နဒီလိႈင္း
စာအုပ္စင္
မူလစာမ်က္ႏွာ
ရုပ္ပံုမ်ား
ဗီြဒီယိုမ်ား
ျမန္မာေမာ္ဒယ္မ်ား
စာအုပ္စင္
ဗဟုသုတ
တင္သမွ်postအသစ္မ်ားကိုေစာင္.ျကည္.ခ်င္သူမ်ားအတြက္.မိမိနွစ္သက္ရာစာမ်က္ႏွာကို.follow လုပ္ထားနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...စာမ်က္ႏွာတစ္ခုခ်င္းစီကိုသီးျခားခြဲထုပ္ထားတဲ.အတြက္ေျကာင္.ပါ....မူလစာမ်က္ႏွာေပါ ္မွာေတာ.postအသစ္ေတြသိပ္မတင္ျဖစ္ပါဘူး။အဆင္ေျပေအာင္ေတာ.ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။
အခ်စ္၀ထၳုဳမ်ားဟာကိုယ္တိုင္ဖန္တီးခ်က္မဟုတ္ပါဘူး တျခားေသာဆိုဒ္မ်ားမွျပန္လည္ကူးယူ၍ အလြယ္တကူဖက္ရႈနိုင္ေအာင္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ။
Monday, May 20, 2013
သူေယာင္မယ္
၁၉၉၀ အေႏွာင္းပိုင္းကာလ ျမန္မာျပည္နယ္ေျမာက္ဖ်ားပိုင္းေဒသ . . . ။ ခြန္ေနာင္ အေစာႀကီးႏိူးလာခဲ့သည္။ သူတို႔ အရပ္မွာက ဒီလိုအခ်ိန္ဆို ေတာင္တန္းမ်ားပင္ ႏွင္းခဲမ်ားဖံုးကာ သူလိုကုိယ္လို ေနသားက်ေနသူမ်ားအဖို႔ပင္ ေအးေသာဒဏ္ကိုခံစားရသည္။ ခြန္ေနာင္ ေတြးေနမိေသာ အေတြးစတို႕ကိုဖ်က္ကာ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာမိေသာေၾကာငါ့ သားေမႊးအေႏြးထည္ကို ကိုယ္မွာရံုကာ မနက္ခင္းျပဳဖြယ္မ်ားကို အလ်င္စလို ျပဳလုပ္ရေခ်သည္။ မလုပ္လို႔ကလဲမျဖစ္ ေတာတက္ဖို႔ကလဲ ရွိေခ်ေသးသည္ကိုး။ ဒီရာသီက ကတိုးလိုသားေကာင္မ်ား ေပၚထြတ္တတ္သလို မခ်စ္ဥ ၊ ခန္းေတာက္ဥတို႔လို ေဆးဘက္ဝင္ေစ်းေကာင္းရေသာ အပင္မ်ားလဲ ရရွိႏိူင္သည္ပဲေလ။ မနက္စာ ထမင္းၾကမ္းေအးစက္စက္ကို ဆီ ဆားနယ္ဖတ္ကာ အတင္းႀကိတ္မွိတ္မ်ဳိခ်လို႔ လကိစြဲေတာ္တူမီးႏွင့္ ယမ္းအိတ္ က်ည္ေစ့အိတ္ ႏွင့္စားစရာမ်ားယူကာ သြားေနက် မန္ပြန္ဘန္ ေတာင္ေျခဖက္သို႔ဦးတည္ကာ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ေတာင္ေျခသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ရိုးရာဓေလ့အရ ကမူေလးအေပၚတြင္ ထမင္းဟင္းမ်ားတင္ေျမွာက္ကာ သူ႔ေျခလွမ္းတို႕က ေတာင္ေပၚသို႕ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ လွမ္းတက္ခဲ့ေလသည္။ သူတို႔လို အလုပ္က သူမ်ားထက္သာေအာင္ စီးႏိူင္အုပ္ႏိူင္မွသာ ဝမ္းေရးအတြက္ဖူလုံရသည္မို႔ သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားက ပိုမို ျမန္ဆန္သြက္လက္လာခဲ့ရသည္။ ရုတ္တရက္ သူ႔ေရွ႕ကိုက္၅၀သာသာ အကြာကလႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္ အရာတစ္ခုကို းေတြ႔လိုက္ရသည္။ ေတာင္ေပၚဆီးႏွင္းေလေၾကာင့္ ေရွ႕သို႔ေကာင္းေကာင္း မျမင္ရေသာေၾကာင့္ သူေျခသံကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ လံုေအာင္ထိန္းကာ တူမီးတစ္ကမ္းအကြာထိ တိုးကပ္သြားမိသည္။ ထိုအခါ ဆီးႏွင္းျပင္ ေပၚေပါက္ေရာက္ေနေသာ အပင္ေလးမွအရြက္မ်ားကို ဆြဲဆြဲေျခြကာဝါးေနေသာ ကတိုးထီးတစ္ေကာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ခြန္ေနာင္ရင္ထဲအေတာ္ ေပ်ာ္သြားမိေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆို ကတိုးထီးတစ္ေကာင္မိပါက သားေရအျပင္ ကတိုးအိတ္ဟူေသာ အေမႊးနံသာအိတ္က ေစ်ေကာင္းေတာ္ေတာ္ရသည္မို႔ သူလိုလူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ တစ္ႏွစ္စာေလာက္ပင္ ဖူလံုေစႏိူင္သည္ေလ။ ထို႔ေနာက္ ယမ္းအဆင္သင့္ရိုက္ထားေသာ တူမီးေသနတ္ေမာင္းကို အသာအယာတင္ကာ ကတိုးေကာင္၏လက္ျပင္ေနာက္သို႔ ခ်ိန္ရြယ္ကာ အသက္ကိုေအာင့္ၿပီး လက္ညဳိးေလးကိုအသာအယာေကြးလိုက္ေလသည္။ ῝ဒိန္း …῞ ῝ဘူး …῞ ကတိုးေကာင္က ရုတ္တရက္လဲက်သြားၿပီးမွ ရုတ္ကနဲထကာ ေျပးသြားေလေတာ့သည္။ သူတို႕ကိုင္ေဆာင္ေသာ တူမီးဆိုသည္မွာ တစ္ခ်က္ပစ္ၿပီးေနာင္တစ္ခ်က္ပစ္ရန္မလြယ္ေပ။ က်ည္ထိုးရ ယမ္းထည့္ရႏွင့္ လြယ္ကူလ်င္ျမန္စြာမၿပီးႏိူင္။ ထိုေၾကာင့္ ခါးၾကားမွ ေတာလိုက္ဓါးေျမွာင္ကိုထုတ္ကာ ေသြးစက္မ်ားအတိုင္းအေျပးလိုက္ရေလသည္။ ထို႔အျပင္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေသြးမ်ားက ပူေႏြးသျဖင့္ ႏွင္းခဲမ်ားအရည္ေပ်ာ္ကာ လမ္းစေပ်ာက္ႏိူင္ေသာေၾကာင့္ အလ်င္အျမန္ပင္ လိုက္ရေတာ့သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ရုတ္တရက္ ရာသီဥတုကဆိုးဝါးလာကာ ဆီးႏွင္းမ်ား အဆက္မျပတ္က်ဆင္းလာေလသည္။ ခြန္ေနာင္မွာ ရာသီဥုကိုမမႈအား သူ႔အတြက္တစ္ႏွစ္စာဖူလံုေစႏိူင္ေသာ သတၱဝါေနာက္သို႔သာ မ်က္ေျခမပ်က္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခိုက္ ဆီးႏွင္းမ်ားၾကားမွာပင္ ရိပ္ခနဲျမင္ရေသာ အရာတစ္ခုေၾကာင့္ အေျပးပင္လိုက္သြားရာ ကတိုးေကာင္အားမီလုမီခင္မွာပင္ နင္းထားေသာဆီးႏွင္းျပင္က ကၽြံက်သြား ကာ သူေရာ ကတိုးေကာင္ပါ ေရခဲဖံုးေနေသာ ေခ်ာက္ထဲသို႔ အဆီးအတားမရွိ ျပဳတ္က်ခဲ့ေလသည္။ ῝ဘူး …..