးက လွေတာ့ ငါ ေသခ်ာ ၾကည့္လို႔ရေအာင္...” ေနာ္ေနာ္၏ လက္မ်ား ေဘးသို႔ ခ်လိုက္ရသည္...။ ရင္သားမ်ားသည္ ႀကီးေသာ ္လည္း တင္းေနသည္...။ အတန္ႀကီးေသာ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားမွာ အခန္းတြင္း ေလေအးေၾကာင့္ ေထာင္မတ္၍ေနသည္...။ “ေျခေထာက္ေတြကို ခ်ဲလိုက္....” အမိန္႔အရ ေနာ္ေနာ့္ ေျခေထာက္မ်ား ခ်ဲလိုက္ရေသာအခါ အဖုတ္၀သည္ ၿဖ ဲၿပီး ျဖစ္သြားသည္...။ ေနာ္ေနာ့္မ်က္ႏွာတြင္ ရွက္ရိပ္ႏွင့္ ရဲေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း သူ႔လီးေတာင္လာသည္...။ “တံုးလံုးေနရတာ ရွက္မေနပါနဲ႔ဟ ... ညည္းက ကိုယ္လံုးလွတာပဲ... ခြ်တ္ၾကည့္ရတာ ငါေတာင္ သေဘာက်သြားၿပီ... ကဲ.... ခုနအတိုင္း ျပန္ေနေတာ့.....” ေနာ္ေနာ္သည္ ဦးေဖခင္၏ ေပါင္ေပၚတြင္ ေမွာက္ရျပန္သည္...။ ဒီတစ္ခါတြ င္ေတာ့ သူမ၏ အကာမပါ ေတာ့ေသာ ရင္သားမ်ားသည္ သူ႔ေျခေထာက္မ်ားကို ထိလ်က္ေနသည္...။ ေတာင ္ေနေသာ လီးႀကီးက သူမဗိုက္ေျပာင္ ေျပာင္ကိုထိုးမိေနသည္...။ လက္မ်ားျဖင့္ ျပန္ပြတ္လာတာကို ခံစားရသည္...။ တင္သားမ်ားကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္သျဖင့္ ရဲလာသည္...။ လက္တစ္ေခ်ာင္းသည္ ဖင္ၾကားထဲသို႔ တိုး၀င္လာသျဖင့္ ဖင္ကို ရႈံ႕ထားမိသည္...။ “ျဖန္း...........” အသံသည္ တစ္ခန္းလံုး ၾကားရေအာင္ က်ယ္သည္...။ ဦးေဖခင္သည္ ေနာ္ေနာ္၏ ညာဖက္တင္ပါးကို အရမ္းနာေအာင္ လက္ျဖင့္ လႊဲရိုက္လိုက္ၿပီး ဖင္ရႈံ႕ထားျခင္း ရွိမရွိ ျပန္ၾကည့္သည္...။ ထို႔ေနာက ္ ဘယ္ဖက္တင္ပါးကို လႊဲရိုက္ျပန္သည္...။ တျဖန္းျဖန္း အသံမ်ား တစ္ခန္းလံုး ဆူသြားသည္...။ သူမ၏ ညည္းသံႏွင့္အတူ တ င္ပါးမ်ား ရဲတြတ္လာသည္ကို ဦးေဖခင္ ျမင္ေနရသည္...။ “ဆရာႀကီးရယ္.... အရမ္းနာတယ္..... ေတာ္ေလာက္ပါၿပီေနာ္.....” သူမ တိုးတိုးေတာင္းပန္သည္...။ ေတာင္းပန္လို႔ မရမွန္းလည္း သူမသိသည္...။ ရိုက္လ ိုက္တိုင္း သူမဗိုက္ကို ထိုးေနေသာ လီးႀကီးက တင္းကနဲ ျဖစ္သြားမွန္း သတိထားမိသည္...။ ခုလို ရိုက္ရတာ သူေက်နပ္ေနပံုရ သည္...။ ဘယ္တစ္လွည့္ ညာတစ္လွည့္ ရိုက္ခ်က္မ်ားက ဆက္၍ က်ေရာက္လာသည္...။ တစ္ခ်က္ထက္ တစ္ခ်က္ ပိုအားပါလာသည္...။ ပို၍ စပ္ နာလာရင္း ဗိုက္ကို ထိုးေနေသာ လီးႀကီးက ပိုတင္းလာေနရင္း သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္ သူမ လိမ္တြန္႔ေနသည္...။ ဦးေဖခင္ သည္ သူ႔ေရွ႕မွ လႊဲရိုက္ခံေနရေသာ ကိုယ္တံုးလံုးမေလးဗိုက္က သူ႔လီးႀကီးကို ပြတ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနတာကို ဖီးလ္ တက္ေနသည္...။ ၁၅ ခ်က္ေလာက္ ဆက္တိုက္ ရိုက္ၿပီးေသာအခါမွ ခဏနားလိုက္သည ္...။ ဖင္ကို ရိုက္ခံရတာ ရပ္သြား ေသာအခါ ေနာ္ေနာ့္ဖင္သည္ မီးေလာင္သကဲ့သို႔ ပူေနၿပီ...။ သူမ ညည္းတြားရ င္း မ်က္ရည္ေတြ က်ေနသည္...။ ပူေန ေသာ တင္ပါးမ်ားကို ဆက္အပြတ္ခံရေသာအခါ အရမ္းစပ္သည္...။ ဦးေဖခင္၏ လက္မ်ားသည္ စားပြဲေပၚမွ အုန္းဆီ ပုလင္းကို လွမ္းယူလိုက္သည္...။ ပုလင္းကို ဖြင့္ၿပီး သူ၏ အသားေျပာင္ေျပာင္ေ ပၚသို႔ တစ္စက္ခ်င္း ခ်သည္...။ စပ္ေန ေသာ အသားေပၚသို႔ ဆီျဖင့္ ပြတ္ေပးေနသည္...။ “ဖင္ကို ရႈံ႕မထားနဲ႔ ေလွ်ာ့ထားစမ္း... ငါ ဆက္ရိုက္လိုက္ရမလား....” ေနာ္ေနာ္ ဖင္ကို ဆန္႔ေပးလိုက္ရသည္...။ သူ၏ ဆီစြတ္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းမ် ားသည္ ဖင္ၾကားသို႔ စမ္း၀င္သြားသည္...။ ဖင္၀ကို ပြတ္လိုက္ေသာအခါ သူမ အသာဖင္ရႈံ႕လိုက္ျပန္မွန ္း သတိထားမိသည္...။ “ငါ ေနာက္ဆံုးသတိေပးတာေနာ္... ေနာ္ေနာ္... ဖင္ကို ေလွ်ာ့ထားစမ္း....” ေနာ္ေနာ္ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ရၿပီး လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ ဖင္ၾကားထဲသို႔ တိုး၀ င္ကာ တင္ပါးႏွစ္ခုကို ဆြဲခ်ဲ႕သြားသည္...။ ဖင္အၿဖဲခံရသည္ႏွင့္ ေနာ္ေနာ္ အရမ္းရွက္ေနသည္...။ ေလေအးတိုးမႈေၾကာင့္ ဖင္၀ ၿဖဲခံထားရမွန္း သိေနရသည္...။ ဆီမ်ား ပိုစိုလာၿပီး ဖင္၀ကို အသာထိုးထည့္လိုက္ေသာ လက္ေခ်ာင္းသည္ စြပ္ကန ဲ အတြင္းထဲထိ တိုး၀င္သြားသည္...။ ဦးေဖခင္၏ လက္ေခ်ာင္းကို သူမဖင္က ညွစ္လိုက္သည္...။ ျပဳတ္တူႏွင့္ ညွပ္ထားသလို ျဖစ္ေနသည္...။ ဖင္ထဲသို႔ လီးထိုး ထည့္ပါက မည္သို႔ ခံစားရမည္ကို သူ စဥ္းစားမိေနသည္...။ ဒီညေတာ့ ဒီကေလးမဖင္ကို ခ်ရမည္...။ ဖင္အတြင္းထဲသို႔ နက္နက္ ႏႈိက္လိုက္ေသာအခါ သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္ တြန္႔သြားမွန္း သိေနသည္...။ သူမကိုယ္ကို တင္းလိုက္ျပန္ၿပီ...။ “ေလွ်ာ့ထား ေနာ္ေနာ္.... ငါ နင့္ဖင္ကို ဖြင့္ေပးေနတာ.... ငါ့လီး ထည့္လို႔ရ သြားေအာင္.... ခုေန နင္သည္းမခံရင္ ခဏေန လီးနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ နင္ ကြဲသြားမယ္....” ဖင္ထဲသို႔ လက္ထည့္ခံေနရသည္မွာ အခံရ ဆိုးလွသည္....။ ေပါင္ေပၚတြင္ တြန္႔လိန ္၍ေနသည္...။ ဒီလို တြန္႔သည္ကပင္ သူ႔အတြက္ ဇိမ္က်ေအာင္ လီးႀကီးကို ဗိုက္ႏွင့္ ပြတ္ေပးသလ ို ျဖစ္ေနသည္...။ လက္ေခ်ာင္းတစ္ဆံုး ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ မသက္မသာ ျဖစ္လ်က္ရွိသည္...။ လက္တစ ္ေခ်ာင္း မွသည္ ႏွစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္လာၿပီး ဖင္၀ကို ဆြဲၿဖဲေသာအခါ.... “အရမ္းနာတယ္..... ေတာ္ပါေတာ့ ဆရာႀကီးရယ္......” ဟု ေတာင္းပန္ရျပန္သည္....။ လက္မ်ားသ ည္ ဖင္ထဲသို႔ ေျမြ၀င္ထြက္ ေနသည့္ႏွယ္ ျဖစ္ေနသည္...။ ဖင္ထဲသို႔ ဆီေတြ အေတာ္ေလး ၀င္ကုန္ၿပီ...။ ဦးေဖခင္သည္ သူမ ႏႈတ္ဖ်ားမွ အားကနဲ ထြက္ေ အာင္ ျပင္းျပင္းနက္နက္ တစ္ခ်က္စိုက္သြင္း လိုက္ၿပီး လက္ကို ျပန္ႏႈတ္ယူလိုက္သည္...။ “ကဲထစမ္း.... ငါ့ကို ေက်ာေပးၿပီးရပ္...” ေနာ္ေနာ္သည္ ဦးေဖခင္၏ ေရွ႕တြင္ ေက်ာေပးၿပီး ရပ္ေနရသည္။ ဦးေဖခ င္က သူမ၏ ေပါင္မ်ားကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔ဖက္ တိုးကပ္သည္...။ သူ႔ေပါင္မ်ားကို ေက်ာေပးလ်က္ ခြေစ ၿပီး ေျခေထာက္ကို ၃ေပခန္႔ ဆြဲကားလိုက္ သျဖင့္ သူမ ေပါင္မ်ားၾကားသို႔ မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးႏွင့္ ထိုးမိသြာ းသည္...။ လီးႀကီးသည္ ေပါင္ၾကားတစ္ေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္သြားေနသည္...။ ေျခေထာက္မ်ား ၿဖဲကားထားရသျဖင့္ ဖင္၀ ဟ ၿပဲေနေသာ ေနာ္ေနာ္ကို ဦးေဖခင္ ေပါင္ေပၚသို႔ အသာ ဆြဲခ်သည္...။ “ဖင္၀ကို ေလွ်ာ့ထားေနာ္ ေနာ္ေနာ္... ဒါဆို နင္အေတာ္ေလး သက္သာမယ္ ...” အ၀င္ေခ်ာေစရန္ သူ႔လီးႀကီးကို ဆီျဖင့္ ပြတ္လိမ္းသည္...။ သူ႔လီးထိပ္ႀကီးကို သူမဖင္၀က အသာေလးၿမဳိေနသည္ကို ခံစားၾကည့္ေနသည္...။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၀င္သြားေနၿပီ...။ ေနာ္ေနာ္သည္ သူ႔ကို ဆြဲႏွိမ့္ခ်ခံရေသာေၾကာင့္ ဖင္ထဲသို႔ လီးႀကီး ၀င္လာေနမွန္း အထိတ္တလန္႔ သိေနရသည္...။ “ဖင္ကို မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာႀကီးရယ္.... အဖုတ္ထဲပဲ ခ်ပါလားဟင္.... ဘာမ ်ားထူးလို႔လဲ....” သူ ေၾကာက္လန္႔စြာ ေအာ္သည္...။ ဦးေဖခင္ သူ႔စကားကို အေလးထားမည္ဟု ထင္ပံုရသည္...။ ဖင္၀သို႔ ထုိးေနေသာ လီးႀကီးလက္မွ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း ေျပာမိသည္...။ သူ႔လက္မ်ားကေတာ့ ဖင ္ထဲသို႔ လထစ္ႀကီး ၀င္သြားေအာင္ ဆြဲခ် ေနသည္...။ ေနာ္ေနာ္ ရုန္း၍ မရ....။ “မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္.... အရမ္းနာတယ္.....” သူမ၏ မ်က္ရည္မ်ား ဒေရာေသာပါး က်ဆင္းလာသည္...။ ဦးေဖခင္သည္ ေနာ ္ေနာ္ကို ဖင္၀ထဲ ထည့္ခံထားရသည့္ အေနအထားတြင္ ခဏေလး အနားေပးလိုက္သည္...။ သူမသည္ ထိုင္တစ္၀က္ ထတစ ္၀က္ ျဖစ္ေနသည္...။ ဖင္ေခါင္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ လီးႀကီးႏွင့္ ထိုးၿဖဲခံထားရသည္...။ ခုဆိုလွ်င္ လထစ္ႀက ီးသာ ၀င္ေသးသ ည္...။ အျပင္ ၆လက္မ ေလာက္ က်န္ေနေသးေၾကာင္း သူမသိသည္...။ သူသည္ ကေလးမ၏ အသားမ်ားက ို ပြတ္သတ္ေပးေနရင္း အသာ ဆြဲႏွိမ့္ခ်ေတာ့သည္...။ ဖင္ထဲရွိ အပူေငြ႔က လီးႀကီးကို ေႏြးေတးေတး ျ ဖစ္ေစမႈကို ဇိမ္ယူေနသည္...။ “ကဲ.... အေတာ္ေလး၀င္သြားၿပီ... ငါ့လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး ၀င္ေအာင္ထည့္ရ မယ္.... ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆက္ထိုင္စမ္း ေနာ္ေနာ္.....” တစ္ကိုယ္လံုးကို လႈပ္ခံေနရရင္း ေနာ္ေနာ္ ငိုေနသည္...။ လက္ျဖင့္ သူ႔ကိုယ္လံုးကို ဆြဲခ်ခံရေသာအခါ ဖင္ထဲသို႔ စို႔ႀကီး ထိုးခံရသလို နာက်င္ရသည္...။ လီးႀကီးေပၚမွ အေၾကာမ်ာ း အဖုအထစ္မ်ားကို သူ႔ဖင္က သိေနသည္...။ သူ႔ကို ဆြဲခ်လိုက္ မတင္လိုက္လုပ္သည္...။ ထို႔ေနာက္ ပိုနိမ့္ေအာင္ ဆြဲခ်သည္... ။ အေရျပားမ်ား ၿပဲစုတ္ကုန္သလို ခံစားရ သည္...။ စိုေနသလိုလည္း ခံစားရသည္...။ ဆီေတြ စိုေနတာလား သူမ၏ ေသြးေတြ လား သူမသိ...။ ဖင္ထဲသို႔ နက္နက္ စိုက္ေအာင္ ဆြဲခ်ခံရသည့္ အခါတိုင္း ေနာ္ေနာ္ စူးေနေအာင္ ေအာ္သည္... ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူသည္ လီးႀကီးတစ္ ေခ်ာင္းလံုး စိုက္၀င္လ်က္ ဦးေဖခင္၏ ေပါင္ေပၚတြင္ ထိုင္မိေနေၾကာင္း သတိထားမိသည္...။ “ခဏေလး ေနပါအံုး.... ဆရာႀကီးရယ္.... လႈပ္လိုက္တာနဲ႔ နာလြန္းလို႔ပါ....” ၿငိမ္ထိုင္ေနရေသာအခါ နည္းနည္းသက္သာသည္...။ ဖင္ထဲတြင္ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာ င္းလံုး ၀င္ေနသည္ကို မႏွစ္မ်ဳိ႕ေသာ္ လည္း ဆြဲထုတ္ ခံရသည္ထက္ေတာ့ သက္သာပါေသးသည္...။ ဦးေဖခင္သည္ သူ႔လီးႀ ကီးကို ေနာ္ေနာ္၏ ဖင္ေခါင္း တေလွ်ာက္ ႏွိပ္နယ္ေပးေနသလို ခံစားရျခင္းအား ေက်နပ္လ်က္ ရွိသည္...။ ဖင္၀ ၾကြက္သားမ်ားက သူ႔လီးအား တြန္းထုတ္ ညွစ္ေပးေနသည္...။ သူ႔လက္မ်ားက ေနာ္ေနာ့္ ႏို႔ေတြကို ပြတ္သတ္ေနသည္...။ ႏို႔သီးေခါင္းကို ညွစ္ျခင္း၊ ေခ်ေပး လိွမ့္ေပးျခင္း တို႔ျဖင့္ ႏို႔သီးမ်ား မာလာေအာင္ လုပ္သည္...။ ေ နာ္ေနာ္သည္ သူမ၏ အပ်ဳိႏို႔ ႏုႏုေလးမ်ားအား နာက်င္ေအာင္ ညွစ္ခံရသျဖင့္ ရုန္းသည္...။ ဖင္ထဲသို႔ လီးႀကီးက ပို၍ ေဆာင့္၀င္လာသည္...။ ႏို႔ကနာလိုက္ ဖင္က နာလိုက္ ျဖစ္ေနရသည္...။ “ကဲ..... ငါ့ကို နင့္ဖင္၀နဲ႔ လိုးေပးစမ္း.... ေနာ္ေနာ္.... ေကာင္းေကာ င္းလုပ္ရင္လုပ္ မလုပ္ႏိုင္ရင္ ႀကိမ္လံုးသာ ၾကည့္ထား ေပေတာ့.....” အမိန္႔စကားေၾကာင့္ ေနာ္ေနာ္ တြန္႔သြားသည္...။ သူ႔လီးကို သူမဖင္ျဖင့္ လိုးခိုင္းေနသည္...။ အလြန္ အမင္းလည္း နာလွသည္...။ မလုပ္ေပးပါလွ်င္ ႀကိမ္လံုးစာမိမည္...။ ႀကိမ္ျဖင့္ အေဆာ္ခံရၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ဖင္ခ်ခံရအံုး မည္သာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္...။ ေနာ္ေနာ္ အားယူ၍ တင္ပါးဆံုကို အသာဆြဲတင္သည ္...။ လီးႀကီးသည္ အသာေလး ေလွ်ာထြက္ က်န္ခဲ့သည္...။ ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါ ဖင္ထဲမွာ ဟာသြားသည္... ။ ဖင္၀ၾကြက္သားက လဒစ္ႀကီးကို ညွစ္ထားသည္အထိ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္...။ ဦးေဖခင္၏ လက္မ်ား သူ႔တင္ပါးဆံုေပၚ ပြတ္ေသာအခါ သူ႔ကို ျပန္ထိုင္ေစ ခ်င္မွန္း သိလာရသည္...။ သူမ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ထိုင္ခ်ရသည္...။ သူကေတ ာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သြက္သြက္ လုပ္ေစခ်င္ ေနပံုရသည္...။ ဦးေဖခင္သည္ ေနာ္ေနာ္ကို ဆြဲခ်လိုက္သည္...။ သူ႔လီးႀကီးသည္ ဖင္ထဲသို႔ တိုး၀င္သြားသည္ႏွင့္အမွ် ညွစ္ထားျခင္း ခံရျပန္သည္...။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲခ်ျခင္းျဖင့္ သူ႔လီးကို ပိုမာေတာင္လာေအာင္ လုပ္သည္...။ ေနာ္ေနာ္ ပါးစပ္က ေအာ္ညည္းသံ ထြက္လာေသာ္လည္း အပ်ဳိစင္ဖင္ကို လိုးေနရသည့္အတြက္ ပို၍ ထန ္လာသည္...။ လီးႀကီးတစ္ ေခ်ာင္းလံုး အရသာရွိရွိ ၀င္ေနေအာင္ ဆြဲေဆာင့္ခ်လိုက္ၿပီးမွ.... “ျပန္ထ .... ငါ့လီးကို ဖင္ထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္စမ္း...” အမိန္႔ေပးျပန္သည္...။ ေနာ္ေနာ္သည္ အသားကို စူးထိုးခြဲသကဲ့သို႔ လီးႀကီး ၀င္ထြက္ေနေအာင္ တြန္းတင္ တြန္းခ် ခံေနရ သည္...။ သူ႔ဖင္သည္ ရက္စက္ေသာ လီးႀကီး၏ အၾကမ္းပတမ္း လိုးသြင္းျခင္းကို ခံစားရသည္...။ လက္ျဖင့္ အတြန္းအဆြဲ က အလိုးကို ပို၍ ျမန္ဆန္လာေစသည္ႏွင့္အမွ် သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္က တြန္းကန္ထုတ္ေနသည္...။ လီးအသြင္းက ပို၍ နက္ရႈိင္းလာၿပီး သူ႔အူလမ္းေၾကာင္းကို ထိုးခြဲလာသည္...။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သ ူ႔ကိုယ္တြင္းသို႔ အနက္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဖိခ်ခံရ ၿပီးေသာအခါ လီးႀကီး၏ ဆတ္ကနဲ တုန္ခါမႈႏွင့္အတူ လေရမ်ား ထိုးသြင္းခံလ ိုက္ရသည္...။ သူမ ငိုသည္...။ သူ႔ဖင္သည္ လရည္ ထုတ္စရာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ...။ သူမ၏ ဖင္ေပါက္သည္ အဖုတ္က ဲ့သို႔ပင္ ဦးေဖခင္၏ လီးႀကီးအား ဂြင္းတိုက္ ေပးစရာ ပစၥည္းတစ္ခု ျဖစ္ရျခင္းကို မယံုၾကည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္...။ ဖ င္ထဲသို႔ ပူေႏြးေသာ လေရမ်ား ဆက္တိုက္ ထပ္၀င္လာသည္...။ ဦးေဖခင္သည္ ေနာ္ေနာ့္ ဖင္အျပည့္ လရည္မ်ား ထုတ္ၿပီးသြားေသာအခါ သ ူ႔လီးႀကီးကို ညွစ္ေပးသလို ျဖစ္ေနေသာ လွပသည့္ ဖင္၀ေလးကို ၾကည့္ေနသည္...။ ေခြက်သြားေသာ ေန ာ္ေနာ္ကို ၾကည့္ရင္း ေပ်ာ့က်လာေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ေလွ်ာ့လိုက္ကာ... “ငါ့လီးကို ထုတ္လိုက္ေတာ့....” ဟု အမိန္႔ေပးလိုက္သည္...။ သူ႔ေပါင္ေပၚမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထသြားစဥ္ ဖ င္ထဲမွ လီးႀကီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထြက္လာကာ နီရဲကာ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ ျဖစ္က်န္ခဲ့ေသာ ဖင္၀ေလးကို ေသခ်ာၾက ည့္ေနသည္...။ ဖင္၀မွ လရည္မ်ား ပြက္ကနဲ ထြက္က်လာသည္ကို ျမင္ရသည္...။ သူမကို အသာတြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး.... “အ၀တ္ေတြ ျပန္၀တ္ၿပီး အခန္းျပန္ေတာ့ ေနာ္ေနာ္.... ေနာက္အတန္းထဲမ ွာ ေကာင္းေကာင္းေန... မွတ္ထား....” ဟု ေျပာကာ ရံုးခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္...။ အခန္းထဲတြင္ ကိုယ္တံုးလံုးႏ ွင့္ ေနာ္ေနာ္သည္ မ်က္ရည္မ်ားက က်ဆင္း လ်က္၊ လရည္မ်ားက ဖင္၀မွသည္ ေပါင္မ်ားတေလွ်ာက္ စီးဆင္းလ်က္ က်န္ခဲ့ေတာ့သည္...။ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္တြင္ ေထြးငယ္တစ္ေယာက္ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္လႈပ္ရွားေန သည္...။ တစ္ညလံုး အိပ္၍မရ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္သည္...။ သူ႔အနာဂတ္ကို ေတြးေတာေနသ ည္...။ မိဘမဲ့ေက်ာင္း၏ လံုၿခံဳေသာ အရိပ္မွ ထြက္ရေတာ့မည္ကိုလည္း ေၾကာက္ရံြ႕သည္...။ တစ္ဖက္ကလည္း အားမာန္ေတ ြက ရွိေနသည္...။ သူသည္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ရေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ေနသည္...။ ဦးေဖခင္သည္ သူ႔ဘ ၀အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္ လာေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့သည္ ဟုထင္သည္...။ သူလုပ္ရမည္မွာ သခင္ႀကီးေဒးဗစ္ လ ိုခ်င္တာ ျပည့္စံုဖို႔သာ ျဖစ္မည္...။ သူ႔အေနႏွင့္ သခင္ႀကီးဟု ေခၚရမည္ကေတာ့ အနည္းငယ္ ထူးဆန္းေနသည္...။ သို႔ရာတြင္ သူရမည့္ အခြင့္အေရးႏွင့္ စာလွ်င္ စာဖြဲ႔ေနစရာမရွိ...။ ေထြးငယ္သည္ သူမ၏ ရွိမဲ့စုမဲ့ေလးမ်ားက ို ထုတ္ပိုးကာ အႀကဳိကို ေစာင့္ေနသည္...။ ခန္းနားေသာ အမဲေရာင္ ကားႀကီးတစ္စီးသည္ သူ႔ကို ေခၚရန္ ေရာက္လာခ ဲ့သည္...။ သူသည္ ကားမ်ားအေၾကာင္း အထူး သျဖင့္ ေစ်းႀကီးေသာ ကားႀကီးမ်ား အေၾကာင္း နားမလည္ေသာ္လည ္း အဆင့္အတန္း ျမင့္မားမွန္းေတာ့ သိသည္...။ ကားတြင္းသို႔ ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေတာက္ပေသ ာ အရိပ္မ်ား ေပၚလာသည္...။ သူ႔ဘ၀သစ္ စခဲ့ ေလၿပီ...။ ရာဂ်ဴးသည္ ေထြးငယ္ကို တံခါးဖြင့္ေပးရင္း ၿပံဳးေနသည္...။ ကားထဲသ ို႔ ငံု႔၀င္စဥ္ သူ႔ကို ေက်ာခိုင္းသြား ေသာ ထမီတိုေအာက္မွ ဖူးထြက္လာေသာ တင္ပါးဆံုေလးကို ၾကည့္သည္...။ သူသည္ ေဒးဗစ္၏ ကာမဆႏၵႏွင့္ ေဒးဗစ္ တို႔ အသိုင္းအ ၀န္း၏ အရသာခံစားမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေကာင္းေကာင္းသိေပသည္...။ သူသည္ ေဒးဗစ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ပါတီအၿပီး ညသန္းေခါင္မ်ားတြင္ အမ်ဳိးသမီးတို႔ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပး ရတတ္သ ည္...။ ယင္းတို႔သည္ အားလံုးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ အသံုးေတာ္ခံၿပီး ျပန္လာရသည္သာ ျဖစ္သည္...။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အၾကမ္းပတမ ္း လုပ္ခံလာရသည္...။ သို႔ရာတြင္ ယေန႔ကာလတြင္ ေငြသည္ အပ်ဳိစင္ျဖစ္မႈႏွင့္တကြ အားလံုးကို ၀ယ္ယူႏိုင္ေနေလ ၿပီ...။ ယခုတစ္ႀကိမ္သည္ ေဒးဗစ္၏ အိမ္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ အခ်ိန္ျပည့္ အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ ထားရွိမႈ ျဖစ္သည္ ...။ အရင္က အိမ္ေဖာ္မွာ တစ္ပတ္သာ ခံခဲ့သည္...။ ယခင္ကမူ ေဒးဗစ္သည္ ညအလုပ္လုပ္ေပးမည့္ အခ်ိန္ပိုင္း အိမ္ေဖာ ္မ်ား သံုးစြဲခဲ့သည္...။ မ်ားေသာအား ျဖင့္မွာ အိ္မ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္သည့္ အတန္ ရင့္က်က္သူမ်ားသာ ျဖစ္သည္... ။ ေထြးငယ္ကမူ တစ္မူ ထူးေနသည္...။ ေဒးဗစ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား သူ႔အတြက္ အထူးလိင္ကၽြန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမည့္ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ ေခၚထားေတာ့မည့္ အေၾကာင္း ေျပာေနသံကို သူၾကားခဲ့ဘူးသည္...