῞ ῝အား ……῞ ××××× ××××× ×××××နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေဝဒနာေတြနဲ႔အတူ ခြန္ေနာင္ ေခါင္းထဲတြင္ ေနာက္က်ိစြာႏိူးထလာခဲ့သည္။ သူေနာက္ဆံုးမွတ္မိလိုက္သည္က ကတိုးေကာင္ေနာက္လိုက္ရင္း ေခ်ာက္ထဲထိုးက် သြားခဲ့သည္ကိုပဲျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ သူေရာက္ေနသည္က ဂူလိုဏ္တစ္ခုအတြင္းျဖစ္ကာ သူ႕ေဘးတြင္လည္း ကတိုးအေသေကာင္က လဲလ်က္သား ရွိေနေခ်ျပန္သည္။ အျပင္မွာလဲ ႏွင္းမုန္တိုင္းက ျပင္းထန္လို႔သာလာေခ်ေနၿပီ။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ေတာ့ ၃ ရက္ေလာက္ေတာ့ သူသည္ သည္ဂူထဲ၌ေသာင္တင္ေနရေပဦးမည္။ ျပင္းထန္ေသာနာက်င္မႈႏွင့္အတူ ဆာေလာင္မႈပါတြဲဖက္ ခံစားလာရေသာေၾကာင့္ သူေဘးဘီဝဲယာသို႔ မ်က္စိကစားမိသည္။ အလို ဂူလိုဏ္အလယ္ ေက်ာင္သားျပင္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ႏြယ္ေခြပံုက သူသိထားခဲ့ေသာ မီးႏြယ္ႏွင့္တူေနသလိုလို။ သူ အားတင္းကာထရပ္လိုက္သည္။ ῝အား .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ ..῞ နာက်င္မႈကို ႀကိတ္မွိတ္ခံရင္း ေက်ာက္သာျပင္ဆီသို႔ တေရြ႕ေရြ႕လွမ္းခဲ့ရသည္။ သူထင္ျမင္သည့္အတိုင္းပင္ ထိုႏြယ္ေတြက မီးႏြယ္မ်ားပင္။ သူ႔ခါးမွာ ဘယ္အခ်ိန္က ျပန္ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ ဓါးေျမွာင္ကိုထုတ္ကာ မီးႏြယ္ကို ျဖတ္လိုက္ကာ တေတာက္ေတာက္စီးက်လာေသာ ႏိူ႕ကဲ့သို႕ျဖဴစြတ္ေနေသာ အရည္မ်ားကို ပါးစပ္ျဖင့္ခံကာ ေသာက္လိုက္သည္။ လည္ေခ်ာင္းထဲပူေႏြးသြားကာ ထိုကဲ့သို႔ ေလး ငါးေခ်ာင္းခန္႔ေသာက္အၿပီးတြင္ ဝမ္းမီးၿငိမ္းသြားသလို အေအးဒဏ္ကိုလဲ အေတာ္ အသင့္ခံႏိူင္ရည္ ရွိလာခဲ့သည္။ ဒဏ္ရာမ်ားမွလည္း ေဝဒနာကို သိပ္မခံစားရေတာ့ေပ။ ထိုအခိုက္မွာပင္ ေမႊးပ်ံေသာရနံ႕မ်ားႏွင့္အတူ ခြန္ေနာင္တစ္ေယာက္ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့ေလသည္။ ××××× ××××× ××××× ῝ဖ်တ္ .. ဖ်တ္ .. ဖ်တ္ ..῞ တဖ်တ္ဖ်တ္လွမ္းလာေသာ ေျခသံမ်ားေၾကာင့္ ခြန္ေနာင္တစ္ေယာက္ ႏိူးလာခဲ့သည္။ မုန္တိုင္းရွိလို႕ သတၱဝါတစ္ ေကာင္ေကာင္ဝင္ခိုတာဆိုရင္ျဖင့္ သူ႕အတြက္သိပ္မလြယ္ေပ။ ထိုေၾကာင့္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနကာ မ်က္စိကိုေမွးဖြင့္ကာ အေျခအေနကိုၾကည့္ေနမိသည္။ မဟုတ္ေပ သူထင္သလို မဟုတ္။ ဂူအတြင္းသို႕ဝင္လာသူက ဖ်င္ၾကမ္းထမီ အက်ႌဝတ္ထားေသာ မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ပင္။ ခြန္ေနာင့္ေမွးေနေသာ မ်က္စိတို႔ပိုပိုက်ယ္လာခဲ့သည္။ ထိုမွ်ေလာက္ လွေသာမိန္းကေလးမ်ဳိး သူ႕ရြာေကာ ရြာနီးတစ္ဝိုက္မွာပါ မရွိႏိူင္ေပ။ စြင့္စြင့္ၾကြားၾကြားရွိေသာ ရင္၊ ေသးသိမ္က်င္သြယ္ေသာ ခါး၊ ကားကားစြင့္စြင့္ တင္၊ ဆင္စြယ္လိုသြယ္လွ်ေသာ ေပါင္တံအစံု၊ ဆီးႏွင္းလို ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ မ်က္ႏွာအလွ အို အကုန္ အကုန္ အလွပရွိသမွ် သူျမင္ဖူးသမွ် အလွအားလုံး ေပါင္းစပ္ကာခ်ျပထားသလိုပင္။ ခြန္ေနာင့္အနားေရာက္ေသာအခါ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ေစြးေစြးနီေနေသာ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ရွိ ပါးခ်ဳိင့္ေလးမ်ားနစ္ဝင္သြားေအာင္ ၿပဳံးကာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ῝ေဟာ .. သူ ႏိူးေနၿပီလား῞ ῝ဟုတ္ကဲ့ …῞ ῝သူ႔ကို အျပင္မွာေတြလို႔ နန္းနဲ႔နန္းအစ္ကိုက ဒီထဲေခၚလာခဲ့တာပါ့῞ ῝ေက်း .. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ေပးတဲ့ အသက္ပဲရွိပါေတာ့တယ္ ဗ်ာ ..῞ ῝အို .. မထနဲ႔ဦးေလ .. သက္သာသလိုေနပါ ..῞ ႀကဳံးရုံးထလာေသာ ခြန္ေနာင့္ကို နန္းလို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဆိုလာသူေလးက ပခံုးႏွစ္ဖက္မွအသာအယာဖိခ်ကာ ျပန္လွဲေလွ်ာင္းေစသည္။ အနီးကပ္ျမင္ရမွ နန္းဆိုသူေလးရဲ့မ်က္ႏွာမွာ အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာမွ မေတြ႕။ ယုတ္စြအဆံုး ဒဏ္ရာေလးတစ္ခုေသာ္မွ်မေတြ႕။ ကိုယ္န႔ံေလးမွာလဲ မည္သို႔ခြဲရမည္မသိ သင္းသင္းေလးႏွင့္ႏွာဝမွာ စြဲက်န္ေနခဲ့သည္။ သူလဲအလိုက္သင့္ ျပန္လွဲကာ နန္းဆိုသူေလးရဲ့မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာပင္ၾကည့္မိေနသည္။ ῝အို .. ဘယ္လိုလူလဲ .. အၾကည့္ရဲလွခ်ည္လား῞ ῝အို .. အၾကည့္ရဲတာ မဟုတ္ပါဗ်ာ .. နန္းက လွတာကိုးဗ် .. ကၽြန္ေတာ္ လူလား နတ္လား ခြဲေနတာ῞ ῝အဟင္း .. တစ္ရြာသားက စကားေကာင္းေျပာတတ္သားပဲေနာ့῞ ῝ေရာ္ .. စကားေကာင္းေျပာတတ္တာ မဟုတ္ရပါေနာ္ .. အျမင္တိုင္းေျပာတာေနာ့῞ ῝ဒါ့ထက္ .. နန္းအစ္ကိုဆိုတာေရာ῞ ῝အစ္ကို .. အျပင္ထြက္ သားငါးရွာတယ္ေပါ့῞ ῝အလို႔ဆို .. ဒီမယ္ နန္းတို႔ ေမာင္ႏွစ္မ ႏွစ္ေယာက္တည္းရယ္ေပါ့῞ ῝ဟုတ္ပါေပါ့ .. အမယ္ နန္းတစ္ေယာက္တည္းရယ္လို႔ မတရားမစဥ္းစားနဲ႔ေနာ္ .. အို႔ .. ၾကည့္ျပန္ပါၿပီ .. ῞အရိုင္းဆန္သလိုလိုရွိေသာ္လည္း ယဥ္ယဥ္ေလးလွေနေသာနန္းတစ္ကိုယ္လံုးကို ခြန္ေနာင္ စူးစူးရဲရဲပင္ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ နန္းမ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း ျဖဴျဖဴခန္႔ခန္႔ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းေသာ ခြန္ေနာင့္ကို စိတ္ဝင္စားေန သလိုလို ..။ သူမမွာလဲ ေယာက်ၤားဆိုလို႔ သူအစ္ကိုကလြဲရင္ ခြန္ေနာင္ကပထမဆံုးျမင္ဖူးသူေလ။ အနီးမွာ ႀကဳံႀကဳံေလးထိုင္ေသာ နန္းရဲ့လက္ကေလးကို ကိုင္မိလိုက္သည္ႏွင့္ လူၾကမ္းႀကီးခြန္ေနာင့္ရင္ထဲမယ္ မညီမညာတီးလိုက္ ေသာေကာက္သစ္စားပြဲက ဗံုသံမ်ားလို တထိန္းထိန္း တထိန္းထိန္းနဲ႔ပင္။ နန္းမွာလဲ ခြန္ေနာင္မွ သူမလက္ေလးကို ဆုပ္ အယူမွာတင္ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ခြန္ေနာင့္ရင္ဘတ္ေပၚသို႕ အလိုက္သင့္ေလးမွီခ်လာခဲ့သည္။ ῝သူ .. နန္းကို အညွာလြယ္တယ္ ထင္မွာစိုးပါေပါ့ .. တစ္နယ္သားကို မယံုရမွာလဲစိုးပါ့῞ ῝နန္းရယ္ .. မထင္ရက္ပါ့ဗ်ာ .. ခ်စ္တတ္လြန္းသည္လို႔ပဲ မွတ္ပါ့῞ ῝အို .. အင့္ .. အင့္ ..῞ ရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းေလးေမွာက္ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာေျပာေနေသာ နန္းႏႈတ္ခမ္းေလးဆီမွရေသာ ရနံ႔တစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ ခြန္ေနာင္ ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖမ္းယူငံုခဲလိုက္သည္။ ခြန္ေနာင့္ႏွာေခါင္းထဲသို႕ ရနံ႔သင္းသင္းေလးစီးေမ်ာလာျခင္းႏွင့္အတူ ပါးစပ္ထဲတြင္လဲ မည္သို႔မည္ပံုေဝခြဲမရေသာရသာတစ္မ်ဳိးကို ဖိန္းတိန္းရွိန္းတိန္းခံစားခ်က္ႏွင့္အတူ ခံစားလိုက္ရသည္။ ထို အခါ လည္ရွည္သားေရအိတ္ထဲမွ ေခါင္ရည္တို႔စုပ္ယူေသာက္သလို ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသိမဲ့စြာစုပ္ယူေနခဲ့မိသည္။ ထို သို႔ေသာအခ်ိန္မွာပင္ နန္း၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားၾကားမွလွ်ာဖ်ားေလးမွာ ခြန္ေနာင္၏စုပ္အားေၾကာင့္ ခြန္ေနာင့္ပါးစပ္ထဲသို႔ တိုးဝင္ေရာက္လာေလသည္။ အရသာဖူးေလးျဖစ္ေသာ လွ်ာဖ်ားေလးႏွစ္ခုတို႔ထိပ္တိုက္ဆံုခ်ိန္တြင္ မီးပြင့္သြားသည့္အလား ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုလံုး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါသြားၾကသည္။ တစ္ဘဝလံုးနီးနီး သတၱဝါေတြသတ္ျဖတ္ကာ ၾကမ္းၾကမ္းေနခဲ့ေသာ လူၾကမ္းခြန္ေနာင္တစ္ေယာက္ ႏူးညံ့ေသာ နန္းရဲ့ အထိအေတြ႔ေအာက္ဝယ္ အလိုက္သင့္ပင္ စီးေမ်ာလိုက္ပါေနမိေတာ့သည္။ သူ႕လက္ၾကမ္းႀကီးမ်ားက နန္းေလးရဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္ အပ္ေသာအရပ္ဠာေနဆီသို႔ စပါးအံုးေျမြႀကီးသဖြယ္ တျဖည္းျဖည္းတိုးဝင္လာေခ်ၿပီ။ ထိုအခါ အြန္႔ခနဲ ျမည္သံေလးနဲ႔အတူ နန္းရဲ့ေတာင္ကုန္းမို႔မို႔ေလးအား သူ႔လက္ျဖင့္ပိုင္ပိုင္ႏိူင္ႏိူင္ဆုပ္ကိုင္မိေခ်သည္။ မို႔ေမာက္ေဖာင္းကားကာ လက္တစ္ဝါးစာ ထက္ပင္သာေသာ စိုစြတ္ေနေသာအရာေလးအား ဆုပ္ေခ်မိခ်ိန္တြင္ ခြန္ေနာင့္ရင္ထဲ၌ ဝါဂြမ္းပံုအားေခ်မြေနရဘိသကဲ့သို႕ ႏူးညံ့ေသာ အထိအေတြ႕အား မိန္းမူးေနမိေခ်၏။ ဂူလိုဏ္ၾကမ္းျပင္ထက္သို႔ နန္းကိုယ္ေလးအားအသာအယာလွဲခ်လိုက္ၿပီး ေျပေလ်ာ့ေနေသာ ဖ်ဥ္ၾကမ္းထမီကို ေျခရင္းမွ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ခြန္ေနာင္လဲကိုယ္မွာ ဝတ္ထားေသာဖ်ဥ္ေဘာင္းဘီကို ခါးပတ္ႀကဳိးေလွ်ာ့ကာ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ အနာအဆာမရွိ တစ္ရစ္ေသာဆင္ႏွာေမာင္းသ႑ာန္ ေပါင္တံေဖြးေဖြးေလးမ်ားအား တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ ကားယူလိုက္ သည္။ ေဖြးျဖဴေသာ ေပါင္ရင္းအဆံုတြင္ နီရဲကာေနေသာအဂၤါေလးသည္ မဟတဟအေနအထားမ်ဳိးျဖင့္ ခြန္ေနာင့္အား လာပါ ယူပါျဖင့္ ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ အရည္တို႔ျဖင့္စြတ္စိုေနေသာ အနီတြင္းေလးထဲသို႔ ခြန္ေနာင္သည္ မတ္မတ္ထန္ေနေသာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို အသာအယာေခ်ာ့သြင္းလိုက္သည္။ ῝ဟူး … အား …῞ ῝အို .. အဲ့လို .. အဲ့လို .. အင့္ ..῞ တစ္ရစ္ တစ္ရစ္တိုးဝင္သြားတိုင္း သူ႔မွာ ဘယ္အရာနဲ႔မွမတူေသာႏူးညံ့မႈကို ခံစားရင္း ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးမွာ တဒုတ္ဒုတ္ ႏွင့္ေသြးမ်ားတိုးကာ ေဖာင္းပြႀကီးမားလာသည္မွာ တြင္းေခါင္းေလးႏွင့္ပင္ ျပည့္ညပ္လို႔ေနေခ်ၿပီ။ နန္းဆီမွလည္း တအင့္အင့္ တဟင့္ဟင့္ညည္းညဴသံေလးမ်ားက မာန္ထဖြယ္ရာ ခြန္ေနာင့္ကို ႏိူးေဆာ္ေနေခ်ၿပီ။ အရင္းထိတိုင္ေအာင္ နဲ႔သြင္းကာ အဂၤါ ဇာတ္ျခင္းဖိကပ္ကာ ဇိမ္ယူေနေသာ ခြန္ေနာင့္မွာ နန္းရဲ့အသံေလးမ်ားေၾကာင့္အသိဝင္ကာ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို ဆြဲထုတ္ ကာတစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္တြင္ ျပန္ထည့္လိုက္ႏွင့္ သာသာေလးကပ္ေဆာင့္ေနသည္။ အပ်ဳိစင္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမွာ လိပ္ဝင္သြားလိုက္ စူထြက္လာလိုက္ႏွင့္အတူ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားကိုပါ တဇတ္ဇတ္စိမ့္က်ေနေပသည္။ ῝အာ့ .. အဟာ့ .. အင့္ .. အင့္.. အဟင့္ ..