။ သူငယ္ခ် င္းမ်ားက ၀ိုင္းအားေပးရင္း သူတို႔ကိုလည္း အျမည္းေပးပါရန္ ေတာင္းသည္ကို ၾကားခဲ့ရသည္။ ေထြးငယ္ေပးမည့္ အရသာမ်ားကို သူလည္း တစ္ေယာက္ရွယ္ယာ ပါရေလမည္လား ဟု စိတ္ကူးယဥ္ ရင္း ရာဂ်ဴး လီးႀကီး ေတာင္လာသည္...။ သူသည္ ေထြးငယ္ အတြက္ေတာ့ အနည္းငယ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိသလို ရွိသည္...။ သို႔ေသာ္ ေထြးငယ္တြင္ ဒီအလုပ္မလုပ္ဖို႔ ျငင္းႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရ း ရွိသျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား စာနာေပးစရာ ေတာ့မရွိ...။ သူမေနအျဖင့္ ေငြကိုယူၿပီး ေဒးဗစ္လိုတာ ေပးမလား၊ သူ႔သိကၡာ ကိုပဲ ထိန္းသိမ္းေနမလား ေရြးႏိုင္သျဖင့္ ကံဆိုးလွသည္ဟု မဆိုႏိုင္ေပ...။ ေဒးဗစ္သည္ အလုပ္ရွင္ႀကီး တစ္ဦး၏ ဟန္ပန္အျပည့္ျ ဖင့္ ေထြးငယ္ ေရာက္လာသည္ ကို တံခါး၀မွ ဆီးႀကဳိသည္...။ “ညည္းေနရမယ့္အခန္း လိုက္ျပေပးမယ္... ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့.....” ခန္းမလည္ရွိ ခန္းနားေသာ ေလွခါးႀကီးမွ အေပၚထပ္သို႔ တက္ခဲ့ၾကသည္...။ “တစ္ခန္းက လြဲၿပီး က်န္တဲ့ အိပ္ခန္း အားလံုးက ဒီအထပ္မွာ ရွိတယ္.... ေနာက္ထပ္ အိပ္ခန္းတစ္ခန္း ကေတာ့ ေအာက္ ထပ္က ငါ့ရဲ့ စာၾကည့္ခန္းေဘးမွာ.... တစ္ခါတေလ အလုပ္လုပ္တာ ညဥ့္နက္သြားရင္ ငါ အဲဒီမွာ အိပ္တတ္တယ္... ညည္းအခန္းကေတာ့ ဒီခန္းမအဆံုးမွာ....” ေဒးဗစ္သည္ ခန္းမအဆံုးရွိ တံခါးတစ္ခ်ပ္ကို ဖြင့္လိုက္သည္....။ “ငါ့အခန္းက ဟိုဖက္ အေပါက္ပဲ.... ညည္းအခန္း ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္က အခန္းေတြက ဧည့္သည္ေနတဲ့ အခန္း ေတြ... တစ္ခါတေလ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ငါ့အိမ္မွာ ဧည့္ခံပြဲလုပ္ရင္ သူတို႔ ဒီအိမ္မွာပဲ အိပ္ၾကေလ့ရ ွိတယ္...” ေထြးငယ္သည္ ဤမွ် ခန္းနားေသာ အခန္းမ်ဳိးကို တစ္ခါမွမျမင္ဘူး...။ သူ႔ မိဘမဲ့ေက်ာင္းရွိ အေဆာင္ တစ္ခု နီးပါးမွ် က်ယ္သည္...။ အခန္းတစ္ေထာင့္တြင္ ကုတင္ႀကီးတစ္လံုးရွိသည္ ...။ ကုတင္ ေျခေထာက္မ်ားသည္ အႀကီးဆံုး ေနရာ၌ အခ်င္း ၃ လက္မခန္႔ တုတ္ၿပီး သိမ္သြားကာ အဖ်ားတြင ္ လက္ေခ်ာင္းမ်ား သဖြယ္ ျဖာထြက္သြား သည္...။ ေခါင္းရင္းတြင္ နာနတ္သီးပံု ပန္းပုလက္ရာမ်ားႏွင့္ ဖုလံုးမ်ား ရွိသည္...။ မေဟာ္ဂနီေရာင္သည္ အခန္းတြင္းရွိ ပရိေဘာဂမ်ားႏွင့္ လိုက္ဖက္လ်က္ ရွိသည္...။ ခန္းနားေသာ ဆက္တီႀကီးလည္း ရ ွိသည္...။ အခန္းစြန္တြင္ ေရခ်ဳိးခန္း တံခါးေပါက္ရွိသည္...။ ေျခေထာက္မ်ားပါေသာ သတၱဳေရခ်ဳိးကန္သည္ ေရခ် ဳိးခန္း အတြင္းတြင္မရွိပဲ အိပ္ခန္းတြင္း ထိုင္ခံု အနီးတြင္ ေရာက္ေနသည္မွာ ထူးျခားသည္...။ ေထြးငယ္အတြက္ အဆန္းျဖစ္ေ နေသာ္လည္း မိဘမဲ့ေက်ာင္းတြင္ ေနခဲ့ရေသာ ဖတ္ဘူးသည့္ စာအုပ္မ်ားထဲကေလာက္သာ သိေသာ သူမအတြက္ ဘာမ ွထူးၿပီး နားမလည္ေပ...။ ေဒးဗစ္သည္ အခန္းတြင္းရွိ မွန္ခ်ပ္ႀကီးမ်ားစြာကို ျပသည္...။ နံရံတိုင ္းတြင္ မွန္ခ်ပ္ႀကီးမ်ားရွိၿပီး ယင္းတို႔ သည္ အိပ္ယာႏွင့္ ေရခ်ဳိးကန္တို႔ကို အရိပ္ထိုးထားကာ မ်က္ႏွာက်က္ေပၚတြင္ မွန္အႀကီးႀကီး ရွိသည္...။ “ဒီအခန္းက ငါ့အေမ မေသခင္က ေနခဲ့တဲ့အခန္းပဲ... သူက အိုမင္းတဲ့ အခ်ိန္ထိေအာင္ လွတုန္းပဲ.... သူ႔ကိုယ္သူ ၾကည့္ ခ်င္လို႔ ဒီမွန္ေတြကို တပ္ထားခဲ့တာ... ငါက အေမကို သတိရတဲ့အေနနဲ႔ ဒီအတိုင္းပဲ ထားခဲ့တာပဲ... ညည္းလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ၾကည့္ခ်င္တိုင္း ၾကည့္လို႔ရတာေပါ့... ဟုတ္လား....” ေထြးငယ္ လွည့္ပတ္ၾကည့္သည္...။ သူ႔အရိပ္ကို နံရံမ်ားတြင္ ျမင္ရသည္...။ သ ူ႔ကိုယ္သူ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိသည္ဟု မထင္ သည့္အတြက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ႀကဳိးစားရအံုးမည္...။ မိဘမဲ ့ဘ ၀က ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ေမြးႏိုင္ခဲ့သည္လည္း မဟုတ္။...။ သို႔ေသာ္.... “ဟုတ္ကဲ့ပါ...... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္.....” စကားကို အျမန္ ျဖည့္ေျပာလိုက္သည္...။ “ဘီရိုထဲမွာ ညည္းနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ထည့္ထားေပးတယ္... ငါေ ပးတဲ့ အ၀တ္ေတြကိုပဲ ၀တ္ရမယ္... ဘာမွ ခ်ဳပ္တာ ျပင္တာမ်ဳိးလည္း မလုပ္ရဘူး.... ငါ့အလုပ္သမားအေနနဲ႔ င ါ စိတ္ကူးထားတဲ့ ပံုစံအတိုင္းပဲ ေနရမယ္... ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အတြန္႔တက္တာ မၾကားခ်င္ဘူးေနာ္... ငါထားတဲ့ စည္းကမ ္းေတြကို မႀကိဳက္ရင္ ညည္းအေနနဲ႔ အခ်ိန္ မေရြး အလုပ္ထြက္လို႔ရတယ္.... ၾကားလား....” ေဒးဗစ္က ဘီရိုကို ဖြင့္ျပသည္...။ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ဘေလာက္စ္ အက်ႌမ်ားႏွင့္ စက ပ္မ်ားကို တစ္ဖက္တြင္ ေတြ႔ရ သည္...။ ေအာက္ေျခတြင္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္မ်ား၊ အေတာ္မ်ားမ်ားက ခံုအျမင့္ႀကီးမ်ားႏွင့္...။ ေဒးဗစ္က အံဆြဲႏွစ္ခုကို ဆြဲ ထုတ္ျပသည္...။ “ေအာက္ခံအ ၀တ္ေတြက ဒီမွာ.... ပိုးအတြင္းခံေတြနဲ႔ ပိုးေျခအိပ္ေတြ ၀တ္ရမယ္.... ည၀တ္ဆိုရင္လည္း ပိုးခ်ဳံထည္နဲ႔ ည၀တ္ထည္ေတြပဲ....” ေထြးငယ္သည္ ဤမွ်လွပေသာ ၀တ္စံုမ်ားကို တစ္ခါမွ်မျမင္ဘူး...။ အတန္ၾကမ္း ေသာ ပိတ္စမ်ားသာ ၀တ္ခဲ့ဘူးသည္ မဟုတ္ပါေလာ...။ “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္.... သခင္ႀကီး သေဘာအတိုင္း ၀တ္ပါ့မယ္.... အရမ္းလွတဲ့ အ၀တ္ေတ ြပါပဲရွင္......” “ေအး.... ညည္းကို နာရီ၀က္ အခ်ိန္ေပးမယ္.... အ၀တ္အစားလဲၿပီး ေအာက ္ထပ္ဆင္းခဲ့ေတာ့.... အိမ္ရဲ့ စည္းကမ္းေတြနဲ႔ တာ၀န္ေတြ ငါရွင္းျပမယ္.... အခ်ိန္တိက်ေအာင္လုပ္... ေျပာတဲ့အတိုင္း တိတိက ်က် ရိုရိုေသေသ လိုက္နာမယ္ မဟုတ္လား....” ေဒးဗစ္ ေျပာၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္...။ တံခါးကို ျပန္ပိတ္ေပးသြားသည္...။ ေထြးငယ္သည္ သူ႔အိပ္ကို အခန္းေထာင့္တြင္ ခ်ထားလိုက္သည္...။ ငါ ဒါေတြ မလိုေတာ့ပါဘူး ေလ ဟုစဥ္းစားသည္...။ ဘီရိုနား သြားကာ အျဖဴေရာင္အက်ႌႏွင့္ စကပ္အနက္ေရာင္တစ္စံုကို ထုတ္ယူသည္...။ အံဆြဲထဲတြင ္ ႀကဳိးေပ်ာက္ အျဖဴေရာင္ ပိုးေဘာ္လီ ႏွင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ေတြ႔ရသည္...။ ယင္းႏွစ္ထည္မွာ အစြန္းတြင္ အ ဆက္ရွိသည္...။ ပိုးေျခအိတ္ တစ္စံုကိုလည္း ထုတ္ယူလိုက္သည္...။ ခါးပတ္ကလည္း အဆင္သင့္...။ ဘီရိုထဲတြင္ အျမင့္ဆံုး မဟုတ္ေသ ာ္လည္း တစ္ခါမွ မ၀တ္ဘူး သည့္ အနက္ေရာင္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကိုပါ ထုတ္ယူသည္...။ အ၀တ္မ်ားကို ခြ်တ္က ာ အိတ္ထဲသို႔ ပစ္ထည့္သည္...။ မနက္ျဖန္ဆိုလွ်င္ ယင္းအထုတ္ကို လႊင့္ပစ္ရေပေတာ့မည္...။ မွန္နံရံတြင္ ၾကည့္သည ္...။ သူ႔ကိုယ္ကို ၿခဳံလႊမ္းထားေသာ ဆံပင္ညဳိညဳိေလးကို စစ္ေဆးသည္...။ ေထြးငယ္ အေတာ္ေတာ့ ပိန္သည္...။ အထ ူးသျဖင့္ေတာ့ ရင္သားေတြက ေသးေသးငယ္ငယ္...။ ႏို႔သီးညဳိညဳိမ်ားသည္ လတ္ေသာ သူ႔အသားအေရတြင္ ထ င္းလ်က္၊ ေျခေထာက္မ်ား ၾကားမွ အညဳိေရာင္ ေစာက္ေမႊးမ်ားကလည္း ၀င္းပလွ်က္ရွိ၏...။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ယူ၀တ္သည္...။ တိုင္းထားသည့္ပမာ အတိအက် တန္ေနသည္...။ ထုိ႔ေနာက္ ေဘာ္လီႀကဳိးေပ်ာက္ကို ၀တ္သည္...။ အ၀တ္မ ်ားကို ၾကည့္ရင္းပင္ သူ႔ႏို႔သီး ေခါင္းေလးမ်ား မာတင္းေနသည္...။ ခါးပတ္ပတ္ၿပီး ပိုးေျခအိတ္တို႔ကို ဆင ္သည္...။ ေနာက္ မွန္ကို ၾကည့္ျပန္သည္...။ အံ့ၾသစရာပင္ သူသည္ အေတာ္ေလး sexy ျဖစ္ေနသည္...။ ႏို႔သီးမ်ားသည္ ခြ်န္လ်က္...။ အက်ႌကို ၀တ္သည္...။ ေနာက္မွ စကတ္ကို စြတ္သည္...။ အေတာ္ေလးေတာ့ ၾကပ္သည္...။ တင္သားမ်ာ း ေပၚထင္လွသည္...။ ၿပီး ေဒါက္ဖိနပ္ ကို စြတ္သည္...။ မွန္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ သူ႔ကိုသူ မယံုခ်င္...။ ခုေတာ့ သူမသည္ မိဘမဲ့ကေလး မဟုတ္ေတာ့...။ ကာမ ဆြဲ ေဆာင္မႈ ျပည့္သည့္ မိန္းမႀကီး ျဖစ္ေနေလၿပီ...။ ေထြးငယ္ တစ္ေယာက္ စာၾကည့္ခန္းသို႔ ဆင္းခဲ့သည္...။ ၄ လက္မ ေဒါက္ျမင ့္ဖိနပ္မ်ားသည္ သူႏွင့္ ေန သားမက်ေသး...။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ ေဒးဗစ္၏ စာၾကည့္ခန္းေလာက္ ေရာက္ေသာအခ ါ သူအေတာ္ အားရေနၿပီ...။ အခန္း ျပင္တြင္ ခဏရပ္ၿပီး အ၀တ္မ်ားကို သတ္ခ် စစ္ေဆးသည္...။ ငါကေတာ့ လ မ္းေပၚမေရာက္တာ ေသခ်ာၿပီဟု ေတြးမိ သည္...။ သက္ျပင္းခ်ရင္း တံခါးကို အသာေခါက္သည္...။ “၀င္ခဲ့ေလ .... ေထြးငယ္....” ေဒးဗစ္ က ထူးသည္...။ စာၾကည့္ခန္းကား စာၾကည့္တိုက္ တစ္ခုမွ် ႀကီးမားသ ည္...။ မေဟာဂနီေရာင္ စားပြဲႀကီးသည္ မိဘမဲ့ေက်ာင္းက ညစာစားပြဲထက္ ႀကီးသည္...။ ေနာက္တြင္ အနက္ေရာင္သားေရဖုံး ထိုင္ခံုရ ွိသည္...။ မီးလင္းဖိုနားတြင္ ပက္လက္ကုလားထုိင္ႀကီး ရွိသည္...။ မီးေတာက္က ၀င့္ထည္လ်က္ ျပင္ပေလေအးကို တြန္းထုတ္ေနသည္...။ နံရံတစ္ ဖက္တြင္ စာအုပ္စင္...။ ၾကမ္းျပင္မွ မ်က္ႏွာက်က္ထိ စာအုပ္ေတြမို႔ စာအ ုပ္နံရံ ဟုသာေျပာရမည္...။ စာအုပ္တက္ယူရန္ ေလွခါးႏွစ္စင္းပါ ေတြ႔ရသည္...။ ေဒးဗစ္သည္ ခံုတစ္လံုးတြင္ ထိုင္လ်က္ သ ူ၀င္လာေသာ တံခါးကို ၾကည့္ေနသည္...။ သူမ ၀တ္ဆင္ထားပံုကို သေဘာက် ေနဟန္ ၿပံဳးသည္...။ “လာစမ္း.... အနားကို... ၀တ္ထားတာ ၾကည့္ရေအာင္.....” မီးလင္းဖို အနားမွ ျဖတ္ကာ သူ႔ထံသြားရသည္...။ ေဒးဗစ္က ေလွ်ာက္လာပံုကို ၾကည့္ေနသည္...။ စကပ္သည္ သူ႔တင္ ပါးဆံုတြင္ တိတိက်က် ျဖစ္ေနသည္...။ လမ္းေလွ်ာက္ေသာအခါ အနည္းငယ္ လ ႈပ္ခါသည္...။ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေၾကာင့္ အရပ္က ပိုျမင့္လာသည္...။ သူသည္ ခါးပတ္ႏွင့္ ေျခအိတ္သာ ၀တ္ဆင္ထားေသာ ေဒါက္ျ မင့္ဖိနပ္ေပၚမွ မိန္းကေလး အျဖစ္ ျမင္ၾကည့္ႏိုင္ေနသည္...။ မၾကာခင္ေတာ့ သူမသည္ သူ႔ကို ေပ်ာ္ေတာ္ဆ က္ရ ေပေတာ့မည္...။ ပိုးအက်ႌေလးကို သေဘာက်ေနသည္...။ ႏို႔ကေလးေတြသည္ သိပ္မႀကီးေသာ္လည္း ႏို႔သီးေခါင္းေလး ေတြကို ျမင္ေနရသည္...။ “ကဲ... လွည့္ျပစမ္း.... အဲ.... ဟုတ္ၿပီ ရပ္ေတာ့....” သူမ ဖင္ကို ၾကည့္သည္...။ စကပ္သည္ တင္သားမ်ားကို ခ်ဳပ္စည္းထားသည္...။ ေဒးဗစ္သည္ ဖင္ႀကဳိက္သူ...။ မိန္းမ မ်ားတြင္ ဖင္ထက္ စိတ္၀င္စားစရာ မရွိဟု ထင္သည္...။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သ ူမကို ေက်ာခိုင္းေနေစျခင္း ျဖစ္သည္...။ ေထြးငယ္သည္ သူမ မီးလင္းဖိုဆီ ေလွ်ာက္လာစဥ္ကပင္ ေဒးဗစ္၏ မ်က္လံုးမ်ာ းကို သတိထားၾကည့္ေနသည္...။ သူမ အ၀တ္မ်ားကို ခြ်တ္ၾကည့္ေနသည့္ မ်က္လံုးမ်ားေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ေၾကာ က္ရြံ႕စိတ္လည္း ၀င္လာသည္...။ သူ စိတ္ကူးယဥ္ေနတာ ျဖစ္မွာပါ ဟုလည္း ေျဖေတြးသည္...။ ငါ့အလုပ္ ငါလုပ္ရမွာ ပဲေလဟု စဥ္းစားသည္...။ စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ ၾကည့္ေနျခင္းကို သူနားလည္သည္...။ ေနာက္လွည့္ခိုင္းေသာအခါ သူ႔အ၀ တ္အစား ပံုက်မက် ၾကည့္ျခင္းဟု သာထင္သည္...။ ဆန္းေတာ့ ဆန္းသည္...။ ေဒးဗစ္ကို မျမင္ရေတာ့ေသာ္လည္း ေ ငးၾကည့္ေနမွန္းေတာ့ ခံစားမိသည္...။ အၾကာႀကီး ရပ္ခိုင္းထားေသာအခါ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္သည္...။ ျပန္လွည ့္ရေသာအခါ သူမမ်က္ႏွာ ရွက္ေသြးျဖင့္ ရဲ လာသည္...။ “အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ တန္သားပဲ... ေထြးငယ္.... ေန႔တိုင္း ဒီလိုပံု ျဖစ္ပါေ စေပါ့... ငါ ညည္းကို အ၀တ္အစား စာရင္းတစ္ခု လုပ္ေပးထားမယ္... ေပးထားတဲ့ အတိုင္း ခၽြင္းခ်က္မရွိ ၀တ္ရမယ္... ဒီအတ ြက္ အမွားမခံဘူးေနာ္... ငါေျပာတဲ့အတိုင္း မလုပ္တဲ့ေန႔ အလုပ္ျပဳတ္ၿပီသာ မွတ္ထားေပါ့.... မင္း... အခုရထားတဲ့ ရာထ ူးအတြက္ တန္တဲ့ မိန္းကေလးေတြ အမ်ား ႀကီးရွိတယ္.... သူတို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မင္းထက္ ပိုလည္း ဆြဲေဆာင္မ ႈ ရွိၾကတယ္... ငါေျပာတာ နားလည္တယ္ မဟုတ္လား.... ေထြးငယ္....” “ဟုတ္ကဲ့ပါ....” သူမ လက္ခံပါသည္...။ သူမတြင္ ထူးထူးျခားျခား ဆြဲေဆာင္မႈ မရွိလွေပ...။ ေဒးဗစ္၏ ဓနႏွင့္ဆိုလွ်င္ ႀကဳိက္ရာ မိန္းကေလးကို ရႏိုင္ေပသည္...။ သူ႔အေပၚ စိတ္ေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေအာင္သာ ႀ ကဳိးစားဖို႔ပဲရွိသည္...။ “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္.....” “မင္းရဲ့ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စည္းကမ္းေတြ ေျပာထားမယ္.... ပထမ အ ခ်က္ကေတာ့ ဒါဟာ ငါ့ရဲ့ အိမ္ပဲ... မင္းက ဒီမွာ ေရာက္ေနတယ္... မင္းက မိန္းကေလးလည္း ျဖစ္တယ္... ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ငါ့အိမ္ပဲ... ငါ့သေဘာအတိုင ္းပဲ ရွိရမယ္... ငါ့မွာ မိတ္ေဆြေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္... ေယာက်္ားေတြ... မိန္းမေတြ... အ စံုပဲ.... ငါတို႔ေတြ ဒီမွာ ပါတီပြဲေတြ ခဏခဏ လုပ္ၾက တယ္... အဲဒီအခါမွာ မင္းက စီစဥ္ျပင္ဆင္ ေပးရလိမ့္မယ္... မင္းအေနနဲ႔ မျမင္ဘူး မေတြ႔ဘူးတာေတြ... အထူးအဆန္းေတြ... ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္.... ဒါေတြကို မင္းအေနနဲ႔ ႀကဳိက္ဖို႔ မ ႀကဳိက္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး.... ေ၀ဖန္စရာလည္း မလိုဘူး... မင္းတာ၀န္က ငါတို႔ကို လုပ္ကိုင္ေပးဖုိ႔ပဲ... ဒီအခါမွာ မင္းက အံ့ၾသတဲ့ပံု... မႀကဳိက္တဲ့ပံု... အျပစ္တင္ခ်င္တဲ့ပံု ျပတာနဲ႔ မင္းအလုပ္ ျပဳတ္ၿပီဆိုတာ ေသခ်ာမွတ္ထားပါ... ငါတစ္ေယာက္ထဲ ေနတဲ့အခါမွာလည္း ငါက မင္း မျမင္ဘူးတဲ့ အ၀တ္အစား ၀တ္ရင္၀တ္မယ္... ေနာက္ဆံုး... ကိုယ္တံုးလံုးပဲ ေနေန ခုနက အတိုင္းပဲ... မင္းဖက္က ငါမႀကဳိက္တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈမ်ဳိး မလုပ္မိေစနဲ႔...” ေဒးဗစ္က ေျပာရင္း သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ မေက်နပ္မႈ တစ္ခုခု ျပမျပ ၾကည့္ေနသည္...။ ဘာမွ မတုန္႔ျပန္ေတာ့မွ ဆက္ေျပာ သည္...။ “ငါ့အိမ္သား အားလံုးအတြက္ စည္းကမ္းက တင္းၾကပ္တယ္... ၀န္ထမ္းအားလံုးဟာ အေကာင္းဆံုး စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရ မယ္... နေမာ္နမဲ့ေတြ ငါမႀကဳိက္ဘူး... အမွားတစ္ခုခု က်ဴးလြန္တာနဲ႔ ခ ြင့္မလႊတ္ဘူး... အဲဒီအခါမွာ အလုပ္ထြက္ရင္ ထြက္... ဒါမွမဟုတ္ရင္ ထိုက္တန္တဲ့ အျပစ္ေပးခံရတယ္... ဒါကလည္း ေနာက္တစ ္ခါ အျပစ္မလုပ္မိေအာင္ သတိေပးတဲ့ သေဘာပဲ....” ေျပာရင္း ေထြးငယ္ မ်က္ႏွာတြင္ အနည္းငယ္ ေၾကာက္လန္႔ရိပ္ကို ေတြ႔ သည္...။ သူမအေနျဖင့္ အျပစ္ေပးခံရမႈ ဆိုသည္ မွာ ဘယ္သို႔ဘယ္ပံု မစဥ္းစားတတ္...။ ေဒးဗစ္ သေဘာက်ေနသည္...။ သူမေတာ ့ ခဏခဏ သူမႀကဳိက္တာ လုပ္မိၿပီး ဒဏ္ေပးေတာ့ ခံရေတာ့မွာပဲဟု စဥ္းစားေနသည္...။ သူကေတာ့ မိန္းကေလးရ ဲ့ တင္ပါးကို ရိုက္ရသည္အထိ ေစာင့္မည္ မဟုတ္...။ “မင္းအေနနဲ႔ ငါလိုအပ္ရင္ တစ္ပတ္မွာ ၇ ရက္... တစ္ရက္မွာ ၂၄ နာရီ အသ င့္ရွိရမယ္... သင့္ေတာ္တယ္ထင္တဲ့ အခ်ိန္ ေတြ မင္းအနားယူလို႔ရမယ္... အားလပ္ရက္မွာလည္း ငါ့ရဲ့ လက္ေထာက္ အျဖစ္ေ နရမွာပဲ... မင္း ဒီမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ အတြက္ ခံစားခြင့္ေတြလည္း ရွိတယ္... ဒါကေတာ့ ငါက အၿမဲတမ္း ခိုင္းေစေနမွာ မဟုတ္ဘူး... တစ္ခါတေလဆို ငါ အိမ္မွာ မေနပဲ အၾကာႀကီး သြားေနတတ္တယ္... မင္းအတြက္ ေအးေအးေဆးေ ဆး နားစရာ အခ်ိန္ရမယ္... အိမ္အလုပ္ မရွိတဲ့အခ်ိန္ ငါ့စာအုပ္ေတြ ဖတ္လို႔ရမယ္... အျမင္လည္း ပိုက်ယ္လာတာေပါ့...” သူ႔တြင္ စာအုပ္မ်ားစြာ ရွိသည္...။ လိင္ဆက္ဆံမႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စာအုပ္ေတြလ ည္း အေတာ္မ်ားသည္...။ သူမကို ဒါေတြ ဖတ္ေစခ်င္သည္...။ သို႔မွသာ သူႏွင့္ သူ႔မိတ္ေဆြမ်ား၏ ဆႏၵကို ျဖည့္ဖို႔ အတတ္ပညာ စံုမည္မဟုတ္ပါလား...။ “ငါ့ မိတ္ေဆြေတြ ေျပာစကားကိုလည္း နာခံရမယ္... မင္းအေနနဲ႔ သူတို႔လည္း ငါ့လိုပဲ... မင္းသခင္ေတြလို႔ မွတ္ထား ရမယ္... တစ္ခုခု ျပႆနာလုပ္မိတာနဲ႔ အျပစ္ေပးခံရမယ္ ဆိုတာ မွတ္ထားပါ ...” ေျပာၿပီး သူမ ဘယ္လို သေဘာထားလဲ စိုက္ၾကည့္ျပန္သည္...။ သူ႔မိတ္ေဆြမ်ားသ ည္ ဆံပင္ညိဳညဳိေလးကို စိတ္လႈပ္ရွား ၾကေပလိမ့္မည္...။ သူတို႔သည္ ေစာက္ေမႊး နီနီေလးကို သေဘာက်မည္မွာ ေသခ်ာ ေပသည္...။ ေထြးငယ္သည္ ေဒးဗစ္ ၏ စည္းကမ္းမ်ားကို စဥ္းစားေနသည္...။ မဆိုးလွပါ...။ သူမသည္ အလုပ္အကိုင္ မည့ံ...။ အမွားမ်ားမ်ား ျပဳမိမည္ ဟုလည္း မထင္...။ မွားလို႔ အျပစ္ေပးခံရလည္း သူ႔အတြက္ သိပ္နစ္နာစရာရွိမည ္ဟု မထင္မိေပ...။ ေဒးဗစ္ ကိုယ္တံုးလံုး ခြ်တ္ေနတတ္သည္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ နည္းနည္းပူသည္...။ သူသည္ ေယာက်ာ္း ကိုယ္တံုး လံုးကို မိဘမဲ့ေက်ာင္းတုန္းက အတန္းႀကီးေသာ အမႀကီးမ်ားက ဖံုးဖံုးဖိဖိ ျပဘူးသည့္ ဓာတ္ပံုတခ်ဳိ႕ကလြဲ၍ မျမင္ဘူး...။ သို႔ေသာ္ ေဒးဗ စ္၏ အိမ္ျဖစ္သ ျဖင့္ သူေနခ်င္သလို ေနႏိုင္သည္ကို လက္ခံသည္...။ “ဟုတ္ကဲ့... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္... ကၽြန္မ စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာပါ့မယ္... ကၽြန္မကို သေဘာက်ရပါေစ့မယ္...” သူမ ၿပံဳး၍ေျပာသည္...။ ေဒးဗစ္က သူမ ေနာက္ကြယ္တြင္ ၿပံဳးေနသည္...။ “ကဲ... ခုေတာ့ မင္းတာ၀န္က ငါ့အခန္း ဒီစာၾကည့္ခန္းနဲ႔ မင္းေနတဲ့ အခန္းေတြကို ရွင္းဖို႔ပဲ... တစ္ခ ါတေလ တစ္အိမ္လံုး ရွင္းတဲ့အခါ ၀ိုင္းကူရမယ္... အစားအေသာက္ကိုေတာ့ မီးဖို၀န္ထမ္းေတြက လုပ္ေပးလိမ့္မယ္... သူတို႔က တျခားအလုပ္ သမားေတြလိုပဲ ည ၇ နာရီကို ျပန္တယ္... ပါတီပြဲ ရွိရင္သာေနတာ... မင္းက ငါ့ကိုယ္စား သူတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ သေဘာ လုပ္ေပးလို႔ ရတယ္... ငါခိုင္းတာၿပီးရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ နားေနေပါ့... ည ဖက္ ငါနားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရခ်ဳိးတယ္... အဲဒီ အတြက္ေတာ့ ည ၉ နာရီတိုင္းမွာ ေရခ်ဳိးဖို႔ အဆင္သင့္ လုပ္ေပးထားရမယ္... မလိုတဲ့ ေန႔ေတြဆို ငါႀကဳိေျပာမယ္... ဒါက ေန႔တိုင္း ပံုမွန္ပဲ... ငါ့အခန္းက ေခါင္းေလာင္းက မင္းအခန္းနဲ႔ တျခားအခန္းအားလံုးကို ဆက္ထားတယ္... အသံၾကား တာနဲ႔ ခ်က္ျခင္း ငါ့ဆီလာရမယ္... ဒါ အေရးႀကီးတယ္... မင္းတာ၀န္က ငါ့ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ပဲ... ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား...” ေထြးငယ္ ေခါင္းညိမ့္သည္...။ “ဟုတ္ကဲ့... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္... စိတ္မပူပါနဲ႔... ကၽြန္မက အအိပ္လည္း ဆတ္ပါတယ္... သခင္ႀကီး လိုတဲ့အခ်ိန္ ျပဳစုေပး ပါမယ္...” ဒါေပါ့... မင္းငါ့ကို ေကာင္းေကာင္း ျပဳစုရမွာေပါ့ ေထြးငယ္... မင ္း ငါ့ကို လိုခ်င္တာ ဘာမဆိုေပးရမယ္... မင္းရဲ့ အပ်ဳိရည္ကိုလည္း ေပးရမွာေပါ့...” ေဒးဗစ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေရရြတ္ေနသည္...။ “ကဲ.... သြားႏိုင္ၿပီ.... ရာဂ်ဴးက မင္းကို အိမ္တစ္ပတ္ လိုက္ျပလိမ့္မယ္... ဘယ္ဟာ ဘယ္မွာရွိတယ္ ဆိုတာကို...” သူ လက္ကို ေ၀ွ႔ယမ္းျပလုိက္သည္...။ ေထြးငယ္ အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္ကို ၾကည့္ေနသည္...။ ျမင့္ေသာ ေဒါက္ ဖိနပ္ေပၚတြင္ ေထြးငယ္၏ ေျခလွမ္းတိုင္း၌ လႈပ္ခါေနေသာ ဖင္မ်ားကိုၾကည့္ရ င္း လီးေတာင္လ်က္ရွိသည္...။ ရာဂ်ဴးသည္ စာၾကည့္ခန္း အျပင္တြင္ ေစာင့္ေနသည္...။ “အဆင္ေျပလား ေထြးငယ္...” “အင္း... ကြ်န္မ ရွင္နဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလို႔ရမလား... ရာဂ်ဴး... ” “ရတာေပါ့ ေထြးငယ္... ငါဘယ္သူ႔မွ ျပန္မေျပာပါဘူးဟ ...” “ဒီေန႔ ေျပာတာ နည္းနည္း ဆန္းတယ္ရွင့္... သူက ကၽြန္မ မွားတာရွိရင္ အျပစ္ေပးမယ္တဲ့... ေနာက္ သူနဲ႔ သူ႔မိတ္ေဆြ ေတြနဲ႔ ပါတီပြဲေတြ အေၾကာင္းလည္း ေျပာတယ္... ဘာမ်ား ကၽြန္မ စ ိတ္ပူစရာရွိလဲဟင္...” “အင္း... ေထြးငယ္... ငါ အမွန္အတိုင္း ေျပာပါ့မယ္... ေဒးဗစ္က အင္မတန္ ခ်မ္းသာတယ္... ထူးလည္း ထူးျခားတယ္... သူေဌးေတြဟာ အဲလိုပဲထင္ပါတယ္... သူတို႔က နင္တို႔ ငါတို႔လို ဆင္းရဲတဲ့ လူေ တြကို သူတို႔ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ၾကတယ္... ငါတို႔က ေရြးစရာ မရွိဘူးေလဟာ... သူတို႔ ခိုင္းတာလုပ္ရင္လုပ္ ၿပီးရင္ ေကာ င္းေကာင္း ေနမလား... ဒါမွမဟုတ္ မလုပ္ပဲ ဆင္းရဲတဲ့ဘ ၀ ျပန္သြားေနမလား... ဒါပဲရွိတယ္... ငါကေတာ့ ငါ့သေဘာအတိုင္းပဲ... ပထ မဟာပဲ ေရြးခဲ့တယ္... ငါ့သူငယ္ ခ်င္းေတြ လမ္းေဘးမွာ အမ်ားႀကီးပဲ... သူတို႔ေတြ ဘ၀ပ်က္ေနၾကတယ္... သူတ ို႔လိုေတာ့ ငါက မျဖစ္ခ်င္ဘူးကိုး... အရင္ လက ေဒးဗစ္ က နင့္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္ ခန္႔ဘူးတယ္... တစ္ပတ္ပဲၾကာတယ္... ေ ဒးဗစ္က အျပစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔တယ္... အျပစ္ေပးဖို႔ လုပ္တယ္... တင္ပါးကို ရိုက္မယ္လည္း လုပ္တယ္... ေကာ င္မေလးက ဒါဟာ သူမွားတာထက္ ပိုအျပစ္ေပးခံရတယ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားေတာ့တာပဲ.... တစ္ေန႔က ေနာက္ဆံုး င ါၾကားတာေတာ့ အဲဒီ ကေလးမ လမ္းေဘး ေရာက္ေနၿပီ... သူဟာ နင့္လို မိဘမဲ့ကေလးပဲေလ ... အတတ္ပညာ ဘာမွ ရွိတာလည္း မဟုတ္ဘူး... ဖာသည္ အျဖစ္နဲ႔ပဲ ဘ၀ဆံုးမွာ ေသခ်ာေပါက္ပဲ... နင့္ၾကည့္ရတာ မိန္းမေကာင္းေလးပဲ... smart ျဖစ္ပါတယ္... ေထြးငယ္... ငါကေတာ့ နင့္ကို အႀကံေပးခ်င္တာက ေဒးဗစ္ကို ဆန္႔က်င္မယ္ စိတ္ကူးရင္ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးမွ လုပ္ပါ.... ဒ ါက နင့္အတြက္ တစ္ခု တည္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အခြင့္ေကာင္းပဲ.... ကန္႔လန္႔မတိုက္မိေစနဲ႔....” “သူက မိန္းကေလး တင္ပါးကို ရိုက္ဖို႔လုပ္တယ္... ဟုတ္လား.... ရာဂ်ဴးရယ္... နည္းနည ္းေတာ့ ဆန္းတယ္ေနာ္.... ကၽြန္မလို ကေလးမ ငယ္ငယ္ေလးအတြက္ ေျပာတာပါ....” ေထြးငယ္သည္ ပေဟဠိမ်က္ႏွာျဖင့္ ရာဂ်ဴးကို ၾကည့္သည္...။ ငါ့ဖင္ကို ရိုက ္မယ္ဆို ငါဘာလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနသည္...။ “သူေဌးေတြဟာ ထူးဆန္းတာပဲဟ ... နင္စဥ္းစားရမွာက ငါတို႔ အသက္ရွင္ေအာင္ ဘယ္လို ေမြးမလဲပဲ... စီးပြားေရးက တျပည္လံုး က်ေနတာ... လုပ္စားကိုင္စားလို႔ ေကာင္းလာတဲ့ အခ်ိန္ထိ ငါတို႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ရွိေနဖို႔ လိုတယ္ဟ... ငါကေတာ့ နင့္အနားမွာ ကူညီဖို႔ အၿမဲရွိေနမွာပဲ ဆိုတာေတာ့ မွတ္ထား....” ရာဂ်ဴးက ေထြးငယ္ကို ၾကည့္ေနသည္...။ ေဒးဗစ္က တြယ္ခ်င္သလို တြယ္ၿပီးရင္ေတာ့ ငါ ဒီဟာမေလးကို စားလို႔ရမွာ ပဲလို႔ ေတြးေနသည္...။ သူသည္လည္း ေစာက္ေမႊးနီနီႏွင့္ အဖုတ္ေလးကို ခ်ခ်င ္သည္...။ စဥ္းစားရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားေသာ သူမ ကိုယ္ေပၚေရာက္ကာ သူ႔လီးက ဆယ္ေက်ာ္သက္ အဖုတ္ေလးထဲ နစ္၀င္ေနသလို ခံစားကာ လီးက ေတာင္လာသည္...။ “အင္း.... ဟုတ္ပါတယ္ ရာဂ်ဴးရယ္... ကၽြန္မ တာ၀န္က ဒီအလုပ္မျပဳတ္ဖို႔ပဲ... ကၽြန္မလည္း ရွင္နဲ႔ ေပါင္းရတာ သေဘာ က်ပါတယ္... မိတ္ေဆြေကာင္း ေတြလို႔ သေဘာထားပါရွင္....” “ေကာင္းတာေပါ့... ကဲ.... ငါ တစ္အိမ္လံုး လိုက္ျပမယ္....” တစ္ေန႔လံုး ရာဂ်ဴးက တစ္အိမ္လံုး၏ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ မ်ားကို လိုက္ျပေျပာျပသည္...။ “ကဲ.... ငါ ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ... ေဒးဗစ္လည္း ညစာ စားေတာ့မယ္... မနက ္ျဖန္မွ ေတြ႔ၾကတာေပါ့... မင္းရဲ့ ဒီအိမ္မွာ ပထမညဆိုေတာ့ အဆင္ေျပပါေစဗ်ား....” ရာဂ်ဴး ၿပံဳးလ်က္ ထြက္သြားသည္...။ ဒီည ေထြးငယ္တစ္ေယာက္ ေဒးဗစ္ ဘာလုပ္တာ ခံရမလဲေတာ့ မသိ...။ ေထြးငယ္ ညစာကို မီးဖိုထဲတြင္ စားသည္...။ ေဒးဗစ္ကေတာ့ စ ာၾကည့္ခန္းမွာ စားေနသည္...။ အစားအေသာက္ တို႔သည္ သူမဘ ၀တြင္ အေကာင္းဆံုး အရသာ အရွိဆံုးေတြ ျဖစ္သည္...။ မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာ အ သားဆိုတာ ရွားရွား ပါးပါး...။ ပန္းကန္မ်ား ေဆးၿပီးေသာအခါ အိပ္ခန္းသို႔၀င္သည္...။ ၈ နာ ရီ ၄၅ တြင္ ေဒးဗစ္၏ အိပ္ခန္းသို႔ ထြက္ခဲ့သည္...။ တံခါးေခါက္သည္...။ ေျဖသံမၾကား...။ အခန္းထဲ၀င္သည္...။ သူမအိပ္ခန္းေလာက ္ က်ယ္ေသာ ေရခ်ဳိးခန္းကိုဖြင့္သည္...။ ေရခ်ဳိးကန္ကို ေရေႏြးျဖင့္ ျဖည့္သည္...။ ဆပ္ျပာရည္ အနည္းငယ္ကို ထည ့္စပ္သည္...။ ေရခ်ဳိးကန္ေပၚ ကုန္းၾကည့္ေနစဥ္ ေနာက္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေရာက္ေနေၾကာင္း ခံစားမိသည ္...။ “အံမေလး... လန္႕လိုက္တာ....” ေထြးငယ္သည္ တံခါး၀တြင္ ေဒးဗစ္သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႔သည္...။ “ၾကာၿပီလား... သခင္ႀကီး...” “မၾကာေသးဘူး.... ဒီအိမ္မွာ အခန္းထဲမ၀င္ခင္ ညည္း တံခါးမေခါက္နဲ႔.... အခ်ိန္ကုန္တယ္... အၿမဲလို ညည္းနဲ႔ ငါ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္... ငါက privacy သိပ္မလိုဘူး.... ဒါက ငါ့အိမ္ ၿပီး ညည္းက ငါ့အတြက္ ကူညီဖို႔ထားတာ... နင့္ အခန္း အပါအ ၀င္ ငါႀကဳိက္တဲ့ေနရာ ငါသြားမယ္... တံခါးတိုင္းမွာ ေသာ့လည္း မရွိဘူး... အျပင္တံခါးေတြပဲ ရွိတာ... နားလည္လား.... ေထြးငယ္....” “ဟုတ္ကဲ့.... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္....” ေရကိုပိတ္ၿပီး ရပ္လ်က္ေျဖသည္...။ “ေနာက္ တစ္နာရီၾကာရင္ ငါ ေရခ်ဳိးၿပီးလိမ့္မယ္.... အဲဒီအခ်ိန္ တစ္ေ ခါက္ဆင္းလာ... ေရခ်ဳိးခန္းကို သန္႔ရွင္း... ၿပီးရင္ စာၾကည့္ခန္းကို လာခဲ့... လာတဲ့အခါ ည၀တ္အက်ႌ၀တ္ခဲ့... မင္း၀တ္ရမယ့္ဟာေ တြ ငါ မင္းကုတင္ေပၚမွာ တင္ထားခဲ့ၿပီ... ဟုတ္ၿပီေနာ္...” ဘာျပန္ေျပာမလဲ ေဒးဗစ္ ေစာင့္ၾကည့္သည္...။ ဘာမွ ျပန္မေျပာ...။ “ေရခ်ဳိးခန္း ရွင္းၿပီး အ၀တ္လဲရရင္ ၾကာမ်ားၾကာသြားမလား သခင္ႀ ကီး...” သူမအား ည၀တ္အက်ႌႏွင့္ မျမင္ေစလိုသျဖင့္ ႀကဳိးစား အတြန္႔တက္ၾကည့္သည္... ။ “ညည္းကို ေမးေနတာမဟုတ္ဘူး ေထြးငယ္... အမိန္႔ေပးေနတာ... ငါ့ကို အတြန္႔ တက္ေနတာလား...” ေဒးဗစ္ အသံကိုျမွင့္၍ ေျပာသည္...။ ေထြးငယ္ကို ေျခာက္ၾကည့္ျခင္းပင္ ျ ဖစ္သည္...။ “မဟုတ္ပါဘူး.... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ကၽြန္မလုပ္မွာပါ.... ေနာ က္ကို မေမးေတာ့ပါဘူးရွင္....” ေထြးငယ္ အျမန္ ျပန္ေျဖသည္...။ မရစ္မိေစနဲ႔ ေထြးငယ္ သူစဥ္းစား သည္။ ငါ အလုပ္မျပဳတ္ဖို႔နဲ႔ လမ္းေဘးမေရာက္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ဟု ေတြးသည္...။ “ကဲ.... သြားေတာ့....” ခ်က္ျခင္း ေမာင္းထုတ္သည္...။ သူမ ထြက္သြားေနရင္း မ်က္လံုးေထာင့္စြန္းတ ြင္ သူ အ၀တ္ခြ်တ္ေနသည္ကို ေတြ႔ သည္...။ အျမန္ ေလွ်ာက္သည္...။ သူ တံုးလံုးခြ်တ္ေနတာ သူမ မၾကည့္ရဲ...။ အိပ္ခန္းသို႔ သူမ ျပန္သြားေသာအခါ အိပ္ယာေပၚတြင္ ျဖန္႔ထားၿပီးသား ည ၀တ္စံုကို ေတြ႔ရသည္...။ အပိုင္း ႏွစ္ပိုင္းသာ...။ အနက္ေရာင္ ည၀တ္လႊာစႏွင့္ နက္ျပာေရာင္ ခါးစည္း ႀကဳိးသာ ျဖစ္သည္...။ ခ်ည္စသည္ ထြင္း ေဖာက္ျမင္သာၿပီး အ၀တ္ မ၀တ္သကဲ့သို႔သာ ျဖစ္သည္...။ ၾကမ္းျပင္တြင္မူ ေဒါက္ ၃ လက္မခန္႔ရွိမည့္ ဖိနပ္တစ္စံု...။ ေထြးငယ္ အ၀တ္မ်ားကို ခြ်တ္ၿပီး ခ်ိတ္ဘီရိုထဲ ထည့္သည္...။ အ၀တ္လဲေနရင ္း သူ႔၀တ္လက္စ အထည္ႏွင့္ ေျခအိတ္ မ်ားကို ေလွ်ာ္ဇလံုထဲ ထည့္စိမ္သည္...။ ရွင္မီး ခံ၀တ္ရမလား...။ မျဖစ္ပါ...။ သူ႔ကို ခ်ေပးထားသည္မွအပ မ၀တ္ရဟု ဆိုၿပီး မဟုတ္ပါလား...။ ႏူးညံ့ေသာ အစသည္ သူ႔အသားမ်ားကို ပြတ္တိုက္ၿပီး ႏႈးညံ့ေသာ အသားမ်ားကို တင္းမာေစ သည္...။ မွန္တြင္ ၾကည့္ေသာအခါ ညိဳေသာ သူ႔အေမႊးအျမွင္မ်ားသည္ အနက ္ေရာင္တြင္ ထင္းေနေၾကာင္း ေတြ႔လာရ သည္...။ ၁၀ နာရီ ထိုးကာနီးၿပီ...။ သြားေတာ့မွပဲ...။ ငါ့အ ၀တ္ေတြ တန္မတန္ ၾကည့္ရံုပဲျဖစ္မွာ...။ ၿပီးရင္ အိပ္ခ်ိန္ ေရာက္ၿပီဟု ေတြးသည္...။ ေထြးငယ္ စာၾကည့္ခန္းထဲ ၀င္သည္...။ တံခါး မေခါက္ေတာ့ပါ...။ ေဒးဗစ္က မီးလင္းဖို ေရွ႕မွာ...။ “လာ.... မီးဖိုေရွ႕မွာရပ္စမ္း.... မေအးဘူးလား....” ေဒးဗစ္က သူေလွ်ာက္လာသည္ကို ၾကည့္ေနသည္...။ “ငါ့ဖက္လွည့္.... လက္ေတြကို ေဘးခ်ထား.... ဟုတ္ၿပီ.... အ၀တ္ေတြ တန္သားပ ဲ.... ေကာင္းတယ္ ေထြးငယ္... လွည့္ လိုက္စမ္း.... ငါ့ကို ေက်ာခိုင္းၿပီးရပ္... အင္း.... အဲဒီလို....” ေထြးငယ္ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လုပ္သည္...။ ခုထိေတာ့ သဘာ၀က်ဆဲ...။ သူမ တုန္႔ေႏွးမႈမရွိ...။ သူ႔ေနာက္ေက်ာကို စိုက္ၾကည့္ ခံေနရမွန္းေတာ့ သိေနသည္...။ မိနစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနာက္ထပ္ အမိန္႔မရပဲ ေက်ာ္သြားသည္...။ “ကဲ.... ငါ့ဖက္လွည့္စမ္း... ေထြးငယ္... ခါးပတ္ကို ေျဖခ်လိုက္စမ္း.... ငါ ည ၀တ္သက္သက္ ၾကည့္မယ္....” ေထြးငယ္မ်က္ႏွာ ရွက္ေသြးရဲလာသည္...။ ခုလို စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ တမင္လုပ္ေ နျခင္းပင္...။ “ငါ ထပ္မေျပာဘူးေနာ္.....” အသံကို ျမွင့္ေျပာသည္...။ ေထြးငယ္ စိတ္ေတြ အမွန္ဖက္ေရာက္ေအာင္ ျပန္ထ ိန္းလိုက္ၿပီး ခါးစည္းကို ျဖည္ခ်သည္...။ သူမ ေမွ်ာ္လင့္ေသာ အမိန္႔ မဟုတ္ပါလား...။ ေဖာက္ထြင္းျမင္ရေသာ အ၀တ္စႏွင ့္ သူမ ရပ္ေနၿပီ...။ သူ႔ရင္သားတို႔မွာ မႀကီးလွေသာ္လည္း ႏို႔သီးေခါင္းတို႔က တင္းမာေနသည္...။ “အဲလိုမွေပါ့... ေထြးငယ္... ညတိုင္း မင္း ငါ့စာၾကည့္ခန္းကို လာရမယ္... င ါေရခ်ဳိးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့.... နားလည္လား.... ေထြးငယ္....” “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္...” သူသည္ သူမကိုယ္ခႏၶာကို ေငးၾကည့္ေနသည္...။ ေထာက္ေနေသာ ႏို႔သီးမ်ားမွသည္ ၃လက္မ ေဒါက္ေပၚမွ ေျခေခ်ာင္း မ်ားအထိ...။ ကိုယ္တံုးလံုးနီးပါး ရပ္ျပေနရမႈေၾကာင့္ သူမ မအီမသာ ျဖစ္ေန သည္...။ “ကဲ... ဟိုဖက္လွည့္ၿပီး မီးဖိုနဲ႔ ပိုကပ္လိုက္အံုး... ဟုတ္ၿပီ... လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးခ် ... ေျခေထာက္ကို ခုထက္ ပိုခြဲလိုက္... ထပ္ခ်ဲအံုး....” ငါေတာ့ ပိုၿပီး တံုးလံုးျဖစ္ၿပီ...။ “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္......” ၃ေပ ေလာက္ထိ ေျခေထာက္ကို ကားထားရသည္...။ “ငါမေျပာမခ်င္း ထပ္မလႈပ္နဲ႔ေတာ့....” ေထြးငယ္ ေဒးဗစ္၏ ၀တ္ရံုလႈပ္ခတ္သံ၊ အသက္ရႈသံတို႔ကို ၾကားေနရသည္...။ ငါးမ ိနစ္ေက်ာ္ ၾကာသည္...။ ေျခေထာက္ ေတြေတာင္ ေညာင္းလာသည္...။ ထို႔ေနာက္.... “ကဲ... အိပ္ေတာ့.... မနက္မွ ေတြ႔ၾကတာေပါ့...” ေထြးငယ္ ခါးစည္းစကို ဆြဲယူၿပီး မေျပးရံုတမယ္ အခန္းထဲက ထြက္ခဲ့သည္...။ သူမအခန္းသို႔ ေရာက္ သည္ႏွင့္ ၀တ္စံုကို ခ်ိန္းကာ အိပ္ယာထဲ ၀င္ေတာ့သည္...။ ေစာင္ကို လည္ပင္းထိၿ ခံဳၿပီး မ်က္ေစ့မွိတ္ထားသည္...။ မ်က္လံုးထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကို ျပန္ျမင္ေနသည္...။ ေဒးဗစ္၏ မ်က္လံုးေအာက ္တြင္ အ၀တ္ပါးႏွင့္ ရပ္ေနခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ထူးဆန္းေသာ ခံစားမႈ...။ ဆင္းရဲမႈေၾကာင့္ သူမသည္ အရွက္တကြဲ ျဖစ္ရသည ္ဟု ထင္သ ကဲ့သို႔ပင္ လႊမ္းမိုးမႈ ႀကီးေသာ သူတစ္ဦး၏ အရွိန္အ ၀ါေၾကာင့္လဲ ခုလိုျဖစ္ရျခင္း...။ စဥ္းစားေနရင္း သူမလက္မ်ားက အဖုတ္ဆီ ေရာက္သြားကာ ပြတ္တိုက္ ေနမိေတာ့သည္...။ အဖုတ္ထဲမွာ စိုရႊဲေနေၾကာင္း အံ့ၾသစြာ သိလိုက္ရသ ည္...။ ေဒးဗစ္ေရွ႕တြင္ ကိုယ္တံုးလံုး ရပ္လွ်က္၊ ေျခေထာက္မ်ားကားကာ အဖုတ္ကို ၿဖဲထားရသလို စိတ္ထဲမွာ ျဖစ ္လာရင္း အဖုတ္ကို ပို၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္မိကာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ေပါင္ၾကားတြင္ အတင္းညွပ္ထားရင္း သူမ ၿပီးသြားေတာ့သည္...။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေထြးငယ္ စိတ္ထဲတြင္ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္စဥ္းစားသ ည္...။ ငါ ဒီည ခုလို ထပ္လုပ္ ရအံုးမွာပဲ...။ ဒါဆို ဘာျဖစ္မလဲ...။ အင္း... ဘာမွမျဖစ္ဘူး သိပ္လည္း မဆိုးပ ါဘူးဟု စဥ္းစားသည္...။ ေန႔ခင္းဖက္တြင္ ေထြးငယ္တစ္ေယာက္ အရင္က ေဒးဗစ္ လုပ္သလိုပင္ အနားမွ ကပ္သြားတတ္သည္...။ ေဒးဗစ္က တစ္ခါတစ္ခါ အနား ကပ္လာရင္း သူမကို ပြတ္သြားလိုက္၊ လက္ျဖင့္ ပုခံုး သို႔မဟုတ္ ေက်ာကို ပြတ ္သြားလိုက္လုပ္သည္...။ သို႔ေသာ္ ညင္ညင္ သာသာ အျပစ္ကင္းကင္းပင္...။ ညေရာက္ေသာအခါ ေဒးဗစ္ ေရခ်ဳိးၿပီးခ် ိန္ စာၾကည့္ခန္းသို႔ ေထြးငယ္ ေရာက္သြားၿပီး မီးေရာင္ေအာက္တြင္ ရပ္ရျပန္သည္...။ ေနာက္ထပ္ ၂ရက္ ဒီအတိုင္း ဆက္ျဖစ ္သည္...။ ဘာမွမေျပာင္းလဲ...။ ခုညေတာ့ ေထြးငယ္တစ္ေယာက္ ေဒးဗစ္ ေရခ်ဳိးစဥ္... “မဂၤလာညပါ သခင္ႀကီး...” ဟု ႏႈတ္ဆက္ရင္း ေရာက္သြားကာ ၿပံဳးလ်က္ ေရစပ္ေပးေနသည္...။ “ေကာင္းေသာညပါ ေထြးငယ္.... ဒီည ညည္းကို ငါေရခ်ဳိးေနတုန္း ေနေစခ်င္တယ္... ငါ့ေက်ာကံုးကို နည္းနည္း ေခ်းတြန္း ေပးစမ္းပါ...” ေထြးငယ္ အံ့ၾသစိတ္ျဖင့္ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္သည္...။ မျငင္းႏိုင္သည့္ အတူ.... “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္.... လုပ္ေပးပါ့မယ္....” ေရခ်ဳိးကန္ ေရျပည့္ေသာအခါ ေဒးဗစ္ အ၀တ္ခြ်တ္ႏိုင္ေစရန္ ေထြးငယ္ ေနာက္ဆုတ္ၿပီး ေက်ာခိုင္းေပးသည္...။ “မလိုဘူး ေထြးငယ္... ငါက သူေတာ္စင္လည္း မဟုတ္ဘူး... ငါနဲ႔ အတူတူေနရင္ ငါ့ကိုယ္လံုးကို မျမင္စရာလည ္း မရွိဘူး... ခုနလိုပဲ ေနစမ္း....” သူမ ျပန္လွည့္လာသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရင္း အ၀တ္မ်ားကို စခြ်တ္ေနသည္...။ ေဘ ာင္းဘီကို ခြ်တ္ေသာအခါ သူ႔ကို စိုက္ ၾကည့္ေနေသာ္လ ည္း မ်က္လံုးမ်ားက ခါးေအာက္ကို မဆင္းေခ်...။ “ေရေႏြးက အေနေတာ္ေလးပဲ... ေထြးငယ္ ညည္း ငါ့အႀကဳိက္ကို သိသား....” သူေရ၀င္စိမ္သည္...။ ေထြးငယ္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ အနားတိုးလာၿပီး ေခ်းတြန ္းေဖာ့တုံးကိုယူကာ ဆပ္ျပာႏွင့္ သုတ္သည္...။ “အက်ႌခြ်တ္လိုက္အံုး.... နင့္အ ၀တ္ေတြ စိုကုန္အံုးမယ္....” သူစိုက္ၾကည့္ရင္း အမိန္႔ေပးသည္...။ ေထြးငယ္၏ လက္မ်ားက ၾကယ္သီးမ်ားေပၚသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေရာက္လာသည္...။ ထို႔ေနာက္ တစ္လံုးခ်င္း အေပၚမွစကာ ခြ်တ္သည္...။ ေအာက္ဆံုး ၾကယ္သီးသို႔ ေ ရာက္ေသာအခါ ေမာ့ၾကည့္သည္...။ ပါးလႊာေသာ ရင္စီးေအာက္မွ ေထာင္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားအား စိုက္ၾက ည့္ေနသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ရွက္ေသြးျဖန္း သြားသည္...။ ဆက္ခြ်တ္လိုက္ၿပီး အက်ႌကို အနီးရွိခံုေပၚသို႔ တင္လိုက္သည္...။ ေဒ းဗစ္ေနာက္ေက်ာသို႔ ေရႊ႕ကာ ေခ်းတြန္းေပးရန္ ျပင္သည္...။ ေဒးဗစ္က ခါးကိုင္းေပးသည္...။ ေနာက္သို႔ ေလွ်ာက္သြားစဥ္ ရင္စည္းေအာက္မွ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို ျမင္လိုက္ၿပီး ေက်ာကံုးကို ျဖည္းညွင္းစြာ အပြတ္ခံရ င္း လီးေတာင္လာသည္...။ “ေကာင္းတယ္ ေထြးငယ္.... ညည္းေတာ္တယ္... ဆက္လုပ္....” ရပ္ခိုင္းသည့္တိုင္ ေထြးငယ္ ဆက္ပြတ္ေပးေနရသည္...။ “ကဲ... သြားလို႔ရၿပီ... နာရီ၀က္ေနရင္ ငါ့စာၾကည့္ခန္း လာခဲ့ေတာ့...” ေဒးဗစ္ အမိန္႔ေပးၿပီး အေျပးအလႊား ထြက္သြားေသာ ေထြးငယ္ကို ၾကည့္ေ နသည္...။ မၾကာခင္ သူ႔လီး ႀကီးကို သူမကိုယ္တိုင္ ေခ်းတြန္းေပးရ ေပေတာ့မည္...။ စိတ္ကူးထဲမွာ ေထြး ငယ္၏ လက္ကေလးမ်ား သူ႔လီးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ရင္း စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ပြတ္ေနသည္ကို ျမင္ေနသည္...။ ေထြးငယ္ ညည ္းမၾကာခင္ ငါ့လီးကို ညတိုင္း ဂြင္း တိုက္ေပးရေတာ့မယ္...။ ေနာက္တစ္ဆင့္ ႏွစ္ဆင့္ဆို စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ ဒူးေထာက ္ၿပီး ခ်ဳိၿမိန္တဲ့ အပ်ဳိစင္ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ငါ့ လီးႀကီးကို စုတ္ေပးရမွာ...။ စဥ္းစားရင္း ထုေနသည္မွာ ေရခ်ဳိးကန္ထဲသို႔ လ ရည္မ်ား ပန္းထည့္မိသည္အထိ...။ အင္း... ေနာက္ဆို ဒါေတြ ညည္းပါးစပ္ထဲ ေရာက္မွာေပါ့ ေထြးငယ္ရယ္...။ အပိုင္း အပိုင္း အပိုင္း အပိုင္း ( (( (၃ ၃၃ ၃) )) ) ေနာက္ထပ္ ရက္အနည္းငယ္တြင္ ေထြးငယ္သည္ ေဒးဗစ္ အနားသို႔ကပ္ရန္ ပ ိုရဲလာသည္...။ ခါးကိုင္း၍ အလုပ္လုပ္ေနရင္း ေမာ့ၾကည့္မိလွ်င္ ေဒးဗစ္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ရတတ္သည္ ...။ မီးဖိုၾကမ္းျပင္ကို ကုံး၍တိုက္ ေနလွ်င္ ေဒးဗစ္ ၀င္လာၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ထား၍ ဖင္ေထာင္ေနသည္ကို မုန ္႔တစ္ခုခု ယူစားရင္း စိုက္ၾကည့္ေန သည္...။ တစ္ခါတစ္ခါ အိမ္တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ရုတ္တရက္ ထြက္လာရင္း လ က္က ပ်ံထြက္လာၿပီး သူမရင္ဘ တ္ ကို ပုတ္သည္...။ ရုတ္တရက္လို ျဖစ္ေသာ္လည္း နည္းနည္းၾကာမွ လက္ဖယ္သြားသည ္...။ ေၾကာင္အိမ္နား ကပ္ရပ္ ေက်ာေပးေနစဥ္ ေနာက္ကေရာက္လာၿပီး သူ႔တင္ပါးကို ၀င္ကပ္ေတာ့ ေတာင္ေ နေသာ လီးႀကီး၏ အေတြ႔ကို ခံစားရ သည္...။ ေနာက္ေတာ့ တစ္ခုက ျဖစ္လာသည္...။ ၀ိုင္ခြက္မ်ားကို မီးဖိုထဲတြင္ ေဆးေၾကာေနစဥ္ ရုတ္တရ က္ ေခ်ာ္ၿပီး ၾကမ္းေပၚ က်သြားသည္...။ လွမ္းဖမ္းေသာ္လည္း မမွီလိုက္ေတာ့...။ ဖန္ခြက္ကြ ဲသံသည္ တစ္အိမ္လံုး ဆူသြားသည္...။ သူ ခဏေလး ၿငိမ္ၿပီး နားစြင့္မိသည္...။ ဘာမွေတာ့မၾကား...။ အမွားအယြင ္း တစ္ခုခု လုပ္မိလွ်င္ ဒဏ္ေပးခံရမည္ဟု ရာဂ်ဴးက ေျပာထားသည္ မဟုတ္ပါလား...။ သူမေၾကာင့္ ခုလို ကြဲရွသည္မွာ ပထမဆံုး... ။ မေတာ္တဆ ပဲေလဟု ေတြးမိ သည္...။ သို႔ေသာ္... “ေဟ့... ဘာျဖစ္တာလဲ....” ေဒးဗစ္၏ ေမးသံကို ၾကယ္ေလာင္စြာ ၾကားရသည္...။ “ဟုတ္ကဲ့... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္... ကၽြန္မ ေခ်ာ္ၿပီး လြတ္က်သြားပါတယ္... ဖမ္းေပမယ့္ မမိလိုက္လို႔ ဖန္ခြက္ကြဲသြားတာပါ ရွင့္... မေတာ္တဆ ျဖစ္သြားတာပါ... ခုပဲ ရွင္းလိုက္ပါမယ္...” သူမ၏ အသံက တုန္ခါေနသည္...။ ဒါေလာက္ႏွင့္ ၿပီးသြားမည္ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္...။ “ဒီဖန္ခြက္က ငါ့အေမ အႀကဳိက္ဆံုး တစ္စံုထဲက ဟ... သူဆံုးသြားကတည္းက ငါ ေန႔တိုင္း ဒါနဲ႔ ေသာက္ခဲ့တာ... ခုခြက္က ေနာက္ဆံုးပဲ... ဘယ္လိုလုပ္ အစားရမလဲ... နင့္ကို ငါစိတ္ပ်က္တယ္ ေထြးငယ္... နင့္ကို ငါ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းေပး တယ္... ဂရုစိုက္တယ္... နင္က ခုလို လုပ္ပစ္တယ္.... ငါ့ကို ဘာနဲ႔ အေလ်ာ္ေပးမလဲ... ေဟ ...”“ေဆာရီးပါ သခင္ႀကီးေဒးဗစ္... ေနာက္ မျဖစ္ေစရပါဘူးရွင္... သခင္ႀကီး က ကၽြန္မအတြက္ အေကာင္းဆံုး အလုပ္ရွင္ပါ... ဒီအလုပ္ကိုလည္း ကၽြန္မ ႀကဳိက္ပါတယ္...” ေျဖသိမ့္ႏိုင္မလားလို႔ ႀကဳိးစား ေျပာၾကည့္သည္...။ “ငါ လက္မခံဘူး... နင္တကယ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တယ္လည္း မယံုဘူး... အဲေတာ့.. နင္ ဒီည ၇နာရီခြဲ ငါ့စာၾကည့္ခန္းထဲ လာခဲ့... အလုပ္ေတြ ၿပီးေအာင္လုပ္ခဲ့... နင္နဲ႔ တန္တဲ့ အျပစ္ေပးဖို႔ င ါစဥ္းစားထားမယ္... ကဲ.... ငါ ဒဏ္ေပးတာ လက္ခံ မလား... မခံဘူးလား... ေျပာ... ဒါမွမဟုတ္လည္း ကိုယ့္အ ၀တ္ကိုယ္ ထုတ္ၿပီး ခုခ်က္ျခင္း ထြက္သြားလို႔ရတယ္...” ေထြး အလြန္ေၾကာက္မိသည္...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ခံရေတာ့မည္သာ ျဖစ္သည္ ...။ ခုအလုပ္မွာ သူမ ေပ်ာ္ေနၿပီ...။ ေဒးဗစ္သည္ သူ႔မကို ေၾကာက္လန္႔ေအာင္ တမင္ ေျခာက္ေ နသည္ဟုသာ ထင္သည္...။ သူေဌးေတြ ၾကားထဲမွာ မေနဘူးသျဖင့္ သူမ နားမလည္ႏိုင္...။ ေရြးစရာ လမ္းလည္းမ ရွိ...။ ၁၈ ႏွစ္သမီး မိဘမဲ့ တစ္ေယာက္အတြက္ ခုလို ေဆာင္းရာသီတြင္ တျခား လုပ္စရာလည္း ဘာမွမရွိ...။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ... သခင္ႀကီး... ကြ်န္မ ေက်နပ္တဲ့အထိ အျပစ္ေပးခံပါ့မယ္... ေက ်းဇူးတင္ပါတယ္...” ေဒးဗစ္၏ မ်က္ႏွာကို ျပန္မၾကည့္ရဲေတာ့ပဲ အကြဲအစမ်ားကို ရွင္းရန္ လ ုပ္ေတာ့သည္...။ ခံရမွာေပါ့ေလဟု ေတြးမိ သည္...။ ရာဂ်ဴး ေျပာသလို တင္ပါးကို ရိုက္တယ္ပဲဆိုဆို ဘယ္ေလာက္ ဆိုးမွာ မို႔လဲ...။ လမ္းေပၚ ေရာက္တာနဲ႔ စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္ဟု ေတြးေနရသည္...။ ညေရာက္ရင္ ဘာျဖစ္ႏိုင္မလဲ တစ္ခါတ ေလ ေတြးၿပီး ပူေသာ္လည္း ေထြး တစ္ေန႔လံုး အလုပ္ ဆက္လုပ္ေနသည္...။ သူ႔တင္ပါးကို လက္ဖ၀ါးႏွင့္ ရိုက္ခံရႏိုင္သည ္...။ အေတာ္မ်ား နာမလား...။ သူမ ခံႏိုင္မလား...။ စဥ္းစားရင္း ညစာကို ျဖည္းျဖည္းစားသည္...။ စိုးရိမ ္စိတ္ျဖင့္ အစာေတာ့မ၀င္...။ “အားလံုး... အုိေက ပဲလား... ေထြး....” ရာဂ်ဴး အသံေၾကာင့္ သူလန္႔သြားသည္...။ “အင္း... ကၽြန္မေတာ့ အခက္ေတြ႔ေနၿပီ... သူ႔အေမ စိတ္ႀကဳိက္ ဖန္ခြက္ေတြ ထဲက ေနာက္ဆံုးတစ္လံုးကို ခြဲလိုက္မိတယ္... ေဒးဗစ္ ေဒါေဖာင္းေနတယ္... ဒီည ဒဏ္ေပးခံရမယ္တဲ့... သူ ကြ်န္မကို မရိုက္ေလာက္ ပါဘူးေနာ္... ဘယ္လိုထင္ လဲဟင္...” ရာဂ်ဴး အံ့ၾသဟန္ျပသည္...။ ေဒးဗစ္ ဒီမနက္က သူ႔ကို စာၾကည့္ခန္းထဲေခၚၿပီး အထူး စီမံထားေသာ ကုလားထိုင္ အရွင္တစ္ခု လုပ္ေပးရန္ ခိုင္းခဲ့သည္...။ ခံုကို ဘယ္လိုမ်ဳိး အသံုး ခ်ဖို႔ဆိုတာ သူနားမလည္ခဲ့...။ ခုေတာ့ သူ သေဘာေပါက္ၿပီ...။ ေဒးဗစ္က ရိုက္ဖို႔ ခံု လိုခ်င္သည္ ျဖစ္ႏိုင္သည္...။ ခံု အေနအထားေၾကာင့္ ေထြး၏ ဖင္ကို ေပၚလြင္ ေအာင္ လုပ္ထားၿပီး ျဖစ္မည္...။ ခံုမွာ တျခား ထူးျခားခ်က္ေတြက ပါေသးသည္...။ သူမ ဖင္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထိေတြ႔ႏိုင္ေအာင္၊ ကိုယ္ခႏၶာသည္ အားကိုးရာ မဲ့ေနေအာင္၊ ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ခံရေ အာင္ ဒီဇိုင္း ဆြဲထားၿပီး ဒီ စေန တနဂၤေႏြ အၿပီးလုပ္ခိုင္းထားသည္...။ အင္း ဒီညေတာ့ သူမ အရိုက္ခံရႏိုင္သည္... ။ သို႔ေသာ္ အစသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္...။ ပိတ္ရက္ မတိုင္မီ ေနာက္ထပ္ အမွားမ်ား ဆက္တိုက္ ေတြ႔ေတာ့မွာ ေသခ်ာပါ သည္...။ “အင္း... ငါ နင့္ကို ခင္ပါတယ္ ေထြး... ၿပီးေတာ့ ဒီမွာ နင္ အလုပ္လုပ္တာ လည္း အကုန္ ေကာင္းတာပဲေလ ... ခုေတာ့ နင္ အရစ္ ခံရၿပီေပါ့... သူေဌးေတြအေၾကာင္း ငါလည္း ေျပာျပဘူးသားပဲ... သူတုိ႔က ထူးဆန္းတယ္ဟ ... ေဒးဗစ္ရဲ့ မိတ္ေဆြ ေတြဆိုရင္ သူ႔ထက္ ဆိုးတယ္...။ ဒါက နင့္အတြက္ ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ အခ်ိန္ပဲ... အနာဂတ္ အတြက္လည္း စဥ္းစားရမယ ္... နင့္မွာ သြားစရာ ေနရာလည္းမရွိ ေက်ာင္းကလည္း ျပန္လက္ခံေတာ့မွာမဟုတ္... ေဆာင္းကလည္း ၀င္လာေနၿပီ စဥ္းစား ေပါ့ဟာ... လမ္းေပၚမွာ ဖာျဖစ္ရတဲ့ ဘ၀ေတာ့ မေရာက္ေစခ်င္ဘူး... နင့္အသ က္ ၁၈ႏွစ္ ဆိုေတာ့ အဲဒါမ်ဳိး သြားလုပ္ လည္း လတ္တေလာေတာ့ အဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္... ေနာက္ ၃ ႏွစ္ ေလာက္ဆို လူလ ည္း ရစရာ က်န္မွာမဟုတ္ဘူး... နင္ အဲလိုေတာ့ မျဖစ္ခ်င္ဘူး မဟုတ္လား...” ရာဂ်ဴး ေျပာတာမွန္ပါသည္...။ သူမအတြက္ ေရြးစရာ မရွိလွ...။ “အင္း... ကြ်န္မ နားလည္ပါတယ္... ေၾကာက္စရာပဲ... ရွင့္ကို တစ္ခါမွ မေ ျပာဘူးဘူး... ကၽြန္မဟာ အပ်ဳိေလးပါ... တစ္သက္လံုး ေက်ာင္းမွာပဲ ေနခဲ့ရၿပီး ဘယ္ေယာက်ာ္းနဲ႔မွလည္း မပတ္သက္ခဲ့ဘ ူးပါဘူး... ေဒးဗစ္က ကြ်န္မကို ၾကည့္တာက မရိုးဘူး... ေနာက္ပိုင္းမွာ ပြတ္တာထိတာေတြလည္း ပါလာတယ္ရွင္...” ေထြးတစ္ေယာက္ ရာဂ်ဴးကို ေငးရင္း ဘယ္လို မွတ္ခ်က္ေပးမလဲ ေစာင့္သည ္...။ ေဒးဗစ္သည္ အပ်ဳိစင္ေလးကို စားေပေတာ့မည္...။ ငါလည္း သူ႔ဟာေလးကို တြယ္ခ်င္လိုက္တာ ...။ ဟင္း... သူေဌး ငမိုက္ေတြ...။ အပ်ဳိစစ္ေတြဆို သူတို႔ပဲ စားရတယ္...။ ဒီကေလးမလည္း မၾကာခင္ အတြယ္ခံရ ေတာ့မယ္...။ တစ္ကိုယ္လံုး ရွိသမွ် အေပါက္ေတြ အားလံုး ေဒးဗစ္ပစၥည္း အထည့္ခံရေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္...။ ၿပီးရ င္ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔မယ္...။ ဟိုလူေတြက အင္မတန္ ဆိုးတဲ့လူေတြ...။ ေဒးဗစ္ထက္ ၾကမ္းတမ္းတယ္...။ သူတို႔ ပါတီေတြ မွာ ငါေတြ႔ဘူးတာ ဖာသည္ မေတာင္ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ခံရရွာတယ္...။ အင္း သူလိုးၿပီးရင္ေတာ့ ငါ့ကိုလည္း အခြင့္အေရး ေပးအံုးမယ္ ထင္ပါရဲ့...။ အင္း..... “နားေထာင္စမ္း ေထြး... ငါ နင့္ကို ထပ္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးဟာ... သူေျပာတ ဲ့ အတိုင္းပဲလုပ္... ကန္႔လန္႔မတိုက္နဲ႔... မနက္ျဖန္မွ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့...” ရာဂ်ဴး ထြက္ခဲ့သည္...။ လီးက ေတာင္ေနသည္...။ ကံေကာင္းတဲ့ ငနဲေတြပါလား...။ ရိုက္ဖို႔ ခံု လုပ္ေပးရ င္းကို ေတြးရင္း တင္းလာေနသည္...။ အရင္လုပ္ဘူးသည့္ ခံုေတြနဲ႔ မတူေအာင္ ပိုေကာင္းေအာင္လ ည္း လုပ္ထားရာ ေဒးဗစ္ ႀကဳိက္မည္ မွာ ေသခ်ာသည္...။ တစ္ခါတေလေတာ့ ေထြးကို ဒီခံုမွာ သူ႔လက္ထဲမ်ား ထည့္ေ လမလား...။ ရာဂ်ဴး စိတ္ကူးယဥ္ ေနမိ သည္...။ ေထြး အခန္းသို႔ ျပန္ကာသန္႔ရွင္းသည္...။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မွန္ထဲၾကည့္ အက်ႌ၊ စကတ္၊ ေဒါက္ဖိနပ္၊ ေျခအိတ္နက္ အားလံုး ေကာင္းပါသည္...။ ေဒးဗစ္သည္ သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး သ နားေလာက္ပါသည္...။ စာၾကည့္ခန္းဖက္သို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္...။ ေဒးဗစ္သည္ ခန္႔ညားေသာ ထိုင္ခံုႀကီးေပၚတြင္ ထိုင္ေနသ ည္...။ ေျခေထာက္က ေရွ႕က ခံုေလးမွာ တင္ထားသည္...။ သူမ ၀င္လာေသာအခါ ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို ခ်လိုက္သည္...။ သ ူသည္ ၀တ္စံုျပည့္ႏွင့္...။ “ကြ်န္မ အျပစ္ေပးခံဖို႔ လာတာပါ သခင္ႀကီး... ကြ်န္မ လုပ္ခဲ့မိတာ အျပစ ္ရွိတဲ့အတြက္ သခင္ႀကီးေပးတဲ့ အျပစ္ကို ခံပါ့မယ္...” ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ ျဖစ္ေစရန္ ႀကဳိးစား၍ ေျပာရွာသည္...။ ေဒးဗစ ္က သူမကို ခပ္တည္တည္ ၾကည့္ေနသည္...။ “ဒါ နင့္အတြက္ ပထမဆံုး အမွားပဲ ဆိုတာ ငါလည္း နားလည္ပါတယ္... ဒါေပ မယ့္ ဒါကို ေပါ့ေပါ့ထားလိုက္ရင္ ေနာက္ထပ္ ဆက္ျဖစ္လာမွာ စိုးရိမ္ရတယ္... ငါက စည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အေလွ်ာ့ေပးတဲ့ လူမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး... အဲေတာ့ အျပစ္ေပးမွသာ မသင့္ေတာ္တာေတြ ဆက္မျဖစ္မွာလို႔ပဲ ယံုၾကည္တယ္... အဲဒီေတာ့ နင္ဒီည အရိုက္ခံရေတာ့ မွာေပါ့...” ေဒးဗစ္ ခံုမွ ထကာ.... “နင္ ဒဏ္ေပးခံမယ္ မဟုတ္လား...” ထိုခဏေလးသည္ ေထြး၏ ဘ၀အတြက္ အဆံုးအျဖတ္ပင္ ျဖစ္သည္...။ ျငင္းလိုက္သ ည္ႏွင့္ သူမ ဘ၀ သည္ လမ္းေပၚတြင္ ဘာဆက္ျဖစ္မည္ မသိ...။ ဟုတ္ကဲ့ပါဆိုလွ်င္ ယခုအလုပ္တြ င္ တည္ၿမဲေနမည္...။ သူမ ဘာေၾကာင့္ အေလွ်ာ့ေပးရမည္နည္း...။ သူမ အလုပ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေျခအေန အားလံုးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရေပမည္...။ ခု သူမကို ရိုးရိုးတန္းတန္း ရိုက္မွာ မဟုတ္မွန္း သူမ နားလည္သည္...။ ဤသည္မွာ အစသာ ျဖ စ္လိမ့္မည္...။ ေဒးဗစ္တြင္ သူမအား တျခား ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ရွိမွန္း သူမ မႀကဳိက္တာေတြ လုပ္ရဖို႔ ရွိႏိုင္မွန္း သိသည္...။ သို႔ေသာ္.... ဟုတ္ကဲ့ပါ... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္....” သူမ အနာဂတ္ လမ္းတစ္ခုကို ေရြးလိုက္သည္...။ ေဒးဗစ္က အေျဖအတြက္ ၿပံဳးၿပီး ေက်နပ္ေနသည္...။ သူမကို သူ ပိုင္သြားၿပီ...။ သူမအား ၾကည့္ဖို႔ ထိဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပေနစရာ မလိုေ တာ့...။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္မည္၊ တြန္းပို႔မည္၊ ေၾကာက္လာေအာင္ လုပ္မည္...။ “အနားလာခဲ့ ေထြး... ငါ့အနားကပ္စမ္း...” လက္တကမ္းကို ေခၚသည္...။ ေထြးတစ္ေယာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ ေဘးခ်လ်က္ ေဒး ဗစ္ ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနသည္...။ သူ၏ လက္မ်ားက သူမကို ကိုင္တြယ္ေနသည္ကို ခံစားရသည္...။ ခါးကို ေသခ်ာ ကိုင္ၾကည့္ေနသည္ ...။ သူ႔လက္မ်ားက သူမ၏ ခါးထက္ပင္ ႀကီးမားေနသလို ရွိသည္...။ သူမ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တုန္ လႈပ္လာသည္...။ လက္မ်ားက သူ႔ကို လွည့္ ခိုင္းေနသည္...။ “လွည့္လိုက္စမ္း... ဟုတ္ၿပီ...” ေဒးဗစ္ လက္မ်ားက စကပ္အေပၚနားကို အသာကိုင္လိုက္ၿပီး တင္ပါးအတိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ် ာဆင္းသြားသည္...။ “ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္.....” လက္မ်ားက ဖင္ကို ေသခ်ာကိုင္တြယ္သည္...။ “နင့္ဖင္က လံုးေနတာပဲ ေထြး.... အတီးခံဖို႔ လုပ္ထားတာလား... နင္ အရိုက္ခံရဘူးလား... .” “ဟင့္အင္း... သခင္ႀကီး...” သူမ ခ်ဳိသာစြာ ေျဖသည္...။ “တျခား မိန္းကေလးေတြေတာ့ ဦးေဖခင္ ရိုက္တာ ခံရဘူးပါတယ္... ျပန္ေတ ာ့ ေျပာမျပၾကဘူး... ကြ်န္မေတာ့ ကံေကာင္း လို႔ တစ္ခါမွ မခံခဲ့ရပါဘူး...” မဟုတ္ပါ...။ သူမ ကံေကာင္းသည္ မဟုတ္...။ ဦးေဖခင္သည္ ေဒးဗစ္အတြက္ စ ုေဆာင္းထားခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္...။ တျခား မိန္းကေလးေတြ ဖင္လွန္အရိုက္ခံရသည္...။ ႀကိမ္ေဆာ္ခံရသည္...။ ေနာက္ဆ ံုး သူတို႔၏ အပ်ဳိရည္ကို ဦးေဖခင္ထံ ေပးၾကရသည္...။ မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွ မိန္းကေလး မ်ားစြာသည ္ သူတို႔၏ အပ်ဳိပါးစပ္၊ အပ်ဳိအဖုတ္ႏွင့္ အပ်ဳိဖင္ တို႔ကို ျပင္းထန္စြာ ဖင္လွန္ရိုက္ခံရျခင္းႏွင့္ ႀကိမ္လံုးစာမိျခင္းတို႔ ေနာက္တြ င္ ဦးေဖခင္၏ စားပြဲေပၚ၌ ေပးခဲ့ၾကရသည္...။ “နင္လည္း ဒီမွာေတာ့ သိပ္ကံမေကာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး ေထြး.... ရက္ေတာင္ သိပ္မၾ ကာေသးဘူး နင္ အေဆာ္ခံရေတာ့ မယ္...” သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူမ၏ တင္ပါးမ်ားကို ပြတ္ေနသည္...။ ဖင္တစ္ခုလံုးကို လံုးေျခေနသလို ကိုင ္သည္...။ “တစ္ပတ္ လွည့္လိုက္အံုး....” လက္မ်ားကေတာ့ မဖယ္...။ “နင့္ အက်ႌနဲ႔ ရႈပ္မေနေစခ်င္ဘူး... ခြ်တ္လိုက္စမ္း...” ေမးခြန္း မဟုတ္...။ အမိန္႔ေပးျခင္းသာ ျဖစ္သည္...။ ေထြးသည္ ေဒးဗစ္ ေရခ်ဳိးေနစဥ္က ေရွ႕တြင္ အက်ႌ ခြ်တ္ေနဘူးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္...။ သို႔ေသာ္ ယခုတစ္ခါတြင္ ယခင္လို မဟုတ္ေတ ာ့မွန္း နားလည္သည္...။ သူမ တင္ပါးေပၚ တြင္ ေအးေဆးစြာ ပြတ္သတ္ေနေသာ လက္မ်ားက သူမအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္မႈကို ျပေနသည္...။ သူမသည္ ေဒးဗစ္ ၏ မ်က္လံုးမ်ား ေအာက္တြင္ ၾကယ္သီးမ်ားကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ျဖဳတ္ေ နသည္...။ လက္ေမာင္းႏွင့္ ပုခံုးေပၚမွ အသာေက်ာ္ ခြ်တ္လိုက္သည္...။ ေဒးဗစ္ ၾကည့္ေနစဥ္ အက်ႌကို အသာကိုင္ထားေသးသည္...။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ငံု႔ၾကည့္ေသာအခါ ပိုး ရင္စည္းေအာက္မွ ရုန္းကန္ထြက္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို ျမင္ရသည္...။ ေဒးဗစ္က အက်ႌကို လွမ္းယူၿပီး ေဘးရွိ ခံု ေပၚတြင္ တင္ထားလိုက္သည္...။ “နင့္ႏို႔ေတြက ငယ္ေသးေပမယ့္ ႏို႔သီးေခါင္းေတြက ႀကီးသားပဲ... ဟုတ္လား... ခြ်တ္ျပစမ္းပါအံုး ၾကည့္ရေအာင္...” ေဒးဗစ္က ေျပာရင္း သူမ ရွက္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ၿပံဳးေနသည္...။ “ျပဖို႔ေတာင္ မလိုေလာက္ပါဘူး သခင္ႀကီး... ကြ်န္မမွာ... ႏို႔သီးေခါင္းက ... ႀကီးပါတယ္... ပိုးစေၾကာင့္ ေထာင္ထြက္ ေနတာပါ...” သူမ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေအာ္မိသည္...။ ဘာေၾကာင့္ ခုလို ဇြတ္ေျပာမိသည္ မသိ... ။ ဟုတ္ကဲ့ ဟု ရိုးရိုး ေျပာလိုက္ရင္လည္း ရသားပဲဟု ေတြးမိသည္...။ “ေအး.... စကတ္ ၀တ္ထားရင္ ရိုက္တဲ့အခါ နင္ သိပ္နာမွာ မဟုတ္ဘူး... ခြ်တ ္အံုးမွ ျဖစ္မယ္... လွည့္လိုက္စမ္း... ငါခြ်တ္ေပးမယ္...” သူ႔လက္မ်ားျဖင့္ အသာ ဆြဲလွည့္ရင္း.... “မွန္ကို ေသခ်ာၾကည့္ထား... ငါ ဘယ္လို လုပ္တယ္ဆိုတာ နင္ျမင္မွ ျဖစ္မယ္...” အမိန္႔ေပးသည္...။ သူမေရွ႕တြင္ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနသည္...။ တစ ္ခါမွ သတိမထားမိခဲ့...။ ခုမွ ဒီမွန္ႀကီး ရွိေနျခင္း၏ အေျဖကို နားလည္ရေတာ့သည္...။ သူမ ဖင္လံုးေပၚတြင္ လက္မ်ာ းက တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္သတ္ေပးေန သည္ကို ျမင္ရသည္...။ ၾကယ္သီးမ်ားဆီသို႔ ေရြ႕သြားၿပီး သံုးလံုး လံုး ျဖ ဳတ္ၿပီးေသာအခါ စကတ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခြ်တ္ခ်လိုက္သျဖင့္ သူမ ေျခေထာက္ေပၚသို႔ ျပဳတ္က်လာသည္...။ ငံု႔ၾကည့္လွ်င ္ ရင္စည္းႏွင့္ ပိုးျခည္ျဖင့္ တြဲထားေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို ျမင္ရသည္...။ “ေသခ်ာ ေရွ႕ကို ၾကည့္ေနေနာ္... စကားနားမေထာင္ရင္ အပိုျပစ္ခ်က္ေတြ တိုးလာမယ္...” သူ႔ဖက္သို႔ အသာေလး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ ေတာင္းပန္မ်က္လံုးမ်ားကို ျမင္လိုက္သျဖ င့္ စကားသံ ထြက္လာသည္...။ သူသည္ ပိုးေဘာင္းဘီ ေအာက္မွ ဖင္မ်ားကို ၾကည့္ေနသည္... ။ သူမက လွေတာ့ လွသည္...။ ေဒါက္ ဖိနပ္ေၾကာင့္ ျမင့္ေနေသာ ေျခေထာက္မ်ားမွ အနက္ေရာင္ ေျခအိပ္မ်ား တြင္ ေပါင္သားတို႔သည္ ေတာက္ပလွ်က္...။ ေဘာင္းဘီထဲ အစြန္းတြင္ တိုးထြက္ေနေသာ အနီေရာင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ာ းကိုပင္ ျမင္ေနရသည္...။ ဒီညေတာ့ သူ အတြင္းခံကို ခြ်တ္ဖို႔ စိတ္မကူး...။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာ တစ္ဆင့္တိုးလာဖို႔ ခ်န္ထ ားသည္...။ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ အရသာကို တိုးတိုး ခံစားရမည္ ျဖစ္သည္...။ အျပစ္ ဘယ္လို တိုးတိုး ခံရဦးမည္လဲ...။ သ ူမသည္ ခါးကို ဆန္႔ထားသည္...။ ပိုး ေဘာင္းဘီတေလွ်ာက္ လက္မ်ားက ပြတ္သတ္ေနသည္...။ ဖင္လံုးမ်ားအား လႈပ္ခါၾကည့္ေနသည္...။ ဖင္ၾကားထဲ လ က္ ထည့္ေသာအခါ ဖင္ကို အသာေစ့ထားမိသည္...။ လက္မ်ားက အတင္းမတိုး...။ ပတ္ေ၀ွ႔ သြားေနသည္...။ ေနာက္ေတာ့ ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေပါင္သားမ်ားေပၚသို႔ ေရာက္သည္...။ ေပါင္ၾကားတေလ ွ်ာက္ ပြတ္ေနျပန္သည္...။ “ေျခေထာက္ကို ခ်ဲလိုက္စမ္း... ေထြး....” ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွတ္ကို လြန္ခဲ့ၿပီမို႔ သူမသည္ အမိန္႔နာခံရန္သာ ရွိေတာ့သည္... ။ လက္မ်ားက ေပါင္ၾကားကို တြန္းထိုးၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကားသြားေအာင္ လုပ္ေပးသည္...။ “ကားအံုး.... နင္ဒီထက္ ပိုလို႔ရပါေသးတယ္ ေထြးရဲ့...” ေပါင္မ်ား ပိုကားလာေအာင္ ၾကားထဲကို လက္ထည့္ၿပီး တြန္းေပးသည္...။ “နည္းနည္း ပိုလိုက္အံုး... ခုပံုမ်ဳိး မွန္ထဲမွာ ျမင္ရတာ ႀကိဳက္ရဲ့လား... ေထြ း....” ေထြး ေျခေထာက္ကို ပိုခ်ဲ႕လိုက္သည္...။ ခုဆိုလွ်င္ ၂ ေပခန္႔ ကားထားၿပ ီးၿပီ...။ ေပါင္ၾကားမ်ားသည္ ေဒးဗစ္၏ ေသခ်ာပြတ္ေပးမႈကို ခံေနရသည္...။ တစ္၀က္တစ္ပ်က္ တံုးလံုးျဖစ္ေနေသာ သ ူ႔ပံုရိပ္တြင္ ေဘာ္လီေအာက္မွ ေထာင္ေန ေသာ ႏို႔သီးေခါင္း မာမာေလးမ်ား၊ ပိုးသား ပင္တီအျဖဴေရာင္ႏွင့္ ေျ ခအိတ္ကို ဆြဲထိန္းထားေသာ ခါးပတ္စမ်ားကို မင္ေနရသည္...။ သူ႔ေမးခြန္းကို ဘယ္လို ေျဖရမယ္မွန္း မသိ...။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွသည္ဟု တစ္ခါမွ မထင္ခဲ့ဘူးေပ...။ သူမသည္ သာမာန္ရုပ္ေရသာ ရွိသည္...။ ႏို႔အံုမ်ားက ေသးငယ္သည္...။ သို႔ေသာ္ ဖင္ကႀကီးသည္...။ “သခင္ႀကီး... ေက်နပ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲရွင့္....” ခုလိုေျဖရင္ သေဘာက်မည္ဟု ထင္သည္...။ “ငါ ေက်နပ္ေအာင္ အၿမဲလုပ္ေနရင္ ခုလို ရိုက္စရာ အေၾကာင္းမေပၚဘူး... ကဲ.... ခုေတာ့ အခ်ိန္က်ၿပီ... ဆိုဖာခံုေပၚ တက္လိုက္စမ္း... ဒီဖက္ကို... ဟုတ္ၿပီ... ဒူးေထာက္လိုက္... မွန္ဖက္ကို ၾကည့္ထား...” ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ားက သူလိုခ်င္သည့္ ပံုစံအတိုင္း ျပင္ေပးသည္...။ ေဒးဗစ္ လိုခ်င္သည့္ ပံုစံအရ ေ ထြး သည္ မွန္ကို မ်က္ႏွာမူလ်က္ ထုိင္ခံုေပၚတြင္ ေလးဖက္ေထာက္ အေနအထား ျ ဖစ္သြားသည္...။ ေမးေစ့ကို လက္ျဖင့္ ပင့္တင္ၿပီး သူမ ဘယ္လို လုပ္ခံရသည္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ေစရန္ မွန္ကို တည့္တည့္ ၾက ည့္ေစသည္...။ ေပါင္မ်ားကို ပြတ္ၿပီး ထပ္ကားေအာင္ လုပ္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္...။ “ဟုတ္ၿပီ... အက်ယ္ဆံုးထိေအာင္ ေပါင္ကို ထပ္ကားလိုက္စမ္း... ခံုနဲ႔ ထိသြားေ အာင္ ႀကဳိးစား...” ကားၿပီး ေမွာက္ခ်လိုက္ရာ တကုိယ္လံုး ဖြင့္ေပးထားသလို ျဖစ္သြားၿပီ...။ “ဟုတ္ၿပီ... ေကာင္းတယ္....” ေက်ာကံုးကို အသာဖိခ်ၿပီး ေခါင္းကို ေထာင္ေပးသည္...။ ေနာက္ ဗိုက္ေအာ က္မွ လက္လွ်ဳိကာ ဖင္ကို ေျမာက္ေနေအာင္ ျပန္လုပ္သည္...။ “ကဲ... ဒီအတိုင္းေန... ထပ္မလႈပ္နဲ႔ေတာ့... ပံုစံေျပာင္းသြားလို႔ မရဘူးေနာ္... ” သူ ျမင္ခ်င္သည့္ ပံုအတိုင္း ျမင္ရ၍ သေဘာက်ေနသည္...။ သူမသည္ ေလ့က်င့္ထ ားေသာ ေခြးေလးပမာ ျဖစ္ေန သည္...။ မွန္ထဲတြင္ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မယံုခ်င္...။ ဖင္က ေျမာက္တက္ေနသည္...။ ေပါင္ေတြက ကားေနသည္...။ ေနာက္ကၾကည့္လွ်င္ ဘယ္လိုျမင္ရမည္ကို စဥ္းစား၍ရသည္...။ အလိုးခံရန္ အသင့္ျ ဖစ္ေနသည့္ ဖာသည္မေလး ပမာ ပင္တည္း...။ လက္မ်ားက ဖင္ကို လာပြတ္ျပန္သည္...။ သူမ အဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြ ထြက္လာသည္...။ ဘုရ ား ဘုရား...။ ငါ အရည္ရႊဲလာတာ သူမသိပါေစနဲ႔...။ ေထြးကို ေနာက္က ၾကည့္ရသည္မွာ အေတာ္ပင္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိလွသည္...။ ကားထားေသာ ေပါင္မ်ားၾကားတြင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ျ ပဴထြက္ေနသည္ကိုပင္ ျမင္ရသည္...။ ဖင္က လည္း ေထာင္လွ်က္...။ စေနေန႔ဆိုလွ်င္ သူ႔အတြက္ ခံုအသစ္ရမည္...။ ဒီထက္ ပိုေကာင္းေသာ position ကုိ ခ်ိန္လို႔ ရေပမည္...။ သူ႔လက္မ်ားက ဖင္ကို ပြတ္ျပန္သည္...။ ဖင္ၾကားက ေစ့ထားသည္...။ “ငါ့ပစၥည္းကို တန္ဖိုးထားတတ္ေအာင္ သင္ေပးရမွာပဲ...” ပထမဆံုး လက္၀ါးက သူမ၏ ညာဖက္ တင္ပါးေပၚသို႔ က်လာသည္...။ ျဖန္းကနဲ ရိုက္သံသည္ စာၾက ည့္ခန္းထဲတြင္ ပဲ့တင္ ထပ္သြားသည္...။ “အား......” သူမ၏ ဖင္ႏုႏုေပၚသို႔ ရိုက္ခ်က္သည္ အရိုးမွသည္ ဦးေႏွာက္ထိ ေရာက္သြားသည္ ...။ လႈပ္ဖို႔ ႀကဳိးစားေသာ္လည္း ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ားက တင္ပါးဆံုကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားသည္...။ အရိုက္ခံထားရေသာ တင္ပါးကို ပြတ္ေ နျပန္သည္...။ ေနာက္တစ္ခ်က္.... “အား.........” ဒီတစ္ခါ ဘယ္ဖက္ တင္ပါး...။ လက္က ပြတ္ရင္း ဖင္ကို ေျမွာက္ေပးထားသည္...။ “အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္.... ဖင္ကို ျပန္ျမွင့္ထားစမ္း.... ေထာင္ထား.... ေျခေထာက္ကို ထပ္ကားအံုး....” ေပါင္ၾကားထဲက လက္မ်ားက ပိုကားေအာင္ ခ်ဲ႕ေနေသးသည္...။ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္စီ အျမန္ ထပ္ရိုက္လိုက္သည္...။ ေနာက္ ဆက္ပြတ္ေပးေနသည္...။ ေဘာင္းဘီ အနားစြန္းေ တြကို ပြတ္ေနျခင္းျဖစ္ရာ ကားေသာ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိပ္၀င္သြားသည္...။ ပင္တီေတြ စိုရႊဲ လာေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္...။ ဒီတစ္ခါ ၂ ခ်က္ ထပ္ရိုက္ေသာအခါ ရိုက္ခ်က္သည္ ေဘာင္းဘီေပၚ မဟုတ္ေတာ့...။ ေပၚလာေနေသာ ဖင္သားမ်ားေပၚ ျဖစ္ေနၿပီ...။ ဖင္မ်ားက လိုးခ်င္စရာ တုန္ခါေနသည္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္...။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ခ်က္...။ “ေကာင္းတယ္ ေထြး......” လက္မ်ားက ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္လာၿပီး အတြင္းတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ကို ရိုက္သည္...။ ေပ ါင္က ပိုကားသြားကာ ပင္တီ ထဲမွ အေမႊးေတြ ပိုထြက္က်လာသည္...။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေဘာင္းဘီခလယ္စြန္းကို ဆြဲလိုက္သျဖင့္ ဖင္ၾကားထဲ ညပ္ေနသလို ျဖစ္လာသည္...။ အဖုတ္ၾကား ညပ္ေနေသာ ေဘာင္းဘီစမွ တစ္ဆင့္ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ား စိုလာသည္...။ “နင္.... အေဆာ္ခံရတာနဲ႔ အဖုတ္ေတြ ရႊဲေနၿပီ ဟုတ္လား.... ေထြး....” ေထြး ေဒးဗစ္ကို မွန္ထဲမွၾကည့္ရင္း ရွက္လွသည္...။ သူမ ရႊဲေနမွန္း၊ စိတ္လႈပ္ရ ွားေနမွန္း သူသိေနၿပီ...။ ခုလို ပံုစံမ်ဳိး လုပ္ခိုင္း၍ စိုလာသည္လား ရိုက္ခံရလို႔ စိုသည္လား သူမ မသိ...။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ထပ ္ ရိုက္ခ်က္ကို ဆက္ခံရဖို႔ ေသခ်ာ သည္...။ “ေတာ္ပါေတာ့... သခင္ႀကီး...” ေလသံျဖင့္ ေျပာသည္...။ “ေၾကာက္ပါၿပီရွင္......” ေဒးဗစ္ လက္တစ္ဖက္က ဗိုက္ေအာက္ကို ထပ္၀င္လာၿပီး ဖင္ကို ေျမာက္ေအာင္ တြန္းတင္ျပန္သည္...။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ခ်က္ အျမန္ရိုက္သည္...။ သူမ၏ နာက်င္မႈႏွင့္ ညည္းတြားသံမ် ား ေနာက္တြင္ သူ႔လီးက ေတာင္ေနၿပီ...။ သူ႔လက္မ်ားက ေပၚေနေသာ ဖင္သားမ်ားကို ပြတ္ေနသည္...။ လက္ေခ်ာင္းတို႔သည္ အပ်ဳ ိေလး၏ လံုးက်စ္ေသာ ဖင္မ်ား ၾကားသို႔ ၀င္သည္...။ ဒီတစ္ခါတြင္ ဖင္သည္ ေစ့မထားေတာ့...။ ပို၍ အတြ င္းက်ေသာ ေနရာမ်ားထိ လြယ္လြယ္ကိုင္၍ ရလာသည္...။ “ဟုတ္ၿပီ ေထြး.... ေလွ်ာ့ထား.... အဲလိုျဖစ္ရမွာေပါ့....” သူ႔လက္ေခ်ာင္းက ဖင္ၾကားထဲသို႔ တိုးလာသည္...။ ေဘာင္းဘီကို ဖင္ၾကားထဲ ပိုတိုးထည့္လိုက္သည္... ။ ဖင္ၾကားက ညွစ္လိုက္သည္ကို လက္မ်ားက သိလိုက္သည္...။ လက္က ေပါင္ၾကားကို ပိတ္ရိုက္လိုက္သည္...။ အရမ္းကို ကားစန္႔ သြားေသာ ေပါင္မ်ားၾကားမွ ပင္တီကို ပြတ္သည္...။ ခ်ဳိင့္ေနေသာ ေန ရာေလးနားတြင္ စက္၀ိုင္းပံု ပြတ္ေပးေနသည္...။ ဖင္ေပါက္ေလးကို ပြတ္ေသာအခါ တုန္လႈပ္သြားသည္ကို ခံစားမိသည္...။ “ဖင္၀ကို ထိုးတာ ႀကဳိက္ပံုရတယ္... ဟုတ္လား... ေထြး...” လက္က ဖင္ၾကားထဲ ေဘာင္းဘီစခံလ်က္ တိုး၀င္လာသည္...။ သူမကိုယ္ခႏၶာက ျပန္ညွစ္ထုတ္သည္...။ သို႔ေသာ္ အျခား လက္တစ္ဖက္ ေရွ႕မွ ျပန္တြန္းေနသည္...။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ခ်က္ ရိုက္ျပန္သ ည္...။ ဖင္ၾကားထဲသို႔ပင္ ထိေအာင္ ေဆာ္ သည္...။ ေထြးသည္ သူမဖင္ၾကားမွ လက္မ်ားကို ခံစားမိေနသည္...။ သူ႔မဖင ္ကို ေလွ်ာ့ခ်ထားလုိက္ျခင္းျဖင့္ လက္ထိုး ထည့္မႈကို ဖြင့္ေပးထားသလို ျဖစ္ေနသည္...။ လက္က ဖင္ၾကားထဲ ပိုတိုး၀င္ေနသည္...။ သူဘာဆက္လုပ္မည္ကို မသိ ေသာ္လည္း ဖင္၀ကို ကစားေနမႈတြင္ သူမ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ ္သည္...။ သူမကိုယ္က ျပန္ညွစ္ထုတ္ ေတာ့ ေရွ႕က လက္ေတြက ျပန္တြန္းျပန္သည္...။ မွန္ထဲမွာ ျမင္ေနရသည္...။ ေဒးဗစ္သည္ သူမ၏ မည ္သည့္ တြန္းလွန္ မႈကိုမွ် မလိုခ်င္...။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ခ်က္ ရိုက္ျပန္သည္...။ ဖင္ႏႈိက္၍ သူဘယ္လ ို ဇိမ္က်သည္ေတာ့မသိ...။ သူမကိုယ္မွာ ေၾကာက္လန္႔မႈက ျပည့္ေနသည္...။ လက္က ေအာက္ဖက္ပိုေရြ႕ကာ အဖုတ္ေပၚသို႔ အုပ္ကိုင္လာသည္...။ လက္မကအဖုတ္ထဲ တိုး၀င္သည္...။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေရွ႕ေနာက္ ထိုးကိုင္ထားမႈမွာ ေဘာလ ံုးညွစ္ထားသလို ျဖစ္ေနသည္...။ ေဒးဗစ္က သူမ၏ အဖုတ္ကို ဆုတ္ၿပီး ေနာက္ကို ဆြဲျခင္းျဖင့္ ပြင့္ေအာင္လုပ္ေနသည္... ။ “ေလးခ်က္ က်န္ေသးတယ္... ႏွစ္ခါစီေပါ့... ဒီတစ္ခါ အဖုတ္ကို တီးမယ္.... ပြင့္ေအာင္လုပ္ထား.....” လက္မ်ားက ေပါင္ၾကားကို တြန္းကားကာ လံုး၀ ဖြင့္ေပးထားသည္...။ ေထြးသည္ ေန ာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ ရိုက္ခ်က္မ်ား အတြက္ စိတ္ကို တင္းထားသည္...။ အဖုတ္ကို ရိုက္မည္ဆိုသည္ကို မည္သို႔မွ် နားမလည ္...။ သို႔ေသာ္ သူမကို ထားထား ပံုက ေသခ်ာေပါက္ လုပ္မွာမွန္း သိသာသည္...။ အဖုတ္သည္ ႏူးညံ့ေသာ အစိတ္အပိုင္းမ ို႔ လန္႔လည္းလန္႔သည္...။ ပို၍ပင္ စိုရႊဲလာသည္...။ နာေတာ့မည္မွန္းလည္း သိသည္...။ သိရင္းပင္ အရသာ ေတြ႔သလို ျဖစ္ေနသည္...။ ႏွစ္ခ်က္ ဆက္တိုက္ တီးခံရၿပီ...။ စိုေနေသာ ေဘာင္းဘီစကို အဖုတ္တြင္း ရိုက္သြင္းလိုက္သလ ို...။ “အိုး... အား...... ဘုရား... ဘုရား.... ေၾကာက္ပါၿပီ.....” ေဒးဗစ္လက္မ်ား သူမ၏ အဖုတ္မွ အရည္မ်ားေၾကာင့္ စိုကုန္သည္...။ စိုေနေသာ ေဘာင္းဘီေပၚမွ အဖုတ္ကို ဆက္ပြတ္ေပးေနျခင္းျဖင့္ နာက်င္မႈကို ႏွာစိတ္သို႔ ေျပာင္းေပးေ နသည္...။ မိန္းမပ်ဳိေလးမ်ားသည္ သူတို႔၏ ႏွာအဂၤါမ်ားအား အလြန္ႏူးညံ့ အထိမခံဟု ထင္တတ္ၾကသည္...။ ေဒးဗစ္ကေတာ ့ ယင္းတို႔သည္ အၾကမ္းပတမ္း အျပစ္ ေပးခံရဖို႔ လုပ္ထားသည္ဟု နားလည္သည္...။ ထူေသာ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားႏွင ့္ ပန္းေရာင္ အတြင္းသားမ်ားကို ရိုက္ၿပီး တုန္႔ျပန္မႈကို ၾကည့္သည္...။ ေနာက္တစ္ခါ ရိုက္လို႔ရမည့္ အခ်ိန္ကို ေစ ာင့္ၾကည့္ေနသည္...။ မၾကာပါ သူမသည္ ျပန္ကားသြားကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္အတြက္ ေစာင့္ေနေလၿပီ...။ “ႏွစ္ခ်က္ပဲ ေထြး... နင္က အေတာ္ရႊဲေနၿပီ... ၿပီးသြားေတာ့မယ္ ထင္တယ္... အရိုက္ခံရရင္ ၿပီးတယ္ေပ ါ့... ဟုတ္လား...” ေထြး ေရွ႕မွ မွန္ကိုၾကည့္ရာ သူ႔မ်က္လံုးမွ ရမၼက္အျပင္ ရိုက္လိုက္တိုင္း ည၀တ္အ က်ႌေအာက္မွ တိုးထြက္ေနေသာ လီးႀကီး ေတာင္တက္ တက္ သြားသည္ကို ျမင္ေနရသည္...။ ေနာက္ဆံုးရိုက္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ကို အေႏွးျပကြက္ ၾကည့္ရသ လို ျမင္လိုက္ရသည္...။ လက္ဖ၀ါးသည္ သူမ ဖင္ေနာက္တြင္ ေျပာက္ကြယ္သြား သည္ကို ျမင္ရၿပီး ခဏအတြင္း အလြန္ အမင္း နာက်င္မႈသည္ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းမွသည္ အတြင္းအဂၤါမ်ားအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔သ ြားသည္။ “အား..........” သူမ ဟစ္၍ ေအာ္သည္...။ သို႔ေသာ္ ဖင္ကို ေထာင္လ်က္ အေနအထားမွမပ်က္...။ ေဒးဗစ္က လက္မ်ားကို အဖုတ္ေပၚ တြင္ ကစားေနသည္...။ လက္မက အဖုတ္တြင္း ၀င္ေနေသာ ရႊဲေနသည့္ ေဘာင္းဘီကို အထက္ေအာက္ သြားေနေစ သည္...။ သူမ အဖုတ္သည္ ၿပီးမည့္အခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမွန္း သိသည္...။ ခုေတာ ့ ဘယ္ရမလဲ...။ သူမကို သူ ၿပီးေအာင္ လုပ္မွာေပမယ့္ ယခု မျဖစ္ေစရေပ...။ သူမကို ရႊဲေနေသာ အေျခအေနတြင္ ထားၿပီး သူ လိုသလို ဆက္လက္ သံုးစြဲဦး မည္သာ...။ “ညည္း မဆိုးဘူး... ဒဏ္ေပးတာကို ေကာင္းေကာင္းခံတယ္... ကဲ... အခု သင္ခန္း စာ ရထားၿပီ ဆိုေတာ့ အိမ္ထိန္းသိမ္း ေရးအတြက္ ဘာေတြ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိေလာက္ၿပီ... ေနာက္ဆို ငါ့စကားအ တိုင္း ေသခ်ာ ေနတတ္ထိုင္ တတ္ၿပီ ျဖစ္မယ္...” ေထြး တစ္ေယာက္ အရမ္းကို ၿပီးခ်င္ေနသည္...။ သူမသည္ ေဒးဗစ္၏ အမိန္႔ အတိုင္းသာ လုပ္ရကိုင္ရ ေနထိုင္ရမည္ ကိုလည္း သိသည္...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ရမွာေပတည္း...။ ထရပ္လိုက္ရင္း ၀တ္စံုေအ ာက္မွာ လီးေတာင္ ထြက္ေနေသာ သူ႔ပံုရိပ္ကို မွန္ထဲတြင္ ေတြ႔ရသည္...။ “ညည္း မအိပ္ခင္ တစ္ခု ေျပာထားအံုးမယ္... ေထြး... ခုကစၿပီး ငါညဖက္ေရ ခ်ဳိးရင္ လာစရာမလိုေတာ့ဘူး... ဒါေပမယ့္... မအိပ္ခင္ ငါလိုတာ လုပ္ေပးရမယ္... ကဲ.... ထၿပီး ဒီနားလာစမ္း... ငါ ညည္း ကို ဒီည တစ္ခုသင္ေပးစရာ ရွိေသးတယ္... ငါ့အတြက္ ဇိမ္က်ေအာင္ လုပ္ေပးရမွာ... လုပ္ေပးမယ္ မဟုတ္လား... ေထြး.... ” ေဒးဗစ္ ျပန္ထုိင္သည္...။ ေထြး ဆိုဖာမွ ထလာသည္ကို ၾကည့္ေနသည္...။ သူမသ ည္ အလြန္ sexy ျဖစ္ ေနသည္...။ သူ၏ ရိုက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေခြ်းမ်ားျပန္ကာ အသားက ပို၍ စိုေနသည္...။ ကားေနေအာင္ အၾကာႀကီး ကုန္းထားရာမွ ထလာရ၍ ေျဖးေျဖးခ်င္း လႈပ္ရွားေနရသည္...။ ဖင္ရိုက္ခ် က္မ်ားအား ေဘာင္းဘီစိုစိုျဖင့္ ပြတ္တိုက္မႈ ေၾကာင့္ လႈပ္တိုင္း နာေနသည္...။ သူမကိုယ္ေပၚမွာ ေဘာ္လီ၊ ခါးစည္း၊ ပင္တီ၊ ေျခအိပ္ႏွင့္ ေဒါက္ဖိနပ္ တို႔သာရွိသည္...။ ေဒးဗစ္က ဆိုဖာခံုကို ဆြဲဖယ္လိုက္ကာ သူ႔ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ေခါင္းအံုးတစ္လံုးကို ခ်ထားလ ိုက္သည္...။ “ဒီကိုလာ.... ေထြး....” လက္ယပ္ ေခၚသည္...။ “ဒီေခါင္းအံုးေပၚမွာ ဒူးေထာက္လိုက္စမ္း... ေအး.... ဟုတ္ၿပီ.....” လက္မ်ားက ပုခံုးကို ကိုင္၍ ထိုင္ခိုင္းသည္...။ သူမသည္ ေဒးဗစ္ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ရင္း ေၾကာက္စိတ္ျဖင့္ တုန္ရင္ ေနသည္...။ သူမ ဘာလုပ္ေပးရမည္ေတာ့ ေသခ်ာမသိ...။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္သည္မ ွာ သူ႔လီးကို တစ္ခုခု လုပ္ေပးရေပ ေတာ့မည္...။ လက္ကို သံုးခိုင္းမလား...။ ပါးစပ္ႏွင့္လား...။ တစ္ခုမွ သူမ မလုပ ္ဘူး...။ သူ႔ေျခေထာက္က သူမေပါင္ၾကား သို႔၀င္လာၿပီး ကားခိုင္းေနျပန္ၿပီ...။ “ေပါင္ကားၿပီး ထုိင္စမ္း... နင့္ေျခေထာက္ေတြ ကားထားတာ ငါသေဘာက်တယ ္... ဟုတ္ၿပီ ေထြး...” ေပါင္ၾကားသို႔လည္း ထုိးေသးသည္...။ “နင္ စိုရႊဲေနတံုးပဲ ေထြး... ဒီတစ္ခါက ငါ့ကို ျပဳစုေပးဖို႔ပဲ... ငါ့လီးကို ဘယ္လို အရသာရွိေအာင္ လုပ္ေပးရတယ္ ဆိုတာ သင္ေပးမယ္... ေသခ်ာ သင္ယူၿပီး ညတိုင္း လုပ္ေပးရမယ္... ေကာင္းေကာင္း လ ုပ္ေပးရင္ ငါဆုခ်မယ္... မေကာင္းရင္ ေတာ့ ထပ္အရိုက္ခံဖို႔သာ ျပင္ထားေပေတာ့...” သူ႔ေရွ႕နည္းနည္း တိုးထိုင္လိုက္ၿပီး ည၀တ္စံုကို ဟလိုက္ကာ လီးႀကီးကို ထုတ္လိုက္သည္...။ ရုတ္တရက္ ျမင္လိုက္ရစဥ္ ေထြး ထိတ္လန္႔သြားသည္...။ ေထြးသည္ ၈ လက္မေက်ာ္ ရွည္သည့္ လူႀကီးလီး ႀကီးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္ေနၿပီ...။ သူမသည္ ေယာက်္ားတန္ဆာမ်ား အေၾကာင္း ၾကားဘူးေသာ္လည္း ဤမွ်ႀကီးမ ားမည္ဟု တစ္ခါမွ မထင္ဘူးခဲ့...။ ထိပ္တြင္ အဖူးႀကီးပါသည္...။ နီညိဳေရာင္ႀကီး ျဖစ္သည္...။ ထိပ္ဖ်ားတြင္ အေပါက္ငယ္ေလး ပါသည္...။ အရည္ေလး အနည္းငယ္ ထြက္ေနရာ အလင္းေရာင္တြင္ ေတာက္လွ်က္ရွိသည္...။ “လက္ေတြ ေပးစမ္း ေထြး....” သူမအား ေျပာေနေသာ္လည္း မၾကားႏိုင္...။ မ်က္လံုးထဲမွာ ေရွ႕ေမွာက္ရွိ လ ီးႀကီးကိုသာ အာရံု၀င္စားေနသည္...။ သူ႔လက္မ်ားက ေထြး ေမးေစ့ကို မလိုက္ကာ.... “ငါ့ကို လက္ေတြေပး... ေထြး.... မင္း ခုကိုင္လို႔ ရေတာ့မွာေပါ့...” သူမ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ ခတ္လိုက္ၿပီး လက္ကို လီးအနား တိုးလိုက္သည္...။ “လက္တစ္ဖက္ေျမွာက္ၿပီး တစ္ေခ်ာင္းလံုးကို အေပၚေအာက္ ကိုင္လိုက္စမ္း.... ျဖ ည္းျဖည္း... လက္ကိုဖြထား... ဟုတ္ၿပီ... အင္း... ေကာင္းတယ္.... ေထြး လက္ေတြက ႏုသားပဲ... ဟုတ္ၿပီ... ျဖည္းျဖည္းဆင္း... ကဲ... ျပန္တက္... ျပန္ဆင္း... အဲဒီနားမွာ ခဏနား.... ေအာက္ေျခကို ဆုတ္ထား.... ေနာက္လက္၀ ါးတစ္ဖက္နဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္တင္... ျဖည္းျဖည္း ေလးလုပ္.... ေကာင္းတယ္.... လထစ္ကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ဆ ုတ္လိုက္.... နည္းနည္းၾကပ္... ကဲ.... တက္လုိက္ ဆင္းလိုက္ ျပန္လုပ္.... လထစ္ကိုပါပြတ္.... အေပါက္ေလးေပၚကို လက ္ေခ်ာင္းနဲ႔အုပ္.... အသာေလးပြတ္.... လရည္ ေလးေတြ ထြက္ေနတာ ေတြ႔လား.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒါကို လထစ္ေပၚ ျဖ န္႔ပြတ္လိုက္.... နင္လည္း ရႊဲလာၿပီ မဟုတ္လား... နင့္ႏႈတ္ခမ္း လွလွေလးကို ဖြင့္ၿပီး လထစ္ကို ေလနဲ႔မႈတ္လိုက္... အိုး... ... ေကာင္းတယ္..ေလေႏြးေလးက အေတာ္ ေကာင္းတာပဲ ေထြး.... နင္ ဂြင္းတိုက္ေပးဘူးလား.... မလုပ္ဘူးဘ ူးလား.... နင္မဆိုးဘူးပဲ... သဘာ၀အတိုင္း လုပ္တာ ဒါမ်ဳိး လုပ္သက္ရင့္ေနတဲ့ အတိုင္းပဲ....” ေထြး လက္မ်ားက ပူေႏြးေသာ အသားကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္...။ သူမ ထင္သေလာက္ မာေတာင့္ မေန...။ ႏူးညံ့၍ ေႏြးေႏြးႀကီး ျဖစ္သည္...။ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို နား ေထာင္ရင္း လက္က လီးႀကီးကို အစုန္အဆန္ ပြတ္ ေပးသည္...။ လထစ္ႀကီးကို ပြတ္သည္...။ ေႏြးေသာ လရည္မ်ားကို စမ္းမိသည ္...။ လထစ္ေပၚသို႔ အရည္မ်ားကို ပြတ္ ေပးသည္...။ ခိုင္းသည့္အတိုင္း ေလျဖင့္ မႈတ္ေပးသည္...။ မႈတ္လိုက္လွ်င္ ေတာင္ ေတာင္ တက္သြားသည္ကို ၾကည့္ေန သည္...။ “ကြ်န္မ တစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးပါဘူး သခင္ႀကီး... ကြ်န္မလုပ္တာ မွန္ရဲ႕လားရ ွင္” ေဒးဗစ္က သူမ လက္တစ္ဖက္ကို ဆုတ္၍ ေဂြးဥမ်ားဆီသို႔ပို႔ကာ ကိုင္ခိုင္းသည္...။ ဒါက တစ္မ်ဳိးဆန္းသည္။ ဥ ႏွစ္လံုးက ကပၸယ္အိတ္ထဲတြင္ လွိမ့္၍ေနသည္...။ အနည္းငယ္ ညွစ္လိုက္ေသာအခါ ေဒးဗစ္၏ ညည ္းသံကို ၾကားရသည္...။ “ျဖည္းျဖည္း ေထြး.... ဥေတြကို သိပ္မညွစ္နဲ႔... အဲဒီထဲမွာ နင္ အရသာခ ံဖို႔ လရည္ေတြ တေထာႀကီးရွိတယ္...” သူခံုေပၚတြင္ ေသခ်ာျပန္ထိုင္ရင္း ေထြး ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္ကို ၾကည့္ေနသ ည္...။ ခုမွ စလုပ္ဘူးေသာ သူမသည္ သင္ယူမႈ အေတာ္ေလး ျမန္သည္ဟု ဆိုရမည္...။ အစုန္အဆန္ ထုေပးေနရင္း လက္မ ျဖင့္ လထစ္ကို ပြတ္ေပးသည္...။ လက္သည္းမ်ားက လထစ္ အရစ္ကို အသာျခစ္သည္မွာ သူ႔ကို စေနသလို ျဖစ္သည္...။ “မင္းလက္ေတြက အေတာ္... ေကာင္းတာပဲ ေထြး.... လီးတစ္ေခ်ာင္းကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ရမယ ္မွန္း သိေနၿပီ...” ေထြး အဖုတ္ထဲတြင္ ျပန္ရႊဲလာျပန္သည္...။ သူ႔လီးႀကီးကို ထုေပးေနရသည့္ အလုပ္အေပၚ ဖီလင္ရေနသည္...။ ထုသည့္ ႏႈန္းကို ေႏွးလိုက္ေသာအခါ ေဒးဗစ္ ခါးက ၾကြၿပီး ေရွ႕တိုးလာသည္...။ လဥမ်ားကို ညွစ္ေသာအခါ နည္းနည္းမ်ားသြ ား လွ်င္ ဖင္ၾကြလာၿပီး ညည္းသံ ထြက္လာသည္...။ တစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးေသာ္လည္း နားလည္လာကာ ေဒးဗစ္၏ ခ်ီးမြန္း အားေပးသံတို႔က ဆက္တိုက္ ထြက္လ်က္.... “အင္း.... အား လားလား.... အရမ္းေကာင္းတယ္ ေထြး.... ျမန္ျမန္ေလး ထ ုစမ္း.... ငါ ထြက္ေတာ့မယ္.... ထြက္တာနဲ႔ ငါ နင့္ေပၚကို တည့္တည့္ ထားလိုက္မယ္... နင့္ကိုယ္ေပၚကို လရည္ေတြ ပန္းပစ္လိုက္မယ္ .... ဟုတ္ၿပီလား ေထြး....” ေထြး ေက်ာင္းေနစဥ္ တခ်ဳိ႕ မိန္းကေလးေတြက လီးက ပူေႏြးေသာ လရည္ေတြ ပန္းထြက္လာတတ္မွန္း ေျပာတာ ၾကားဘူးပါသည္...။ သို႔ေသာ္ ဘယ္လိုျဖစ္မည္ ဆိုတာ သူမ မမွန္းႏိုင္...။ အရည္ေ တြ ခုနလည္းထြက္လာသားပဲ...။ သို႔ေသာ္ လထစ္ေပၚက စိမ့္ရည္မွ်သာ...။ ဒါမ်ဳိးပဲ ဆိုရင္ေတာ့ သူမေပၚကို ပန္းႏိုင္မည္ မထင္... ။ “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္....” သူ႔လက္မ်ားက လီးႀကီးကို သူမဖက္ ခ်ိန္ဖို႔ ႀကဳိးစားသည္...။ ခံုေပၚတြင္ ထိုင္ေနရင္းမ ွ ေဒးဗစ္ သူမနား ပိုတိုးကပ္လာ သည္...။ လီးႀကီးက ပိုမာေတာင့္လာည္...။ လက္တစ္ဖက္က လထစ္ေပၚတြင္လည္းေကာင္း တစ္ဖက္က ဥမ်ားကို အသာညွစ္ရင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ထြက္လာေအာင္ လုပ္ေပးသည္...။ “ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္.... အား...... ေခြးမ.... ငါ့လရည္ေတြ ထြက္ကုန္ၿပ ီ....” သူ႔ကိုယ္ ေရွ႕သို႔ တိုးရင္း ပန္းသည္...။ ေဒးဗစ္တစ္ေယာက္ ဥမ်ားအား ညွစ္က ာ ေရွ႕သို႔ ထုထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ အရည္ မ်ားစြာ ဆြဲထုတ္ခံရသလို ခံစားရသည္...။ “အား......” ပထမအသုတ္ လရည္မ်ား ပန္းထြက္ကာ ေထြး၏ ေဘာ္လီေပၚ၊ မ်က္ႏွာေပၚ က် ကုန္သည္...။ ေထြးက ပထမအသုတ္ လရည္မ်ား ပန္းသည္ကို တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနသည္...။ သူမထင္သည္ထက္ ပို၍ အရွိန္ျပင္းသည္...။ ေႏြးေႏြးအရည္မ်ား သူမကိုယ္ေပၚ က်လာသည္...။ လက္က ဆက္၍ ထုေပးေနသည္...။ ေနာက္တစ္ဖက္က ဥကို ညွစ္ေပးေနသည္...။ ေနာက္တသုတ္ ထပ္ထြက္လာၿပီ...။ တခ်ဳိ႕က သူမလက္ထဲကို ပန္းသည္...။ လီးႀကီးတေလွ်ာက္ လရည္မ်ား ေပကုန္ေသာေၾကာင့္ ပို၍ ျမန္ျမန္ ဆက္ထု ေပးေနရသလို ျဖစ ္သည္...။ ေနာက္ထပ္ တစ္သုတ္...။ လက္၀ါး ထဲသို႔ က်သည္...။ အားက ေလ်ာ့သြားသည္...။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လာအံုးမလားလို႔ သူမ ပိုျမန္ျမန္ တိုက ္ေပးေနသည္...။ ထြက္ေတာ့လာသည္...။ လီးထိပ္မွ အရည္မ်ားသာ စီးလာၿပီး လီးႀကီးတစ္ခုလံုးႏွင ့္ ထုေပးေနေသာ လက္မ်ားကို စိုေစ သည္...။ “အား..... သိပ္ေကာင္းတယ္... ၿပီးေအာင္ ဘယ္လုိ ထုရမယ္ဆိုတာ နင္ ေကာင္း ေကာင္း သိသားပဲ...” ပူေႏြးေသာ လရည္မ်ား သူမေပၚတြင္ ေပကုန္ၿပီ...။ “ငါလိုးမ.... အင္း..... ေကာင္းတယ္....” ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ သူမလက္ထဲ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ထိုင္ခံုေပၚသို႔ ပစ္ထိုင္ခ်လ ိုက္သည္...။ လီးႀကီးမွာလည္း ေပ်ာ့က်သြားသည္...။ “ကိုင္း.... သြားလို႔ရၿပီ ေထြး.... နင္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္တတ္တယ္.... ေ သခ်ာ သင္ယူလိုက္သားပဲ....” ေထြး ထလိုက္ၿပီး အ၀တ္မ်ားကို ေကာက္ယူကာ ျပန္မ၀တ္ေတာ့ပဲ ထြက္ခဲ့သည္... ။ သူမ အလြန္ ရွက္ေနသည္...။ အခန္းထဲ ေျပး၀င္ၿပီး တံခါးကို အျမန္ပိတ္သည္...။ အိပ္ယာေပၚ လွဲခ်လိုက္ၿ ပီး မ်က္လံုးမ်ားကို မွိတ္ထားသည္...။ မ်က္လံုးထဲတြင္ သူမ ေဒးဗစ္ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္လ်က္ လရည္မ်ား ပန္းထြက ္ကာ သူမကိုယ္ေပၚ က်လာတာ ျမင္ေန သည္...။ သူမလက္မ်ားက အဖုတ္ဆီ ေရာက္သြားကာ အေစ့ေလးကို ပြတ္သည္...။ သူမ ဖင္က ေကာ့တက္လာသည္...။ ပိုၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္သည္...။ “အားလားလား......” သူမ ညည္းသည္...။ လက္ကို ပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီး ၿပီးသြားမႈကို အသံမထြက္ေအာင ္ ႀကဳိးစားသည္...။ လက္က ေစာက္ရည္ မ်ားကို အရသာခံမိသည္...။ လွ်ာျဖင့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို လ်က္ရင္း ထပ ္ၿပီးသြားျပန္သည္...။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လက္မွာ ေပ ေနေသာ လရည္မ်ားပါ ၀င္သြားသည္...။ သူ႔ေဘာ္လီကလည္း လရည္ေတြ စိုရႊဲေနဆ ဲ...။ မနက္က်ေတာ့ ေထြး လန္းဆန္းစြာ ထလာသည္...။ သူမ ညက ၿပီးသြားတိုင္း ဒီလိုထလာၿမဲ...။ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းက မိန္းကေလးမ်ားက သူမကို သင္ၾကားေပးခဲ့သည္...။ ေယာက်ာ္းေလး မရွိေသာ္လည္း အျပန္အလွန္ လုပ္ၾက ကာ ႀကီးလာေလ ပိုလုပ္ျဖစ္ေလ ျဖစ္သည္...။ ညက သူမ အရွက္ရခဲ့သည္ တစ္ကိုယ္လံုး လရည္မ်ား အျဖန္းခံရသည္...။ ဒီေန႔ေတြ႔လွ်င္ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရမည္လဲ သူမ မသိ...။ စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္...။ အ ၀တ္လဲၿပီး မီးဖိုထဲသြားကာ မနက္စာ စားသည္...။ ရာဂ်ဴးက ေရာက္ႏွင့္ေနကာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ေမာ့ေနၿပီ...။ သူမ၀င္လာသည္ကို ၾကည့္ေန သည္...။ “မဂၤလာပါ ရာဂ်ဴး....” “ညက အဆင္ေျပတယ္ မဟုတ္လားဟ ....” သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက အနည္းငယ္ အေရာင္ေတာက္လွ်က္ ေမးသည္...။ “အင္း... ေျပပါတယ္...” သူမ ညက ဒဏ္ေပးခံရမည္ကို ရာဂ်ဴး သိၿပီးမွန္း ေမ့ေနသည္...။ ခုေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးထ ဲမွာ ၿပီတီတီ အၾကည့္တစ္ခ်ဳိ႕ ျမင္ရသည္ဟု ထင္သည္...။ သူမ ဘယ္လို လုပ္ခံရမယ္ဆိုတာ သူ သေဘာေပါက္ၿပီးသာ း ျဖစ္ေနမလား...။ “ေကာင္းတာေပါ့ ေထြး... ဒါေၾကာင့္ ငါ နင့္ကို သေဘာက်တာ... နင္က ဘယ္လို ေနရမယ္... ေဒးဗစ္ ေက်နပ္ေအာင္ ဘယ္လို ထိုင္ရမယ္ သိသားပဲ.... ကဲ.... သြားေတာ့မယ္... နင္လည္း လုပ္စရာေ တြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား...” စေနေန႔တြင္ အၿပီးေပးဖို႔ ခံုကို အျမန္ ဆက္လုပ္ရအံုးမည္...။သူ႔ စိတ္ကူး စ ိတ္သန္းေၾကာင့္ ရာဂ်ဴး စိတ္ လႈပ္ရွားေနသည္...။ ေထြးကို ခံုေပၚတြင္ ကုန္းလ်က္၊ ဖင္ဘူး ေတာင္းေထာင ္လ်က္၊ ေပါင္မ်ားကားလ်က္ ျမင္ေနသည္...။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေဒးဗစ္က သူမကို ေပးႏိုင္သည္...။ သူလည္း အဲ့လို ေနာက္က ေဆာ္ရမည္ထင္သည္...။ ဖင္ကိုပါ ခ်ရလ်င္ ပိုေကာင္းမည္...။ စိတ္ကူးႏွင့္ လီးေတာင္လွ်က္ သူ႔ အလုပ္ရံုဆီသို႔ သြားသည္...။ ေထြး စားေသာက္ေနစဥ္ ေဒးဗစ္ မီးဖို ထဲ ၀င္လာသည္...။ ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ယူကာ ျပန္ထြက္သြားသည ္...။ ေန႔ခင္းက်မွ စာၾကည့္ခန္းေခၚၿပီး နည္းနည္း ေသြးတိုး စမ္းၾကည့္ဦးမည္...။ ေထြးက ေဒးဗစ္ကို ႏႈတ္ဆက္ လိုက္ေသာ္လည္း စကားသံ ထြက္လာခ်ိန္မွာ ေဒးဗစ္ မရွိေတာ့ၿပီ...။ ညက ျဖစ္ခဲ့တာ တကယ္မွ ဟုတ္ရဲ့လား...။ ေဒးဗစ္သည္ သူမကို ရွိသည္ေတာင္ မထင ္...။ ကဲ ထားပါေတာ့ေလ ...။ သူမ ပံုမွန္ အလုပ္မ်ားကို စသည္...။ အခန္းမ်ားကို ရွင္းသည္...။ ေဒး ဗစ္၏ အိပ္ခန္း၊ ေနာက္ စာၾကည့္ခန္း...။ ဆိုဖာခံုကို ၾကာၾကာၾကည့္မိသည္...။ သူမ ဒူးေထာက္ခဲ့ျခင္း၊ ဖင္နွင့္ ေပါင္ၾကားမ်ားကို ရိုက္ခံခဲ့ရျခင္း၊ ၿပီးေနာက္ ေဒးဗစ္၏ ထိုင္ခံု၊ သူမေပၚ လရည္မ်ား ပန္းခ်သ ည္ထိ ထုေပးခဲ့ရေသာေနရာ...။ ေခါင္းထဲမွ မနည္း ထုတ္ပစ္ ရသည္...။ ျပန္ေတြးတိုင္း အဖုတ္က စိုလာသည္...။ မနက္ခင္းက လွ်င္ျမန္စြာ ကုန္သြားသည္...။ ေန႔လည္စာ အၾကာႀကီး စားသည္...။ ထို႔ေနာက္ အလုပ္ ဆက္လုပ္သည္...။ ရာဂ်ဴးႏွင့္ ဆံုေသာအခါ သူမ စာၾကည့္တိုက္ထဲ ေရာက္ေနသည္...။ “ေဒးဗစ္က သူ႔ စာၾကည့္ခန္းထဲ လာခဲ့ဖို႔ ေခၚေနတယ္ ေထြး....” သူမ တုန္႔ျပန္မႈကို စူးစမ္းရင္း လာေျပာသည္...။ ေထြး အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြ ားသည္...။ “ေက်းဇူးပဲ ရာဂ်ဴး....” သူမ တစ္ခုခုမ်ား မွားလုပ္ခဲ့မိေသးလား...။ ေထြး အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ နားလည္လိုက္သည္...။ ေဒးဗစ္က ခံုမွာ ထိုင္ေနသည္...။ ဆိုဖာက သူ႔ေရွ႕ ၾကမ္းျပင္မွာ...။ ည၀တ္စံုကို ၀တ္ထားသည္...။ “ငါ ဒီည အျပင္သြားစရာ ရွိတယ္... ဒီေတာ့ ဒီေန႔ အလုပ္ကို ခုပဲ လုပ္လိုက္ရေအာင္... ဒီကိုလာ ေထြး....” သူ႔အသံက ေလာေလာ ေလာေလာႏွင့္ ေတာင္းဆိုသည္...။ ေထြး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးခ်လွ် က္ သူ႔ေရွ႕ေရာက္သြား သည္...။ “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္....” သူ႔လက္မ်ားက သူမခါးကို ကိုင္ကာ ေရွ႕ဆြဲလိုက္သည္...။ ၀တ္စံုကို အသာဟထား၍ လီးႀကီးကို တစ္စိတ္တပိုင္း ျမင္ေန ရသည္...။ “ဒီေန႔ နင့္ဖင္ေတြ နာေနလား ေထြး....” သူမကို လွည့္ၿပီး ဖင္ကို ၾကည့္သည္...။ အသာ ပုတ္လိုက္သည္...။ “ထပ္ ခ်ရအံုးမလား.....” ေနာက္တင္ပါး တစ္ဖက္ကို ထပ္ပုတ္သည္...။ “သိပ္မနာေတာ့ဘူး... သခင္ႀကီးေဒးဗစ္.... မနက္ကေတာ့ အေတာ္နာတယ္.... နည ္းနည္းေတာ့ နာေသးတယ္.. အခု...” သူ႔ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းလို တင္ပါးမ်ားကို ကိုင္ၾကည့္ေနတာ ခံရသည္...။ ပြတ္သတ္ ဆုတ ္နယ္ ေနျပန္သည္...။ “ငါ စကတ္ ခြ်တ္ၾကည့္မယ္...” ၾကယ္သီးမ်ားကို အျမန္ျဖဳတ္ကာ စကတ္ကို ဆြဲလွန္လိုက္သည္...။ “ခြ်တ္လိုက္ ေထြး.... ၿပီးေတာ့ အက်ႌ ခြ်တ္လိုက္စမ္း... ျမန္ျမန္ေလး... ငါအခ်ိန္မရဘူး...” ေထြး အျမန္ခြ်တ္လိုက္ၿပီး ေဘာ္လီ၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၊ ခါးစည္း၊ ေျခအ ိတ္ တို႔သာ က်န္ေတာ့မွ ေဒးဗစ္ကို ေက်ာျပန္ ေပးလိုက္သည္...။ ေဒးဗစ္လက္မ်ားက ပိုးသား ပင္တီေပၚမွ ပြတ္ေနသည္ကို ခံစားရသည္...။ “ေပါင္ကားလိုက္အံုး... ထပ္ကား.... ဟုတ္ၿပီ....”ေျခေထာက္ေတြက ၿခဲထားတာ ၃ေပေလာက္ ရွိၿပီ...။ “ခါးကိုင္းၿပီး ဒူးေတြကို လက္နဲ႔ကိုင္လိုက္စမ္း... ဟုတ္ၿပီ.... ကုန္း.....” ခါးကို လက္ျဖင့္ဖိခ်ၿပီး ဖင္ကို ေျမာက္ေနေအာင္ လုပ္သည္...။ တင္ပါးမ် ားက သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ ျဖားေယာင္းေနသည္...။ “ဟုတ္ၿပီ ေကာင္မေလး... ေပါင္ၾကားကေန ငါ့မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနေနာ္...” ေထြး စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္...။ သူမ တစ္ကိုယ္လံုး ဖြင့္ေပးထားသလို ျဖစ္ေနသည္ ...။ ဖင္မ်ားက သူ႔ မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ...။ ေပါင္ၾကားမွ သူမ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ အားလံုးက ေစာက္ထိုး...။ သူက သူမ တင္မ်ားကို ေသခ်ာ ၾကည့္ ေနသည္...။ အသားမ်ားကို ပြတ္သတ္ေနသည္...။ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္သည္...။ ေဘာင္းဘီစြန္းမွ ျပဴေနေသာ ေစာက္ေမႊး ေလးကို အသာ ဆြဲထုတ္သည္...။ နာသျဖင့္ သူမ ညည္းသည္...။ ေဒးဗစ္က သူမ၏ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲၿပီး ဖင္လံုးမ်ား ေပၚလာေအာင္ လုပ္သည္...။ ေဘာင္းဘီစက အဖုတ္ထဲသို႔ တိုး၀င္သြားၿပီး အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ခြဲလိုက္သည္...။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ဖင္ၾကားထဲ ထိုး၀င္ၿပီး ေရႊ႕ကာ အဖုတ္အထိ ေရာက္သြားသည္...။ ေဘာင္းဘ ီမွာ စိုလာမွန္း သူသိ သြားသည္...။ “ရႊဲလာျပန္ၿပီလား ေထြး....” ေပါင္ၾကားမွ သူမမ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ရင္း လက္ေခ်ာင္းမ်ားက အဖုတ္ႏႈတ္ခမ ္းကို ပြတ္သည္...။ ဖင္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တစ္ခ်က္ ပုတ္လိုက္ၿပီး... “ဒူးေထာက္ၿပီး ေရွ႕မွာထုိင္စမ္း... ျမန္ျမန္....” အက်ႌထဲမွ လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္...။ “ငါ့ကို ထပ္ ဂြင္းတိုက္ေပးစမ္း.... သင္ေပးစရာ မလိုေတာ့ဘူး မဟုတ္လား... ေ ဟ ...” ေထြး အဖုတ္ထဲမွာ ယားၿပီး စိုေနၿပီ...။ သူမ ျပန္ရပ္လိုက္ၿပီးမွ ေရွ႕တြင ္ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္...။ “ရပါၿပီ... သခင္ႀကီး ေက်နပ္ေအာင္ သမီး လုပ္တတ္ပါၿပီ....” လက္တစ္ဖက္က လီးႀကီးကိုကိုင္၊ ေနာက္တစ္ဖက္က ဥမ်ားကို အသာကိုင္သည္...။ ဂြင္း စ ထုေပးၿပီ...။ ေလႏွင့္လည္း အသာ မႈတ္ေပးသည္...။ ဥကို အသာေလး ညွစ္ေပးသည္...။ တစ္ဖက္က ဖြဖြေလး စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ တိုက္ေပးသည္...။ “ဒီတစ္ခါ ငါ ၿပီးရင္ နင့္မ်က္ႏွာကို ပန္းမယ္... အ၀တ္ေတြေပၚ မက်ေစန ဲ႔... မ်က္ေစ့ကိုလည္း ပိတ္မထားမိေစနဲ႔... ငါ ၿပီးရင္ နင့္မ်က္လုံးေတြကို ျမင္ခ်င္တယ္...” ခံုေပၚတြင္ မွီထိုင္ရင္း ခ်စ္စရာ မိန္းမပ်ဳိေလးက ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္ကို ခံစားေနသည္...။ ေလႏွင့္ မႈတ္ေပးေနသျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးမွ ၂ လက္မ ေလာက္သာ ေ၀းေသာ သူမ မ်က္ႏွာက ို ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္...။ အရသာ အလြန္ရွိသည္...။ ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးပဲ...။ သို႔ေသာ္ ဒီညသည္ သူ႔ကို ဂြင ္းတိုက္ေပးရတာ ေနာက္ဆံုးညသာ ျဖစ္ေပ မည္...။ မနက္ျဖန္ဆိုလွ်င္ စေနေန႔...။ သူမ၏ ပါးစပ္ကို စသံုးရေတာ့မည္...။ ၿပီးရင္ လုပ္ခိုင္းထားေသာ ခံုအသစ္ကို သံုးရမည္...။ ၾကည့္ေနရင္း သူသည္ ၿပီးကာနီးလာၿပီ...။ သူမ လက္မ်ားကလည္း ပိုျမန္လာသည္...။ “ကပ္ထား.... နင့္မ်က္ႏွာကို....” ပထမဆံုး လရည္ တစ္သုတ္က သူမ ႏွာေခါင္းကို တည့္တည့္ ပန္းသည္...။ ရုတ္တရက္ ထြက္လာေသာ လရည္မ်ာ း ေၾကာင့္ သူမ ေနာက္ကို တစ္ခ်က္ တြန္႔သြားသည္...။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ပါးေပၚသို႔ က်သည္...။ ပါးစပ္နားသို႔ ေရာက္သည္...။ “ငါ မေျပာမခ်င္း သုတ္မပစ္နဲ႔အံုး....” သူမ ေခါင္းကို ဆြဲကပ္လိုက္ၿပီး.... “ဆက္ထု... ေနာက္တစ္ေခါက္ ထြက္ေအာင္ လုပ္စမ္း ေထြး....” သူမ ဆက္လုပ္ေနသည္...။ ဥေလးမ်ားကို ညွစ္သည္...။ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူမႏႈတ္ခမ ္းမ်ားကို ပန္းသည္...။ သူက ႏႈတ္ခမ္းေပၚက လရည္မ်ားကို ဆြဲစုကာ ပါးစပ္တစ္ဖက္မွ တစ္ဖက္စြန္းသို႔ ျဖန္႔သည္...။ “ကဲ.... ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေျပာင္ေအာင္ လ်က္လိုက္စမ္း... ေထြး.... ဘာမွ မက် န္ေစနဲ႔....” ေထြး မ်က္ႏွာေပၚသို႔ လရည္မ်ား ပန္းခံရၿပီ...။ ပူေႏြးေသာ လရည္မ်ား က မ်က္ႏွာေပၚမွာ စီးေနစဥ္ ပို၍ ပို၍ သိမ္ငယ္ သြားသလို ခံစားရသည္...။ သုတ္မပစ္ဖို႔လည္း ေျပာသည္...။ မ်က ္ႏွာကို ဆြဲကပ္ၿပီး ေနာက္ဆံုး တစ္သုတ္ ထြက္ေအာင္ လုပ္ခိုင္းသည္...။ သူမႏႈတ္ခမ္းကို ပန္းခ်င္မွန္း နားလည္သည္...။ ႏႈတ္ခမ္းကုိ လ်က္ခိုင္းေနၿပီ...။ သူမ မလုပ္ခ်င္...။ သို႔ေသာ္ မျငင္းပယ္ႏိုင္...။ ညက သူ႔လရည္မ်ားကို ကိုယ့္လက္ကို စုတ္ရင္း အရသာခံဘူးၿပီ...။ လွ်ာကို အသာထုတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သပ္သည္...။ ပါးစပ္ထဲ လ်က္သြင္းသည္...။ ခ ြ်ဲခြ်ဲ ငံက်ိက်ိ အရသာကို ခံစားရင္း လွ်ာျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းကို ထပ္သပ္ ေနသည္...။ “ငါ လရည္ထြက္လာတုန္း နင္ ေနာက္ကို တြန္႔သြားတယ္ မဟုတ္လား... နင္ နက္ျဖန္ညက် တစ္ခါ ဒဏ္ေပးခံရမယ္ ကဲ... သြားေတာ့... ငါလည္း အျပင္ သြားေတာ့မယ္...” ေထြး အ၀တ္မ်ားကို ကိုင္ကာ အျပင္ ေျပးထြက္ခဲ့သည္...။ ႏွာေခါင္းႏွင့္ ပါးေပၚမွာ လရည္ေတြႏွင့္...။ မနက္ျဖန္ည ဒဏ္ထပ္ေပးခံရမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြလည္း က်ဆင္းေနသည္...။ ဒ ီတစ္ခါဆို အရင္တစ္ခါ ထက္ ပိုဆိုးမည္မွန္းလည္း သိသည္...။ အခန္းထဲ ျပန္၀င္ကာ ငိုညည္းေနသည္...။ လက္မ်ားက ရႊဲေနေသာ အဖုတ္ဆီ ေရာက္သြားကာ အေစ့ကို ရွာသည္...။ မာေတာင္ေနေသာ အေစ့ကို ပြတ္သည္...။ ခါးက ကုတင္ေပၚမွာ တစ္လႈပ္လႈပ္ႏွင့္ ၿပီးသြားသည္အထိ ပြတ္ေနသည္...။ သူမလက္ေခ်ာင္း တခ်ဳိ႕က မ်က္ႏွာေပၚက လရည္မ်ားကို သုတ္ကာ ပါးစပ္ထဲသို႔ ထိုးထည့္သည္...။ က်န္လက္မ်ားကို ေပါင္ၾကားထဲမွာ ညွပ္ထားသည္...။ အခန္း အခန္း အခန္း အခန္း ( (( (၄ ၄၄ ၄) )) ) ေထြး အိပ္ယာေပၚမွာ ထထိုင္သည္...။ မ်က္ႏွာတြင္ ထိတ္လန္႔ျခင္းျဖင့္...။ တစ ္ခုခုေတာ့ မွားေနၿပီ...။ အိပ္မက္ဆိုးမွ လန္႔ႏိုးစဥ္ မသက္မသာ ျဖစ္သလိုမ်ဳိးလား...။ အာရုဏ္ တက္ေနၿပ ီ...။ ျပဴတင္းမွ အလင္းေရာင္ စတင္ ထိုးက်လာေနသည္...။ အခန္းေထာင့္ တစ္ေနရာတြင္ လႈပ္ရွားမႈ ေတြ႔လိုက္သလို ရွိသျဖင့္ ရုတ္ခ်ည္း လွည့္ၾကည့္ လိုက္သည္...။ အိပ္ခ်င္မေျပေသးေသာ မ်က္လံုးမ်ားက အရိပ္မည္းတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရသည္...။ “သခင္ႀကီးေဒးဗစ္.... ဟုတ္လားဟင္....” အခန္းေထာင့္ရွိ ထိုင္ခံုေပၚသို႔ သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက စူးစိုက္ၾကည့္မိသြားၿပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကား ေမးမိသည္...။ ပိုရွင္းရွင္း ျမင္ရလာသည္...။ ေဒးဗစ္သည္ အခန္းေထာင့္ ခံုေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္...။ ည က ၀တ္ထားေသာ ည၀တ္ရံုကို ၀တ္ထား ၿပီး သူမကို ၾကည့္ေနသည္...။ “ဘာေၾကာက္စရာရွိလည္း... ေထြး... ဒါ ငါ့အိမ္ေလ .... ငါ ႀကဳိက္တဲ့ေနရာကို ႀကဳိက္တဲ့အခ်ိန္ သြားမယ္ လာမယ္ ေျပာထားသားပဲ...” ေထြး ေစာင္ကို လည္ပင္းထိ ၿခံဳလိုက္သည္...။ သူမကိုယ္ေပၚမွာ ကိုယ္ၾကပ္ ပိုးအ တြင္းခံသာရွိေၾကာင္း သတိရ၍ ျဖစ္သည္...။ “ခြင့္လႊတ္ပါ သခင္ႀကီး... အဲဒါ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး... ၀င္လာတာ မသိလိုက္လို႔ လန္႔သြားတာပါ...” “ငါရွိေနတယ္ ဆိုတာ ရိုးေနမွျဖစ္မယ္... ငါက နင့္အခန္း အပါအ ၀င္ တစ္အိမ္လံုးကို အခ်ိန္ျပည့္ သံုးမွာပဲေလ ... ကဲ.... အိပ္ယာ ျမန္ျမန္ထ ... ဒီနားကိုလာစမ္း.... ဒီေန႔ စေနေန႔ နင့္မွာ လုပ္စရာ အမ်ားႀကီး ရွိေသး တယ္... ညက်ရင္လည္း ဒဏ္ေပး ခံရအံုးမယ္... ငါ တစ္ေနကုန္ ေစာင့္မေနႏိုင္ဘူး...”ညက် အျပစ္ခံရအံုးမည္ဆိုေသာ စကားမွ်ႏွင့္ပင္ ေထြး အိပ္ယာထဲက ခုန္ထလိုက္သည္...။ ေနာက္ထပ္ အနာခံရမွာ ေၾကာက္ေနသည္ မဟုတ္လား...။ အတြင္းခံမ်ားကို အသာဆြဲဆန္႔သ ည္...။ ပိုးစသည္ သူမ၏ အေရျပား တစ္ခုႏွယ္ ကပ္ေနသည္...။ ၀တ္ထားေသာ္လည္း တံုးလံုးလိုပင္ ျဖစ္ေနသည္...။ အေ ပၚပိုင္းကလည္း ဟိုက္လြန္းသျဖင့္ ရင္ႏွစ္မႊာၾကားက ထင္းထင္း ေပၚေနသည္...။ က်န္အ ၀တ္အစားတို႔က သူမ၏ ေသးေသာခါး၊ က်စ္လ်စ္ေသာ တင္ႏွင့္ အတူ အဖုတ္ကိုပါ ေရးေရးျမင္ေနရသလို ရွိသည္...။ သူမ အျမန္လာသည္ကို ေဒး ဗစ္ ၾကည့္ေနသည္...။ ေျခေျပာင္ႏွင့္ ေလွ်ာက္လာစဥ္ လွမ္းလိုက္တိုင္း တင္ပါးဆံုတို႔က ႏွာထဖြယ္ လႈပ္ရွားေနသည္...။ ညက သူ႔မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေသာက္ ေနခဲ့သည္...။ ထံုးစံအတိုင္း မိန္းကေလးေတြႏွင့္လည္း ဆံုသည္...။ သို႔ေသာ္ သူ၀င ္မပါခဲ့...။ စိတ္ထဲမွာ ေထြးကို ဘယ္လို က်င့္ေပးရမလဲ...။ သူႀကဳိက္သည့္ပံုစံ ဘယ္လို သြင္းယူမလဲသာ စဥ္းစားသည္...။ ဒီခံုေပၚမွာ ထိုင္ေနတာ တစ္နာရီ ေလာက္ပင္ ရွိၿပီ...။ အိပ္ေနေသာ ေထြးကို ၾကည့္ေနသည္...။ ေနေရာင္က အခန္းထဲ ၀င္လာေတာ့ အျပစ္ကင္းေသာ သူမမ်က္ႏွာကို ေတြ႔သ ည္...။ ဒီအျပစ္ကင္းမႈကို မၾကာခင္ သူမထံမွ သူ ရယူသြားေပေတာ့မည္...။ အသက္ရႈသည္ကို ၾကည့္ေနရင္း သူ႔လီးက ေတာင္လာသည္...။ သူမက ဂြင္းတိုက္ေပးေနသလို စိတ္ကူးယဥ္သည္...။ သူမ၏လွ်ာေလးျဖင့္ စုတ္ေပးခံရသလ ို ဖီလင္ျဖစ္သည္...။ ေလေႏြး ေလးႏွင့္ လထစ္ကို မႈတ္ေပးေနသလို ခံစားသည္...။ ညအထိ သူ မေစာင့္ႏိုင္ေတ ာ့...။ ခ်က္ျခင္းပင္ ဆႏၵျဖည့္ခိုင္းဖို႔ လုပ္ ေတာ့သည္...။ သူ႔အနားလာရန္ လက္ယပ္ ေခၚေနသည္ကို ေထြး ေတြ႔ရသည္... ။ သူ႔လီးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေကာင္း ေအာင္လုပ္ၿပီး သူမမ်က္ႏွာေပၚ ပန္းဦးမည္လား...။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ သူ စိတ္ဆိုးမ ွာ မလိုလားသည့္အတြက္ ေရွ႕ကိုတိုးလာ သည္...။ သူ႔လက္မ်ားက သူမကိုယ္ေပၚ ေရာက္လာၿပီ...။ ေဘာင္းဘီ ေအာက္မွာ ေခ်ာမြတ္ေနသာ တင္ပ ါးဆံုကို ဆုပ္ကိုင္သည္...။ ဆြဲလွည့္လိုက္သည္...။ တင္ပါးမ်ားကို ပြတ္ေနသည္...။ သူမဖင္က ို ေလွ်ာ့ထားသည္...။ ဖင္ရႈံ႕ထား လွ်င္လည္း အျပစ္တစ္ခု ျဖစ္ဦးမည္မွန္း သိေနသည္...။ သူမခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုးက ို အျပည့္အ ၀ ထိေတြ႔ခြင့္ ေပးမွသာ ေက်နပ္မည္ျဖစ္သည္...။ သူမအသားႏုႏုကို ကိုင္တြယ္ရင္း ေဒးဗစ္ ေက်နပ္စြာ လီးေတာင္ေနသည္...။ “ေျခေထာက္ေတြ ကားေပးစမ္း...” ေပါင္ကားလိုက္သျဖင့္ အတြင္းခံက ပိုၾကပ္သြားသည္...။ လက္က ေပါင္ၾကားကို ႏႈိက္သည္...။ အဖုတ္ေပၚမွ အေမႊးႏုမ်ား ကို စမ္းမိသည္...။ ေစာက္ေမႊးနီနီေလးမ်ားဟု သူျမင္ေယာင္သည္...။ ခ်က္ျခ င္းပင္ ၾကည့္ခ်င္လွၿပီ...။ “နင္ေရခ်ဳိးတာ ငါၾကည့္ခ်င္တယ္... လုပ္စမ္း...” ေထြး သူ႔ေရွ႕မွာ တစ္ခါမွ ကိုယ္တံုးလံုး မခြ်တ္ဘူးေသး...။ ခုေတာ့ ခြ်တ္ခိုင ္းၿပီး သူမ ေရခ်ဳိးသည္ကို ၾကည့္မည္ဟု ဆိုလာ သည္...။ ေတြေတြေ၀ေ၀ႏွင့္ပင္ ေရခ်ဳိးကန္ဆီ သူမ ေရာက္သြားသည္...။ ေ ရပိုက္ကိုဖြင့္ၿပီး ေရေႏြးစပ္သည္...။ ေဒးဗစ္ သူ႔ခံုကို ေရခ်ဳိးကန္နား ေရႊ႕လာသည္ကို ေတြ႔ရသည္...။ ေရခ်ဳိးကန္ ေခ ါင္းရင္းမွာ ေနရာခ်သည္...။ အဲဒီေနရာဆိုလွ်င္ သူမေရွ႕ပိုင္းကို ေသခ်ာျမင္ရမည္...။ ဆပ္ျပာျမွဳတ္နဲ႔ ခ်ဳိးရင္ ပံုးသာ ကြယ္သာ ရွိမွာပဲဟု စဥ္းစားေနသည္...။ “ငါ့ဖက္လွည့္စမ္း ေထြး... ခါးစည္းကို ျဖည္လိုက္... နင့္ ႏို႔ေတြ ငါမျမင္ဘူး ဘူး... ႏို႔သီးေခါင္းေတြ ေထာင္ေနတာပဲ ေတြ႔ ဘူးတာ... နင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေတြ ႀကီးတယ္လို႔ ငါ့ကို ေျပာဘူးတယ္ မဟုတ္လာ း... ကဲ.... ျပစမ္းပါအံုး.... ဟုတ္လား... မဟုတ္လား.... အျမည္းေပါ့....” ရယ္ရင္း ေျပာသည္...။ သူမရင္သားမ်ားက မႀကီးလွေသာ္လည္း က်စ္လစ္လွပသည္ဟု ဂုဏ္ယူေလ့ရွိခဲ့သည္...။ တခ်ဳိ႕ မိန္းကေလးေတြဆိုလွ်င္ ႏို႔ႀကီးႀကီးမ်ား ရွိၾကၿပီး ငါးႏွစ္ေလာက္ၾကာရင္ ဗိုက္ေပၚေရာက္တဲ့အထိ တြဲက်သြားႏိုင္သည္ဟု ေျပာခဲ့ၾကသည္...။ ခါးစည္းကို အသာျဖဳတ္ရင္း ေဘာ္လီကို ျဖည္ခ်သည္...။ လက္မ်ားက ျဖည္လက္စ ပုံစံျဖင့္ ရင္သား မ်ားကို တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ကာကြယ္သည္...။ ေဒဗစ္၏ လက္မ်ားက သူ႔ေဘာင္းဘီဆီ ေရာက္သြားၿပီး ဇစ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ သည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္...။ ဇစ္ေနာက္သို႔ လက္ထည့္လိုက္ကာ သူ႔လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္ၿပ ီး ဆုတ္ကိုင္ထားသည္...။“နင္ ငါ့ကို လီးေတာင္ေအာင္ လုပ္တာပဲ ေထြး.... နင္ ဘာလုပ္ေပးရမယ္ဆ ိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား.... လုပ္မလား....” ကိုယ့္ဟာကို ဂြင္းတိုက္ျပေနေသာ သူ႔လက္မ်ားကို သူမ ေငးၾကည့္ေနသည္...။ သူမက ို လုပ္ခိုင္းေတာ့မည္...။ “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္....” “ႏုိ႔ကိုျပစမ္း.... ႏို႔သီးေခါင္းကို....” ေဒးဗစ္ စိတ္မရွည္ေတာ့...။ လန္႔သြားၿပီ....။ ေထြးငယ္ ေဘာ္လီကို ခါး သို႔ လႊတ္ခ်လိုက္သည္...။ သူမ ရင္သားမ်ားကို ပထမဆံုးအျဖစ္ ေဒးဗစ္ကို ေဖာ္ျပလိုက္ရသည္...။ လက္မ်ား ကို ေဘးမွာခ်လ်က္...။ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ မဆံုးျဖတ္တတ္ေသး...။ အ၀တ္ခြ်တ္ခိုင္းျခင္းမွာ သူမ တုန္လႈပ္ေနသည္...။ သူမကိုၾက ည့္ရင္း ေဒးဗစ္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို လွ်ာႏွင့္သပ္မိ သည္...။ ျဖဴႏုေသာ အသားအေရေပၚတြင္ အညဳိေရာင္ ေအာ က္ေျခအရစ္မွ ခြ်န္တက္ေနေသာ ပန္းေရာင္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ား...။ ဆံပင္နီညဳိသူတို႔သည္ အသားျဖဴၿပီး ေနေလာင္ခံရ တတ္ေသာ အသားအေရ ရွိသည္...။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သူမ ကို မ်က္ေစ့က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး နီညဳိေရာင္ ေစာက္ေမ ႊးေလးမ်ား ရွိလိမ့္မည္ဟုလည္း တြက္ထားသည္...။ စဥ္းစားရင္း သူ႔လီးက ခုန္လ်က္...။ သူမသည္ အလန္႔တၾကား ေငးလ်က္...။ သူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း မ ဆိုင္ေအာင္လည္း လႊဲဖယ္လ်က္...။ ပထမဆံုး အေနျဖင့္ သူမကို လံုး၀ ေျပာင္သလင္းခါေအာင္ လုပ္ခိုင္းျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း.... “ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို လက္ထိပ္နဲ႔ စမ္းၾကည့္စမ္း.... မာတင္းလာတာ ၾကည့္ရေ အာင္...” သူမသည္ ဤနည္းမ်ားျဖင့္ ကိုယ့္ကုိယ္ကို ဆႏၵျဖည့္ေလ့ရွိပါသည္...။ ခါတိုင္းထက္ ပိုစြာပင္ ေဒးဗစ္ကို ဆႏၵျဖည့္ေပးရသည့္ အခါအၿပီးတြင္ လုပ္မိသည္...။ သို႔ေသာ္ သူမ်ားေရွ႕တြင ္ တစ္ခါမွ် မလုပ္ဘူးပါ...။ ကိုယ့္ ႏို႔သီးေခါင္း ေလးမ်ားကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ေယာက်ာ္းႀကီးတစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ ပြတ္သတ္မ ိေသာအခါ ပို၍ သိသာေသာ ခံစားမႈကို ရသည္...။ တင္းလာေသာ ႏို႔မ်ားကို ဆက္ပြတ္သည္...။ ႏို႔သီးေခါင္းကို လက္သည ္းႏွင့္ ဆိတ္မိၿပီး ရလာသည့္ နာက်င္မႈ တြင္ ပို၍ အရသာေတြ႔သည္...။ ႏွိပ္စက္ျခင္းခံလိုသည့္ ႏွာစိတ္မ်ဳိးေတြ သူမမ ွာ ၀င္ေနေလၿပီ...။ ေဒးဗစ္က သူမ၏ ႏို႔ ေလ့က်င့္ခန္းကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္...။ သူမမ်က္လံုးမ်ားက တစ္၀က္တပ်က္ မွိတ္ေနၿပီး ဖီလင္တက္ေနသည္ကို ေတြ႔သည္...။ သူမ ခါးတို႔က အနည္းငယ္ လႈပ္ခါကာ မည္မွ် စိုေနသည္ကို ျပသ ည္...။ “လက္ကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး ႏို႔ကိုပြတ္ ေထြး....” လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ လွ်ာႏွင့္ တံေတြးဆြတ္သည္ကို ၾကည့္ရင္း သူ႔လီးႀကီးကို လ်က္ေနသေယာင္ ေဒးဗစ္ လီးက ရြထလာသည္...။ သူမသည္ သူ႔ကို စေနပံုရသည္...။ လက္ကို ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္ေန သည္။ ေထြးသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မယံုႏိုင္...။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို လီးလို စုတ္မိေ နသည္...။ ေနာက္ ႏို႔သီးမ်ားကို အသာ ပြတ္သည္...။ စိုေသာလက္ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ ပိုစိတ္လႈပ္ရွားသည္...။ အဖုတ္ထဲမွာ ပိုစိုလာၿပီ...။ ေရခ်ဳိးရမွာမို႔ ေတာ္ ေသးသည္...။ သူမႏို႔မ်ား ဤမွ် တင္းလာသည္ကို မႀကံဳဘူး...။ ခုေတာ့ ေပါက္က ြဲေတာ့မတတ္ပင္ ျဖစ္ေနသည္...။ ႏို႔သီး အေျခေလးမ်ားကို ပြတ္ၿပီး အရသာပိုေတြ႔လာသည္...။ သူမ၏ ႏွာအိပ္မက္သည္ ေဒးဗစ္၏ အသံေၾကာင့္ ဆံုးသြား သည္....။ “ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္စမ္း.... ငါ ေစာက္ေမႊးနီနီေလးေတြ ၾကည့္ခ်င္တ ယ္....” ေဒးဗစ္သည္ ခြ်တ္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ဂြင္းတိုက္ေနသည္...။ ျဖည္းျဖည္းခ် င္း ခြ်တ္ရင္း ေစာက္ေမႊး ေလးမ်ားကို ၾကည့္ကာ ၿပီးေတာ့မလုိပင္ ျဖစ္သြားရသည္...။ ဒါမ်ဳိး သူတ စ္ခါမွ် မျမင္ဘူးေသး...။ သူ စိတ္ကူးဘူးသည္...။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါမွ မႀကံဳ...။ ဦးေဖခင္၏ ဖုန္းျဖင့္ သတင္းေပးမႈေၾကာင့္ပင ္ ေထြး အေၾကာင္းၾကားရင္း လီးေတာင္ခဲ့ဘူး သည္...။ ေစ်းေတာ့ႀကီးသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္...။ သို႔ေသာ္ သူ႔အေနႏွင့္ လက္လြတ္မ ခံႏိုင္...။ ခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ တန္ သည္ဟု ဆိုရမည္...။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားသည္ ဆံပင္မ်ားကဲ့သို႔ပင္ နီညဳိေရာ င္ေတာက္လ်က္...။ ေတာ္ေတာ္လည္း ထူ သည္...။ သူ႔ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းကေလးမ်ားကို အေမႊးရိတ္ေပးေလ့ ရွိေသာ္လည ္း ဒီတစ္ေယာက္ေတာ့ မပါႏိုင္ေပ...။ ေထြး လက္က်န္အ ၀တ္ကို ၾကမ္းေပၚပစ္ခ်ၿပီး သူ႔ေရွ႕တြင္ တံုးလံုးရပ္ေနသည္...။ သူ႔ကိုၾကည့္ေသာ အခါ သူမမ်က္ႏွာကို ၾကည့္မေန...။ ေပါင္ၾကားကိုသာ စူးစိုက္ေနသည္...။ အလြန္အမင္း ရွက္ဖြယ္ပင္ျဖ စ္သည္...။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ လက္ႏွစ္ဖက္ ေဘးခ်ကာ ေနာက္ထပ္ ဘာခိုင္းမလဲ ေစာင့္သည္...။ “လွတဲ့ အေမႊးနီေလးပဲ... ဒါေပမယ့္ ငါ အထဲကို ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္... ရႈး ေပါက္သလို ၿဖဲျပစမ္း... ေပါင္ကို ကားလိုက္...” ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ႏွစ္ေပခန္းေရာက္ေအာင္ ကားလိုက္သည္...။ လက္ကို အဖုတ္ေပၚတ င္ၿပီး အသာပြတ္လိုက္သည္...။ သူမလက္မ်ားက အေမႊးႏုေလးမ်ားကို သပ္တင္ကာ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို အသာၿဖဲျပသည ္...။ အခန္းတြင္း ေလေအးေၾကာင့္ ရႊဲစိုေနေသာ အဖုတ္ အတြင္းသားေလးမ်ား ေအးကနဲ ျဖ စ္သြားသည္...။ အဖုတ္ကို ၿဖဲျပရင္း မ်က္ႏွာ သည္ ရဲတြတ္လ်က္...။ သူမလက္မ်ားက သူမ၏ အလွ်ဳိ႕၀ွက္ဆံုး ေနရာကို သူတပါးကို လံုး၀ဖြင့္ျပေနရသည္။ “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္...” “ခ်စ္စရာေလးပဲ ေထြး.... ပန္းေရာင္ အတြင္းသားေလးကို အနီေရာင္ ခ်ဳံပုတ္လွလွေလးနဲ႔ ၀ိုင္းထားတာပဲ...” ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ားက သူ႔လီးကို ဂြင္းဆက္တိုက္ေနသည္...။ “ေရခ်ဳိးကန္ထဲ ၀င္လိုက္ေတာ့... ခ်ဳိးတာ ငါ ၾကည့္ခ်င္တယ္...” ရွက္လြန္းေနေသာ ေထြးသည္ ေရခ်ဳိးကန္ထဲသို႔ ၀မ္းသာအားရ ႏွစ္စိမ္လိုက္သည ္...။ ဆပ္ျပာကို ယူကာ ေဘးခံုမွာ ထိုင္ေနေသာ ေဒးဗစ္ကို လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပဲ တကိုယ္လံုး တိုက္ေနသည္...။ ေဒးဗစ္ကေတာ့ လီးကို ကိုင္ ပြတ္ရင္း ေငးေနသည္...။ ေရခ်ဳိးရင္း သူ႔ကို စိတ္ထဲက ထုတ္ထားသည္...။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ အမိန္႔ေတြ ထပ္က်လာ သည့္အခါ သတိက ျပန္ျပန္၀င္လာသည္...။ ထၿပီး အဖုတ္ကို ေဆးျပစမ္း၊ ေနာက္လွည့္ ဖင္ၿဖ ဲၿပီး ႏႈိက္ေဆးစမ္း၊ စသည္ျဖင့္...။ ခိုင္းတိုင္း သူမက ခ်က္ျခင္း လုပ္ပါသည္...။ ေနာက္ဆံုး ေရခ်ဳိးျခင္း အမႈၿပီးသည္...။ ေရက ို ဖြင့္ထုတ္လိုက္ ကာ မတ္တတ္ ထရပ္သည္...။ “ဒီကိုလာ ေထြး.....” ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ား လႈပ္ရွားလာသည္...။ သဘက္ေစာင္ကို ဆြဲဖယ္လိုက္ကာ သူမက ို သူ႔ေျခေထာက္မ်ားၾကား ဆြဲယူ လိုက္သည္...။ လက္တစ္ဖက္က သူမေနာက္ေက်ာ...။ ေနာက္တစ္ဖက္က ေရွ႕မွာ ထားသည္...။ “ေပါင္ကားအံုး.... ဒီတစ္ခါ ပိုက်ယ္ေအာင္ကားေနာ္....” သူ႔မ်က္ႏွာသည္ အဖုတ္မွ လက္မအနည္းငယ္သာ ကြာေတာ့သည္...။ ေရခ်ဳိးဆပ္ျပာ နံ႔ ခ်ဳိခ်ဳိကို ရသည္...။ လက္တစ္ ဖက္က ရင္အံုကို အုပ္ကိုင္ရင္း ႏို႔သီးေလးမ်ား ျပန္ေထာင္လာေအာင္ ပြတ္သည္...။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ပြတ္ေသာအခါ သူမကိုယ္မွာ တုန္ရီလာသည္...။ ႏို႔သီးေခါင္းကို နီရဲလာေအာင္ ညွစ္သည္...။ အန ည္းငယ္ ညည္းမိသည္မွအပ သူမ ဒီတိုင္းခံေနသည္...။ ႏို႔ကို လိမ္ဆြဲလိုက္သလို ျဖစ္ညွစ္ေသာအခါ သူမအံႀကိတ္ထားရသ ည္...။ အရမ္းကိုနာသည္...။ သို႔ေသာ္ သူမ မလႈပ္...။ ညက်လွ်င္ ဒဏ္ေပးခံရအံုးမည္ ျဖစ္ရာ ဒဏ္ေတြ ထပ ္တိုးလို႔မျဖစ္...။ “အင္း.........” ညည္းတြားမိသည္...။ လက္တစ္ဖက္က ဗိုက္သားမ်ားကို ပြတ္ဆင္းကာ နီညိဳေရာင္ ေစာက္ေမႊးေလး မ်ားေပၚ ေရာက္လာသည္...။ ေမႊးႏုေလးမ်ားကို ဆြဲေမႊသည္...။ တခ်ဳိ႕အ ေမႊးေတြ ကြ်တ္ထြက္သျဖင့္ သူမ နာက်င္စြာ ညည္းသံကို ၾကားရသည္...။ အဖုတ္အံု တစ္ခုလံုးကို ေဘာလံုးလို ဆုတ္ကိုင္သည္...။ သ ူမ တင္ပါးဆံုကို ေနာက္ဆုတ္ၿပီး လြတ္မလား ႀကဳိးစားသည္...။ ေနာက္လက္တစ္ေခ်ာင္းက ဖင္ၾကားမွေစာင့္ေနသည္...။ ဖင္ထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုး၀င္ လာသည္...။ သူမ တုန္တုန္ရင္ရင္ ျဖစ္ေနသည္...။ ေထြးသည္ သူ႔မကိုယ္ခႏၶာကို ေ ဒးဗစ္ သိမ္းပိုက္လိုက္သလို ခံစားရ သည္...။ လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းက သူမဖင္ထဲ ထိုးေနသည္...။ ဖင္ကို ေလွ်ာ့ဖြင့္ထားသျဖင့္ ဆန္းျပားေသာ အ ေတြ႔ကို ခံစားေနရသည္...။ ဖင္၀ၾကြက္သားကို လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းက ပြတ္ေပး ေနသည္...။ ေနာက္ လက္တစ္ေခ်ာင္းက ေစာက္ရည္မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနသည့္ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ပြတ္ေနသည္...။ သူမက ိုယ္ခႏၶာက သစၥာေဖာက္ေနၿပီ...။ ေနာက္လက္တစ္ေခ်ာင္းက အေစ့ကို အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးသည္...။ အေစ့မွသည္ အဖုတ္ၾကပ္ၾကပ္ထဲအထိ... ။ ေဒးဗစ္က ေထြးကို စၿပီး လက္နဲ႔လုပ္ေနၿပီ...။ ေထြးတစ္ကိုယ္လံုး ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ ့မည္...။ သူမကိုယ္က ေရွ႕တိုး ေနာက္ငင္ ျဖစ္ေနသည္မွာ မဖံုးမဖိႏိုင္...။ ဖင္ထဲက လက္ေခ်ာင္းက ပို၍ ပို၍ ၀င္သြားသည္...။ အဖုတ္က စိုရႊဲေနၿပီ...။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမွာ ေစာက္ရည္ေတြလူးလို႔...။ အဖုတ္နံ႔က တစ္ခန္းလံုး ေထာင္းေနသ ည္...။ သူ႔လက္မ်ားက အပ်ဳိစင္ ကိုယ္ထဲကို ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္သည္...။ မိန္းမကိုယ္၏ တုန္႔ျပန္ညွစ္အားေၾကာင့္ ၾကပ္ၾကပ္ေလး ျဖစ္ေနသည္...။ ဖင္၀က ေခ်ာဆီမပါေသာ္လည္း သူမက ေရွ႕ေပါက္ ထိုးခ်က္ကို တုန္႔ျပန္လိုက္တိုင္း ေနာက္သို႔ ဆုတ္သြားရသည္ ျဖစ္ရ ာ ပို၍ တိုး၀င္ခံရၿပီး ႏွစ္ဖက္ညွပ္ လက္သြင္းလိုးမႈမွာ နာၾကင္စြာ ညည္းမိသည္...။ ေထြး ႏွာစိတ္ အျမင့္ဆံုးထိ စတက္ေနၿပီ...။ သူမကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပီးေအာင္ လ က္ျဖင့္လုပ္ဘူးျခင္းႏွင့္ သိသာျခားနားသည္...။ ကိုယ္တံုးလံုးခြ်တ္ကာ တစ္ကိုယ္လံုး သူမ၏ရတနာမ်ားကို ေ ဒးဗစ္၏ မ်က္လံုးႏွင့္ လက္မ်ားထံ ဖြင့္ေပးထားရသည္...။ ဖင္ထဲက လက္ေခ်ာင္းသည္ သူမတစ္ကိုယ္လံုးကို ဆုတ္ၿဖဲလိုက္သ လိုျဖစ္ကာ မစဥ္းစားဘူးသည့္ အၾကမ္းဖက္မႈကို ခံေနရသည္...။ ဖင္ထဲကို ေျမြတစ္ေကာင္လို တိုး၀င္လိုက္ ျပ န္ထြက္လိုက္ႏွင့္ ဆက္တိုက္ပင္ လႈံ႔ေဆာ္ ေနသည္...။ နာက်င္ေသာ္လည္း သူ႔ေၾကာင့္ပင္ အဖုတ္က ပိုရႊဲရသည္...။ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းက သူမကိုယ္ကို ဆုတ္ ၿဖဲကာ ဖင္ေခါင္းႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းၾကားရွိ အေရျပားကို ၿဖဲခ်လိုက္သ လို ခံစားမိၿပီး..... “အန္း......” နာက်င္မႈႏွင့္ အရသာ ေပါင္းစပ္ကာ ညည္းတြားသည္...။ ေဒးဗစ္ ေရွ႕တိုးလ ာၿပီး ေထြးလက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကာ သူ႔လီးေပၚ တင္ေပးသည္...။ “နင့္ကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပးေနတုန္း... ငါ့ကိုလည္း ထုေပးအံုး....” ခိုင္းေတာ့သည္...။ လက္ဖ၀ါးႏုႏု က သူ႔လီးႀကီးကို စုန္ဆန္ ပြတ္သတ္သည္...။ လထစ္ကို အသာညွစ္ရင္း လက္သည္း က လထစ္ေအာက္ပိုင္းကို ျခစ္မိေသာအခါ လီးက တုန္တက္သြားသည္...။ “အား.... ေကာင္းတယ္.... လုပ္.... ေထြး.....” လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းက သူမဖင္ထဲသို႔ ထပ္တိုးလာေသာအခါ နာက်င္မႈျဖင့္ သူမေရွ႕ကို ရုတ္တရက္ တိုး လိုက္ၿပီး ေရွ႕ေပါက္က လက္က အပ်ဳိေမွးကို ေဖာက္ေတာ့မလုိပင္ ျဖစ္သြားသည္...။ “သတိထား... ေထြး... ငါ နင့္ကို အပ်ဳိရည္ မဖ်က္ခ်င္ေသးဘူး... အဲဒါက ညက်မွ ငါ့လီးက လုပ္ေပးမွာေလ ...” ေရေႏြး၏ အပူေငြ႔ႏွင့္ သူမကို ႏႈိက္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ား၏ ျပင္းထန္ေ သာ လႈံ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ ေထြးကိုယ္မွာ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္မ်ား က်လာသည္...။ လက္မက သူမ ေစာက္ေစ့ကို ပြတ္သည္...။ သူမ တင္ပါးဆံုက ဘယ္ညာ ယိမ္းလာသည္...။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူမတစ္ကိုယ္လံုး၏ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈကို လႊင့္ပစ္လိုက္ကာ သူမေျခ ေခ်ာင္းမ်ားက ဆန္႔တက္လာသည္...။ ကားထားရ၍ နာေနေသာ ေပါင္တြင္း နာက်င္မႈႏွင့္အတူ အဖုတ္က လိုးေနေသာ လက္ေခ်ာင္းကုိ ညွစ္လိုက္ရာ ေကာ့တက္သြားၿပီး ဖင္၀ကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးအ တြက္ အစြမ္းကုန္ ဖြင့္လိုက္ရင္း.... “အိုး... အန္း.... ဘုရား... ဘုရား....” ေထြး ထပ္ၿပီးသြားၿပီ...။ လက္မ်ားက ဆက္လိုးေနဆဲ...။ ေစာက္ေစ့ကိုလည္း လက္မျဖင့္ ပြတ္ေခ်ခံေနရဆဲ...။ ေဒးဗစ ္ သည္ ေထြး ၿပီးတာေတြကို ၾကည့္ရင္း ၿပဳံးေနသည္...။ သူမ၏ ေစာက္ရည္မ် ားသည္ သူ႔လက္တြင္ စိုရႊဲလ်က္...။ သူမ အေပၚ သူ႔လႊမ္းမိုးႏိုင္မႈေၾကာင့္ ပိုထန္လာသည္...။ ဖင္ထဲကို နာက်င္စြာ ကလိျ ခင္း ခံေနရသည္...။ သူမလက္ကလည္း သူ႔လီးႀကီးကို ပြတ္တိုက္ေပးေနသည္...။ လက္ကလည္း ပိုၾကပ္ၾကပ္ညွစ္ရင္း ပို၍ ပို၍ ျမန္ျမန္ ထုသည္...။ ၿပီးမသြား ေအာင္ ေဒးဗစ္က သြားကို ကိုက္ထားသည္...။ သူမ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ပါးစပ္ထဲသို႔ လရည္ ပ န္းထည့္ရန္ ျဖစ္သည္...။ သူမ ၿပဳိယိုင္လဲသြားသျဖင့္ သူက ထိန္းကိုင္ေပးထားရသည့္ အခ်ိန္တြင္ အနည္းဆံုး ၃ ႀကိမ္ေလာက္ ၿပီး သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္...။ သူမ ဖင္ေပါက္ထဲက လက္မ်ားကို ညွစ္ထားသည့္ စအိုၾကြက္သားမ်ား ၾကားမွ ခက္ခက္ခဲခဲ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္...။ အဖုတ္ထဲက လက္မ်ားကေတာ့ ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ ပြေနသည္...။ အဖုတ္ေမႊး နီနီေလးမ ်ားေပၚ တြင္ အရည္မ်ား နံနက္ခင္း ႏွင္းပြင့္ပမာ လက္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္...။ သူ ေထြးငယ္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ အသာခ်လိုက္ သည္...။ သူမသည္ ဘာကိုမွ မျငင္းဆန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႏြမ္းလ်ေနေလၿပီ... ။ ဒီအခ်ိန္သည္ ေဒးဗစ္ လိုသလို အျမတ္ ထုတ္ရမည့္ အခ်ိန္ပင္တည္း...။ သူမေရွ႕ ၾကမ္းျပင္တြင္ ေခါင္းအံုးတစ္ခု ခ် ထားသည္...။ ေဒးဗစ္က ဒူးတက္ေထာက္ေစ လိုက္သည္...။ သူ မတ္တတ္ရပ္ သြားသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရစဥ္ သူမလက္မ်ားက သူ႔လီး ႀကီးေပၚတြင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထုေပးေနဆဲ ျဖစ္သည္...။ ေဒးဗစ္ လထိပ္ဖ်ားမွ ထြက္ေသာ အရည္ၾကည္မ်ာ းျဖင့္ စိုရႊဲေနသည္...။ သူမမ်က္ႏွာႏွင့္ သူ႔ လီးႀကီး တေျပးညီ ျဖစ္သြားေသာအခါ ေဒးဗစ္ ဘာလုပ္ေစခ်င္သည္ကို သူမ ရိပ္စားမိသြားသည္...။ သူ႔လီးႀကီးကို စုတ္ခိုင္းေတာ့မွာ ေသခ်ာသ ည္...။ ပိုေသခ်ာသည္က ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားကို ေသာက္မ်ဳိခိုင္းေတာ့မည္...။ သူမ မျငင္းဆန္ႏိုင္မီ သူမ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ ်ားတြင္ လက္ေခ်ာင္းမ်ား၀င္လာၿပီး ပါးစပ္ကို ဆြဲခ်ဲ႕ခံလိုက္ရသည္ႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္း ေဒးဗစ္၏ လီးႀကီးက တိုး၀င္လာသည္...။ ပူေႏြးေသာ လီးႀကီးတြင္ ပြဲႀကဳိရည္ မ်ားျဖင့္ ေပက်န္ေနသည္...။ သူမလွ်ာက လထစ္ကို ရမၼက္ျဖင့္ လ်က္ယူလိုက္သည္...။ ငံက်ိက်ိ အရသာကို ရလိုက္စဥ္ လရည္တခ်ဳိ႕ ပန္း၀င္လာသည္...။ သူမပါးစပ္က ရုတ္တရက္ ေစ့သြားမိသည္...။ သြားက လထစ္ကို ကိုက္မိသြားသည္..။ “အိုး.....” ေဒးဗစ္ နာက်င္စြာ ေအာ္သည္....။ “ေခြးမ.....” လီးကို ပါးစပ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေထြး၏ ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္၀ါးျဖင ့္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ရိုက္လိုက္သည္...။ ပါးမ်ားမွာ ရဲရဲနီ သြားရသည္...။ ေထြးဆံပင္ကို ဆြဲစုကိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို ေမာ ့ေစလိုက္သည္...။ “မင္း ဒီညေတြ႔မယ္ ေထြး....” သူမ မ်က္ရည္မ်ား က်လာသည္...။ “နင့္ သြားကို သိမ္းထား... လံုး၀မထိေစနဲ႔....” ပါးရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ သူမ ေခါင္းမွာျပာေ၀ေနသည္...။ ေဒးဗစ္၏ လီးႀကီး ပါးစပ္ထဲသို႔ တိုး၀င္လာျပန္သည္...။ ညဖက္ ဘာလုပ္ခံရမွာမွန္း မသိတာကို ေၾကာက္လွသျဖင့္ ပါးစပ္ကို အသာေလးဖြင့္သည္ ...။ သူ႔လီးႀကီးက အရႈံးေပးသြားေသာ သူမပါးစပ္ထဲသို႔ တစ္ဆံုး ထိုး၀င္သြားသည္...။ သူမ သြားမ်ားကို ႏႈတ္ခမ္း ျဖင့္ ကာလိုက္ကာ လထစ္ကို ေခ်ာေခ်ာမြတ္ မြတ္ ၀င္ေစလိုက္ရသည္...။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းျဖင့္ သူမ တုန္ယင္ေနသည္...။ လ ီးႀကီး၏ တိုး၀င္ တိုးထြက္မႈေၾကာင့္ ခက္ခဲ စြာ အသက္ရွဴ ေနရသည္...။ “လထစ္ကို ဒီတိုင္းပဲထား... လိမ္လိမ္မာမာေန.... ငါ နင့္ကို လရည္ ေကြ်းမယ ္...” သူ ရယ္ေနသည္...။ အျပစ္ကင္းေသာ မိန္းကေလး၏ လွ်ာက သူ႔လထစ္ကို ရစ္ပတ္ေနတာကို သေဘာက်ေနသည္...။ သူမမ်က္လံုးမ်ားက အသနားခံေနသည္...။ လရည္ေတြအားလံုး ဗိုက္ထဲေရာက္သြားရင္ေတာ့ လႊတ္ေပး ေပလိမ့္မည္...။ “ကဲ.... လွ်ာနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလ်က္.... ထိပ္၀ကို ထိုးၿပီး သုတ္ကို အ ရသာခံစမ္း....” လက္မ်ားက သူမေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ထားဆဲ...။ “အမ္း.... အေတာ္ ေကာင္းလာၿပီ.... ေထြး.... နင္က ပါရမီရွိတဲ့ လီးစုတ္မေလးပဲ.... နည္းနည္း သင္ေပးၿပီး ဒဏ္ နည္းနည္း ေပးခံလိုက္ရရင္ အိုေကသြားၿပီ... ငါက ႏွစ္မ်ဳိးလံုး ေပးႏိုင္တယ္.... ကဲ.... နည္းနည္း ပိုၿမဳိလိုက္စမ္း....” သူမ၏ ေခါင္းကို ဆြဲထားရင္း သူ႔ခါးကို ေရွ႕တိုးလိုက္သည္...။ လီးႀကီးက စိုေနေသာ လွ်ာေပၚမွ ျဖတ္ကာ ပိုနက္ေအာင္ ၀င္သြားသည္...။ “လထစ္ေအာက္နားကို လွ်ာနဲ႔လ်က္စမ္း.... အိုး..... ေရး.... ေကာင္းလိုက္တာ ေ ထြးရယ္....” လီးႀကီးသည္ သူမ၏ ပါးစပ္တြင္းသို႔ ပိုနက္ေအာင္ တိုး၀င္လာသည္...။ အာေခါ င္တြင္းသို႔ ေရာက္လာမည္ကို သူမ စိုးရိမ္ ေနမိသည္...။ မတားႏိုင္ရင္ေတာ့ ဒုကၡပါပဲ...။ နာက်င္မႈမွ သက္သာေစရန္ လ ီးေပၚရွိ အဖုအထစ္ အားလံုးေပၚသို႔ လွ်ာကို ကစားေပးေနသည္...။ ငံက်ိက်ိ လရည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာကာ လွ်ာေပၚတြင္ တင္ေနသည္...။ ေဒးဗစ္က ေခါင္းကို ဆြဲ တည့္ၿပီး လည္ေခ်ာင္းကို ေျဖာင့္တန္းေအာင္ ျပင္ဆင္ရင္း လီးကို သြင္းလိုက ္ ထုတ္လိုက္လုပ္သည္...။ လီးကို အ၀င္ ၾကပ္ေအာင္ ႀကဳိးစားမႈေၾကာင့္ လွ်ာျဖင့္ တျပတ္ျပတ္ စုတ္သံက ဆူညံေနသည္...။ “နက္နက္ေလး ေထြး.... အေတာ္ေလး နက္နက္ သြင္းရရင္ ေကာင္းမယ္.... အ သက္ကို ျပင္းျပင္းရွဴစမ္း....” ေဒးဗစ္သည္ ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ ႀကဳိးစားေနေသာ ေထြး၏ ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ဆြဲ ခ်ဳပ္ၿပီး လိုးေနေတာ့သည္...။ “အ... အ.... အား.....” လထစ္ႀကီး အာေခါင္ထဲသို႔ ၀င္လာေသာအခါ ေထြး ေအာ့ခ်င္လာသည္...။ လည္ေ ခ်ာင္းကို စစ္ေဆးမည့္ ဆရာ၀န္က တုတ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ထိုးေနသလို တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီး ျဖစ္ေနသည္...။ ယခု တုတ္ေခ်ာင ္းကား ပို၍ႀကီးမားေသာ အသားေႏြးေႏြး လီးတံႀကီးတည္း...။ ဆြဲထုတ္သြားသည္...။ ရုတ္တရက္ ျပန္၀င္လာသည္...။ “ဂ... လု....” လထစ္ကို မ်ဳိခိုင္းသလို ျဖစ္မႈေၾကာင့္ ပို၍ ေအာ့ခ်င္လာၿပီ...။ “အြမ္....” ႏွာေခါင္းမွ အသက္ ႀကဳိးစားရွဴသည္...။ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ ခြ်ဲလာသည ္...။ လည္ေခ်ာင္း အတြင္းသားတို႔ကို ဆြဲယူ သည္...။ အာသီးကို ေကာ္ျဖင့္သုတ္သည္...။ ဗိုက္ထဲမွ ေလဆန္သည္...။ “အဲလို ဟုတ္တယ္ ေထြး.... ႏွာေခါင္းနဲ႔ အသက္ကို ရေအာင္ရွဴ... ၿပီးေတာ ့မွာ....” ေဒးဗစ္က သူမကိုယ္ခႏၶာ တုန္ခါလာသည္ကို သိသည္...။ အသက္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ ရွဴေနသည္...။ လီးႀကီးကို လထစ္ လွ်ာေပၚေရာက္သည္ထိ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး... “အသက္ကို တစ္ခ်က္ ၀၀ရွဴလိုက္စမ္း... ၿပီးရင္ မ်ဳိခ်တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္း လ ုပ္ရမယ္...” ခါးကို ေရွ႕ျပန္တိုးလိုက္သည္...။ အာသီးကို ျပင္းထန္စြာ ထပ္ထိသည္...။ လရည ္မ်ား ရႊဲေနေသာ လီးႀကီးသည္ ေခ်ာမြတ္ စြာပင္ ၀င္လာသည္...။ ေထြး ေအာ့ေသာ္လည္း ယခင္ေလာက္ မဆိုးေတာ့...။ “ညည္း ေတာ္ေတာ္ တတ္လာၿပီ....” သူ႔ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ကိုယ့္လီး၏ အေျခကို ကိုယ္ ကိုင္ထားသည္...။ မ်က္ႏွာကို ဆက္လိုးရင္း တစ္ဖက္က ထုေနသည္...။ လယ္ေခ်ာင္းထဲသို႔ ႏွစ္လက္မေလာက္ ၀င္သြားေအာင္ ေဆာင့္သ ြင္းသည္...။ ေထြး ရုန္းကန္ ႀကဳိးစားေသာ္လည္း ခံရမသက္သာပါ...။ ေဒးဗစ္က ဆံပင္ကို ဆြဲထားသည္...။ သူမပါးစပ္သည္ ခုေတာ့ လီးထည့္စရာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္...။ သူမ မည္မွ်ခံႏိုင္ဦးမည္ကို ကုိယ္တိုင္မမွန္းႏိုင္...။ မ်က္ႏွာကို အဖုတ္လို သေဘာထား သံုးခံ ေနရ၍ လည္ေခ်ာင္းမွာ မီးေတာက္ေနသည္...။ ျမန္ျမန္ ေက်ာ္သြားေစခ်င ္လွၿပီ...။ သူ ျမန္ျမန္ၿပီး သြားေစခ်င္လွသည္...။ လရည္မ်ား သူမပါးစပ္ထဲ ပန္းထည့္မည္ကို မုန္းတီးလွေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကို အလ ိုးခံေနရျခင္း ရပ္တန္႔သြားဖို႔က ပိုအေရးႀကီးသည္...။ သို႔ျဖစ္၍ လွ်ာကို ႀကဳိးစားျပင္ဆင္ကာ ၀င္လာေသာ လီး ကို လွည့္ပတ္လ်က္သည္...။ လက္တစ္ ဖက္က ပူေလာင္ ေလးလံေနေသာ လဥမ်ားကို ဆုတ္ကိုင္သည္...။ အသာ ညွစ္ေပးသည္...။ ျမန္ျမန္ ထြက္ေစဖို႔ရာ တည္း...။ “လရည္ ထြက္ေအာင္လုပ္ ေထြး.... အား.... ေကာင္းတယ္... ငါ့ဥထဲကလာမည ့္ သုတ္ေတြကို စုတ္စမ္း....” လက္ဖ၀ါး ႏုႏုေလးမ်ားက ဥကို ႏွိပ္နယ္ေပးေနသည္ကို ဖီးလ္ယူသည္...။ လီးကို လွ်ာႏွင့္ လွည့္ပတ္ လ်က္ေ နမႈေၾကာင့္ သူ ၾကာၾကာ မထိန္းႏိုင္ေတာ့...။ သူမ လရည္အရသာ ခံလို႔ရေအာင္ လည္ေခ်ာင ္းထဲက လထစ္ကို ထုတ္ယူလိုက္ သည္...။ “နင့္လက္နဲ႔ ထုၿပီး ပါးစပ္ထဲကို သုတ္ေတြ ပန္း၀င္ေအာင္ လုပ္စမ္း....” သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က လီးအေျခကို ကိုင္ကာ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ အျမန္ပြတ္သည္...။ တစ္ဖက္က ဥမ်ားကို သာသာ ညွစ္သည္...။ လထစ္ႀကီးသည္ လွ်ာေပၚတြင္ ဖိတင္ေနသည္...။ လထစ္ပတ္လည္ကို လ ွ်ာႏွင့္ လွိမ့္ေပးေနသည္...။ ဥထဲတြင္ လရည္မ်ား လႈပ္ရွားေနသည္ကို စမ္းမိသည္...။ လီးထိပ္ႀကီး တုန္ခါသ ြားသည္ႏွင့္ အတူ လည္ေခ်ာင္းထဲထိ တန္း၀င္လာေအာင္ ပန္းလိုက္ေသာ လရည္မ်ားကို ခံစားလိုက္ရသည္...။ “အ... အ.... ဂ...” ပါးစပ္အျပည့္ လရည္မ်ား ၀င္လာသည္...။ အျမန္ ျပည့္လာသျဖင့္ အတင္းမ ်ဳိခ်သည္...။ လက္က ဆက္ ညွစ္ေပး၊ ထုေပးေနသျဖင့္ ေနာက္တစ္သုတ္က လာေတာ့မည္...။ ေဒးဗစ္က တင္ပါးဆံုကို ျမွင့္ၿပီး တြန္းထည့္လိုက္ သည္...။ ဥထဲမွ သုတ္မ်ားကို အပ်ဳိစင္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား အတြင္းသို႔ ပန္းသ ြင္းသည္...။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လရည္မ်ား ခ်က္ျခင္း ျပည့္သြားသျဖင့္ သူမ မ်က္လံုးေတြ ျပဴး၀ိုင္းလာသည္ကို ျမင္ရသည္...။ အရ ည္ေတြက မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားလြန္း သည္...။ သူမ မ်က္ရည္မ်ား က်လာသည္...။ လက္မ်ားကမူ အလုပ္ရႈပ္လ်က္...။ ေနာက္ လရည္ တစ္သုတ္က ပါးေစာင္ ကို ပန္းသည္...။ သူမ အျမန္ မ်ဳိခ်ရျပန္သည္...။ လွ်ာက ေသးေပါက္တံႀကီးကို လ်က္ေနသည္...။ လထစ္က ခုန္ေန သည္...။ ေနာက္ထပ္ တစ္သုတ္ ပန္းျပန္ၿပီ...။ ေဒးဗစ္မွာ ဒါေလာက္မ်ားသ ည့္ လရည္ေတြ ရွိသည္ကို ေထြး မယံုႏိုင္...။ ပါးစပ္ထဲမွာ မဆန္႔သျဖင့္ ဆက္တိုက္ မ်ဳိခ်ေနရသည္...။ ခြ်ဲပ်စ္ငံက်ိေ သာ အရည္ေတြက အာသီးကို ခိုေနသည္...။ ႏႈတ္ခမ္းက လီးကို တင္းတင္း ေစ့စုတ္ထားသည္...။ လီးႀကီးက လွ်ာကို ဖိထားသျဖင့္ မလ်က္ႏိုင္ေတာ့.... “ဂု... ဂု... အု...” ပ်ဳိ႕တ က္လာသည္...။ ပါးစပ္ထဲက လီးႀကီး စတင္ ေပ်ာ့က်သြားသည္ကို ခံစားမိသည္...။ သူမ သြားရည္ေတြႏ ွင့္ သူ႔ သုတ္ေတြ လိမ္းထားေသာ ရာဘာေခ်ာင္းႀကီးကို ငံုထားရသလို ျဖစ္သြားသည္ ...။ “ငါ ျပန္ထုတ္လိုက္ရင္ စင္ေအာင္ ေသခ်ာလ်က္ေပး... ငါ လိုးတဲ့အခါတိုင္း ၿ ပီးရင္ လီးကို အဲလို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပး ရမယ္... မွတ္ထားေနာ္....” ခိုင္းသည္...။ လီးႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲထုတ္ေသာအခါ ႏႈတ္ခမ္းကို ေ စ့ေပးထားရသည္...။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပါးစပ္ထဲက ျပြတ္ကနဲ ထြက္သြားသည္...။ ေဒးဗစ္က သူမကို ငံု႔ၾကည့္ေနသည္...။ မ်က္ရည္မ်ား လိမ္းက်န္ထားေသာ မ်က္ႏွာ၊ နီရဲစိုစြတ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားတြင္ သူ႔လရည္ေတြ ေပလ်က္၊ ေမ းေစ့တြင္ လရည္ တစ္ခ်ဳိ႕ေျခာက္လ်က္...။ “နင္... လီးအစုတ္ ေကာင္းသားပဲ ေထြး....” သူ ေျဖသိမ့္သည္...။ “ဒါေပမယ့္ နင္ဒီည ဒဏ္ေပးခံရအံုးမယ္ေနာ္.... ငါ့လီးကို ကိုက္လို႔.....” သူ ထရပ္သည္...။ တံဘက္ႏွင့္ အ၀တ္မ်ားကို ဆြဲယူ၍ ၾကမ္းျပင္တြင္ ဒူးေထ ာက္ေနဆဲ ေထြးငယ္ကို ထားကာ ထြက္ သြားေတာ့သည္...။ တံခါးကို အျပင္က ေစ့ေပးခဲ့သည္...။ရာဂ်ဴးသည္ သူ၏လက္ရာ လိုးစင္ဟု ေခၚႏိုင္ေသာ ဒဏ္ေပးခံုႀကီးအတြက္ ေက် နပ္လွ်က္ ရွိသည္...။ စာၾကည့္တိုက္ အလယ္တြင္ ေဒးဗစ္အတြက္ လုပ္ေပးထားေသာ သစ္သားခံုသည္ ခ န္႔ခန္႔ညားညား...။ ၾကမ္းျပင္မွ ၂ ေပ ခြဲခန္႔ ျမင့္သည္...။ မလႈပ္ေအာင္ ခိုင္ခန္႔ေလးလံေသာ ေျခေထာက္မ်ားရွိသည ္...။ တင္ၿပီးလိုးရန္ အျမင့္က အေနေတာ္...။ ခံုေရွ႕ပိုင္းတြင္ ေမႊ႔ယာခင္းထားသည္...။ ခံုအစြန္းတြင္ ပ်ဥ္ခ်ပ္ႀကီး ေထ ာင္လ်က္...။ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေခါင္းကို ထိပ္တံုး လို ထည့္ထားဖို႔ အေပါက္ သံုးေပါက္ပါသည္...။ ပ်ဥ္ႏွစ္ပိုင္းကို ဆြဲလွန္ၿပီး ေခါင္း၊ လက္မ်ား ထည့္ကာ ျပန္ပိတ္လို႔ရ ေအာင္ လုပ္ထားသည္...။ ခ်ဳပ္ထားလွ်င္ ပါးစပ္က အလိုးခံဖို႔အတြက္ ဟေနလိမ့္မည္...။ ေနာက္ပိုင္းက အရွင္လုပ္ထား သည္။ ခံု၏ ေျခေထာက္ ၆ ေခ်ာင္းသည္ ေထာင့္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ကစားႏ ိုင္ေအာင္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေပါင္ကို အမ်ဳိးမ်ဳိး ကားလို႔ရေအာင္ လုပ္ထားသည္...။ ပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ျခင္းျဖင့္ သားေကာင္၏ ဖင္ကို ေလထဲ ေထာင္ေန ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္...။ တစ္ျပင္လံုးကို ေကာ္ေဇာအုပ္ထားသည္...။ ပိရမစ္ပံု ခ ံုသည္ ႏွိမ့္ျခင္း ျမွင့္ျခင္းျဖင့္ ေျခေထာက္ ကို ေကြးေစကာ အဖုတ္ကို ၿဖဲဟေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္...။ အလိုးခံမည့္သူ၏ ရင္အံုေ အာက္ ေနရာေလာက္တြင္ စပရင္ မ်ားထည့္ထားၿပီး တြဲေလာင္းျဖစ္ေနမည့္ ႏို႔ကို ဆြဲဆုတ္သလို ျဖစ္ေအာင္ စီမံထားသည္...။ “သိပ္ေကာင္းတယ္.... ရာဂ်ဴး.... မင္းလက္ရာ အေတာ္ခန္းနား ေသသပ္တာပါလ ား.... ေထြးေတာ့ ဒီည သေဘာက် ေလာက္တယ္... ငါ့လီးကို ကိုက္မိသြားလို႔ ညက်ရင္ အေၾကြးျပန္ဆပ္ရေတာ့မယ ္ကြ....” စိတ္ကူးရင္းပင္ ေဒးဗစ္၏ လီးႀကီးက မာေတာင္လာေနသည္..................................................................................။
Newer Posts
Older Posts
Home
Subscribe to:
Posts (Atom)