῞ ῝အင္း .. ဟင္း ဟင္း .. အင့္ အင့္῞ ῝အို .. အင့္ ..အင့္ .. ဘယ္လိုႀကီးလဲ .. နဲနဲ ျမန္ျမန္လုပ္ႏိူင္ဘူးလား ..ေနာ့ .. လုပ္ပါ῞ ῝အင္း .. နန္းခံႏိူင္ပါ့မလား .. နန္းဟာေလးက ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးရယ္ .. ေမာင့္ ဟာက …῞ ῝လုပ္မွာလုပ္ပါေပါ့ .. အတြင္းက ေတာင့္တေနၿပီ .. ေဆာင့္လိုက္ပါေတာ့ ေနာ့ ..῞ ῝အင္း .. အင္း .. ယာ့ .. ဟင္း῞ ῝အို .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္.. အာ့ .. ရွီး .. အင့္ အင့္ ..῞ နန္းအေျပာေလးေၾကာင့္ အသိဝင္လာခဲ့ေသာ ခြန္ေနာင္သည္ နန္းအလိုက် တြင္းနီနီေလးထဲမွ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို အလွ်င္အျမန္ပင္ထုတ္သြင္းေနေစရာ နန္းပါးစပ္ေလးတြင္းမွလဲ ဆူညံစြာညည္းေလသည္။ သူလဲ နန္းညည္းသံၾကားတိုင္း တိုးတိုးေဆာင့္ေနရာ မ်ားမၾကာမီ နန္းခါးေလ ေကာ့ပ်ံလီမ္ကာ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲပင့္ပင့္ကာ ၿငီမ္က်သြားသည္။ သူလဲ တြင္းေခါင္းေလးထဲမွဆုပ္ဆုပ္ယူေနမႈေၾကာင့္ ေဆာင့္ေနစဥ္မွာပင္ တစ္ကိုယ္လံုးဖ်ဥ္းကနဲ ဖ်ဥ္းကနဲျဖစ္ကာ သေႏၶရည္ ၾကည္မ်ားကို နန္းကိုယ္တြင္းထဲ ပန္းထ့ဲလိုက္ေလသည္။ ကိုယ္စီေအာက္ပိုင္းဗလာႏွင့္ ေအးစက္ေသာေနရာတြင္ ရွိလင့္ကစား မေအးသကဲ့သို႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖက္ကာ တြတ္ထိုးေနၾကသည္။ ῝ေမာင္ .. နန္းကို ေမ့သြားမွာလား ဟင္ ..῞ ῝ဘယ္ေမ့ပါ့မတုန္း နန္းရယ္ .. ေမာင္က နန္းကိုခုေတာင္ ေခၚသြားခ်င္တာ῞ ῝နန္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္မေတြ႕ရမွာေတာင္ စိုးေနမိေပါ့ ..῞ ῝တကယ္ရယ္ေနာ္ ေမာင္ .. နန္းကိုေခၚမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေဟာ .. ဟိုမယ္ အပင္စုစုေတ ေတြ႕တယ္ဟုတ္ .. ဒီဘက္မွာခြဲထြက္ေနတဲ့ တစ္ပင္ထဲကို ႏႈတ္သြား .. အဲ့ဒါဆုိ ေမာင္နဲ႔နန္း အၿမဲေတြလို႔ရၿပီ ေပါ့ ..῞ ῝တကယ္လား နန္း .. အဲ့ဒါဆို ေမာင္ ခူးလိုက္ၿပီေနာ္ ..῞ ῝အင္း .. ၿပီးမွ ခူး .. ခုေတာ့ …῞ ခြန္ေနာင္ နန္းခႏၶာကိုယ္ေလးေပၚ ေနာက္တစ္ႀကီမ္ထပ္ခြကာျဖင့္ ဂူလိုဏ္ေလး အတြင္းတြင္မေတာ့ ညည္းသံေလးမ်ား ကဆူညံ့ကာရယ္ျဖင့္ လူသားႏွစ္ဦးသည္ အေအးဒဏ္ကို တဖန္အံတုၾကျပန္သည္ …..။ ××××× ××××× ×××××ျပီးပါျပီ။ ။
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment